Ważne daty

Historia Internetu

Słowo „Internet” jest skrótem słów pochodzących z języka angielskiego „inter‑network” i dosłownie znaczy „między‑sieć”. Najprostszą definicją Internetu jest więc ogólnoświatowa sieć wymiany danych komputerowych, która charakteryzuje się nieograniczonym i otwartym dostępem. Internet narodził się 29 października 1969 roku w Stanach Zjednoczonych, kiedy to nastąpiła pierwsza, próbna transmisja danych. Odbyła się ona w ramach sieci ARPANET pomiędzy Uniwersytetem Kalifornijskim w Los Angeles, a ośrodkiem naukowym Stanford Research Institure w kalifornijskim mieście Menlo Park. Pomiędzy komputerami przesłano wówczas dwie litery (ciekawostką jest fakt, że po dokonaniu transmisji cały system się zawiesił). Początkowo sieć miała służyć celom wojskowym, jednak jak to bardzo często bywa z projektami militarnymi, z czasem trafiają one do zastosowań cywilnych. Jednym z ważniejszych problemów funkcjonowania „pierwotnego” Internetu był bezpieczny i co ważniejsze skuteczny sposób przesyłania danych. Zagadnienie to rozwiązał amerykański informatyk polskiego pochodzenia Paul Baran. Ciekawostką jest fakt, że przewidział on również powstanie i rozwój sklepów internetowych.

Wielkim przełomem w historii Internetu był rok 1971. Wówczas, amerykański inżynier stworzył pierwszy program, dzięki któremu możliwe stało się przesyłanie wiadomości pomiędzy komputerami. Tak narodziła się powszechnie dzisiaj wykorzystywana i znana poczta elektroniczna e‑mail. Kolejne „kamienie milowe” Internetu miały miejsce w drugiej połowie lat 70. XX w. Powstał wtedy pierwszy komputer osobisty, popularnie zwany PC (od angielskich słów personal computer), który upowszechnił dostęp do sieci i ogólnych technologii informatycznych. Niezwykle popularne dzisiaj emotikonyEmotikonemotikony, obrazujące emocje, po raz pierwszy użyte zostały w 1979 r. Największy jednak przełom nastąpił w 1983 r. Dotychczasowa sieć ARPANET przechodzi, na wykorzystywany do dzisiaj, protokół TCP/IP. Powstała sieć mogąca połączyć komputery na całym świecie w dzisiejszej, znanej nam formie Internetu. Po tej zmianie następuje lawinowy wzrost komputerów podłączonych do sieci; np. w połowie lat 80. XX w. było ich 2 tys., a w 1988 r. już 60 tys. Polska dostęp do ogólnoświatowej sieci komputerów otrzymuje 17 sierpnia 1991 r. Jako pierwsze podłączone zostają komputery Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Następne lata to niezwykle dynamiczny rozwój Internetu. Powstają pierwsze graficzne przeglądarki stron internetowych oraz ich wyszukiwarkiWyszukiwarkawyszukiwarki. Jedna z najbardziej popularnych – Google, której nazwa pochodzi od słowa „Googol” które oznacza liczbę 10100 (w zapisie dziesiętnym jedynka i 100 zer) w 1999 roku miała 3 miliony użytkowników każdego dnia. Kolejne lata to już bardzo gwałtowny i dynamiczny rozwój Internetu.

Zalety Internetu

Wspomniana powszechność stanowi o ogromnej sile Internetu. Przejawia się ona np. w ułatwieniu dostępu do informacji. W prosty, dostępny praktycznie każdemu sposób, możemy dotrzeć do potrzebnych nam informacji dotyczących w zasadzie każdej dziedziny nauki, sztuki itp. Możliwość prowadzenia relacji na żywo z najróżniejszych wydarzeń i dostęp do nich z praktycznie każdego miejsca, już dzisiaj stanowi o przewadze Internetu nad tradycyjnym radiem czy telewizją. Z tym związana jest możliwość wykorzystania poczty elektronicznej oraz portali społecznościowych. E‑poczta, używana od 1971 roku zrewolucjonizowała Internet. Tak jak wiele „wynalazków” związanych z siecią, e‑poczta miała skromne początki. Pierwsza przesłana wiadomość zawierała tylko tekst i „połączyła” jedynie dwa komputery. Człowiek, który tego dokonał, inżynier Ray Tomlinson, po udanym odbiorze wiadomości miał powiedzieć do swojego kolegi „Tylko cicho… Nikomu nic nie mów”. Dzisiaj, praktycznie nie można wyobrazić sobie funkcjonowania Internetu bez poczty elektronicznej. Możliwość błyskawicznego przesyłania nie tylko plików tekstowych, ale też zdjęć, plików video czy audio na dowolną odległość i w praktycznie każde miejsce na Ziemi czyni z e‑poczty jedno z podstawowych i najpotężniejszych narzędzi Internetu.

