Ilustracja przedstawia egzotyczny krajobraz. W tle widać błękitne niebo z jasnymi chmurami, teren porośnięty zielenią i zarys beżowych budynków o okrągłych i skośnych dachach. Dookoła rosną pojedyncze palmy i niskie zielone krzewy. Gdzieniegdzie leżą szare kamienie. Na środku ilustracji jest widoczny fragment pustyni, a na pierwszym planie pas zieleni. Po lewej stronie stoi mężczyzna. Ma krótkie czarne włosy przykryte pomarańczowym turbanem, wąsy i krótką brodę. Jest ubrany w długą błękitną szatę z długimi rękawami i długie błękitne spodnie. Nie ma butów. W rękach trzyma długi brązowy kij przymocowany do brązowego koła, które przesuwa po ziemi. W prawym dolnym rogu ilustracji znajduje się biała plansza z tekstem: „Czy zastanawialiście się, jak kiedyś ludzie mierzyli długości? Używali do tego rąk, palców, łokci, stóp. Wynalazkiem, który usprawnił mierzenie długości, było bardzo proste urządzenie – koło pomiarowe. Na kole o określonym obwodzie rysowano podziałkę. Następnie przesuwano kołem po terenie, a ilość pełnych obrotów koła dodawano do siebie”.