Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
RwhGJwtrOXbs3
Zdjęcie przedstawia zbombardowane miasto. Widać ruiny budynków.

Spadkobiercy wojennej traumy. Dialog z tradycją

Ruiny kamienicy przy ulicy Twardej 22 w Warszawie, w której 31 grudnia 1943 r. powołano Krajową Radę Narodową
Źródło: domena publiczna.

Doświadczenie wojenne jest obecne w pamięci zbiorowej pomimo upływu dziesiątek lat. Twórcy wciąż na nowo powracają do tego tematu, ujmują go jednak z nowych perspektyw. Rozważają problemy, o których nie można było mówić publicznie, niekiedy z powodu politycznej cenzury. Wracają do tematów związanych z wojną także dlatego, że przemyślenie, zrozumienie, przeżycie, emocjonalne przyswojenie doświadczeń wojennych wymagało czasu. W nowy sposób na problematykę związaną z wojną patrzą zarówno ludzie urodzeni po wojnie, jak i ci, którzy wojnę pamiętają i u schyłku życia dokonują z nią rozrachunku. Ci pierwsi podejmują dialog, a niekiedy spór z pokoleniem swoich rodziców i dziadków. Inaczej patrzą na historię – próbują ją zrozumieć, ale też ocenić.

Twoje cele
  • Rozróżnisz pojęcia żałoby i melancholii.

  • Sporządzisz listę cech, którymi odznaczają się dzieła literackie podejmujące temat żałoby.

  • Przeanalizujesz zabiegi narracyjne służące wyrażeniu traumy wojennej.