Ogromne, w praktyce wręcz nieograniczone możliwości komunikacyjne posiadają także popularne portale społecznościowe. O ich sile stanowi powszechność. Obecnie, w zasadzie każda działalność – społeczna, biznesowa, kulturalna itp. – nie może istnieć bez swej obecności w mediach społecznościach. Portale takie jak Facebook, Instagram, Twitter, a nawet YouTube budujące sieci społecznościowe stają się nie tylko „kreatorem” trendów. Dzięki możliwości błyskawicznej komunikacji pomiędzy nieograniczoną liczbą użytkowników są nośnikiem różnych informacji, także politycznych. W Tunezji w 2010 roku rozpowszechniony film przez portal Facebook i YouTube stał się impulsem do rozpoczęcia masowych antyrządowych protestów. Co ciekawe, wiadomości i materiały nagrywane i przesyłane „z pierwszej ręki” przez uczestników protestów, nie tylko mobilizowały coraz większe rzesze ludzi, ale również były wykorzystywane przez stacje telewizyjne o światowym zasięgu.

Kolejną, poza błyskawiczną komunikacją, możliwością „oferowaną” przez Internet jest szeroko rozumiana praca zdalna i prowadzenie wszelkich e‑biznesów. Sam termin elektronicznego handlu został wprowadzony przez amerykańską firmę IBM w 1995 roku. Jest to jednak termin na tyle szeroki i zmieniający się, że trudno podać dość jednoznaczną jego definicję. Jak wcześniej wspomniano jednym z ekspertów pracujących nad siecią był Paul Baran, który w drugiej połowie lat 60‑tych XX w. przygotował raport pt. Marketing w roku 2000. Przedstawił w nim wizję wirtualnych sklepów, w których klienci mogliby wymieniać się opiniami na temat zakupionych produktów. Dziś już nikogo nie dziwią zakupy w Internecie. Do pozytywnych cech e‑handlu zaliczamy umożliwienie kupowania produktów bezpośrednio od producenta ale również możliwość oceniania jakości towaru oraz dostępu do baz towarów i ogólnej informacji. Wszystkie te, dzisiaj oczywiste, cechy handlu i biznesu internetowego stanowią właśnie o jego olbrzymiej popularności. Z drugiej strony prowadzący e‑biznes mogą oszczędzać tam, gdzie tradycyjne firmy muszą sporo inwestować (np. duża powierzchnia biur czy sklepów i opłaty z tym związane czy zatrudnienie dużej liczby pracowników). Jak perspektywiczne są przedsięwzięcia związane z e‑biznesem pokazują szacunki: do 2020 r. wartość handlu elektronicznego w samej tylko Europie ma wynieść 1 bilion euro.

R1LtFGJJfL9N31

Ilustracja przedstawia człowieka korzystającego z płatności mobilnych online. Trzyma on w dłoni telefon komórkowy i się nim posługuje za pomocą palców.

R194f2s4YTqg81

Ilustracja przedstawia przyszłość Internetu. Ukazuje ona zastosowanie sieci w każdej dziedzinie ludzkiego życia. W życiu codziennym, przemyśle i transporcie. Na grafice wykorzystano ikony: samolotu, pralki, laptopa, budownictwa, zegarka, koło zębate, ekspres do kawy oraz samochód.

ReSt6w1SBHw2Q1

Ilustracja przedstawia zakupy przez Internet. Po prawej stronie wyłania się dłoń, która kieruje się w stronę klawiatury laptopa. Z ekranu wypływają ikony takie jak: nożyczki, mikrofon, kubek, skarbonka, scyzoryk, telefon, torba, kalkulator, mazak, okulary, ciężarek, latarka.

