Zachód lub wschód słońca w technice impresjonistycznej
Ważne daty
1872 – namalowanie przez Moneta obrazu Impresja, wschód Słońca
1874 – pierwsza wystawa impresjonistów
1886 – ósma, ostatnia wystawa impresjonistów
1889 – śmierć Alfreda Sisleya
1926 – śmierć Claude Moneta
m269e9e304546beb3_0000000000023
1
Scenariusz lekcji dla nauczyciela
R1ZjBJrc0cAGr1
Scenariusz zajęć do pobrania
Scenariusz zajęć do pobrania
Źródło: online-skills.
m269e9e304546beb3_0000000000026
I. Opanowanie zagadnień z zakresu języka i funkcji plastyki; podejmowanie działań twórczych, w których wykorzystane są wiadomości dotyczące formy i struktury dzieła. Uczeń:
1) wykazuje się znajomością dziedzin sztuk plastycznych: malarstwa, rzeźby, grafiki, architektury (łącznie z architekturą wnętrz), rysunku, scenografii, sztuki użytkowej dawnej i współczesnej (w tym rzemiosła artystycznego); rozumie funkcje tych dziedzin i charakteryzuje ich język; rozróżnia sposoby i style wypowiedzi w obrębie dyscyplin; zna współczesne formy wypowiedzi artystycznej, wymykające się tradycyjnym klasyfikacjom, jak: happening, performance, asamblaż; sztuka nowych mediów;
III. Opanowanie podstawowych wiadomości z zakresu kultury plastycznej, jej narodowego i ogólnoludzkiego dziedzictwa kulturowego. Uczeń:
5) rozpoznaje wybrane, najbardziej istotne dzieła z dorobku innych narodów.
m269e9e304546beb3_0000000000032
Nauczysz się
wskazywać najważniejsze środki, jakie stosował malarz tworząc obraz;
rozróżniać prace malarzy‑artystów – Claude Moneta, Alfreda Sisleya, Gustava Courbeta, Camille Pissarro;
rozpoznawać kluczowe motywy malarstwa tego okresu;
używać i rozumieć terminologię odnoszącą się do budowy dzieła malarskiego: dywizjonizm, impresja, pejzaż, wymowa dzieła.
m269e9e304546beb3_0000000000056
Twórczość Claude'a Moneta
Claude Monet, który żył w latach 1840‑1926, twórca obrazu Impresja, wschód słońca, był najbardziej konsekwentnym przedstawicielem nurtu impresjonizmu. Jako szczególnie wrażliwego malarza, w naturze interesowało go przede wszystkim światło, migotanie przenikających przez powietrze promieni słonecznych oraz różnokolorowe odcienie, jakie słońce nadaje niebu, chmurom, drzewom, kwiatom.
RYvdmqOspufxj1
Ilustracja przedstawia obraz Claude’a Moneta „Impresja. Wschód słońca”. Ukazuje zatokę portową ze statkami w tle. Na wozie płyną łodzie. Na niebie, lekko z prawej strony znajduje się czerwono-pomarańczowe wschodzące słońce, odbijające się w tafli wody. Obraz utrzymany jest w niebiesko-szarej, mglistej tonacji z pomarańczowym niebem w górnej partii dzieła.
Claude Monet, „Impresja, wschód słońca”, 1872, Musée Marmottan Monet, Paryż, Francja, wikimedia.org, domena publiczna
Ulubionym motywem Claude’a Moneta, podobnie jak i wielu innych impresjonistów, był obraz odbitego w wodzie słońca. Chętnie obserwowano występujące w naturze zjawiska przyrody, między innymi nastrojowe, rozmywające się kształty mgły, deszcze, wschody i zachody słońca.
R1EPEXaKfl09g1
Ilustracja przedstawia fragment obrazu Claude'a Moneta pt. „Impresja, wschód słońca”. Na poniższym fragmencie widać jedną z łodzi rybackich w której znajdują się dwie osoby. Jedna z nich stoi, a druga siedzi. W wodzie widoczne jest odbijające się słońce.
Claude Monet, „Impresja, wschód słońca” (fragment), 1872, Musée Marmottan Monet, Paryż, Francja, wikimedia.org, domena publiczna
Pociągnięcia pędzla na płótnach Moneta z pozoru wydają się niedbałe, lekko chaotyczne, przypadkowe, jednak gdy spojrzymy na pracę z odległości, układają się one w harmonijną, niezwykle świetlistą całość.
RTsfVu8NVbsQ21
Ilustracja przedstawia fragment obrazu Claude'a Moneta pt. „Impresja, wschód słońca”. Na poniższym obrazie widoczny jest zbiornik wodny, a za nim widoczny jest ląd, na którym są drzewa.
Claude Monet, „Impresja, wschód słońca” (fragment), 1872, Musée Marmottan Monet, Paryż, Francja, wikimedia.org, domena publiczna
W II połowie XIX wieku po raz pierwszy w historii, malarze wyszli w plenerPlenerplener, by tworzyć obrazy olejne. Malarstwo na świeżym powietrzu stało się możliwe dzięki dwóm wynalazkom: przenośnym, lekkim sztalugom i farbom w tubkach. Claude Monet był wyjątkowo pracowitym twórcą - namalował ponad 2 500 obrazów. Chcąc uchwycić na swoich płótnach ulotny nastrój, moment dnia, przychodził ze swoimi przyborami malarskimi w to samo wybrane miejsce, ale o różnych porach – rano, w południe czy wieczorem. Monet obserwował grę światła i układające się cienie oraz ich wpływ na barwę. W ten sposób powstawały obszerne cykleCykl malarskicykle, których tematem były nenufary (Monet namalował ich łącznie ok. 250), topole, stogi siana, katedra w Rouen czy budynek angielskiego parlamentu.
