Czy to nie ciekawe?

Fizycy od wieków dążyli do poznania elementarnych składników budowy materii. Liczba cząstek, które uważano za niepodzielne ciągle malała. Do 1964 roku, gdy Murray Gell‑Mann i George Zweig postawili hipotezę istnienia kwarków, uważano, że najmniejszymi, elementarnymi składnikami atomów są: elektrony, protony i neutrony. W latach 1967 – 1973 hipotezę istnienia kwarków potwierdzili doświadczalnie trzej fizycy: Henry Kendall, Jerome I. Friedman i Richard E. Taylor, za co otrzymali Nagrodę Nobla w roku 1990.

Eksperymenty dotyczące badania struktury materii wymagają rozpędzania cząstek do prędkości bliskich prędkości światła. Wiele z nich przeprowadzono w CERN – Europejskim Ośrodku Badań Jądrowych koło Genewy, gdzie największym urządzeniem przyspieszającym cząstki jest Wielki Zderzacz Hadronów – LHC.

R15iVDNyAmZNc

Rys. 1. Zdjęcie przedstawia widok na prawobrzeżną Genewę i jezioro Genewskie z lotu ptaka. Widać liczne prostokąty obrazujące zabudowania, niebieskie plamy obrazujące zbiorniki wodne. Linią ciągłą w postaci wielkiego okręgu zaznaczono tor Wielkiego Zderzacza Hadronów, który znajduje się ok. 100m pod ziemią. W postaci chmurek niebieskich oznaczono Jezioro Genewskie w prawym górnym rogu fotografii oraz Lotnisko w Genewie nieco poniżej. Chmurkami żółtymi oznaczono Wielki Zderzacz Hadronów w lewym dolnym rogu zdjęcia, ośrodek CERN oraz tunel LHC jako powiększony fragment tunelu Wielkiego Zderzacza Hadronów.

W 2012 roku wytworzono tam cząstkę Higgsa, co potwierdziło słuszność teorii, zwanej Modelem standardowym. Rok później Peter Higgs i François Englert otrzymali Nagrodę Nobla z fizyki za teorię, która przewidywała istnienia bozonu Higgsa i jego eksperymentalne potwierdzenie.