E-materiały do kształcenia zawodowego
Metody oczyszczania kopalin wydobywanych metodami otworowymi
Eksploatacja otworowa złóż - Górnik eksploatacji otworowej , Technik górnictwa otworowego
bg‑gold
Wyposażenie instalacji do adsorpcyjnego osuszania gazu ziemnego
GALERIA ZDJĘĆ

Oddzielacz dwufazowy (separator).
Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Separator dwufazowy pionowy typu służący do rozdziału fazy gazowej od ciekłej, wyposażony w zawór bezpieczeństwa, manometr, spust cieczy oraz wyprowadzenie gazu z gazomierzem do pomiaru ilości przepływającego gazu ziemnego.
Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Oddzielacz dwufazowy:
1 – odprowadzenie gazu,
2 – łapacz mgły,
3 – właz rewizyjny,
4 – deflektor,
5 – wlot gazu,
6 – króćce na poziomowskaz,
7 – spust wody złożowej.
1 – odprowadzenie gazu,
2 – łapacz mgły,
3 – właz rewizyjny,
4 – deflektor,
5 – wlot gazu,
6 – króćce na poziomowskaz,
7 – spust wody złożowej.
Źródło: GroMar sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Instalacja do osuszania gazu ziemnego metodą adsorpcyjną:
1 – właz roboczy,
2 – proces adsorpcyjnego osuszania gazu ziemnego,
3 – wypełnienie kolumny tabletkami chlorkowo‑wapniowymi,
4 – manometr,
5 – deflektor perforowany,
6 – kruciec spustowy wykroplin,
7 – odprowadzenie osuszonego gazu ziemnego,
8 – odgazowanie poszczególnych kolumn,
9 – kolumna adsorpcyjna,
10 – poziomowskaz,
11 – zawór bezpieczeństwa,
12 – dopływ gazu wilgotnego,
13 – spust wody do zbiornika roboczego.
1 – właz roboczy,
2 – proces adsorpcyjnego osuszania gazu ziemnego,
3 – wypełnienie kolumny tabletkami chlorkowo‑wapniowymi,
4 – manometr,
5 – deflektor perforowany,
6 – kruciec spustowy wykroplin,
7 – odprowadzenie osuszonego gazu ziemnego,
8 – odgazowanie poszczególnych kolumn,
9 – kolumna adsorpcyjna,
10 – poziomowskaz,
11 – zawór bezpieczeństwa,
12 – dopływ gazu wilgotnego,
13 – spust wody do zbiornika roboczego.
Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Zadaniem zaworu bezpieczeństwa jest zabezpieczenie urządzeń ciśnieniowych lub zbiorników przed nadmiernym wzrostem ciśnienia powyżej wartości granicznej. W przypadku, gdy siła pochodząca od ciśnienia i działająca na grzyb zrówna się z ustawioną siłą nacisku sprężyny, następuje początek otwierania się zaworu. Dalszy przyrost ciśnienia wymagany dla danej konstrukcji zaworu , powoduje jego pełne otwarcie. Zawory bezpieczeństwa są wyposażone w dzwon, którego zadaniem jest wspomaganie dla osiągnięcia pełnego skoku. Ustawione ciśnienie zabezpieczone jest przez plombowanie między kołpakiem i kapturem.
Źródło: GroMar sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Gazociąg z układem wydmuchowym, przepływomierz masowy Coriolisa oraz automatyczny zawór odcinający.
Źródło: GroMar sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Zrzut gazu z kolumn adsorpcyjnych na czas ich kontroli wewnętrznej.
Źródło: GroMar sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Manometr służy do pomiaru ciśnienia.
Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Schemat manometru opartego na rurce Bourdona:
1 – sprężyna Bourdona,
2 – podzielnia,
3 – wskazówka,
4 – łącznik,
5 – mechanizm,
6 – oprawa,
7 – pokrywa,
8 – szyba,
9 – króciec,
10 – pierścień.
1 – sprężyna Bourdona,
2 – podzielnia,
3 – wskazówka,
4 – łącznik,
5 – mechanizm,
6 – oprawa,
7 – pokrywa,
8 – szyba,
9 – króciec,
10 – pierścień.
Źródło: GroMar sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Manometr.
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Zadaniem zaworu sterującego, w zależności od jego umiejscowienia na instalacji, jest otwarcie lub zamknięcie przepływu gazu ziemnego lub wody złożowej w instalacji adsorpcyjnego osuszania gazu ziemnego. Zawór sterujący:
1 – dźwignia regulacji otwarcia zaworu,
2 – korpus,
3 – gniazdo,
4 – wałek zwrotny (trzpień, wrzeciono),
5 – kula.
1 – dźwignia regulacji otwarcia zaworu,
2 – korpus,
3 – gniazdo,
4 – wałek zwrotny (trzpień, wrzeciono),
5 – kula.
Źródło: GroMar sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Zawór sterujący.
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Schemat zaworu bezpieczeństwa:
1 – siedzisko,
2 – kadłub,
3 – grzyb,
4 – dzwon,
5 – kołpak,
6 – trzpień,
7 – kaptur,
8 – sprężyna.
1 – siedzisko,
2 – kadłub,
3 – grzyb,
4 – dzwon,
5 – kołpak,
6 – trzpień,
7 – kaptur,
8 – sprężyna.
Źródło: GroMar sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Zawór bezpieczeństwa.
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Instalacja do osuszania gazu ziemnego metodą adsorpcyjną.
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Istalacja do osuszania gazu ziemnego metodą adsorpcyjną.
Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Przekrój przedstawiający proces tworzenia i osadzania hydratów w gazociągu.
Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Dosypywanie tabletek do instalacji służącej do osuszania metodą adsorpcyjną.
Źródło: GroMar sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Schemat technologiczny instalacji osuszania gazu ziemnego.
Źródło: GroMar. sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Schemat technologiczny instalacji osuszania.
Źródło: GroMar sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Schemat kontenera oddzielania wstępnego oraz redukcji OZG Rz‑20.
Źródło: GroMar sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Gaz przepływający przez kolumnę adsorpcyjną wypełnioną tabletkami chlorkowo‑wapniowymi.
Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Gaz przepływający przez kolumnę adsorpcyjną wypełnioną tabletkami chlorkowo‑wapniowymi.
Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Gaz przepływający przez kolumnę adsorpcyjną z częściowo rozpuszczonymi tabletkami chlorkowo‑wapniowymi w wyniku rozpuszczania przez wodę zatrzymaną z przepływającego gazu ziemnego.
Źródło: GroMar sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Schemat instalacji osuszania gazu metodą adsorbcyjną - chlorek wapnia (tabletki):
1 – kolumna adsorpcyjna,
2 – rurociąg na odpływie gazu osuszonego,
3 – zawór sterujący,
4 – poziomowskaz,
5 – odgazowanie poszczególnych kolumn,
6 – wypełnienie tabletkami kolumn,
7 – manometr,
8 – dopływ gazu wilgotnego,
9 – zawór bezpieczeństwa,
10 – spust wody do zbiornika roboczego,
11 – odprowadzenie gazu osuszonego,
12 – zwężka ograniczająca.
1 – kolumna adsorpcyjna,
2 – rurociąg na odpływie gazu osuszonego,
3 – zawór sterujący,
4 – poziomowskaz,
5 – odgazowanie poszczególnych kolumn,
6 – wypełnienie tabletkami kolumn,
7 – manometr,
8 – dopływ gazu wilgotnego,
9 – zawór bezpieczeństwa,
10 – spust wody do zbiornika roboczego,
11 – odprowadzenie gazu osuszonego,
12 – zwężka ograniczająca.
Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.