Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
RHplE9JqGZksv
Zdjęcie przedstawia balon wraz z koszem na tle nieba. Ukazany jest od dołu. Wokół zgromadzeni są licznie ludzie.

Pochwała rozumu ludzkiego w wierszu Adama Naruszewicza Balon

Jules Didier, Jacques Guiaud, Lot balonem 7 października 1870 roku, druga połowa XIX wieku
Źródło: domena publiczna.
Adam Mickiewicz Oda do młodości

Tam sięgaj, gdzie wzrok nie sięga;
Łam czego rozum nie złamie:
Młodości! – Orla twych lotów potęga,
Jako piorun twoje ramię.

1 Źródło: Adam Mickiewicz, Oda do młodości, oprac. T. Kostkiewiczowa, 2009, s. 162.

– pisał Adam Mickiewicz w Odzie do młodości. Fragment ten dobrze oddaje dążenie człowieka do odkrywania wszystkiego, co nieznane, i pokonywania barier fizycznych. Jednym z odwiecznych marzeń ludzkości było latanie, którego konsekwencje zostały przedstawione między innymi w starożytnym micie o Dedalu i Ikarze. O wzbijaniu się w przestworza, dającym niemal nieograniczoną wolność, marzył również sam Leonardo da Vinci, który projektował różne maszyny latające. Jednak dopiero w XVIII wieku wiedza o prawach fizyki pozwoliła człowiekowi skonstruować balon i wzbić się na wysokość dotąd mu niedostępną. Zachwyt nad wynalazkiem podzielało wielu ludzi oświecenia, między innymi poeta Adam Naruszewicz w wierszu Balon.

Twoje cele
  • Poznasz okoliczności powstania wiersza Adama Naruszewicza pt. Balon.

  • Wyjaśnisz funkcje peryfrazy w tekście literackim.

  • Określisz, jaką rolę w epoce oświecenia przypisywano rozumowi.