Ilustracja przedstawia rozległy teren porośnięty zielenią. W tle widać wysokie góry na tle błękitnego nieba ze słońcem i chmurami. Dookoła rosną drzewa iglaste i liściaste, zielone krzewy, kępki wysokiej trawy i pojedyncze białe kwiaty. Środkiem ilustracji płynie wąska rzeczka. Na pierwszym planie stoi w wodzie żuraw. Jest to ptak, który ma czarno‑czerwono‑białe upierzenie na głowie i szare na grzbiecie, brzuchu oraz skrzydłach. Na brzegu po lewej stronie siedzi na szarym kamieniu zielona żaba. Obok niej lata mały pomarańczowy motylek. Nieco dalej, na wzniesieniu, stoi szary wilk, który wyje. Na brzegu po prawej stronie siedzi na szarym kamieniu szary ptak o ciemnopomarańczowym brzuszku. Jest to gil. Nieco dalej stoi na polanie jeleń. Na drzewie rosnącym całkiem po prawej stronie siedzą dwa ptaki. Pierwszy z nich to jaskółka dymówka. Ma czerwone upierzenie z przodu głowy, białe na brzuchu i granatowe na grzbiecie i skrzydłach. Drugi ptak to biało‑szary bielik. Ma zakrzywiony żółty dziób i żółte łapy. W dolnej części ilustracji znajduje się biała plansza z tekstem: „Ludzie porozumiewają się ze sobą, mówiąc. Zwierzęta także porozumiewają się za pomocą dźwięków. Ptaki potrafią krakać, śpiewać, buczeć, piszczeć lub gwizdać. Puszczyk pohukuje w nocy, dając innym znać, że to miejsce jest zajęte. Jelenie ryczą, wilki wyją, żaby kumkają i terkoczą. Jednak nie są to jedyne sposoby porozumiewania się zwierząt”.