R1Oz4GlL25GdB1
Ilustracja przedstawia fragment obrazu Claude'a Moneta pt. „Impresja, wschód słońca”. Na poniższym fragmencie obrazu widoczna jest jedna z kilku łodzi rybackich. Na łodzi znajdują się dwie osoby. Jedna stoi, a druga siedzi. Pod łodzią widoczne są albo ryby, albo fale.
Claude Monet, „Impresja, wschód słońca” (fragment), 1872, Musée Marmottan Monet, Paryż, Francja, wikimedia.org, domena publiczna
Monet w Impresji stosuje harmonijną kolorystykę, opartą na niebieskościach, żółcieniach i barwach pomarańczowych. Zaskakujący, przyciągający uwagę akcent, stanowi intensywna kula wschodzącego słońca. Nasycona barwa wyróżnia się na tle porannego nieba.
REFTMWf2hkNLl1
Ilustracja przedstawia fragment obrazu Claude'a Moneta pt. „Impresja, wschód słońca”. Na poniższym fragmencie widoczne jest pomarańczowe słońce, które wyłania się zza horyzontu. W wodzie widoczne jest odbicie słoneczne.
Claude Monet, „Impresja, wschód słońca” (fragment), 1872, Musée Marmottan Monet, Paryż, Francja, wikimedia.org, domena publiczna
RSiuONzaCRtz11
Ilustracja przedstawia fragment obrazu Claude'a Moneta pt. „Impresja, wschód słońca”. Na poniższym fragmencie widoczny jest podpis artysty: „Claude Monet.72”.
Claude Monet, „Impresja, wschód słońca” (fragment), 1872, Musée Marmottan Monet, Paryż, Francja, wikimedia.org, domena publiczna
m269e9e304546beb3_0000000000065
Twórczość Alfreda Sisleya
R1FDsti5GMbVP1
Ilustracja przedstawia obraz Alfreda Sisleya „Zachodzące słońce w Moret”. Ukazuje panoramę miasteczka z wieżą kościoła oraz wystającymi topolami rosnącymi w rzędzie. Korony topól i wieża kościoła odbijają się w tafli wodny. Pomiędzy drzewami ukryte jest zachodzące słońce, którego blask rozpościera się na całym niebie. Obraz utrzymany jest w pastelowych tonacjach fioletu, na niebie rozjaśnionego delikatnymi muśnięciami żółtego blasku słońca. Korony drzew i dachy budynków wyróżniają się z powodu zastosowania ciemniejszych barw. Nad brzegiem wody malarz zaakcentował obecność zieleni.
Alfred Sisley, „Zachodzące słońce w Moret”, 1892, kolekcja prywatna, i.pinimg.com, domena publiczna
Dzieło wybitnego pejzażysty, Alfreda Sisleya, ukazuje zachód słońca we francuskiej miejscowości Moret. Jasne, rozmyte, przedzierające się przez korony drzew słońce i pastelowe niebo, odbijają się w tafli wody świetlistą łuną, dzięki czemu malarz uzyskał efekt niesamowitej przestrzeni. Na przykładzie tego obrazu można zauważyć, z jak wielką sumiennością impresjoniści przyglądali się zjawisku szybko zmieniającego się, ulotnego światła w naturze.
RlLP2mb7BX48l1
Fotografia przedstawia wschód lub zachód słońca. Chmury odbijają się w jeziorze. Na skraju grafiki widać zadrzewiony ląd. Niebo ma kolor niebieskawo czerwony.
Zachód słońca, online-skills, CC BY 3.0
Fotografia współczesna oparta jest na podobnym motywie, jak dwa wcześniejsze obrazy impresjonistyczne – tzn. wschodzie lub zachodzie słońca. Zwróć uwagę na różnicę pomiędzy górną, wyostrzoną, wyraźnie zarysowaną częścią zdjęcia i dolnymi partiami, które jako refleks, odbicie światła i konturów chmur są rozmyte, niewyraźne, o łagodniejszym wyrazie. Uwaga widza skupia się wówczas na granicy tych dwóch stref – horyzoncieHoryzonthoryzoncie.
m269e9e304546beb3_0000000000072
Dynamicznie ułożone chmury wprowadzają w fotografii nastrój niepokoju i wrażenie ruchu, zmienności, ulotności. Jaskrawa łuna towarzysząca zjawisku świtu podkreśla kontrast między pojawiającym się światłem, a linią horyzontu. Kompozycja otwarta, dzięki której mamy wrażenie fragmentaryczności fotografii, często stosowana była także w malarstwie impresjonistów.
RqjuqGLwIq2H61
Ilustrajca przedstawia widok na dynamicznie ułożone chmury. Słońce podkreśla kontrast między pojawiającym się światłem, a linią horyzontu.
Zachodzące słońce za horyzontem, online-skills, CC BY 3.0
m269e9e304546beb3_0000000000073
m269e9e304546beb3_0000000000080
Niebo w okolicach słońca przybiera kolor czerwieni tuż przed lub tuż po zachodzie lub wschodzie słońca. Ten efekt wywołany jest przez rozpraszanie promieni słonecznych, za pomocą kropelek wody tworzących chmury. Już w XIX wieku malarze, dobierając kolorystykę swoich obrazów, opierali się na podstawowej wiedzy z dziedziny optyki, używając przy tym czystych barw.
RrsT1GCb9panH1
Ilustracja przedstawia widok na niebo, które w okolicach słońca przybiera kolor czerwieni tuż przed lub po zachodzie lub wschodzie słońca. W tle widoczne są drzewa.
Słońce i czerwone niebo, online-skills, CC BY 3.0
m269e9e304546beb3_0000000000081
m269e9e304546beb3_0000000000087
Analiza dzieła malarskiego Impresja, wschód słońca
Kiedy dokładnie rozpoczął się impresjonizm? Ikoniczne, uznawane za przełomowe dzieło sztuki Impresja. Wschód słońca pędzla Claude’a Moneta, wyznaczyło nowy etap w sztuce. Obraz, który kiedyś budził kontrowersje i odrzucenie w oczach oglądających, dzisiaj przykuwa uwagę nie tylko miłośników sztuki, ale także badaczy i ludzi nauki (…). W 2014 roku w Musée Marmottan Monet w Paryżu naukowcy postawili szczegółowe pytanie: kiedy narodził się impresjonizm? Postanowiono określić dokładną datę powstania pionierskiej pracy francuskiego malarza i przeprowadzić szczegółowe ekspertyzy, które rozwiałyby wszelkie wątpliwości na ten temat.
