Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
E-materiały do kształcenia zawodowego

Obsługa odwiertów eksploatacyjnych

Eksploatacja otworowa złóż - Technik górnictwa otworowego 311702

bg‑gold

Wyposażenie napowierzchniowe odwiertu samoczynnego i pompowanego

GALERIA ZDJĘĆ

Naciśnij na kafelek, aby powiększyć zdjęcie.

1

Zdjęcie numer 1

Na zdjęciu przedstawiono głowicę eksploatacyjną czyli urządzenie montowane na powierzchni terenu przy wylocie odwiertu. Głowica jest montowana w celu zamknięcia odwiertu. Urządzenie postawione jest w otoczeniu leśnym.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
Nad stalowym żurawiem pompowym, czyli urządzeniem wykorzystywanym do wydobycia surowca z górotworu rozstawiony jest trójnóg do obróbki odwiertu. Trójnóg jest kilkukrotnie wyższy od żurawia pompowego. Nogi trójnoga wykonane są z drewna. Żuraw pompowy umieszczony jest za siatką. Nad siatką wystaje stalowe ramię żurawia oraz czerwona głowica. Element ten jest w kształcie litery T. Na płocie otaczającym żuraw pompowy znajduje się prostokątna tablica ostrzegawcza. Po lewej stronie żurawia widać fragment rurociągu. Dolny fragment rurociągu połączony jest z głowicą. Górny fragment rurociągu zakręca w lewo i biegnie pod ziemię. Po prawej stronie żurawia znajduje się słup wysokiego napięcia.

Zdjęcie numer 2

Na zdjęciu widać zbiornik napowierzchniowy skrzyniowy o pojemności 25 metrów sześciennych. Zbiornik służy do magazynowania ropy naftowej lub wody złożowej.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
Zbiornik wykonany jest ze stali w kolorze czarnym. Na froncie zbiornika widać liczby 12,5 oraz 25. Do frontu zbiornika przyłączone są dwie stalowe rury. Pomiędzy nimi biegnie czarna rura. Czarna rura ma mniejszą średnicę w porównaniu ze stalowymi rurami. Wszystkie rury mają u góry w czerwone kurki. Kurki służą do regulacji przepływu. Za zbiornikiem skrzyniowym widać fragment stalowego zbiornika cylindrycznego. Za zbiornikiem widać roślinność leśną.

Zdjęcie numer 3

Na zdjęciu widać zbiornik napowierzchniowy cylindryczny przeznaczony do magazynowania ropy naftowej.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
Zbiornik ma pojemność 10 m3. Umieszczony jest on na stalowych nogach w niewielkim zagłębieniu w ziemi tak zwanym obwałowaniu. Na górze zbiornika znajduje się zawór bezpieczeństwa. Zawór jest elementem instalacji służącym do zabezpieczenia układu przed nadmiernym wzrostem ciśnienia. Zawór bezpieczeństwa jest w kształcie odwróconej czerwonej fajki. Przy podstawie zbiornika znajduje się zawór spustowy wyposażony w dwa czerwone pokrętła. Za zbiornikiem znajduje się podobny zbiornik napowierzchniowy. Z prawej strony zdjęcia widać dwukondygnacyjny obiekt budowlany. Obiekt ma białą ścianę. Dach budynku wykonany jest z brązowej blachy falistej.

Zdjęcie numer 4

Na zdjęciu widać zbiornik napowierzchniowy cylindryczny. Zbiornik przeznaczony jest do magazynowania ropy naftowej.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
Objętość zbiornika wynosi 6 m3. Zbiornik osadzony jest na stalowych nogach w niewielkim zagłębieniu w ziemi tak zwanym obwałowaniu. Na górze zbiornika znajduje się zawór bezpieczeństwa. Zawór jest elementem instalacji służącym do zabezpieczenia układu przed nadmiernym wzrostem ciśnienia. Zawór bezpieczeństwa jest w kształcie odwróconej czerwonej fajki. Przy podstawie zbiornika znajduje się zawór spustowy. Zawór spustowy wyposażony jest w dwa czerwone pokrętła. Za zbiornikiem widać podobny zbiornik napowierzchniowy. Z prawej strony zdjęcia znajduje się dwukondygnacyjny obiekt budowlany. Budynek ma białą ścianę. Dach obiektu wykonany jest z brązowej blachy falistej.

Zdjęcie numer 5

Na zdjęciu widać stalowy separator dwufazowy pionowy typu R10/1000. Separator wykorzystywany jest do rozdziału fazy gazowej od fazy ciekłej.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
U góry separatora znajduje się czerwony zawór bezpieczeństwa. Zawór jest w kształcie odwróconej fajki skierowanej szyjką do góry. Z prawej strony separatora widać cienką stalową rurę. Rura łączy się z separatorem pod zaworem bezpieczeństwa. Rura ta wykorzystywana jest do odprowadzania gazu. U podstawy rury znajduje się czerwony gazomierz. Gazomierz wyposażony jest w ekran ciekłokrystaliczny. Gazomierz wykorzystywany jest do pomiaru przepływającego gazu. Do podstawy separatora przyłączona jest czarna cienka rura. Rura zakończona jest czerwonym kurkiem. Kurek jest widoczny od strony separatora. Jest to zawór spustowy. Powyżej rury na separatorze zamontowany jest okrągły manometr. Manometr pokazuje wartość ciśnienie w zbiorniku. Za separatorem znajdują się drzewa iglaste.

Zdjęcie numer 6

Na zdjęciu widać głowicę eksploatacyjną odwiertu pompowanego ropno – gazowego wraz z przyległą do niego armaturą. Głowica eksploatacyjna jest to urządzenie montowane na powierzchni terenu przy wylocie odwiertu. Głowica eksploatacyjna służy zamknięciu odwiertu.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
Przedstawiona na zdjęciu głowica to stalowe urządzenie pomalowane na kolor żółty. Na górze głowicy znajdują się czarne zacieki ropy. Podstawę urządzenia stanowi walcowaty kształt czyli kołnierz. Na nim zamontowany jest prewenter. Prewenter jest to urządzenie zabezpieczające. Ma on kształt krzyża. Na prewenterze znajduje się trojak. Trojak głowicy jest to rura w kształcie litery T. Umożliwia ona rozgałęzienie. Na górze urządzenia znajduje się laska pompowa. Laska jest w kształcie walcowatego pionowego pręta. Do końcówki trojaka, która jest skierowana w lewą stronę przyłączona jest armatura rurowa. Armatura wyposażona jest w różne typy zaworów. Przed głowicą znajduje się stalowy pomost. Cały układ jest wygrodzony zieloną metalową siatką. Za siatką widać pole uprawne. Z lewej strony zdjęcia widać zabudowania mieszkalne.

