Radiacja adaptacyjna to proces, w wyniku którego z grupy spokrewnionych organizmów powstaje wiele różnych form przystosowanych do życia w odmiennych środowiskach. Klasycznym przykładem radiacji adaptacyjnej są tzw. zięby Darwina – gatunki ptaków śpiewających wywodzące się od wspólnego przodka, który przed wiekami przybył na Wyspy Galapagos. Ptaki te uległy zróżnicowaniu na skutek zasiedlania odmiennych nisz ekologicznych, do których musiały się przystosować. Nazwa „zięby Darwina” wzięła się stąd, że ptaki te zostały odkryte przez twórcę teorii ewolucji biologicznej Karola Darwina.