Zagrożenia Internetu

Wszelkie wyżej opisane dobrodziejstwa sieci a więc praktycznie nieograniczony dostęp do różnorakich informacji, możliwość szybkiej komunikacji na dowolne odległości czy biznes z bezpośrednim dostępem do światowego rynku konsumentów, rodzą również poważne zagrożenia dla użytkowników Internetu. Jednym z  przestępstw popełnianych w sieci jest wszechobecna tendencja łamania praw autorskich. Kradzież czyjejś pracy (tekstu, utworu muzycznego, pracy graficznej itp.) i przypisywanie sobie jej autorstwa wynika bardzo często ze złudnego poczucia anonimowości w sieci, ale także ze zwykłego lenistwa.Takie działania są zagrożone odpowiedzialnością karną w postaci grzywny, karą ograniczenia wolności, a nawet dwóch lat pozbawienia wolności. Jeśli dodatkowo czerpało się zyski z kopiowanych materiałów, grozi nam kara do 5 lat pozbawienia wolności. Oprócz odpowiedzialności karnej mamy również odpowiedzialność cywilną. W tym przypadku osoba posiadająca prawa do opublikowanego utworu bez jej zgody może domagać się wysokiego wynagrodzenia. Niezwykle ważną informacją jest fakt, że nieumyślne złamanie praw autorskich nie zwalnia nas z odpowiedzialności. Bardzo ważne jest więc, by sprawdzać czy dany utwór, grafika, tekst itp. możemy wykorzystywać lub przetwarzać.

Inną kategorią zagrożenia wynikającego z korzystania z Internetu jest cyberprzemoc. Słowo to określa zachowanie, które krzywdzi emocjonalnie drugiego człowieka. Sprawca takiej formy przemocy, używa wobec swojej ofiary komputera lub telefonu komórkowego podłączonego do sieci. Za ich pomocą najczęściej ośmiesza, obraża, poniża lub nęka swoją ofiarę. Przemoc w Internecie związana jest również z podszywaniem się pod kogoś np. na portalach społecznościach, komunikatorach, wiadomościach e‑mail itp. Bardzo ważne jest więc nieprzekazywanie nieznajomym osobom (np. podczas rozmowy na portalu) haseł do swoich kont, numeru telefonu itp. Cyberprzemoc może przejawiać się w publikowaniu zdjęć lub filmów obrażających lub wyśmiewających czyjąś osobę, dlatego zawsze należy być ostrożnym w rozsyłaniu lub publikowaniu w sieci swoich zdjęć. Również pisanie obraźliwych lub wyszydzających kogoś komentarzy na forach internetowych bądź portalach społecznościowych jest formą przemocy (związane jest z tym pojęcie „trolli internetowych” i czarnego PRPRPR wykorzystywanych nawet do walki politycznej). Mówiąc o cyberprzemocy należy pamiętać, że po pierwsze jej skutki odczuwane są w życiu realnym i mogą prowadzić do prawdziwych tragedii, a po wtóre, że nikt – ani sprawca przemocy ani jej ofiara – nie są anonimowe w sieci.

Zagrożenia Internetu, cd.

Niebezpiecznym zjawiskiem związanym z Internetem jest osłabienie relacji międzyludzkich w świecie realnym. Powiązać to można z pojęciem „siecioholizmu”, a więc uzależnienia od Internetu. Świat wirtualny stwarza nam możliwości kreowania własnej osoby i wizerunku. Pozwala się poczuć kimś kim chcielibyśmy być w prawdziwym życiu. Prowadzi to do stopniowego przenoszenia życia emocjonalnego do sieci i jednocześnie osłabiania go w realnym świecie. W efekcie osoby nieśmiałe szukające kontaktów tylko w Internecie, nie przełamują swoich barier stając się jeszcze bardziej nieśmiałe i zamknięte w sobie. Bardzo ważne jest więc zachowanie odpowiednich proporcji w dzieleniu życia pomiędzy siecią a rzeczywistością.

RCWLP8d4M4D8r1

Ilustracja przedstawia uzależnienie od Internetu. Ukazuje młodą dziewczynę odciąganą od laptopa przez osobę w białym fartuchu i niebieskich, gumowych rękawiczkach. Dziewczyna ma przerażoną minę, krzyczy, lewą dłonią próbuje chwycić na ekran laptopa.

RczpUZmFwCrzt1

Ilustracja przedstawia zjawisko siecioholizmu. Ukazuje ona sześciu młodych osób obojga płci, siedzących blisko siebie na murku. Każdy z nich zapatrzony jest w swój telefon, nie zwracają na siebie uwagi. Ciemnoskóra dziewczyna po prawej stronie szeroko uśmiecha się.

