Dzień 16 października 1978 r. zapisał się w pamięci chyba wszystkich ówczesnych Polaków, stał się też cezurą w dziejach Kościoła katolickiego. Na papieża został wybrany, po raz pierwszy od ponad 450 lat, nie‑Włoch, metropolita krakowski Karol Wojtyła, który przyjął imię Jana Pawła II. Świat zwrócił uwagę na Polskę, w której od kilkudziesięciu lat władze komunistyczne walczyły z Kościołem i religią. Wybór na tron Piotrowy duchownego z państwa bloku wschodniego był wielkim ciosem dla Kremla. Po pierwsze okazało się, że antykościelna polityka, mająca na celu zniszczenie struktur Kościoła, a także wykorzenienie wiary, poniosła klęskę. Po drugie człowiek z represjonowanego kraju stał się nagle autorytetem na skalę globalną, a jego głos słyszany był na całym świecie. Jan Paweł II dla komunistów był problemem, z którym nie umieli sobie skutecznie poradzić, natomiast społeczeństwo polskie natchnął nadzieją i nową siłą.
Wyjaśnisz, dlaczego władze komunistyczne traktowały wybór polskiego kardynała na papieża jako zagrożenie.
Opiszesz, w jaki sposób Polacy reagowali na wizyty papieskie w Polsce.
Przeanalizujesz znaczenie pielgrzymek Jana Pawła II do ojczyzny.