Jako pierwsze postawiono sobie pytanie, czy płótno przedstawia wschód czy zachód słońca. W 1878 roku pracę wystawiono na sprzedaż pod innym tytułem – Impression: Soleil Couchant, co znaczy impresja: zachód słońca. Dziś tę samą kompozycję znamy pod tytułem Impression, Soleil Levant, czyli wschód słońca. Niejasnym również było, w którym właściwie roku powstał obraz. Badacze wahali się pomiędzy 1872 i 1873, ponieważ Monet umieścił na płótnie podpis 72, natomiast w księdze z galerii Wildensteina, w której znajdował się obraz, pojawiła się data 1873 (…).
Naukowiec Donald Olson, fizyk ze Stanowego Uniwersytetu w Teksasie zbadał dokładnie miejsce, z którego Monet obserwował tajemniczy krajobraz - pokój na trzecim piętrze w Hotelu d’Amirauté we francuskiej miejscowości Hawr i rozciągający się z balkonu widok na malowniczy port. Ekspert dokładnie określił kąt padania promieni słonecznych oraz punkty odniesienia na niebie w stosunku do przedstawionego fragmentu pejzażu. Uznał, że Impresja Claude Moneta to z pewnością wschód słońca, ponieważ słońce jest odchylone o 2‑3 stopnie w stosunku do linii horyzontu. Oznacza to również, że praca została namalowana w ciągu 20 do 30 minut, tuż po pojawieniu się słońca (…).
W hawryjskim porcie statki mogą bez przeszkód poruszać się jedynie na fali przypływu, ustalono więc, na podstawie uwiecznionego farbami olejnymi wysokiego poziomu wody i zależności między słońcem a horyzontem, że możliwa data powstania obrazu przypadnie na 19 różnych dni pomiędzy 1872 i 1873 rokiem (…). By zawęzić dalsze poszukiwania, prześledzono mapy pogody i zwrócono uwagę na dym pojawiający się w lewej części płótna, sugerujący kierunek wiatru. Eksperci rozważali już tylko dwie daty: 13 listopada 1872 i 25 stycznia 1873 roku (…).
Kuratorka muzeum sztuki współczesnej w Hawrze ustaliła, że Monet nie mógł przebywać w tej francuskiej miejscowości w 1873 roku, dlatego stało się jasne, że pierwsze pociągnięcie pędzla na pracy miało miejsce o godzinie 7:35 rano dnia 13 listopada 1872 roku. Z największą dokładnością wiemy, kiedy narodziło się pierwsze dzieło sztuki współczesnej (…).
m269e9e304546beb3_0000000000103
Zachód lub wschód słońca w technice impresjonistycznej
RvBNLYHn7K6RY1
Ilustracja interaktywna przedstawia obraz Claude’a Moneta „Impresja. Wschód słońca”. Ukazuje zatokę portową ze statkami w tle. Na wozie płyną łodzie. Na niebie, lekko z prawej strony znajduje się czerwono-pomarańczowe wschodzące słońce, odbijające się w tafli wody. Obraz utrzymany jest w niebiesko-szarej, mglistej tonacji z pomarańczowym niebem w górnej partii dzieła. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją:
Punkt 1: Ten najbardziej znany obraz Claude’a Moneta jest nie tylko najważniejszym dziełem w życiu francuskiego malarza, ale też stał się sztandarowym dziełem nurtu impresjonizmu, ikoną kultury europejskiej. Obraz powstał w 1872 roku i jest wybitnym przykładem malarstwa pejzażowego. Monet w Impresji obraca się w harmonijnej kolorystyce, opartej na niebieskościach, żółcieniach i barwach pomarańczowych. Zaskakujący, przyciągający uwagę akcent stanowi intensywna kula wschodzącego słońca. Nasycona barwa wyróżnia się na tle porannego nieba. Twórca opracował i stosował technikę dywizjonizmu, która polegała na malowaniu szybkimi, niewielkimi pociągnięciami pędzla. Obraz w rzeczywistości ma wymiary 48 x 63 cm i można go podziwiać w oryginale w paryskim muzeum malarstwa impresjonistów, Musée Marmottan Monet.
Ilustracja interaktywna przedstawia obraz Claude’a Moneta „Impresja. Wschód słońca”. Ukazuje zatokę portową ze statkami w tle. Na wozie płyną łodzie. Na niebie, lekko z prawej strony znajduje się czerwono-pomarańczowe wschodzące słońce, odbijające się w tafli wody. Obraz utrzymany jest w niebiesko-szarej, mglistej tonacji z pomarańczowym niebem w górnej partii dzieła. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją:
Punkt 1: Ten najbardziej znany obraz Claude’a Moneta jest nie tylko najważniejszym dziełem w życiu francuskiego malarza, ale też stał się sztandarowym dziełem nurtu impresjonizmu, ikoną kultury europejskiej. Obraz powstał w 1872 roku i jest wybitnym przykładem malarstwa pejzażowego. Monet w Impresji obraca się w harmonijnej kolorystyce, opartej na niebieskościach, żółcieniach i barwach pomarańczowych. Zaskakujący, przyciągający uwagę akcent stanowi intensywna kula wschodzącego słońca. Nasycona barwa wyróżnia się na tle porannego nieba. Twórca opracował i stosował technikę dywizjonizmu, która polegała na malowaniu szybkimi, niewielkimi pociągnięciami pędzla. Obraz w rzeczywistości ma wymiary 48 x 63 cm i można go podziwiać w oryginale w paryskim muzeum malarstwa impresjonistów, Musée Marmottan Monet.