R1bbOobYYCH9Y1

Ilustracja przedstawia uzależnienie do Internetu. Zdjęcie ukazuje młodą dziewczynę w czerwonych włosach, która zażywa przez nos białą substancję usypaną na stole na kształt słowa INTERNET.

Podobną rolę pełnią gry komputerowe. Uzależnienie od nich od jakiegoś już czasu traktuje się jako poważną chorobę, w której można wyróżnić trzy fazy. Pierwsza cechuje się sporą racjonalnością, tzn. gracz potrafi zapanować nad czasem poświęcanym wirtualnej rozrywce, następnie pojawia się stopniowe uzależnienie, w czasie którego coraz więcej czasu poświęcamy grze, a jednocześnie stopniowo tracimy inne zainteresowania. Moment kulminacyjny stanowi ostatnia faza – destrukcja. Wówczas, osoba uzależniona staje się „więźniem” gry. Nie tylko zaniedbuje swoje obowiązki, ale również ogranicza do minimum czas na sen, jedzenie itp. Uzależnienie od gier komputerowych, czy w ogóle wirtualnego świata jest bardzo niebezpieczne i może prowadzić do bardzo poważnych konsekwencji dla naszego zdrowia.

Rh6bPrJjnbYUB1

Ilustracja przedstawia uzależnienie od gier. Zdjęcie ukazuje tył młodego chłopca, siedzącego przed komputerem i grającego w grę komputerową. Chłopiec ma na uszach założone duże słuchawki.

RgzDISaTLp2dz1

Ilustracja przedstawia wirtualną rzeczywistość. Zdjęcie ukazuje mężczyznę w wieku ok 35 lat, który siedzi ze słuchawkami na uszach i gra w grę komputerową. Mężczyzna korzysta z ekranu wyświetlającego obraz trójwymiarowy.

R8wHfagn9QO3o1

Ilustracja przedstawia granie na konsoli. Ukazuje ona osobę grającą w grę na ekranie telewizora. Trzyma ona w dłoniach kontroler do gry.

Netgeneracja

Pojęcie netgeneracji można skrótowo opisać jako pokolenie epoki świata wirtualnego. Prezes zarządu Google powiedział o nim: „To pokolenie jest najbystrzejsze i najlepiej skomunikowane. Ludzie wychowani na mediach elektronicznych są szybsi, lepiej wykształceni niż inni i myślą globalnie”. Być może w tych słowach jest sporo przesady jakkolwiek prawdą jest, że osoby z pokolenia „Net” szybciej docierają do potrzebnych im informacji. Zdolność do szybkiej selekcji oraz logicznego i krótkiego formułowania pytań jest niezbędna do sprawnego posługiwania się wyszukiwarkami internetowymi. Bardzo dobrze widać to na przykładzie pracy np. w handlu czy obsłudze klienta. W zasadzie osoba bez dostępu do komputera (i umiejętności korzystania z niego) podłączonego do Internetu nie jest przydatna dla firmy. Sugeruje się, że Internet jest przełomowym wynalazkiem w dziejach ewolucji człowieka. Tezę taką postawił Gary Small w książce „iBrain” twierdząc, iż ewolucja polega na dostosowaniu się gatunku do nowego środowiska, które pojawiło się wraz z wynalezieniem i rozwojem Internetu takie, nowe, środowisko pojawiło się. Zatem nasze mózgi musza dostosować się do rozwiązywania nowych zadań i problemów. Autor książki uważa, że zmiany te zachodzą znacznie szybciej wśród ludzi młodych. Z racji tego dzieli obecne społeczeństwo na dwie grupy: Cyfrowych Imigrantów i Cyfrowych Tubylców. Do grupy tych pierwszych należą głównie osoby dorosłe. Druga to przede wszystkim ludzie młodzi urodzeni po roku 1990. Jednocześnie zważając na to, iż cyfryzacja naszego życia postępuje w błyskawicznym tempie prognozuje się, że za około 50 lat wszyscy będziemy „Tubylcami” naturalnie poruszającymi się w wirtualnym świecie.

R1E8Cq1RERrpK1

Ilustracja przedstawia dziecko w wieku przedszkolnym siedzące na stole przed otwartym laptopem. Lewą ręką klika w klawiaturę, w prawej ręce, przy uchu, trzyma telefon komórkowy.

