Poetyckie wyobrażenia Paryża i Rzymu w wierszach Juliusza Słowackiego
Listy do matkiWielu mam teraz znajomych, ale żadnego miłego, żadnego, z którym by mi było żyć przyjemnie – i chciałbym jak najprędzej wyrwać się z Paryża do jakiegoś cichego miasta Włoch, żeby samo miasto mogło przemawiać do mojej imaginacji – bo Paryż bardzo prozaiczny – szkaradny – ani tak świetny, jak był kiedyś dawniej
Źródło: Juliusz Słowacki, Listy do matki, [w:] tegoż, Dzieła, t. 13, red. Julian Krzyżanowski, Wrocław 1952, s. 37–38.
– pisał Juliusz Słowacki w jednym z listów do matki w 1831 r., kiedy już niemal od pół roku przebywał wśród Wielkiej Emigracji w Paryżu. Włochy, w tym Rzym, udało się poecie zobaczyć w 1836 r. Paryż i Rzym stały się jednak dla niego symbolami kultury europejskiej, której dziedzictwo w pierwszej połowie XIX w. ulegało w oczach romantyka rozkładowi. Poetyckie refleksje na temat przemijających wartości utrwalił w dwóch wierszach – Paryżu i Rzymie.
Scharakteryzujesz sposób, w jaki Juliusz Słowacki opisywał Paryż i Rzym.
Przeanalizujesz środki językowe służące tworzeniu poetyckiego opisu Paryża.
Wskażesz podobieństwa między obrazami Albrechta Dürera i Huberta Roberta a wierszami romantycznego poety.
Porównasz wiersze Juliusza Słowackiego pt. Paryż i Rzym.