Żyjemy w świecie, w którym troska o własny komfort i doświadczanie przyjemności stały się niemal obowiązkiem człowieka, a przynajmniej człowieka Zachodu. Wynika to zarówno z przemian kulturowych, które towarzyszyły różnorodnym ruchom emancypacyjnym, z istoty nakierowanym na redukowanie licznych wymiarów opresyjności, czyli wyzwalaniem jednostek i wspólnot spod władzy innych jednostek oraz wspólnot, jak też z przemian technologicznych. Współczesna gospodarka konsumpcjonizmu oparta jest na uszczęśliwianiu ludzi i wytwarzaniu coraz większej ilości rzeczy, które mają nam życie ułatwić i polepszyć. I choć powoli dostrzegamy, my – ludzie Zachodu, że spirala potęgowania naszych pozytywnych wrażeń ma wysoką cenę, którą płacą przede wszystkim ludzie z innych części świata a także inne gatunki żywych istot, to imperatyw uzyskania doskonałego samopoczucia raczej na dobre się w nas zakorzenił. Warto zadać sobie pytanie, czy sami nie jesteśmy jego ofiarą. I nie tylko w wymiarze drastycznej degradacji środowiska naturalnego, którego skutki już odczuwamy, ale także w wymiarze doświadczania własnego człowieczeństwa. Co tracimy w życiu, w którym tak bardzo powinniśmy unikać przykrości i cierpienia? Czy możliwe jest osiągnięcie duchowego bogactwa, gdy należy możliwie najszybciej i pełnymi garściami brać to, co nam się należy i czego jesteśmy warci?
Już u źródeł zachodniej cywilizacji, w starożytnej Grecji, Sokrates rozpoznał samozadowolenie i uznał je za zwodnicze. Być może poprzez swoją śmierć za utrudnianie życia Ateńczykom podzielił się z nami ważną intuicją – że w dobrym (czyli wartościowym) życiu nie wszystko musi być dobre (czyli przyjemne).
Poznasz podstawowe informacje biograficzne na temat Sokratesa.
Poznasz trzy metafory, poprzez które Platon zobrazował Sokratesa.
Poddasz analizie argumentacyjnej fragment Obrony Sokratesa.
Poznasz wybrane teksty kultury, w których przywołana jest postać Sokratesa.
Porównasz Obronę Sokratesa z Pochwałą dobrego o sobie mniemania i wskażesz wspólne dla obu tekstów postulaty moralne.
Poznasz metaforę „wiatru myśli” i podasz przykłady jej zastosowania do opisu żywionych przez współczesnych ludzi przekonań.