R17TbUKBZjTbY1

Ilustracja przedstawia lekcję w szkole. Ukazuje ona nauczycielkę i dzieci korzystające z tabletu, który służy jako przedmiot dydaktyczny.

Wykluczenie cyfrowe (e‑wykluczenie)

Pojęcie to nawiązuje do koncepcji „wykluczenia społecznego”, które określa brak dostępu do konkretnych, określonych dóbr, które są niezbędne do funkcjonowania w społeczeństwie. E‑wykluczenie, w skutkach podobne do wykluczenia społecznego, jest zjawiskiem znacznie bardziej złożonym. Można wyróżnić dwie kategorie, które przyczyniają się do wykluczenia. Pierwsza – to brak dostępu do sprzętu, infrastruktury czy oprogramowania potrzebnego do korzystania z Internetu. Druga, to nieodczuwanie potrzeby korzystania z sieci oraz obawy związane z brakiem umiejętności i motywacji do posługiwania się komputerem w ogóle. Najbardziej zagrożeni cyfrowym wykluczeniem są seniorzy tj. osoby powyżej 65 roku życia. Kolejnym czynnikiem mającym wpływ na to zjawisko jest wykształcenie. Według badania Centrum Badania Opinii Społecznej „Internauci” z 2015 roku umiejętności cyfrowe rosną wraz z poziomem wykształcenia. To samo badanie wskazuje, że również sytuacja materialna ma wpływ na e‑wykluczenie. Osoby, które osiągają niższe dochody lub postrzegają swoją sytuację materialną jako złą rzadziej korzystają z Internetu. Przeciwdziałać wykluczeniu cyfrowemu można więc np. przez budowę internetowych sieci szerokopasmowych, dostosowanie prawa do zmian technologicznych czy rozwój elektronicznej administracji. W walce z e‑wykluczeniem dużą rolę odgrywają także inicjatywy oddolne poprowadzone przez lub przy współudziale administracji samorządowej.

R18sKdVs6BW8I1

Ilustracja przedstawia cyfrowe wykluczenie. Ukazuje ona tablet z napisem na wyświetlaczu SOCIAL ISOLATION.

Znaki typograficzne i pisarskie

RvirMEx47JFu61

Film animowany „Znaki typograficzne i pisarskie”. Film przedstawia znaki pisarskie i typograficzne takie jak: dywiz, tylda, hedera, et, trademark, symbol zarejestrowanego znaku towarowego, symbol utworu prawnie chronionego, symbol @ (małpa). Dywiz, czyli łącznik „-” jest znakiem pisarskim. Łącznik jest krótszy od pauzy i półpauzy. Dywiz przede wszystkim służy do dzielenia i przenoszenia wyrazów do nowego wiersza. Tylda, po łacinie titulus, po hiszpańsku tilde, jest znakiem pisarskim w formie wężyka ( ~ ). Początkowo, w wiekach średnich, używano go do zaznaczenia abrewiacji, czyli skrótu wyrazu lub grupy wyrazów w piśmie. W późniejszych czasach stał się znakiem diakrytycznym, który był umieszczany nad samogłoskami lub spółgłoskami. Hedera, w łacinie oznacza bluszcz, jest jednym z najstarszych ozdobników w typografii. Ma najczęściej formę kwiatów lub liści. Pojawił się już w czasach antyku, w inskrypcjach greckich i łacińskich. Służył jako akapit i dzielił tekst lub jako ozdobnik wolnej przestrzeni na początku akapitu. Współcześnie hedery występują jako punktory lub ozdobniki. Et, czyli &, jest znakiem pisarskim, który powstał w wyniku przekształcenia łacińskiego spójnika et., oznacza „i”. Jest używany w językach, w których spójnik „i” ma więcej liter, np. w j. angielskim („and”) lub j. niemieckim („und”). ® jest symbolem zarejestrowanego znaku towarowego. Z kolei ™ (z języka angielskiego trademark) jest także symbolem znaku towarowego, ale w krajach anglosaskich, jednak nie musi być zarejestrowany. Symbol był już używany w dawnych czasach do oznaczenia własności. Także średniowieczne cechy oznaczały swoje towary. W Polsce Urząd Patentowy powstał w 1924 r. Wcześniej podobne urzędy powstały w m.in. w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Symbol © oznacza utwór prawnie chroniony, skrót pochodzi od angielskiego słowa „copyrights”. Symbol został wprowadzany przez Stany Zjednoczone w 1909 r. w ustawie o prawach autorskich. Znak „@” był już używany w czasach średniowiecznych i zastępował w rękopisach handlowych słowo „ad” (do, przy), w celu oznaczenia odbiorcy. Jako część adresu e‑mail pojawił się po raz pierwszy w latach 70. XX w. dzięki Ray’owi Tomlinsonowi.