Claude Monet, „Impresja, wschód słońca”, 1872, Musée Marmottan Monet, Paryż, Francja, wikimedia.org, domena publiczna
R1O3jtakdf75b1
Ilustracja interaktywna przedstawia obraz Alfreda Sisleya „Zachodzące słońce w Moret”. Ukazuje panoramę miasteczka z wieżą kościoła oraz wystającymi topolami rosnącymi w rzędzie. Korony topól i wieża kościoła odbijają się w tafli wodny. Pomiędzy drzewami ukryte jest zachodzące słońce, którego blask rozpościera się na całym niebie. Obraz utrzymany jest w pastelowych tonacjach fioletu, na niebie rozjaśnionego delikatnymi muśnięciami żółtego blasku słońca. Korony drzew i dachy budynków wyróżniają się z powodu zastosowania ciemniejszych barw. Nad brzegiem wody malarz zaakcentował obecność zieleni. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją:
Punkt 1: Dzieło wybitnego pejzażysty, Alfreda Sisleya, ukazuje zachód słońca we francuskiej miejscowości Moret. Jasne, rozmyte, przedzierające się przez korony drzew słońce i pastelowe niebo odbijają się w tafli wody świetlistą łuną, przez co malarz uzyskał efekt niesamowitej przestrzeni. Na przykładzie tego obrazu można zauważyć, z jak wielką sumiennością impresjoniści przyglądali się zjawisku szybko zmieniającego się, ulotnego światła w naturze. Francuski malarz brytyjskiego pochodzenia bardzo wiele czasu poświęcał na studium przyrody w plenerze, w bezpośrednim kontakcie z otaczającym go krajobrazem. Obraz powstał w 1892 roku, a jego rzeczywiste wymiary to 61x50 cm.
Ilustracja interaktywna przedstawia obraz Alfreda Sisleya „Zachodzące słońce w Moret”. Ukazuje panoramę miasteczka z wieżą kościoła oraz wystającymi topolami rosnącymi w rzędzie. Korony topól i wieża kościoła odbijają się w tafli wodny. Pomiędzy drzewami ukryte jest zachodzące słońce, którego blask rozpościera się na całym niebie. Obraz utrzymany jest w pastelowych tonacjach fioletu, na niebie rozjaśnionego delikatnymi muśnięciami żółtego blasku słońca. Korony drzew i dachy budynków wyróżniają się z powodu zastosowania ciemniejszych barw. Nad brzegiem wody malarz zaakcentował obecność zieleni. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją:
Punkt 1: Dzieło wybitnego pejzażysty, Alfreda Sisleya, ukazuje zachód słońca we francuskiej miejscowości Moret. Jasne, rozmyte, przedzierające się przez korony drzew słońce i pastelowe niebo odbijają się w tafli wody świetlistą łuną, przez co malarz uzyskał efekt niesamowitej przestrzeni. Na przykładzie tego obrazu można zauważyć, z jak wielką sumiennością impresjoniści przyglądali się zjawisku szybko zmieniającego się, ulotnego światła w naturze. Francuski malarz brytyjskiego pochodzenia bardzo wiele czasu poświęcał na studium przyrody w plenerze, w bezpośrednim kontakcie z otaczającym go krajobrazem. Obraz powstał w 1892 roku, a jego rzeczywiste wymiary to 61x50 cm.
Alfred Sisley, „Zachodzące słońce w Moret”, 1892, kolekcja prywatna, i.pinimg.com, domena publiczna
R11ihLETrxny41
Ilustracja interaktywna przedstawia obraz Camille Pissarro „Zachodzące słońce i mgła”. Ukazuje pejzaż ukryty za mgłą, na tle zachodzącego słońca. Przed lasem w unoszącej się mgle znajdują się zwierzęta. Zachodzące słońce, oddane jest za pomocą pomarańczy i żółcieni, odbija się na polanie, pozostawiając także delikatne refleksy na mlecznej mgle i drzewach. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją:
Punkt 1: Camille Pissarro urodził się w duńskiej kolonii na terenie Ameryki Środkowej, ale już w wieku 12 lat zaczął uczęszczać do szkoły w Paryżu. W późniejszym okresie, podczas studiów w stolicy Francji poznał Claude’a Moneta i jego twórczość. Pissarro brał udział we wszystkich wystawach impresjonistów. W latach 1884–1890 kontynuował twórcze poszukiwania w oparciu o założenia neoimpresjonizmu i pointylizmu. Technika ta polega na rozbiciu plamy barwnej na małe punkciki, kładzione na płótnie bardzo blisko siebie, w taki sposób, aby mieszały się w siatkówce oka, oglądane z pewnej odległości. Wiele swoich ostatnich pejzaży Pissarro malował w oparciu o widok z okna swojego mieszkania w Paryżu, gdyż choroba oczu nie pozwalała mu na pracę w plenerze. Zachodzące słońce i mgła jest przykładem fascynacji malarza światłem i harmonijną kolorystyką. Obraz powstał w 1891 roku i w rzeczywistości ma wymiary 65x54 cm. Niestety nie można go podziwiać na żywo, obecnie znajduje się w posiadaniu prywatnego właściciela w jego kolekcji.
