Wiersze księdza Jana Twardowskiego szukam i Wisławy Szymborskiej Bagaż powrotny dotykają najboleśniejszych momentów ludzkiej egzystencji. Łączy je wspólne przekonanie autorów, że śmierć dzieci jest niezgodna z poczuciem sprawiedliwości. Jan Twardowski był szpitalnym duszpasterzem nieuleczalnie chorych dzieci. Jego poruszający utwór opisuje refleksje płynąca z wiary i myśli chrześcijańskiej. Poeta śmierć dziecka podniósł aż do rangi świętości. Z kolei wiersz Szymborskiej wydobywa tragizm tak wczesnego odejścia z tego świata poprzez wyliczenie zwyczajnych rzeczy, codziennych doświadczeń, do których dzieci nie zdążyły dorosnąć. W ostatecznym rozrachunku oba utworu okazują się więc poetyckim wyrazem głębokiego współczucia i ludzkiej bezradności wobec śmierci.