Film animowany „Znaki typograficzne i pisarskie”. Film przedstawia znaki pisarskie i typograficzne takie jak: dywiz, tylda, hedera, et, trademark, symbol zarejestrowanego znaku towarowego, symbol utworu prawnie chronionego, symbol @ (małpa). Dywiz, czyli łącznik „-” jest znakiem pisarskim. Łącznik jest krótszy od pauzy i półpauzy. Dywiz przede wszystkim służy do dzielenia i przenoszenia wyrazów do nowego wiersza. Tylda, po łacinie titulus, po hiszpańsku tilde, jest znakiem pisarskim w formie wężyka ( ~ ). Początkowo, w wiekach średnich, używano go do zaznaczenia abrewiacji, czyli skrótu wyrazu lub grupy wyrazów w piśmie. W późniejszych czasach stał się znakiem diakrytycznym, który był umieszczany nad samogłoskami lub spółgłoskami. Hedera, w łacinie oznacza bluszcz, jest jednym z najstarszych ozdobników w typografii. Ma najczęściej formę kwiatów lub liści. Pojawił się już w czasach antyku, w inskrypcjach greckich i łacińskich. Służył jako akapit i dzielił tekst lub jako ozdobnik wolnej przestrzeni na początku akapitu. Współcześnie hedery występują jako punktory lub ozdobniki. Et, czyli &, jest znakiem pisarskim, który powstał w wyniku przekształcenia łacińskiego spójnika et., oznacza „i”. Jest używany w językach, w których spójnik „i” ma więcej liter, np. w j. angielskim („and”) lub j. niemieckim („und”). ® jest symbolem zarejestrowanego znaku towarowego. Z kolei ™ (z języka angielskiego trademark) jest także symbolem znaku towarowego, ale w krajach anglosaskich, jednak nie musi być zarejestrowany. Symbol był już używany w dawnych czasach do oznaczenia własności. Także średniowieczne cechy oznaczały swoje towary. W Polsce Urząd Patentowy powstał w 1924 r. Wcześniej podobne urzędy powstały w m.in. w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Symbol © oznacza utwór prawnie chroniony, skrót pochodzi od angielskiego słowa „copyrights”. Symbol został wprowadzany przez Stany Zjednoczone w 1909 r. w ustawie o prawach autorskich. Znak „@” był już używany w czasach średniowiecznych i zastępował w rękopisach handlowych słowo „ad” (do, przy), w celu oznaczenia odbiorcy. Jako część adresu e‑mail pojawił się po raz pierwszy w latach 70. XX w. dzięki Ray’owi Tomlinsonowi.

Zasób interaktywny dostępny pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D4GcXS8ze

RoG34vDHokTKg

Ćwiczenie 8

Odpowiedz prawda bądź fałsz. Emotikona to znak graficzny służący do wyrażenia emocji w Internecie, jest to ciąg znaków typograficznych.

Odpowiedz prawda bądź fałsz. Emotikona to znak graficzny służący do wyrażenia emocji w Internecie, jest to ciąg znaków typograficznych.

Przyjrzyj się wybranym komputerom i ułóż je w kolejności od najstarszego do najmłodszego.

Słownik pojęć

Galeria dzieł sztuki

R1LtFGJJfL9N31

Ilustracja przedstawia człowieka korzystającego z płatności mobilnych online. Trzyma on w dłoni telefon komórkowy i się nim posługuje za pomocą palców.

R194f2s4YTqg81

Ilustracja przedstawia przyszłość Internetu. Ukazuje ona zastosowanie sieci w każdej dziedzinie ludzkiego życia. W życiu codziennym, przemyśle i transporcie. Na grafice wykorzystano ikony: samolotu, pralki, laptopa, budownictwa, zegarka, koło zębate, ekspres do kawy oraz samochód.

ReSt6w1SBHw2Q1

Ilustracja przedstawia zakupy przez Internet. Po prawej stronie wyłania się dłoń, która kieruje się w stronę klawiatury laptopa. Z ekranu wypływają ikony takie jak: nożyczki, mikrofon, kubek, skarbonka, scyzoryk, telefon, torba, kalkulator, mazak, okulary, ciężarek, latarka.