Ilustracja interaktywna przedstawia obraz Camille Pissarro „Zachodzące słońce i mgła”. Ukazuje pejzaż ukryty za mgłą, na tle zachodzącego słońca. Przed lasem w unoszącej się mgle znajdują się zwierzęta. Zachodzące słońce, oddane jest za pomocą pomarańczy i żółcieni, odbija się na polanie, pozostawiając także delikatne refleksy na mlecznej mgle i drzewach. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją:
Punkt 1: Camille Pissarro urodził się w duńskiej kolonii na terenie Ameryki Środkowej, ale już w wieku 12 lat zaczął uczęszczać do szkoły w Paryżu. W późniejszym okresie, podczas studiów w stolicy Francji poznał Claude’a Moneta i jego twórczość. Pissarro brał udział we wszystkich wystawach impresjonistów. W latach 1884–1890 kontynuował twórcze poszukiwania w oparciu o założenia neoimpresjonizmu i pointylizmu. Technika ta polega na rozbiciu plamy barwnej na małe punkciki, kładzione na płótnie bardzo blisko siebie, w taki sposób, aby mieszały się w siatkówce oka, oglądane z pewnej odległości. Wiele swoich ostatnich pejzaży Pissarro malował w oparciu o widok z okna swojego mieszkania w Paryżu, gdyż choroba oczu nie pozwalała mu na pracę w plenerze. Zachodzące słońce i mgła jest przykładem fascynacji malarza światłem i harmonijną kolorystyką. Obraz powstał w 1891 roku i w rzeczywistości ma wymiary 65x54 cm. Niestety nie można go podziwiać na żywo, obecnie znajduje się w posiadaniu prywatnego właściciela w jego kolekcji.
Camille Pissarro, „Zachodzące słońce i mgła”, 1891, kolekcja prywatna, wikiart.org, domena publiczna
RPMY1Wo24ye7W1
Ilustracja interaktywna przedstawia obraz Claude’a Moneta „Nenufary. Zachodzące słońce”. Ukazuje taflę wody, wypełnioną liśćmi i kwiatami lilii wodnych oraz innymi roślinami wodnymi. Obraz namalowany jest w ciemnych barwach, przez które przebijają się odbicia zachodzącego słońca. Fiolety i ciemne zielenie przenikają się z pastelowymi, liliowymi i żółtawymi plamami wody. Na niej delikatnymi muśnięciami pędzla oddane zostały liście i lilie. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją:
Punkt 1: Claude Monet, podejmując próbę uchwycenia ulotnego momentu, nastroju malowanego krajobrazu, podchodził do nurtującego go pejzażu wielokrotnie, malując ten sam motyw. W ciągu życia stworzył wiele cykli malarskich, a Nenufary to seria obrazów licząca około 250 płócien, które znajdują się obecnie w muzeach na całym świecie. Ulubiony, często powtarzany w kręgach impresjonistycznych pejzażystów motyw zachodzącego lub wschodzącego słońca pojawia się i w tym obrazie, o czym świadczą różowo-pomarańczowe odbicia w tafli stawu. Monet wiele inspiracji czerpał ze swojego ogrodu w francuskiej miejscowości Giverny. Praca w rzeczywistości ma wymiary 73x92,5 cm i można ją podziwiać w oryginale w National Gallery w Londynie.
Ilustracja interaktywna przedstawia obraz Claude’a Moneta „Nenufary. Zachodzące słońce”. Ukazuje taflę wody, wypełnioną liśćmi i kwiatami lilii wodnych oraz innymi roślinami wodnymi. Obraz namalowany jest w ciemnych barwach, przez które przebijają się odbicia zachodzącego słońca. Fiolety i ciemne zielenie przenikają się z pastelowymi, liliowymi i żółtawymi plamami wody. Na niej delikatnymi muśnięciami pędzla oddane zostały liście i lilie. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją:
Punkt 1: Claude Monet, podejmując próbę uchwycenia ulotnego momentu, nastroju malowanego krajobrazu, podchodził do nurtującego go pejzażu wielokrotnie, malując ten sam motyw. W ciągu życia stworzył wiele cykli malarskich, a Nenufary to seria obrazów licząca około 250 płócien, które znajdują się obecnie w muzeach na całym świecie. Ulubiony, często powtarzany w kręgach impresjonistycznych pejzażystów motyw zachodzącego lub wschodzącego słońca pojawia się i w tym obrazie, o czym świadczą różowo-pomarańczowe odbicia w tafli stawu. Monet wiele inspiracji czerpał ze swojego ogrodu w francuskiej miejscowości Giverny. Praca w rzeczywistości ma wymiary 73x92,5 cm i można ją podziwiać w oryginale w National Gallery w Londynie.
Claude Monet, „Nenufary. Zachodzące słońce”, 1907, National Gallery, Londyn, Wielka Brytania, nationalgallery.org.uk, CC BY 3.0
RNvin13DlQNVZ1
Ilustracja interaktywna przedstawia obraz Gustava Courbet pt. „Pejzaż morski”. Dzieło ukazuje rozświetlony przez słońce horyzont, który zaciera granicę między niebem a morzem. Na ilustracji umieszczony jest niebieski pulsujący punkt. Po kliknięciu kursorem myszki w punkt wyświetlą się dodatkowe informacje.
Ilustracja interaktywna przedstawia obraz Gustava Courbet pt. „Pejzaż morski”. Dzieło ukazuje rozświetlony przez słońce horyzont, który zaciera granicę między niebem a morzem. Na ilustracji umieszczony jest niebieski pulsujący punkt. Po kliknięciu kursorem myszki w punkt wyświetlą się dodatkowe informacje.
William Turner, „Ostatnia podróż Temeraire'a”, 1839, Galeria Narodowa, Londyn, Wielka Brytania, wikimedia.org, domena publiczna
m269e9e304546beb3_0000000000226
Zadania
classicmobile
Ćwiczenie 1
RvS1byJWr2nbM1
Odpowiedz na pytanie. Jaki tytuł nosi obraz Moneta, dzięki któremu powstała nazwa kierunku impresjonizm? Możliwe odpowiedzi: 1. "Impresja. Zachód słońca", 2. "Impresja o poranku", 3. "Impresja. Wschód słońca", 4. "Impresja w słońcu".
Odpowiedz na pytanie. Jaki tytuł nosi obraz Moneta, dzięki któremu powstała nazwa kierunku impresjonizm? Możliwe odpowiedzi: 1. "Impresja. Zachód słońca", 2. "Impresja o poranku", 3. "Impresja. Wschód słońca", 4. "Impresja w słońcu".
