Paprotniki to pierwsze rośliny, które dzięki wykształceniu wyspecjalizowanych tkanek i organów właściwych –  korzeni, łodygi i liści – w pełni przystosowały się do warunków panujących w środowisku lądowym. Na lądzie zajmują głównie siedliska cieniste i wilgotne. Niektóre gatunki wtórnie zaadaptowały się do wodnego trybu życia. Do paprotników zalicza się rośliny o różnym pochodzeniu, ale wykazujące wspólny plan budowy ciała i podobieństwa cyklu rozwojowego. Współczesne paprotniki osiągają zazwyczaj niewielkie rozmiary. Wyjątek stanowią paprocie drzewiaste, dorastające aż do 30 metrów.