Poznaliśmy już kilka metod szyfrowania, jednak każda z nich była szyfrowaniem monoalfabetycznym, czyli bazowała na jednym alfabecie szyfrującym. Przez co łatwo było złamać szyfr. W tym e‑materiale omówimy szyfrowanie polialfabetyczne, w którym wykorzystywany jest więcej niż jeden alfabet szyfrujący. Dzięki czemu wiadomość jest trudniejsza do odszyfrowania przez osoby niepowołane.

Przykładem takiej metody jest szyfr Vigenère’a. Podstawę jego działania stanowi wykorzystanie specjalnej tablicy, której budowę omówimy w tym e‑materiale. Została ona opracowana w XVI wieku przez niemieckiego benedyktyna Johannesa Trithemiusa, a jej oryginalna nazwa to tabula recta. Tablica ta była kluczowym elementem szyfru Trithemiusa — jednego z pierwszych szyfrów polialfabetycznych, a zarazem wzoru dla omawianego w tym e‑materiale szyfru Vigenère’a.

Implementacje omawianego zagadnienia w poszczególnych językach programowania znajdziesz w e‑materiałach:

• Szyfr polialfabetyczny w języku C++PY7WUu8nDSzyfr polialfabetyczny w języku C++,

• Szyfr polialfabetyczny w języku JavaPsGfmF0phSzyfr polialfabetyczny w języku Java,

• Szyfr polialfabetyczny w języku PythonP3DCUE4lTSzyfr polialfabetyczny w języku Python.

Więcej zadań? Sięgnij do Szyfr polialfabetyczny – zadania maturalnePduSFQm9bSzyfr polialfabetyczny – zadania maturalne.