Źródło: Karolina Urbańska.
static
Ćwiczenie 1
Przyjrzyj się wybranym fragmentom Impresji Moneta i dopasuj do nich nazwy zastosowanych przez malarza środków.
Odpowiedz na pytanie. Który z malarzy impresjonistycznych zajmował się w największym stopniu malowaniem aktów i scen grupowych? Możliwe odpowiedzi: 1. Claude Monet, 2. Auguste Renoir, 3. Alfred Sisley.
Odpowiedz na pytanie. Który z malarzy impresjonistycznych zajmował się w największym stopniu malowaniem aktów i scen grupowych? Możliwe odpowiedzi: 1. Claude Monet, 2. Auguste Renoir, 3. Alfred Sisley.
Źródło: Karolina Urbańska.
static
Ćwiczenie 2
Przyjrzyj się reprodukcjom pejzaży impresjonistycznych, w których pojawia się motyw zachodu słońca. Czy twoim zdaniem malarzom udało się uchwycić nastrój uwiecznianej chwili? Jakie emocje i odczucia wywołują, gdy przyglądasz się obrazom? Dopasuj do każdej pracy najlepiej określający ją przymiotnik.
RwJzcqKN9a9Kr1
Ilustracja do zadania
Źródło: online skills, licencja: CC BY 3.0.
1 - nostalgia 2 - rozedrganie
A‑1,B‑2
Zobacz także
Inna wersja zadania
Ry15quN8owr8vm269e9e304546beb3_00000000000071
Inna wersja zadania
Inna wersja zadania
Źródło: online skills, licencja: CC BY 3.0.
classicmobile
Ćwiczenie 3
R1JnHBm4322VR1
Do podanych dzieł dobierz ich autorów. „Nenufary. Zachodzące słońce”. Możliwe odpowiedzi: 1. Claude Monet, 2. Camille Pissarro, 3. Alfred Sisley. „Zachodzące słońce w Moret”. Możliwe odpowiedzi: 1. Claude Monet, 2. Camille Pissarro, 3. Alfred Sisley. „Zachodzące słońce i mgła”. Możliwe odpowiedzi: 1. Claude Monet, 2. Camille Pissarro, 3. Alfred Sisley.
Do podanych dzieł dobierz ich autorów. „Nenufary. Zachodzące słońce”. Możliwe odpowiedzi: 1. Claude Monet, 2. Camille Pissarro, 3. Alfred Sisley. „Zachodzące słońce w Moret”. Możliwe odpowiedzi: 1. Claude Monet, 2. Camille Pissarro, 3. Alfred Sisley. „Zachodzące słońce i mgła”. Możliwe odpowiedzi: 1. Claude Monet, 2. Camille Pissarro, 3. Alfred Sisley.
Źródło: Karolina Urbańska.
static
Ćwiczenie 3
W krajobrazach przypisanych do nurtu impresjonizmu często pojawia się odbicie słońca w tafli wody. Połącz w pary przedstawienie malarskie oraz fotograficzne, które twoim zdaniem posiadają podobną ekspresję.
RMp5MLloI0jui1
Ilustracja do zadania
Źródło: online skills, licencja: CC BY 3.0.
A‑1,B‑2,C‑3
Zobacz także
Inna wersja zadania
R392sK6J6mk9vm269e9e304546beb3_00000000000081
Inna wersja zadania
Inna wersja zadania
Źródło: online skills, licencja: CC BY 3.0.
classicmobile
Ćwiczenie 4
RGWPAJipj4uGR1
Dokończ zdanie. Twórczość na zewnątrz, w bezpośrednim kontakcie z naturą to... Możliwe odpowiedzi: 1. impresja, 2. naturalizm, 3. plener.
Dokończ zdanie. Twórczość na zewnątrz, w bezpośrednim kontakcie z naturą to... Możliwe odpowiedzi: 1. impresja, 2. naturalizm, 3. plener.
Bezpośrednie inspirowanie się naturą oraz obserwacja gry światła i cieni, były dla malarzy II połowy XIX wieku szczególnie ważne. Twórczość na zewnątrz, w bezpośrednim kontakcie z naturą to:
impresja
naturalizm
plener
Źródło: Karolina Urbańska.
static
Ćwiczenie 4
Bezpośrednie inspirowanie się naturą oraz obserwacja gry światła i cieni, były dla malarzy II połowy XIX wieku szczególnie ważne. Twórczość na zewnątrz, w bezpośrednim kontakcie z naturą to:
A - impresja B - naturalizm C - plener
C
classicmobile
Ćwiczenie 5
RbMB1IXqnjwsQ1
Dokończ zdanie. Impresjoniści, zainteresowani jednym motywem malarskim, tworzyli kilka przedstawień jednej kwestii, różniących się od siebie kolorystyką, ale nawiązujących do tego samego tematu. Nazywa się to ... Możliwe odpowiedzi: 1. zespołem, 2. cyklem, 3. serią.
Dokończ zdanie. Impresjoniści, zainteresowani jednym motywem malarskim, tworzyli kilka przedstawień jednej kwestii, różniących się od siebie kolorystyką, ale nawiązujących do tego samego tematu. Nazywa się to ... Możliwe odpowiedzi: 1. zespołem, 2. cyklem, 3. serią.
Dokończ zdanie przeciągając właściwą odpowiedź w puste miejsce.
cyklem, serią, zespółem
Impresjoniści, zainteresowani jednym motywem malarskim, tworzyli kilka przedstawień jednej kwestii, różniących się od siebie kolorystyką, ale nawiązujących do tego samego tematu. Nazywa się to .....................
Źródło: Karolina Urbańska.
static
Ćwiczenie 5
Dokończ zdanie przeciągając właściwą odpowiedź w puste miejsce.
Pytania: Impresjoniści, zainteresowani jednym motywem malarskim, tworzyli kilka przedstawień jednej kwestii, różniących się od siebie kolorystyką, ale nawiązujących do tego samego tematu. Nazywa się to ................ .
