Zobacz, ile jesieni! − początek jesieni widziany oczami poety − Julian Tuwim Strofy o późnym lecie

1. Cele lekcji

a) Wiadomości

Uczeń:

• wie, co to jest przenośnia,

• wie, że za pomocą odpowiednich środków artystycznych można osiągnąć określony nastrój w wierszu.

b) Umiejętności

Uczeń:

• potrafi przeczytać tekst głośno i poprawnie,

• umie nazwać środki artystycznego wyrazu zwarte w tekście,

• potrafi określić nastrój panujący w wierszu.

2. Metoda i forma pracy

• Praca z tekstem,

• pogadanka heurystyczna,

• praca całą klasą,

• praca indywidualna.

3. Środki dydaktyczne

• Karta pracy,

• tekst wiersza.

4. Przebieg lekcji

a) Faza przygotowawcza

1. Nauczyciel sprawdza listę obecności.

2. