Nawozy sztuczne (mineralne) oczywiście nie zastąpiły naturalnych, ale uzupełniają je przede wszystkim w zakresie składników mineralnych (azotu, potasu, fosforu itp.). W wyniku ich zastosowania kilkakrotnie wzrastają plony zbóż, warzyw i owoców. Na początku XX wieku opracowano metodę wiązania azotu z powietrza, co było punktem przełomowym w rozwoju światowego rolnictwa, ponieważ otworzyło niewyczerpalne źródło tego składnika. To obecnie najpopularniejszy na świecie rodzaj nawozów mineralnych (stosuje go np. aż 83% gospodarstw rolnych w Polsce). Dzięki odkryciu syntezy przyswajalnego przez rośliny azotu wiele krajów wyrwało się z głodu, stało się samowystarczalne żywieniowo, a nawet zaczęło eksportować część swoich płodów rolnych. Należy pamiętać, że ciągle wzrasta zużycie nawozów sztucznych w skali globu, a ich nadmiar oddziałuje szkodliwie na glebę, wody oraz organizmy w nich żyjące. Ten negatywny wpływ może być minimalizowany poprzez racjonalne nawożenie, poprzedzone analizą gleby, a także dostosowanie ilości nawozu do potrzeb pokarmowych roślin. Pozwala to nie tylko na ochronę przyrody, ale również maksymalizację efektywności użytych nawozów.