Słowo statystyka pochodzi od łacińskiego status (czyli o stanie rzeczy państwa). Pierwsze badania statystyczne prowadzono już ok. lat w starożytnym Egipcie, gdzie cyklicznie określano stan ludności i zasobów państwa. Spisy takie prowadzono też w starożytnych Chinach, Grecji, Persji.
W średniowieczu zaczęto prowadzić inwentaryzację majątków prywatnych, feudalnych i kościelnych.
W miarę upływu lat wzrastały państwowe potrzeby administracyjne, gromadzono coraz więcej danych liczbowych, które zaczęto przedstawiać w postaci tabelarycznej.
Terminu statystyka prawdopodobnie jako pierwszy użył Niemiec G. Achenwalla ( ).
Za datę postrzegania statystyki jako dyscypliny naukowej, można przyjąć datę ukazania się książki J. Graunta: Naturalne i polityczne obserwacje poczynione nad biuletynem śmiertelności
. Graunt na podstawie analizy londyńskich biuletynów śmiertelności zauważył, że rzetelne prześledzenie zjawisk masowych prowadzi do ukazania prawidłowości i wyciągnięcia odpowiednich wniosków.
Podstawą statystyki współczesnej jest rachunek prawdopodobieństwa. Wyjaśnia on w jakich warunkach ujawniają się prawidłowości w zjawiskach masowych.
W wieku rozwinęła się statystyka matematyczna. Prekursorami jej byli F. Galton i K. Pearsone, którzy stworzyli biometrię. Wybitne zasługi w rozwój statystyki wniósł też Polak J. Śniadecki.
W statystyka została formalnie uznana za naukę. Włączono ją jako sekcję do Brytyjskiego Towarzystwa Postępu Nauki i utworzono Królewskie Towarzystwo Statystyczne.
Jeśli zapoznasz się z treściami zawartymi w tym materiale, uzyskasz jeszcze więcej ciekawych informacji związanych ze statystyką i poznasz podstawowe pojęcia statystyczne. Materiał zawiera kilka podstawowych pojęć statystycznych, niezbędnych do poprawnego używania języka tej dziedziny wiedzy.
Poznasz podstawowe pojęcia statystyczne.
Zaprojektujesz badanie statystyczne, zgodnie z podanymi regułami.