Yellowstone to miejsce, wokół którego narosło wiele mitów i legend podsycanych przez media. Już sama nazwa „superwulkan”, którą je obdarzono, przydaje mu szczególnego znaczenia i budzi emocje. Niosący zagładę dla Ziemi wybuch wulkanu stał się tematem katastroficznych filmów i książek. Alarmujące artykuły prasowe wieszczą nieuchronny koniec świata, jaki znamy, który może nastąpić w każdej chwili. Ich autorzy przedstawiają iście piekielne obrazy osnutego dymami terenu, bulgoczącego błota i strzelających w niebo strumieni wody. Dlaczego ten leżący z dala od miejsc aktywności sejsmicznej i wulkanicznej obszar wzbudza takie zainteresowanie? Przecież krajobraz Yellowstone to także rozległe lasy i łąki będące ostoją dzikich zwierząt, jeziora i spokojnie płynące strumienie, w żaden sposób niekojarzące się z końcem świata.

Tę różnorodność i wyjątkowość krajobrazu docenił w początkach XX wieku prezydent Stanów Zjednoczonych Ulysses Grant, ustanawiając na tym terenie pierwszy na świecie park narodowy, co nie tylko uchroniło Yellowstone przed antropopresją, lecz także zmieniło podejście do ochrony przyrody na całym świecie.