Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
R1XR2FyoYQzgy
Ilustracja przedstawia gromadkę szczurów znajdujących się w kącie zaniedbanego pomieszczenia, w którym podłoga wyłożona jest czarno-białymi płytkami w szachownicę. Po lewej stronie oraz w tle znajdują się fragmenty kolumn.

Silnie toksyczne właściwości talu

Siarczan talu jest trucizną bezwonną, pozbawioną smaku. Był kiedyś stosowany jako trutka na szczury, które ginęły po kilku dniach od spożycia. Martwe gryzonie były jednak niebezpieczne dla zwierząt domowych, gdyż tal pozostawał aktywny długo po śmierci gryzonia.
Źródło: pixabay.com, domena publiczna.

Czy wiesz, że tal po grecku to thallos, czyli „zielona gałązka”, bowiem najjaśniejsze linie w widmie emisyjnym talu są zielone? Tal został odkryty w 1861 roku przez Williama Crookesa. Szybko jednak zauważono jego toksyczność, szczególnie w związkach jednowartościowych, w tym siarczanu(VI), octanu (etanian) i węglanu talu(I). Jego letalna dawka wynosi około 900 mg. Również pierwiastkowy tal jest toksyczny, ponieważ utlenia się w kontakcie z powietrzem. Czy wiesz, że siarczan(VI) talu(I) jest doskonałą trucizną, ponieważ jest bezbarwny, bezwonny i bez smaku, działa powoli i jest trudny do zdiagnozowania? Czy wiesz, że siarczan(VI) talu(I) był często stosowany jako środek gryzoniobójczy oraz środek owadobójczy? Czy wiesz, że pod koniec XIX wieku stosowano siarczan(VI) talu do leczenia kiły (Sifilis) czy rzeżączki? Jednak ze względu na skutki uboczne został wycofany. Czy wiesz, że zatrucia talem leczy się błękitem pruskim, czyli heksacyjanożelazianem(II) żelaza(III)?

Twoje cele
  • Sporządzisz listę objawów zatrucia talem.

  • Określisz działania biologiczne talu.

  • Wymienisz źródła zanieczyszczeń środowiska talem.