Zdjęcie numer 7

Na zdjęciu widać głowicę eksploatacyjną odwiertu pompowanego ropno – gazowego wraz z przyległą armaturą. Do armatury zalicza się urządzenie pompowe typu IŻP-10/1000 oraz rampę rurową. Głowica eksploatacyjna jest to urządzenie montowane na powierzchni terenu przy wylocie odwiertu. Głowica eksploatacyjna służy zamknięciu odwiertu.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
Przedstawiona na zdjęciu głowica to stalowe urządzenie które jest w całości przybrudzone na czarno. Podstawę urządzenia stanowi walcowaty kształt. Jest to kołnierz. Na nim znajduje się prewenter. Prewenter jest to urządzenie zabezpieczając o kształcie krzyża. Na prewenterze położona jest tkanina. Nad prewenerem widoczny jest trojak czyli rura w kształcie litery T. Trojak głowicy umożliwia rozgałęzienie. Na górze urządzenia znajduje się laska pompowa. Laska pompowa jest w kształcie walcowatego pionowego pręta. Do końcówki trojaka, która jest skierowana w prawą stronę przyłączona jest armatura rurowa. Armatura rurowa wyposażona jest w różne typy zaworów. Przed głowicą znajduje się stalowy pomost. Po lewej stronie, do kołnierza głowicy przyłączone są kolejne urządzenia rurowe wraz z zaworami. Nad jednym z zaworów znajduje się okrągłe urządzenie wskaźnikowe. Urządzenie wskaźnikowe ma białą tarczę i czarną wskazówką. Za nim znajduje się żółty element w kształcie cienkiego, długiego walca. Element ten jest skierowany pionowo w górę. W punkcie stanowiącym około siedemdziesiąt procent wysokości znajduje się żółta tablica z czarnym tekstem brzmiącym: strefa zagrożenia wybuchem. Na końcu elementu znajduje się czerwony walec. Czerwony walec jest nieznacznie szerszy od żółtego walcowatego elementu.
Za głowicą widoczny jest fragment indywidualnego żurawia pompowego. Żuraw wykorzystywany jest do wydobycia ropy naftowej z odwiertu. Żuraw pompowy jest stalową konstrukcją w kolorze zielono‑żółtym. U góry żurawia znajduje się stalowe zielone ramię zwane wahaczem. Na prawym końcu wahacza znajduje się żółty łeb. Ramie wraz z łbem jest w kształcie młotka. Wahacz osadzony jest na zielonej ramie nośnej. Rama nośma jest w kształcie litery A. Lewy koniec wahacza przyłączony jest do podciągacza. Podciągacz jest to układ dwóch stalowych pionowych belek. Belki przymocowe są do łuków osadzonych na przekładni. Za zieloną obudową przekładni widać fragment silnika. Żuraw pompowy jest wygrodzony niskim płotkiem. W oddali po prawej stronie zdjęcia widać separator. Separator odpowiedzialny jest za rozdział faz. Za separatorem widać dwa srebrne zbiorniki cylindryczne oraz dwa zbiorniki skrzyniowe. Zbiorniki skrzyniowe znajdują się są po lewej stronie zbiorników cylindrycznych. W tle zdjęcia widać drzewa.

Zdjęcie numer 8

Na zdjęciu widać napowierzchniowe urządzenia do eksploatacji ropy naftowej i gazu ziemnego z widoczną rampą rurową, separatorem dwufazowym, dwoma zbiornikami cylindrycznymi leżącymi o pojemności sześćdziesięciu metrów sześciennych oraz zbiorniki buforowe gazu ziemnego.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
W centralnej części zdjęcia znajduje się stalowy separator dwufazowy pionowy typu R10/1000. Separator wykorzystywany jest do rozdziału fazy gazowej od ciekłej. U góry separatora znajduje się czerwony zawór bezpieczeństwa. Zawór jest w kształcie odwróconej fajki skierowanej szyjką do góry. Po prawej stronie separatora znajduje się drabina.
Za separatorem widać zbiorniki magazynowe ropy naftowej. Zbiorniki są typu cylindrycznego o pojemności V‑sześćdziesiąt metrów sześciennych. Zbiorniki znajdują się w obwałowaniu. Obok zbiorników culindrycznych widoczne są zbiorniki typu skrzyniowego o pojemności V‑pięćdziesiąt metrów sześciennych. Po prawej stronie zdjęcia znajdują się dwa srebrne zbiorniki w kształcie cylindra. Nad zbiornikami widać stalowe pomosty wraz z poręczami zabezpieczającymi. Po prawej stronie znajdują się trzy zielone zbiorniki skrzyniowe. Na górze zbiorników zamontowana jest poręcz zabezpieczająca. Po lewej stronie zdjęcia znajdują się dwa srebrne, stalowe zbiorniki buforowe. Zbiorniki buforowe są w kształcie cygara. Zbiorniki posadowione są na metalowych nóżkach, które znajdują się na podmurówce. Do góry zbiorników przyłączone są żółte rury. Przed pierwszym zbiornikiem znajduje się żółta skrzynia. W tle zdjęcia widać drzewa.

Zdjęcie numer 9

Na zdjęciu widać zbiorniki magazynowe ropy naftowej typu cylindrycznego o pojemności V‑sześćdziesiąt metrów sześciennych w obwałowaniu oraz typu skrzyniowego o pojemności V‑pięćdziesiąt metrów sześciennych.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
Po lewej stronie zdjęcia znajdują się dwa srebrne zbiorniki w kształcie cylindra. Nad zbiornikami znajdują się stalowe pomosty wraz z poręczą zabezpieczającą. Z przodu każdego zbiornika widać cztery rury. Na rurach narysowane są strzałki określające kierunek przepływu. Dwie rury po lewej stronie mają strzałki skierowaną w dół czyli w kierunku gruntu. Dwie rury po prawej stronie mają strzałki skierowane w gorę czyli w stronę zbiornika. Po prawej stronie znajdują się trzy zielone zbiorniki skrzyniowe. Na górze zbiorników zamontowana jest poręcz zabezpieczająca. Na przodzie zbiorników znajdują się rury. Rury biegną pionowo w górę. Na górze zbiornika rury łączą się z górą skrzyni. Przed zbiornikami znajduje się czerwona pionowa rura. Rura biegnie w górę. Na góze rury znajduje się czerwony walec. Za zbiornikami widać stalową konstrukcję kratową. Konstrukcja jest o kształcie ostrosłupa.

Zdjęcie numer 10

Na zdjęciu widać animowany model głowicy odwiertu samoczynnego. Głowica eksploatacyjna jest to urządzenie montowane na powierzchni terenu przy wylocie odwiertu. Głowica eksploatacyjna służy zamknięciu odwiertu.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
Przedstawione urządzenie jest wykonane ze stali w kolorze żółtym. Z lewej strony zdjęcia widać stalową konstrukcję w kształcie walca. Pionowe elementy konstrukcji są porozdzielane przez trzy czerwone zasuwy suwakowe. Zasuwa suwakowa to rodzaj zasuwy, który otwiera się poprzez podniesienie bariery na skutek obrotu kurka. Efektem tego jest przepływ czynnika. Nad kołnierzem pomiędzy dwoma zasuwami znajduje się okrągłe urządzenie ze wskazówką. Jest to manometr. Manometr zamontowany jest przy zaworze zakończonym małym czerwonym kurkiem. Jest to zawór zaporowy. Pomiędzy górną, a środkową zasuwą do żółtego kołnierza przyłączona jest zasuwa suwakowa. Przed zasuwą suwakową widoczny jest kołnierz. Od kołnierza odchodzi rura, która zakończona jest kolejnym kołnierzem. Do kołnierza przyłączony jest układ żółtych stalowych śrub i zasuw. Układ ten znajuje się na dole i łączy się z korpusem głowicy. Na dole rysunku widoczne są trzy czerwone zasuwy suwakowe.

Zdjęcie numer 11

Na rysunku widać animowany model głowicy eksploatacyjnej odwiertu samoczynnego wraz z różnymi elementami infrastruktury napowierzchniowej. ELementy infrastruktury napowierzchniowej to: zakraplacz metanolu, oddzielacz dwufazowy, skrzyniowy zbiornik roboczy płynu złożowego V 6 m3 z możliwością pomiaru poziomu płynu złożowego. Zbiornik wyposażony jest w zawór depresyjno – oddechowy z przerywaczem płomienia, oraz układ do syfonowania odwiertu.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
Po lewej stronie ekranu znajduje się głowica eksploatacyjna. Głowica eksploatacyjna jest to urządzenie montowane na powierzchni terenu przy wylocie odwiertu. Głowica eksploatacyjna słuzy zamknięciu odwiertu.
Przedstawione urządzenie jest wykonane ze stali w kolorze żółtym. Z lewej strony zdjęcia widać stalową konstrukcję w kształcie walca, Pionowe elementy konstrukcji są porozdzielane przez trzy czerwone zasuwy suwakowe. Zasuwa suwakowa jest to rodzaj zasuwy, który otwiera się poprzez podniesienie bariery na skutek obrotu kurka. Efektem tego jest przepływ czynnika. Nad kołnierzem pomiędzy dwoma zasuwami znajduje się okrągłe urządzenie ze wskazówką. Jest to manometr. Manometr zamontowany jest przy zaworze zakończonym małym czerwonym kurkiem. Jest to zawór zaporowy. Pomiędzy górną, a środkową zasuwą do żółtego kołnierza przyłączona jest zasuwa suwakowa. Przed zasuwą suwakową wiodczny jest kołnierz. Od kołnierza odchodzi rura łącząca się z kolejnym kołnierzem. Do kołnierza przyłączony jest układ żółtych stalowych śrub i zasuw. Układ ten widoczny jest na dole zdjęcia i  łączączy się z korpusem głowicy. Na dole rysunku znajdują się trzy czerwone zasuwy suwakowe. Od dolnego korpusu w prawo odchodzi cienka żółta stalowa rura. Do rury przyłączony jest dawkownik. Dawkownik widoczny na górze zdjęcia jest to stalowe urządzenie w kształcie zaokrąglonego walca. Dawkownik wykorzystywany jest w celu chwilowego zapobieżenia powstania hydratów czyli nietrwałych związków wody z gazem. Hydraty występują w formie korków. Dlatego pomiędzy odwiertem a separatorem do strumienia gazu dawkowany jest metanol. Nad dawkownikiem znajduje się okrągły wskaźnik. Po prawej stronie dawkownika widać oddzielacz dwufazowy. Rozdzielacz wykorzystywany jest do rozdziału fazy gazowej od ciekłej. Z prawej strony separatora znajduje się układ rur i zaworów. Do górnej części separatora oraz do boku separatora biegną rury od dawkownika. U dołu separatora, w miejscu odpowiadającym jednej trzeciej jego wysokości widać zieloną rurę. Rura biegnie do zbiornika roboczego płynu złożowego. Zbiornik ten jest w kształcie zielonej skrzyni. Na górze skrzyni znajduje się pionowa czarna rura zakończona czerwonym walcowatym kształtem. Kształt ten jest zaokrąglony na końcu.

Zdjęcie numer 12

Na rysunku znajduje się animowany model głowicy eksploatacyjnej odwiertu samoczynnego wraz z różnymi elementami infrastruktury napowierzchniowej. W skład infrastruktury napowierzchniowej wchodzi: zakraplacz metanolu, oddzielacz dwufazowy, skrzyniowy zbiornik roboczy płynu złożowego V 6 m3 z możliwością pomiaru poziomu płynu złożowego. Zbiornik skrzyniowy wyposażony jest w zawór depresyjno – oddechowy z przerywaczem płomienia, oraz układ do syfonowania odwiertu w ujęciu bocznym. Po lewej stronie zdjęcia znajduje się głowica eksploatacyjna. Głowica eksploatacyjna jest to urządzenie montowane na powierzchni terenu przy wylocie odwiertu. Głowica eksploatacyjna służy zamknięciu odwiertu.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
Widoczne na zdjęciu urządzenie jest wykonane ze stali w kolorze żółtym. Z lewej strony zdjęcia widać stalową konstrukcję w kształcie walca. Pionowe elementy konstrukcji są porozdzielane przez trzy czerwone zasuwy suwakowe. Zasuwa suwakowa jest to rodzaj zasuwy, który otwiera się poprzez podniesienie bariery na skutek obrotu kurka. Efektem tego jest przepływ czynnika. Nad kołnierzem pomiędzy dwoma zasuwami znajduje się okrągłe urządzenie ze wskazówką. Jest to manometr. Manometr zamontowany jest przy zaworze zakończonym małym czerwonym kurkiem. Jest to zawór zaporowy. Pomiędzy górną, a środkową zasuwą do żółtego kołnierza przyłączona jest zasuwa suwakowa. Przed zasuwą suwakową widoczny jest kołnierz. Od kołnierza biegnie pozioma rura, która łączy się z kolejnym kołnierzem. Do kołnierza przyłączony jest układ żółtych stalowych śrub i zasuw. Widoczny na dole zdjęcia układ łączy się z korpusem głowicy. Na dole rysunku znajdują się trzy czerwone zasuwy suwakowe. Od dolnego korpusu w prawo odchodzi cienka żółta stalowa rura. Do rury przyłączony jest dawkownik. Dawkownik widoczny w górnej części zdjęcia jest to stalowe urządzenie w kształcie zaokrąglonego walca. Dawkownik wykorzystywany jest w celu chwilowego zapobieżenia powstania hydratów. Hydraty są to nietrwałe związki wody w postaci ciekłej z gazem. Hydraty wsytępują w formie korków. Dlatego pomiędzy odwiertem a separatorem do strumienia gazu dawkowany jest metanol. Nad dawkownikiem znajduje się okrągły wskaźnik. Po prawej stronie dawkownika widać oddzielacz dwufazowy. Rozdzielacz wykorzystywany jest do rozdziału fazy gazowej od fazy ciekłej. Z prawej strony separatora znajduje się układ rur i zaworów. Do góry separatora biegną rury od dawkownika. Za separatorem widać zbiornik roboczy płynu złożowego. Zbiornik ten jest w kształcie zielonej skrzyni.

Zdjęcie numer 13

Na rysunku znajduje się animowany model fragmentu układu wyposażonego w głowicę eksploatacyjną odwiertu samoczynnego. Głowica eksploatacyjna jest urządzeniem montowanym na powierzchni terenu przy wylocie odwiertu. Głowicę montuje się celem zamknięcia odwiertu.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
Przedstawione urządzenia są wykonane ze stali. Po lewej stronie dawkownika widać fragment szarego oddzielacza dwufazowego. Rozdzielacz wykorzystywany jest do rozdziału fazy gazowej od fazy ciekłej. Przed separatorem znajduje się układ rur i zaworów. Jest to tak zwany odcinek pomiarowy. Odcinek pomiarowy wyposażony jest w gazomierz rotorowy. Do góry separatora biegną rury od dawkownika. Za separatorem widać zbiornik roboczy płynu złożowego. Skrzynia zbiornika jest w kolorze zielonym. Gazomierz rotorowy jest to urządzenie objętościowe którego zasada działania polega na zliczaniu cykli. Na rysunku urządzenie to jest w formie niebieskiego sześcianu. Na przedniej ścianie sześcianu znajduje się kolorowy panel. Za gazomierzem widoczny jest punkt łączący równoległe obejście. Z punktu tego odchodzi rura biegnąca w kierunku podłoża gruntowego. Od separatora biegnie cienka zielona rura łącząca się ze skrzynią płynu złożowego. Na górze skrzyni znajduje się fragment pionowej czarnej rury. Na boku skrzyni widać kolanko. Kolanko zakończone jest połączeniem kołnierzowym za którym zamontowana jest czarna walcowata wypustka. Jest to połączenie szybkozłącze typu Camlock. Połączenie to wykorzystywane jest do zatankowania cysterny.

Zdjęcie numer 14

Na rysunku przedstawiony jest animowany model fragmentu układu, który znajduje się za głowicą eksploatacyjną odwiertu samoczynnego. Głowica eksploatacyjna to urządzenie montowane na powierzchni terenu przy wylocie odwiertu. Głowica eksploatacyjna służy zamknięciu odwiertu.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
Przedstawione na zdjęciu urządzenia są wykonane ze stali. Na pierwszym planie widać zieloną skrzynię płynu złożowego. Na górze skrzyni znajduje się fragment pionowej czarnej rury. Na boku skrzyni widoczne jest kolanko. Kolanko zakończone jest połączeniem kołnierzowym za którym zamontowana jest czarna walcowata wypustka. Jest to połączenie szybkozłącze typu Camlock. Połączenie to wykorzystywane jest do zatankowania cysterny. Z prawej strony za skrzynią widać fragment głowicy eksploatacyjnej. Z lewej strony, za skrzynią, znajduje się dawkownik. Do dawnkownika biegną pionowo w dół dwie rury. Dawkownik jest to stalowe urządzenie w kształcie zaokrąglonego walca. Dawkownik wykorzystywany jest w celu chwilowego zapobieżenia powstania hydratów czyli nietrwałych związków wody w postaci ciekłej z gazem. Hydraty występują w formie korków. Dlatego na drodze pomiędzy odwiertem a separatorem do strumienia gazu dawkowany jest metanol. Nad dawkownikiem zamontowany jest okrągły wskaźnik.

Zdjęcie numer 15

Na rysunku znajduje się animowany model fragmentu układu znajdującego się za głowicą eksploatacyjną odwiertu samoczynnego. Głowica eksploatacyjna to urządzenie montowane na powierzchni terenu przy wylocie odwiertu. Głowica eksploatacyjna służy zamknięciu odwiertu.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
Widoczne na zdjęciu urządzenia są wykonane ze stali. Na pierwszym planie widać zieloną skrzynię płynu złożowego. Na górze skrzyni znajduje się fragment pionowej czarnej rury. Na boku skrzyni umiejscowiona jest rura kolanko. Rura zakończona jest połączeniem kołnierzowym za którym zamontowana jest czarna walcowata wypustka. Jest to połączenie szybkozłącze typu Camlock. Połączenie to wykorzystywane jest do zatankowania cysterny. Z prawej strony za skrzynią widać fragment głowicy eksploatacyjnej. Z lewej strony, za skrzynią, znajduje się dawkownik. Do dawkownika biegną pionowo w dół dwie rury. Dawkownik jest to stalowe urządzenie w kształcie zaokrąglonego na końcu walca. Dawkownik wykorzystywany jest w celu chwilowego zapobieżenia powstania hydratów czyli nietrwałych związków wody w postaci ciekłej z gazem. Hydraty występują w formie korków. Dlatego na drodze pomiędzy odwiertem a separatorem. do strumienia gazu dawkowany jest metanol. Nad dawkownikiem znajduje się okrągły wskaźnik.

Zdjęcie numer 16

Na rysunku przedstawiony jest animowany model fragmentu układu znajdującego się za głowicą eksploatacyjną odwiertu samoczynnego widziany z góry. Głowica eksploatacyjna to urządzenie montowane na powierzchni terenu przy wylocie odwiertu. Głowica eksploatacyjna służy zamknięciu odwiertu.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
Przedstawione urządzenia są wykonane ze stali. Na pierwszym planie widać zieloną skrzynię płynu złożowego. Na górze skrzyni znajduje się fragment pionowej czarnej rury. W dalszym narożniku skrzyni zamontowana jest rura kolanko. Rura zakończona jest połączeniem kołnierzowym. Za kołnierzem zamontowana jest czarna walcowata wypustka. Jest to połączenie szybkozłącze typu Camlock. Połączenie to wykorzystywane jest do zatankowania cysterny. Do boku skrzyni przyłączona jest cienka zielona rura. Rura łączy się z szarym bokiem separatora. Z prawej strony za skrzynią widać fragment głowicy eksploatacyjnej. Dodatkowo za skrzynią, znajduje się dawkownik. Do dawkownika biegną pionowo dwie rury. Dawkownik jest to stalowe urządzenie w kształcie zaokrąglonego walca. Dawkownik wykorzystywany jest w celu chwilowego zapobieżenia powstania hydratów czyli nietrwałych związków wody w postaci ciekłej z gazem. hydraty wysętpują w formie korków. Dlatego na drodze pomiędzy odwiertem a separatorem. do strumienia gazu dawkowany jest metanol. Nad dawkownikiem znajduje się okrągły wskaźnik. W prawym górnym rogu zdjęcia widać fragment odcinka pomiarowego. Odcinek pomiarowy składa się z dwóch nitek rur. Rury ulegają połączeniu. Kontynuacja rur biegnie pionowo w dół w stronę podłoża.

Zdjęcie numer 17

Na rysunku znajduje się animowany model fragmentu układu znajdującego się za głowicą eksploatacyjną odwiertu samoczynnego. Głowica eksploatacyjna to urządzenie montowane na powierzchni terenu przy wylocie odwiertu. Głowica eksploatacyjna służy zamknięciu odwiertu.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
Przedstawione urządzenia są wykonane ze stali. Na pierwszym planie widać zieloną skrzynię płynu złożowego. Na górze skrzyni widać fragment pionowej czarnej rury. Na boku skrzyni umiejscowiona jest rura kolanko. Rura zakończona jest połączeniem kołnierzowym. Za kołnierzem zamontowana jest czarna walcowata wypustka. Jest to połączenie szybkozłącze typu Camlock. Połączenie to wykorzystywane jest do zatankowania cysterny. Z prawej strony za skrzynią widać fragment głowicy eksploatacyjnej. Z lewej strony, za skrzynią, znajduje się dawkownik. Do dawkownika biegną dwie pionowe rury. Dawkownik jest to stalowe urządzenie w kształcie zaokrąglonego na końcu walca. Dawkownik wykorzystywany jest w celu chwilowego zapobieżenia powstania hydratów czyli nietrwałych związków wody w postaci ciekłej z gazem. Hydraty występują w formie korków. Dlatego pomiędzy odwiertem a separatorem do strumienia gazu dawkowany jest metanol. Nad dawkownikiem znajduje się okrągły wskaźnik.

Zdjęcie numer 18

Na ekranie widać animowany model fragmentu instalacji przedstawiającej dawkownik czyli zakraplacz.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
Dawkownik jest to stalowe urządzenie w kształcie zaokrąglonego walca. Dawkownik wykorzystywany jest w celu chwilowego zapobieżenia powstania hydratów czyli nietrwałych związków wody w postaci ciekłej z gazem. Hydraty występują w formie korków. Dlatego pomiędzy odwiertem a separatorem do strumienia gazu dawkowany jest metanol. Nad dawkownikiem zamontowany jest okrągły wskaźnik. Po prawej stronie dawkownika zarówno u góry i jak i u doły biegną układy rury. Za dawkownikiem znajduje się fragment zbiornika roboczy płynu złożowego. Zbiornik ten jest zieloną stalową skrzynią. Na górnym rogu skrzyni zamontowana jest rura kolanko. Rura zakończona jest połączeniem kołnierzowym. Za kołnierzem znajduje się czarna walcowata wypustka. Jest to połączenie szybkozłącze typu Camlock. Połączenie to wykorzystywane jest do zatankowania cysterny. Z lewego boku skrzyni wychodzi cienka zielona rura. Rura biegnie pod skosem w górę. Na końcu rury widoczne jest połączenie kołnierzowe. Na połączeniu znajduje się zawór z dużym okrągłym, czerwonym kurkiem.

Zdjęcie numer 19

Na rysunku znajduje się animowany fragment części odcinka na którym widoczny jest układ zasuw do syfonowania odwiertu ze zwężką redukcyjną produkcyjną i zwężką do syfonowania na obiegu. Syfonowanie odwiertu to czynności, których efektem jest zwiększenia przepływu ropy naftowej lub gazu ziemnego ze złoża do odwiertu.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
W centralnej części rysunku widać zamknięty układ dwóch rur tworzący kształt kwadratu. W połowie górnego i dolnego odcinka rurowego znajdują się połączenia kołnierzowe. Połączenie kołnierzowe są to dwa przeciwległe współosiowe kołnierze połączone co najmniej czterema śrubami. Pomiędzy kołnierzami widoczne jest duże czerwone pokrętło. Górna i dolny odcinek rurowy ulega połączeniu. Za punktym w którym dochodzi do połączenia rur znajduje się odcinek pomiary. Odcinek pomiarowy składa się z dwóch odcinków rurowych: górnego i dolnego. Górny odcinek odchodzi od pionowego przyłącza na którym w połowie wysokości umieszczony jest zawór z dużym czerwonym pokrętłem. Dolny odcinek stanowi przedłużenie głównej rury. Główna rura odchodzi od układu syfonowania. W połowie długości rury pomiędzy dwoma połączeniami kołnierzowymi zainstalowana jest niebieska skrzynka w kształcie sześcianu. Na ścianie bocznej sześcianu znajduje się prostokątny ekran.
Za rurami widać szary cylindryczny kształt. Jest to separator. Separator wykorzystywany jest do rozdziału fazy gazowej od fazy ciekłej.

Zdjęcie numer 20

Na rysunku znajduje się animowany model fragmentu układu znajdującego się za głowicą eksploatacyjną odwiertu samoczynnego. Głowica eksploatacyjna jest to urządzenie montowane na powierzchni terenu przy wylocie odwiertu. Głowica eksploatacyjna służy zamknięciu odwiertu.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
Na zdjęciu znajduje się układ rur i zaworów który stanowi tak zwany odcinek pomiarowy. Odcinek pomiarowy wyposażony jest w gazomierz rotorowy. Gazomierz rotorowy jest to urządzenie objętościowe którego zasada działania polega na zliczaniu cykli. Na rysunku urządzenie to jest w kształcie niebieskiego sześcianu. Na przedniej ścianie sześcianu znajduje się kolorowy panel. Za gazomierzem widoczny jest punkt łączący górny i dolny odcinek rurowy. Od punktu łączącego biegnie rura w kierunku podłoża gruntowego.

Zdjęcie numer 21

Na zdjęciu znajduje się schemat separatora dwufazowego z automatycznym spustem cieczy złożowej. Separator jest urządzeniem wykorzystywanym do rozdziału fazy gazowej od fazy ciekłej.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
W centralnej części zdjęcia widać podłużny walcowaty kształt o zaokrąglonej górze i dole. Jest to separator. We wnętrzu kształtu przeprowadzona jest od jednego boku do drugiego boku separatora pozioma falowana linia. Linia znajduje się w punkcie stanowiącym około dwudziestu procent wysokości separatora. Jest to ciecz złożowa. Ciecz złożowa zaznaczona jest kolorem oliwkowym. Od zaokrąglonej podstawy walca odchodzi rura kolankowa. Rura przedzielona jest dwoma trójkątami równobocznymi. Trójkąty skierowane są wierzchołkami poziomo do siebie. Wierzchołki są ze sobą styczne. Jest to zawór spustowy. Z punktu styku wierzchołków odchodzi do góry pionowa czarna linia. Linia zakończona jest półokręgiem. Półokrąg w kolorze oliwkowym skierowany jest łukiem do góry. Jest to zawór spustowy. Od szczytu łuku odchodzi łamana. Łamana łączy się z kształtem separatora w miejscu znajdującym się nieznacznie powyżej poziomu cieczy. Na odcinku prostej przed załamaniem wynoszącym dziewięćdziesiąt stopni, narysowane są pary krótkich linii prostych. Proste skierowane są pod kątem około czterdziestu pięciu stopni względem podstawy. Na odcinku przed załamaniem znajduje się sześć par prostych. Za załamaniem znajduje się jedna para linii. Za nią narysowany jest okrąg z czarnym napisem LC. Napis znajduje się w środku. Jest to czujnik poziomu płynu. Za podstawą trójkąta znajdującego się poniżej biegnie kontynuacja rury. Rura zakończona jest grotem strzałki skierowanej w prawo. Oznaczony jest on opisem spust wody złożowej.
W górnej części korpusu separatora narysowane są dwie równoległe czarne proste poziome. Proste łączą boki korpusu separatora. Obszar pomiędzy nimi zaznaczony jest równomiernie rozmieszczonymi czarnymi kropkami. Od szczytu separatora odchodzi rura w kształcie odwróconej litery: U. Rura zakończona jest grotem strzałki skierowanym w prawą stronę. Jest to wylot gazu. Separator oraz rury poza fragmentem w którym jest ciecz złożowa mają kolor jasno żółty.
Z lewej strony separatora znajduje się żółta strzałka. Strzałka skierowana jest grotem w stronę korpusu urządzenia. Jest ona podpisana jako wlot gazu i płynu złożowego.

Zdjęcie numer 22

Na zdjęciu znajduje się narysowany schemat separatora trójfazowego z automatycznym spustem ropy naftowej i wody złożowej. Separator jako urządzenie wykorzystywany jest do rozdziału fazy gazowej od fazy ciekłej.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
W centralnej części ekranu widać podłużny walcowaty kształt o zaokrąglonej górze i dole. Jest to separator. Wnętrze separatora podzielone jest na dwie części. Górna stanowi około siedemdziesięciu procent jego powierzchni. Dolna stanowi pozostałe trzydzieści procent. We wnętrzu dolnej części separatora w punkcie odpowiadającym około sześćdziesięciu procentom jego wysokości przeprowadzona jest od jednego boku do drugiego pozioma falowana linia. Powierzchni zaznaczona pod falowaną linią jest w kolorze oliwkowym. Pozostała powierzchnia jest w kolorze jasnożółtym. Po lewej stronie separatora narysowana jest strzałka. Grot strzałki zwrócony jest w prawo. Z lewej strony strzałki znajduje się podpis: wlot gazu, ropy i wody złożowej. Punkt styczny pomiędzy grotem a korpusem separatora znajduje się w dolnej połowie separatora. Punkt ten jest w połowie wysokości obszaru zawartego pomiędzy falowaną linią a końcem dolnej części separatora. Od zaokrąglonej podstawy walca odchodzi rura kolankowa. Rura przedzielona jest dwoma trójkątami równobocznymi, skierowanymi wierzchołkami poziomo do siebie. Wierzchołki są ze sobą styczne. Element ten jest podpisany jako zawór spustowy. Z punktu styku wierzchołków odchodzi do góry pionowa czarna linia. Linia zakończona jest półokręgiem. Półokrąg w kolorze oliwkowym skierowany jest łukiem do góry. Od szczytu łuku odchodzi łamana. Łamana łączy się z kształtem separatora w miejscu znajdującym się u podstawy zaokrąglonej części walca. Na odcinku prostej przed załamaniem wynoszącym dziewięćdziesiąt stopni narysowana jest para krótkich linii prostych. Proste skierowane są pod kątem około czterdziestu pięciu stopni względem podstawy. Za załamaniem znajduje się jedna para prostych. Za prostymi narysowany jest okrąg z czarnym napisem LC. Napis znajduje się w środku. Element ten jest podpisany jako czujnik poziomu płynu. Za podstawą trójkąta znajdującego się poniżej, biegnie kontynuacja rury. Rura zakończona jest grotem strzałki skierowanej w prawo. Jest to spust wody złożowej. Wierzchołek strzałki jest styczny z kolejnym elementem. We wnętrzu górnej części separatora przeprowadzona jest od jednego boku separatora do drugiego boku pozioma falowana linia. Linia ta znajduje się w punkcie stanowiącym około dwadzieścia procent jego wysokości. Powierzchnia zaznaczona pod falowaną linią jest w kolorze oliwkowym. Pozostała powierzchnia jest w kolorze jasnożółtym. Od linii granicznej czyli linii zawartej pomiędzy górną, a dolną częścią separatora odchodzą pionowo w górę dwa podłużne cienkie prostokąty. Środki krótszych boków prostokątów znajdują się w odległości stanowiącej około jedną trzecią długości od odpowiednio lewego i prawego boku separatora. Długość dłuższego boku jest nieznacznie większa od poziomu falowanej linii. Na górze krótkich boków prostokątów narysowane są kolejne dwa dłuższe, oraz grubsze prostokąty. prostokąty te są równoległe względem siebie. Cały ten układ stanowi swoje lustrzane odbicie. Wszystkie elementy są w kolorze jasnożółtym. Od podstawy górnej części separatora odchodzi rura kolankowa która przedzielona jest dwoma trójkątami równobocznymi. Trójkąty skierowane są wierzchołkami do siebie. Wierzchołki są ze sobą styczne. Jest to zawór spustowy. Z punktu styku wierzchołków odchodzi do góry pionowa czarna linia. Linia zakończona jest półokręgiem. Półokrąg w kolorze oliwkowym skierowany jest łukiem do góry. Od szczytu łuku odchodzi łamana. Łamana łączy się z kształtem separatora w miejscu znajdującym się na wysokości falowanej linii. Na odcinku za załamaniem prostej odchodzącej od łuku narysowana jest para krótkich linii prostych. Proste skierowane są pod kątem około czterdziestu pięciu stopni względem podstawy. Za nią narysowany jest od strony korpusu separatora okrąg z czarnym napisem LC. Napis znajduje się w środku. Element ten jest podpisany jako czujnik poziomu płynu.
Za podstawą trójkąta widocznego poniżej biegnie kontynuacja rury. Rura zakończona jest grotem strzałki skierowanej pionowo w dół. Rura ta jest styczna z grotem strzałki odchodzącym od dolnej części separatora.
W górnej części korpusu separatora narysowane są dwie równoległe czarne proste poziome. Proste łączą boki korpusu separatora. Obszar pomiędzy nimi zaznaczony jest równomiernie rozmieszczonymi czarnymi kropkami. Od szczytu separatora odchodzi rura w kształcie odwróconej litery: U. Rura zakończona jest grotem strzałki skierowanym w prawo. Jest ona podpisana jako wylot gazu. Separator oraz rury poza fragmentem w którym jest ciecz złożona mają kolor jasno żółty.

Zdjęcie numer 23

Na zdjęciu widać uzbrojenie napowierzchniowe odwiertu ropno – gazowego z urządzeniami przyodwiertowymi to jest: indywidualnym żurawiem pompowym typu IŻP R9/2000, separatorem dwufazowym R10/1000, oraz zbiornikiem cylindrycznym leżący o pojemności V sześciu metrów sześciennych.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
Z lewej strony zdjęcia znajduje się separator. Po lewej stronie separatora widoczny jest zbiornik cylindryczny. Elementy te wykonane są z szarej stali. Separator jest urządzeniem wykorzystywanym do rozdziału fazy gazowej od fazy ciekłej.
Na górze separatora znajduje się czerwony zawór bezpieczeństwa. Zawór jest w kształcie odwróconej fajki skierowanej szyjką do góry. Z prawej strony separatora widoczna jesy cienka czarna stalowa rura. Rura za pomocą dwójnika łączy się ze zbiorkiem umieszczonym po lewej stronie separatora. Na rurze zamontowane jest okrągłe urządzenie wskaźnikowe.
Zbiornik znajdujący się po lewej stronie separatora osadzony jest na stalowych nogach. Nogi znajdują się na betonowej konstrukcji. Na górze zbiornika zamontowany jest zawór bezpieczeństwa. Zawór ten jest elementem instalacji służącym do zabezpieczenia układu przed nadmiernym wzrostem ciśnienia. Zawór bezpieczeństwa jest w kształcie odwróconej czerwonej fajki. Przy podstawie zbiornika znajduje się zawór spustowy. Zawór spustowy wyposażony jest w dwa czerwone pokrętła. Układ ten znajduje się w niewielkim zagłębieniu o betonowych ścianach. Jest to obwałowanie. Do dna zbiornika prowadzi stalowa trzystopniowa drabina. Po lewej stronie drabiny znajduje się żółta tablica ostrzegawcza. Na tablicy widać czarny napis.
Po prawej stronie ekranu znajduje się indywidualny żuraw pompowy. Żuraw wykorzystywany jest do wydobywania ropy naftowej. Urządzenie to jest stalową konstrukcją w kolorze żółtym. Na górze żurawia znajduje się stalowe ramię zwane wahaczem. Na prawym końcu wahacza widoczny jest łeb. Ramie z łbem wahacza jest w kształcie młotka. Wahacz osadzony jest na ramie nośnej która jest w kształcie litery A. Lewy koniec wahacza przyłączony jest do podciągacza. Podciągacz jest to układ dwóch stalowych pionowych belek. Belki przymocowane są do łuków osadzonych na przekładni. Po lewej stronie przekładni w obudowie w kształcie walca znajduje się silnik.
Separator, żuraw, oraz zbiornik cylindryczny wygrodzone są zielonym płotem. W tle zdjęcia widać zielone pole oraz słupy wysokiego napięcia.

Zdjęcie numer 24

Na ekranie przedstawiono kolorowy schemat wyposażenia napowierzchniowego odwiertu ropnego pompowanego.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
Po lewej stronie znajduje się żuraw pompowy. U góry żurawia znajduje się stalowe ramię zwane wahaczem. Na prawym końcu ramienia jest łeb wahacza. Ramie z łbem wahacza ma kształt młotka. Wahacz osadzony jest na ramie nośnej. Rama jest w kształcie litery A. Lewy koniec wahacza przyłączony jest do podciągacza. Podciągacz widoczny na zdjęciu jest jako pionowa linia prosta, która dochodzi do przekładni. Pod nią znajduje się żółty element w kształcie trapezu. Do elementu tego biegnie prosta z przypisaną cyfrą 2 oraz opisem żuraw pompowy. Po lewej stronie żurawia znajduje się niewielkie żółty kwadrat. Do kadratu biegnie prosta z przypisaną cyfrą 1 oznaczającą automatyczny wyłącznik żurawia pompowego.
Z prawej strony żurawia znajduje się głowica wydobywcza. Głowica jest to urządzenie montowane na powierzchni terenu przy wylocie odwiertu. Głowica służy do zamknięcia odwiertu. Głowica jest w kolorze żółtym. Pionowa część konstrukcji składa się z prostokątnych elementów o różnej wielkości. Na górze głowicy znajduje się pozioma czarna gruba linia. Nad nią umieszczony jest żółty prostokąt z trzema cienkimi równoległymi liniami. Prostokąt oznaczony jest cyfrą 3 oznaczającą głowiczkę pompową. Do elementy znajdującego się przy podłożu biegnie czarna cienka linia z cyfrą 4, której przyporządkowany jest opis głowica eksploatacyjna. Po lewej i prawej stronie tego elementu znajdują się czarne pionowe linie. Linie przedzielają z prawej strony dwa kwadraty, a z lewej jeden kwadrat. Nad głowicą eksploatacyjna znajduje się cienki element w kształcie krzyża. Do elementy przypisana jest cyfra 5 oznaczająca prewenter. Nad znajdującym się nad nim trójnikiem jest narysowany niewielki prostokątny element z czarnym bolcem z prawej strony. Do elementu przyporządkowana jest cyfra 6 wraz z opisem dławik. Od trójnika biegnie rura na początku której znajduje się czarny symbol okręgu. W okręgu umieszczony jest znak x. Nad rurą znajdują się okrągły oraz prostokątny kształt. Do prostokątnego kształtu przypisana jest liczba 7 czyli wyłącznik ciśnieniowy. Po prawej stronie głowicy znajduje się szary element w kształcie zaokrąglonego u góry walca. Od góry walca biegnie pionowo w górę pionowa linia. Do korpusu walca biegnie czarna linia z cyfrą 8. Cyfra ta oznacza separator. Separator wykorzystywany jest do rozdzielenia dwóch faz. Od dołu separatora biegnie szare połączenie rurowe które łączy się z dużym prostokątem widocznym po prawej stronie zdjęcia. Kształtowi temu przypisana jest cyfra 9 oraz napis zbiornik. Z prawego boku zbiornika wychodzą dwie szare rury. Od wylotów rur poprowadzone są białe strzałki którym przyporządkowano dwa opisy. Ropa dla górnej strzałki. Woda dla dolnej strzałki.

Zdjęcie numer 25

Na ekranie przedstawiono kolorowy schemat indywidualnego żurawia pompowego z wyważeniem rotacyjno‑wahaczowym.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
U góry żurawia znajduje się długie ramię zwane wahaczem. Wahacz oznaczony jest cyfra 4. Po lewej stronie wahacza znajduje się łeb. łebwahacza oznaczony jest cyfra 1. Od łba wahacza biegnie pionowo w dół szara linia. Lini przyporządkowano cyfrę 3 ozaczającą: cięgło. Po prawej stronie wahacza znajduje się zgrupowanie zielonych cienkich prostokątów. Prostokąty oznaczone są cyfrą 5. Jest to przeciwwaga. Ramie z łbem wahacza jest w kształcie młotka. Wahacz osadzony jest na ramie nośnej. Rama jest w kształcie litery A. Na szczycie ramy znajduje się okrągły element. Do elementu biegnie czarna cienka linia z przyporządkowaną cyfrą 2 oznaczającą połączenie belki wahacza z ramą nośną. Do lewego boku ramy biegnie czarna cienka linia z przyporządkowaną liczbą 14 oraz opisem rama nośna. Podstawę ramy stanowi element w kształcie płóz. Płozy oznaczone są liczbą 12 oraz opisem podstawa ramy nośnej. Po prawej stronie od wahacza biegnie ukośnie w dół zielony element w kształcie ostrosłupa. Ostrosłup oznaczozny jest cyfrą 6. Jest to pociągacz. Na końcu pociągacza znajduje się szary owalny kształt. Do niego biegnie czarna cienka linia z liczba13 oraz opisem przeciwwagi. Koniec pociągacza przyłączony jest do poziomego prostokąta. Miejsce połączenia oznaczone jest liczbą 14 . Liczba ta oznacza połączenie pociągacza z korbą. Wyważenie rotacyjne. Po prawej stronie znajduje się czerwone koło na którym owinięty jest zielony pasek. Pasek dochodzi do białego okręgu. Przyporządkowane tym elementom są następujące cyfry wraz z opisami: cyfrą 8 oznaczono koło napędowe, cyfrą 9 pasek klinowy. Liczba 10 oznacza silnik. Pomiędzy kołem napędowym, a miejscem połączenia pociągacza z korbą znajduje się cyfra 7 z napisem przekładnia.
Pod rysunkiem znajdują się następujące liczby wraz z opisem. 1 łeb wahacza, 2 połączenie belki wahacza z rama nośną, 3 cięgło inaczej chomąto, 4 wahacz, 5 przeciwwagi inaczej wyważenie wahaczowe, 6 pociągacz, 7 przekładnia inczej skrzynia redukcyjna, 8 koło napędowe, 9 paski klinowe, 10 silnik, 11 podstawa ramy nośnej, 12 połączenie pociągacza z korbą, 13 przeciwwagi (wyważenie rotacyjne), 14 rama nośna.

Zdjęcie numer 26

Na zdjęciu widać schemat dawkownika metanolu wraz z opisem. Dawkownik wykorzystywany jest w celu chwilowego zapobieżenia powstania hydratów czyli nietrwałych związków wody w postaci ciekłej z gazem. Hydraty występują w formie korków. Dlatego pomiędzy odwiertem a separatorem do strumienia gazu dawkowany jest metanol.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
Centralną częścią dawkownika jest jego zbiornik, który narysowany jest jako żółty prostokąt z przyporządkowaną cyfrą 1. Nad nim znajduje się element który rozdziela się na dwie części. Górna część jest w kształcie lejka. Ma ona przypisaną cyfrę 6 oraz opis lejek. Druga główna ma przypisaną cyfrę 2. Jest to zawór ciśnieniowy. Zawór zakończony jest elementem przypominającym pokrętło. Nad lejkiem znajduje się oznaczenie K1 oznaczające napełnianie metanolem. Po prawej stronie kołnierza znajduje się element w kształcie rury. Na końcu rury widoczne jest pokrętło oraz symbol K4. Symbol ten oznacza kurek manometryczny. Przed pokrętłem do niewielkiego kwadratu poprowadzona jest cienka czarna linia z cyfrą 3. Oznacza ona kurek manometryczny. Nad elementem znajduje się lejek z przypisaną cyfrą 6. Poniżej zbiornika metanolu znajduje się zawór ciśnieniowy który ma przypisany cyfrę 2. Po prawej stronie zaworu ciśnieniowego znajduje się pokrętło. Poniżej zaworu znajduje się element w kształcie poziomego cienkiego prostokąta z przypisaną cyfrą 4. Oznacza ona kołnierz połączeniowy. Pod kołnierzem znajduje się symbol K2 określający spust. Do lewego końca kołnierza przylega cienki prostokątny element. Element skierowany jest pionowo w górę i ączy się ze zbiornikiem metanolu. Elementowi temu przypisana jest cyfra 5. Jest to płaskownik wzmacniający. Po lewej stronie kołnierza znajduje się element w kształcie rury. Do niego przyłączona jest część w kształcie pionowego cienkiego prostokąta z przypisaną cyfrą 3. Oznacza ona kurek manometryczny. Sekcja ta zakończona jest elementem w kształcie kurka. Nad oznaczeniem kurka znajduje się symbol K4. Jest to kurek manometryczny.
Poniżej rysunku znajduje się następujący podpis zawierający symbole i cyfry wraz z ich znaczeniem.
K1. Napełnianie metanolem K2-. Spust. K3 Przelew. K4. Kurek manometryczny. 1. Zbiornik metanolu. 2. Zawór ciśnieniowy. 3. Kurek manometryczny. 4. Kołnierz połączeniowy. 5. Płaskownik wzmacniający. 6. Lejek.