Odpowiedzi: A - zespółem B - cyklem C - serią
1‑B
Zobacz także
Inna wersja zadania
R1KzbHRe5XHFym269e9e304546beb3_00000000000091
Ćwiczenie 6
Inna wersja zadania
Inna wersja zadania
Dokończ zdanie przeciągając właściwą odpowiedź w puste miejsce.
zespółem, serią, cyklem, cyklem
Impresjoniści, zainteresowani jednym motywem malarskim, tworzyli kilka przedstawień jednej kwestii, różniących się od siebie kolorystyką, ale nawiązujących do tego samego tematu. Nazywa się to .....................
Źródło: online skills, licencja: CC BY 3.0.
classicmobile
Ćwiczenie 7
RnTCXhLb0CVyy1
Odpowiedz na pytanie. Gdzie znajduje się katedra uwieczniona na obrazie Moneta? Możliwe odpowiedzi: 1. Paryż, 2. Rouen, 3. Amiens, 4. Reims.
Odpowiedz na pytanie. Gdzie znajduje się katedra uwieczniona na obrazie Moneta? Możliwe odpowiedzi: 1. Paryż, 2. Rouen, 3. Amiens, 4. Reims.
Źródło: Karolina Urbańska.
static
Ćwiczenie 7
Połącz w pary określenia ze zdjęciami.
RoXdRDZ2ycH2i1
Ilustracja do zadania
Źródło: online skills, licencja: CC BY 3.0.
1 - faktura 2 - plama
A‑1,B‑2
Zobacz także
Inna wersja zadania
RVotviJ8VbHbPm269e9e304546beb3_00000000000101
Inna wersja zadania
Inna wersja zadania
Źródło: online skills, licencja: CC BY 3.0.
classicmobile
Ćwiczenie 8
RZo4K7SkVCBri1
Dokończ zdanie. Malarze nurtu impresjonistycznego poprzez swoje prace wyrażali szczególne zainteresowanie... Możliwe odpowiedzi: 1. tematyką symboliczną, 2. światłem słonecznym, 3. mocnym, wyraźnym konturem.
Dokończ zdanie. Malarze nurtu impresjonistycznego poprzez swoje prace wyrażali szczególne zainteresowanie... Możliwe odpowiedzi: 1. tematyką symboliczną, 2. światłem słonecznym, 3. mocnym, wyraźnym konturem.
Malarze nurtu impresjonistycznego poprzez swoje prace wyrażali szczególne zainteresowanie:
tematyką symboliczną
światłem słonecznym
mocnym, wyraźnym konturem
Źródło: Karolina Urbańska.
static
Ćwiczenie 8
Malarze nurtu impresjonistycznego poprzez swoje prace wyrażali szczególne zainteresowanie:
A - tematyką symboliczną B - światłem słonecznym C - mocnym, wyraźnym konturem
B
Polecenie 1
Używając małego pędzla lub szpachelki malarskiej wykonaj pracę plastyczną, która przedstawiać będzie wschód lub zachód słońca. Przemyśl, w jaki sposób wybrana przez ciebie kolorystyka wpłynie na ekspresję pracy. Zainspiruj się impresjonistyczną techniką dywizjonizmuDywizjonizmdywizjonizmu oraz postaraj się używać możliwie jak najczystszych barw. Inspiracji możesz poszukać w zdjęciach lub pracach malarskich. Gotową pracę przekaż nauczycielowi.
m269e9e304546beb3_0000000000006
m269e9e304546beb3_0000000000006
Przyjrzyj się wybranym fragmentom Impresji Moneta i dopasuj do nich nazwy zastosowanych przez malarza środków.
Odpowiedzi: A - rozmycie konturów B - kontrast barw C - refleks
Rozwiązanie: 1‑C 2‑B 3‑A
m269e9e304546beb3_0000000000007
m269e9e304546beb3_0000000000007
Przyjrzyj się reprodukcjom pejzaży impresjonistycznych, w których pojawia się motyw zachodu słońca. Czy twoim zdaniem malarzom udało się uchwycić nastrój uwiecznianej chwili? Jakie emocje i odczucia wywołują, gdy przyglądasz się obrazom? Dopasuj do każdej pracy najlepiej określający ją przymiotnik.
W krajobrazach przypisanych do nurtu impresjonizmu często pojawia się odbicie słońca w tafli wody. Połącz w pary przedstawienie malarskie oraz fotograficzne, które twoim zdaniem posiadają podobną ekspresję.
Dokończ zdanie przeciągając właściwą odpowiedź w puste miejsce.
Pytania: Impresjoniści, zainteresowani jednym motywem malarskim, tworzyli kilka przedstawień jednej kwestii, różniących się od siebie kolorystyką, ale nawiązujących do tego samego tematu. Nazywa się to ................ .
seria, kilka obrazów, powiązanych ze sobą powtarzającym się motywem. Szczególnie ważnym artystą impresjonistycznym, który tworzył cykle był Claude Monet. Jego słynny cykl Nenufary liczy ok. 250 prac.
Dywizjonizm
Dywizjonizm
technika opracowana przez malarzy impresjonistów, polegająca na budowaniu obrazu drobnymi pociągnięciami pędzla i używaniu możliwie czystego koloru. Płaszczyzna pracy wydawała się wówczas świetlista, falująca, migotliwa.
Horyzont
Horyzont
miejsce pozornego zetknięcia się nieba z ziemią lub morzem. Często podkreślany przy przedstawieniach wschodu lub zachodu słońca.
Ostrość fotografii
Ostrość fotografii
wyrazistość konturów na zdjęciu, stopień rozmycia fotografii.
Plener
Plener
malowanie na świeżym powietrzu, w bliskim kontakcie z naturą. W II połowie XIX wieku po raz pierwszy twórcy wyszli w plener, co umożliwiły lekkie sztalugi oraz farby olejne w tubkach. Pozostawiło to duży ślad w malarstwie krajobrazu.
