Większość odkryć z fizyki czy z chemii opiera się na obserwacjach wielokrotnie powtarzanych prób, stawianiu śmiałych hipotez i ich sprawdzaniu w konkretnych sytuacjach. Matematycy i filozofowie zwykle wymyślali problemy, a następnie próbowali dopasować istniejący zasób wiedzy do ich rozwiązania. Jeśli to nie skutkowało, tworzyli swoje teorie.
Sławny ród Bernoullich, z których to wywodzi się Jakub Bernoulli, którego twierdzenie poznamy w tym materiale, wykorzystał obie możliwości. Ponieważ spędzał od czasu do czasu wieczory na grze w karty lub w kości, więc żywotnie interesował się opracowaniem strategii gry pozwalającej na wygraną, a choćby znalezienie reguły, która pozwoli oszacować szansę na wygraną. W ten sposób powstało wiele z jego prac, będących wkładem do rozwijającego się w szybkim tempie rachunku prawdopodobieństwa.
Rzecz działa się w osiemnastym wieku, ale podany przez Bernoulliego wzór nie zdezaktualizował się i stanowi nadal jeden z elementarnych wzorów rachunku prawdopodobieństwa.
Wyodrębnisz wśród innych doświadczeń losowych próby Bernoulliego.
Zastosujesz wzór Bernoulliego, wyznaczając prawdopodobieństwa zdarzeń w doświadczeniach wieloetapowych.
Określisz najbardziej prawdopodobną liczbę sukcesów w schemacie Bernoulliego.