Zdjęcie numer 27

Na zdjęciu narysowany jest schemat węzła redukcyjno–pomiarowego odwiertu wraz z przypisanymi cyframi oraz opisami.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
Po lewej stronie rysunku znajduje się pionowy element o kształcie zaokrąglonego walca. Element ten jest oznaczony cyfrą 2 oznaczającą separator dwufazowy. U góry separatora znajduje się cienka czarna linia łamana. Na początku linii znajdują się dwa krótkie, cienkie prostokąty, które są skierowane pionowo w dół. Za nimi prosta ulega dwukrotnemu załamaniu w prawo. Następnie do linii dochodzą dwie dodatkowe proste pochodzące od elementu w kształcie poziomego walca o zaokrąglonych bokach. Element ma przypisaną cyfrę 3 oznaczającą zakraplacz metanolu. Pierwsza linia prosta biegnąca od zakraplacza do głównej linii przedzielona jest dwoma równoległymi, cienkimi, poziomymi prostokątami. Przed miejscem połączenia na prostej znajdują się dwa trójkąty równoboczne skierowane wierzchołkami pionowo do siebie. Na drugiej prostej znajdują się dwa pionowe prostokąty. Za nimi widoczne są dwa trójkąty równoboczne skierowane wierzchołkami pionowo do siebie. Trójkąty rozdzielone są przez kwadrat z wpisanym kołem. Dalsze przyłącze odchodzące od linii głównej zawiera u góry układ dwóch trójkątów równobocznych oraz okrąg z narysowaną w środku strzałką. U dołu widoczny jest układ trójkątów równobocznych oraz symbol dwóch równoległych cienkich prostokątów skierowanych pionowo do siebie. Dolna nitka połączenia rurowego będzie ulegała dwukrotnemu załamaniu w lewo i powtórnemu przyłączeniu do linii głównej. Przed przyłączeniem znajduje się symbol trzech cienkich pionowych równoległych prostokątów opisanych cyfrą 4. Oznacza ona zwężkę redukcyjną produkcyjną. Nad miejscem przyłącza widoczny jest układ trójkątów oraz okręgu z narysowanym w środku symbolem strzałki skierowanej pod kątem. Dalszym elementem na linii głównej jest element kwadratowy z wyrysowanym w środku krzyżem dzielącym go na cztery mniejsze kwadraty. Element ma przypisaną cyfrę 6 oznaczającą odcinek pomiarowy. Od elementu odchodzą dwie odnogi zaznaczone jako dwie cienkie czarne linie na końcach których znajdują się układy trójkątów. Linie za trójkątmi ulegają przyłączeniu do elementu w kształcie koła. Przypisana jest nim cyfrą 1 oznaczającą manometr różnicowy. Dalsze elementy na linii głównej to odnoga z układem trójkątów zakończona symbolem okręgu z wpisaną strzałką oraz kolejny układ trójkątów z biegnącą po jego lewej stronie strzałką skierowaną pionowo w dół.
Poniżej schematu znajdują się cyfry wraz z opisem: 1 manometr różnicowy, 2 separator dwufazowy, 3 zakraplacz metanolu, 4 zwężka redukcyjna produkcyjna, 5 zwężka do syfonowania na obiegu, 6 odcinek pomiarowy.

Zdjęcie numer 28

Na zdjęciu przedstawiono manometr różnicowy na odcinku pomiarowym. Urządzenie to umożliwia pomiar różnicy ciśnień na wybranym odcinku pomiarowym instalacji, na którym zostanie zamontowany.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
Od lewej strony układu znajduje się manometr różnicowy elektroniczny oznaczony cyfrą 2. Jest on wyposażony w wyświetlacz oraz zamontowany w korpusie i połączony z dwiema komorami. Od każdej z komór odchodzi po jednym przewodzie impulsowym oznaczonym cyfrą 3. Przewód znajdujący się na pierwszym planie połączony jest z zaworkiem iglicowym oznaczonym cyfrą 4. Zawór iglicowy ułatwia bezpieczny demontaż manometru z całej instalacji, bez zakłócania pracy reszty infrastruktury. Drugi przewód znajdujący się tuż za pierwszym posiada wbudowany trójnik. Trójnik z jednej strony łączy go z przetwornikiem ciśnienia oznaczonym cyfrą 1, a z drugiej ponownie z zaworkiem iglicowym. Przetwornik ciśnienia odbiera sygnał pomiarowy przekształca go na sygnał elektryczny oraz umożliwia przesłanie zgromadzonych danych. Przetwornik również w celu zabezpieczenia poprzedza jeden zaworek. Za zaworkami przewody łączą się z dwoma złączonymi pierścieniami, od których do przodu i do tyłu odchodzą rury. Na pierwszej z nich zamontowany jest kolejny przetwornik z przypisaną cyfrą 5. Jest to przetwornik temperatury, który analogicznie umożliwia przetwarzanie odebranego sygnału na sygnał elektryczny oraz przesył danych.

Grafika numer 29

Na zdjęciu widać dwie zwężki do syfonowania. W górnej części zdjęcia znajduje się animowana zwężka do syfonowania.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
Na dole zdjęcia widać animowany przekrój zwężki do syfonowania. Przed, jak i za miejscem wbudowania zwężki znajdują się proste odcinki rurociągu gazowego o takiej samej średnicy, oznaczonego cyfrą 1. Zwężka znajduje się w zespole obudowy kryzy oznaczonym cyfrą 2. Obudowę stanowią dwa pierścienie o średnicach większych od średnicy rurociągu, łączące oba jego końce. Są one połączone śrubami zamontowanymi wokół ich obwodu w zewnętrznej części rurociągu. Pomiędzy nimi znajduje się kryza do syfonowania 3. Kryza ma większą średnicę od zwężki pomiarowej. Zwężka pomiarowa ma postać pierścienia ze średnicą wewnętrzną nieco mniejszą od średnicy rurociągu na odcinku przed i za zwężką. Fragment z wbudowaną zwężką do syfonowania, widoczny z zewnątrz, składa się z dwóch żółtych rur połączonych pierścieniami, z których wychodzą dwa cylindryczne przyłącza.

Grafika numer 30

Na zdjęciu widać dwie zwężki redukcyjno – pomiarowe. W górnej części zdjęcia znajduje się animowana zwężka redukcyjno – pomiarowa.
Poniżej rysunku znajduje się nagranie audio. Nagranie jest tożsame z tytułem rysunku.
Na dole zdjęcia widać animowany przekrój zwężki redukcyjno‑pomiarowej. Przed, jak i za miejscem wbudowania zwężki znajdują się proste odcinki rurociągu gazowego o takiej samej średnicy, oznaczonego cyfrą 1. Zwężka znajduje się w zespole obudowy kryzy oznaczonym cyfrą 2, który stanowią dwa pierścienie o średnicach większych od średnicy rurociągu, łączące oba jego końce. Są one połączone śrubami zamontowanymi wokół ich obwodu w zewnętrznej części rurociągu. Pomiędzy nim znajduje się kryza redukcyjno‑pomiarowa 4, która ma postać pierścienia ze średnicą wewnętrzną mniejszą od średnicy rurociągu na odcinku przed i za zwężką. Ponadto w zespół obudowy kryzy wbudowane jest przyłącze manometru różnicowego 3, które reprezentowane jest przez cylindryczny element wychodzący poza pierścienie.  Fragment z wbudowaną zwężką, widoczny z zewnątrz, składa się z dwóch żółtych rur połączonych pierścieniami, z których wychodzą dwa cylindryczne przyłącza.

Powiązane ćwiczenia