Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
RHO1pI3Nt488p
Zdjęcie przestawia zielone ślimaki wodne na tle rafy koralowej. To ślimaki nieposiadające muszli. Wśród tej grupy można znaleźć najbardziej kolorowe stworzenia na ziemi. W trakcie ewolucji ślimaki morskie straciły swoją skorupę i rozwinęły inne mechanizmy obronne. Ich anatomia może przypominać fakturę i kolor otaczających roślin, nadając im kamuflaż. Mają intensywną zieloną kolorystykę, służącą jako zabarwienie ostrzegawcze.

Narządy wymiany gazowej u wodnych bezkręgowców

Ślimaki nagoskrzelne (Nudibranchia), które żyją w morzach i oceanach, nie mają muszli. Wymianę gazową przeprowadzają za pomocą kolorowych, pierzastych skrzeli zewnętrznych, a także za pośrednictwem licznych wyrostków na powierzchni ciała.
Źródło: Daniel Kwok, Flickr, licencja: CC BY-NC-ND 2.0.

Niektóre bezkręgowce wodne przeprowadzają wymianę gazową całą powierzchnią ciała. Zwykle mają prostą budowę i niewielkie rozmiary oraz duży stosunek powierzchni ciała do jego objętości. Zwierzęta o złożonej budowie, prowadzące bardziej aktywny tryb życia, wytworzyły narządy wymiany gazowej w postaci pierzastych, cienkich wyrostków ciała, wystających na zewnątrz lub zamkniętych w komorach skrzelowych.

Twoje cele
  • Wymienisz narządy wymiany gazowej u bezkręgowców wodnych.

  • Scharakteryzujesz przystosowania bezkręgowców do wspomagania wymiany gazowej w środowisku wodnym.

  • Wykażesz związek budowy narządów wymiany gazowej u wodnych bezkręgowców z pełnioną funkcją.

  • Porównasz budowę skrzeli wewnętrznych i zewnętrznych.