Wprowadzenie
Już od czasów monarchii Piastów ziemie polskie były celem wędrówek ludności szukającej nowego miejsca do życia lub uciekającej z różnych zakątków Europy przed prześladowaniami. Wśród takich grup znalazła się ludność żydowska. Pierwsi jej przedstawiciele pojawili się na ziemiach polskich na przełomie XI i XII wieku. Wraz z powiększaniem się terytorium państwa o ziemie odmienne etnicznie na terenie Królestwa Polskiego znalazły się grupy ludności obcej narodowościowo oraz wyznające różne religie. Polska stawała się mozaiką narodowościową i etniczną, co wymagało od jej mieszkańców wykształcenia tolerancji wobec różnic narodowych i religijnych.
Przed zapoznaniem się z e‑materiałem należy wiedzieć:
kiedy na ziemiach polskich pojawiły się mniejszości: żydowska, niemiecka i ruska;
w jakich okolicznościach doszło do zawiązania unii między Polską i Litwą;
jakie były przyczyny reformacji.
przedstawiać okoliczności zawiązania konfederacji warszawskiej i oceniać jej znaczenie;
wyjaśniać, dlaczego w Polsce w XVI wieku panowała tolerancja religijna;
wymieniać mniejszości religijne i wyznaniowe na terenie Rzeczypospolitej Obojga Narodów,
omawiać sytuację Żydów na ziemiach polskich w XVI wieku;
dostrzegać mechanizmy, które powodują podział w społeczeństwie na grupy my i oni.