Niedaleko małej miejscowości w środkowych Włoszech, wsparty na trzech olbrzymich arkadach nad wielkim wąwozem wznosi się klasztor benedyktyński. Powstał on na miejscu pierwszej pustelni św. Benedykta. W korytarzu prowadzącym do starego kapitularza z ciemności wyłania się wizerunek jednego z najwybitniejszych papieży średniowiecza – Innocentego III. Anonimowy artysta przedstawił go ze skupionym wyrazem twarzy, w białej czapce w kształcie stożka na głowie i narzuconym na ramiona białym paliuszu. Za życia papież ten zasłynął z tego, że przed jego wolą uginali się książęta i królowie, a na jego rozkaz tysiące rycerzy chwytało za broń, by walczyć z niewiernymi. Podniósł on papiestwo z upadku i wzniósł je na wyżyny potęgi. Wierzono, że jest prawdziwym następcą apostoła Piotra i wikariuszem Chrystusa, nieomylnym w decyzjach, mającym prawo dzierżyć pełnię władzy zarówno w sprawach duchowych, jak świeckich.
Wyjaśnisz, dlaczego Innocenty III napisał o sobie, że
jest mniej niż Bogiem, a więcej niż człowiekiem
.Omówisz znaczenie alegorii słońca i księżyca w odniesieniu do relacji między papieżem a cesarzem.
Dowiesz się, z czego składa się strój papieża.