Słownik pojęć został opracowany na podstawie:
sjp.pwn.pl
m269e9e304546beb3_0000000000272
Galeria dzieł sztuki
RYvdmqOspufxj1
Ilustracja przedstawia obraz Claude’a Moneta „Impresja. Wschód słońca”. Ukazuje zatokę portową ze statkami w tle. Na wozie płyną łodzie. Na niebie, lekko z prawej strony znajduje się czerwono-pomarańczowe wschodzące słońce, odbijające się w tafli wody. Obraz utrzymany jest w niebiesko-szarej, mglistej tonacji z pomarańczowym niebem w górnej partii dzieła.
Claude Monet, „Impresja, wschód słońca”, 1872, Musée Marmottan Monet, Paryż, Francja, wikimedia.org, domena publiczna
R1FDsti5GMbVP1
Ilustracja przedstawia obraz Alfreda Sisleya „Zachodzące słońce w Moret”. Ukazuje panoramę miasteczka z wieżą kościoła oraz wystającymi topolami rosnącymi w rzędzie. Korony topól i wieża kościoła odbijają się w tafli wodny. Pomiędzy drzewami ukryte jest zachodzące słońce, którego blask rozpościera się na całym niebie. Obraz utrzymany jest w pastelowych tonacjach fioletu, na niebie rozjaśnionego delikatnymi muśnięciami żółtego blasku słońca. Korony drzew i dachy budynków wyróżniają się z powodu zastosowania ciemniejszych barw. Nad brzegiem wody malarz zaakcentował obecność zieleni.
Alfred Sisley, „Zachodzące słońce w Moret”, 1892, kolekcja prywatna, i.pinimg.com, domena publiczna
R1I7PDNsoPVMH1
Ilustracja przedstawia obraz Augusta Renoira pt. „Zachodzące słońce nad morzem”. Autor użył intensywnych odcieni granatu, czerwieni i pomarańczu. Przebijające się przez chmury promienie słońca rozświetlają niebo i morze zacierając w ten sposób granice między nimi.
Auguste Renoir, „Zachodzące słońce nad morzem”, 1879, kolekcja prywatna, wikiart.org, domena publiczna
R19vdALhPzPHO1
Ilustracja przedstawia obraz Claude Moneta pt. „Klif w Etretat. Zachód słońca”. Dzieło ukazuje wysunięty w morze zacieniony klif. Obok klifu widać zachodzące ku horyzontowi słońce. Niebo i morze przedstawione są w odcieniach szarości, a granica między nimi jest zatarta.
Claude Monet, „Klif w Etretat. Zachód słońca”, 1882-1883, Muzeum Sztuki w Karolinie Południowej, USA, wikiart.org, domena publiczna
R815gwPJkSxqS1
Ilustracja przedstawia obraz Gustave Courbeta pt. „Zachodzące słońce nad jeziorem genewskim”. Na pierwszym planie widać kamienny brzeg w pobliżu którego znajduje się łódź ze zwiniętymi żaglami. Za łodzią, w oddali widać klif na tle szarego nieba. Horyzont rozświetlony przez zachodzące słońce przybiera purpurowe odcienie.
Gustave Courbet, „Zachodzące słońce nad jeziorem genewskim”, 1874, Vevey, Szwajcaria, Muzeum Jenisch, wikiart.org, domena publiczna
R9Vuv6w69hhr21
Ilustracja przedstawia obraz Claude’a Moneta „Nenufary. Zachodzące słońce”. Ukazuje taflę wody, wypełnioną liśćmi i kwiatami lilii wodnych oraz innymi roślinami wodnymi. Obraz namalowany jest w ciemnych barwach, przez które przebijają się odbicia zachodzącego słońca. Fiolety i ciemne zielenie przenikają się z pastelowymi, liliowymi i żółtawymi plamami wody. Na niej delikatnymi muśnięciami pędzla oddane zostały liście i lilie.
Claude Monet, „Nenufary. Zachodzące słońce”, 1907, National Gallery, Londyn, Wielka Brytania, nationalgallery.org.uk, CC BY 3.0
RXWkeegCu65l81
Ilustracja przedstawia obraz Gustava Courbeta pt. „Pejzaż morski”. Dzieło ukazuje rozświetlony przez słońce horyzont, który zaciera granicę między niebem a morzem.
Gustave Courbet, „Pejzaż morski”, 1865-1866, Norton Simon Museum, Pasadena, USA, domena publiczna
R14Ze24uMdDb81
Claude Monet, „Impresja, wschód słońca”
Claude Monet, „Impresja, wschód słońca”, 1872, Musée Marmottan Monet, Paryż, Francja, wikimedia.org, domena publiczna
R1Chj0QhvumYc1
Alfred Sisley, „Zachodzące słońce w Moret”
Alfred Sisley, „Zachodzące słońce w Moret”, 1892, kolekcja prywatna, i.pinimg.com, domena publiczna
R1Udqcmj3mLM41
Ilustracja przedstawia obraz Camille Pissarro „Zachodzące słońce i mgła”. Ukazuje pejzaż ukryty za mgłą, na tle zachodzącego słońca. Przed lasem w unoszącej się mgle znajdują się zwierzęta. Zachodzące słońce, oddane jest za pomocą pomarańczy i żółcieni, odbija się na polanie, pozostawiając także delikatne refleksy na mlecznej mgle i drzewach.
Camille Pissarro, „Zachodzące słońce i mgła”, 1891, kolekcja prywatna, wikiart.org, domena publiczna
RLY1zXTAzSzZD1
Gustav Courbet „Pejzaż morski”
William Turner, „Ostatnia podróż Temeraire'a”, 1839, Galeria Narodowa, Londyn, Wielka Brytania, wikimedia.org, domena publiczna
m269e9e304546beb3_0000000000276
Bibliografia
J. E. Muller, Impresjonizm, Arkady, Warszawa 1993.