RCWLP8d4M4D8r1

Ilustracja przedstawia uzależnienie od Internetu. Ukazuje młodą dziewczynę odciąganą od laptopa przez osobę w białym fartuchu i niebieskich, gumowych rękawiczkach. Dziewczyna ma przerażoną minę, krzyczy, lewą dłonią próbuje chwycić na ekran laptopa.

RczpUZmFwCrzt1

Ilustracja przedstawia zjawisko siecioholizmu. Ukazuje ona sześciu młodych osób obojga płci, siedzących blisko siebie na murku. Każdy z nich zapatrzony jest w swój telefon, nie zwracają na siebie uwagi. Ciemnoskóra dziewczyna po prawej stronie szeroko uśmiecha się.

R1bbOobYYCH9Y1

Ilustracja przedstawia uzależnienie do Internetu. Zdjęcie ukazuje młodą dziewczynę w czerwonych włosach, która zażywa przez nos białą substancję usypaną na stole na kształt słowa INTERNET.

Rh6bPrJjnbYUB1

Ilustracja przedstawia uzależnienie od gier. Zdjęcie ukazuje tył młodego chłopca, siedzącego przed komputerem i grającego w grę komputerową. Chłopiec ma na uszach założone duże słuchawki.

RgzDISaTLp2dz1

Ilustracja przedstawia wirtualną rzeczywistość. Zdjęcie ukazuje mężczyznę w wieku ok 35 lat, który siedzi ze słuchawkami na uszach i gra w grę komputerową. Mężczyzna korzysta z ekranu wyświetlającego obraz trójwymiarowy.

R8wHfagn9QO3o1

Ilustracja przedstawia granie na konsoli. Ukazuje ona osobę grającą w grę na ekranie telewizora. Trzyma ona w dłoniach kontroler do gry.

R1E8Cq1RERrpK1

Ilustracja przedstawia dziecko w wieku przedszkolnym siedzące na stole przed otwartym laptopem. Lewą ręką klika w klawiaturę, w prawej ręce, przy uchu, trzyma telefon komórkowy.

R17TbUKBZjTbY1

Ilustracja przedstawia lekcję w szkole. Ukazuje ona nauczycielkę i dzieci korzystające z tabletu, który służy jako przedmiot dydaktyczny.

Bibliografia

A. Briggs, P. Burke, Społeczna historia mediów. Od Gutenberga do Internetu, Warszawa 2010

A. Radomski, Internet‑nauka‑historia, Lublin 2012

B. Krzymowski, Mój@Internet.pl, czyli moje pierwsze przygody w sieci, Michałowice 2005

B. Pfaffenberger, Słownik terminów komputerowych, Warszawa 2001

E. Inglot‑Brzęk, Brak dostępu do Internetu jako wskaźnik wykluczenia społecznego, w: Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy, 2011, z. 19, Modernizacja dla spójności społeczno‑ekonomicznej

J. Hofmokl, Internet jako nowe dobro wspólne, Warszawa 2009

J. Kos‑Łabędowicz, S. Talar, Rola Internetu w procesie zmian międzynarodowych stosunków gospodarczych, w: Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, 2015

K. Krzysztofek, Społeczeństwo w XXI wieku: rozproszenie i nadzór. Analiza dwóch trendów, Studia Socjologiczne, 2014

K. Majgier, Internet jako przestrzeń komunikacyjna, w: Przegląd Psychologiczny, 2000

Ł. Lysik,P. Machura, Rola i znaczenie technologii mobilnych w codziennym życiu człowieka XXI w., w: Media i Społeczeństwo, 2014

M. Gruchola, Konsekwencje medialnego obrazu świata w Internecie, w: Współczesne media: medialny obraz świata. T. 1, Zagadnienia teoretyczne, red. I. Hofman, D. Kępa‑Figura, Lublin 2015

N. Walter, Obszary edukacyjnych zastosowań Internetu, w: Studia Edukacyjne 2012

T. Zarycki, Społeczne konsekwencje rozwoju Internetu – rewolucja czy reprodukcja starych struktur społecznych?, w: Społeczna przestrzeń Internetu, red. D. Batorski, M. Maroda, A. Nowak, Warszawa 2006

Encyklopedia PWN w trzech tomach. Tom III P‑Z, Warszawa 1999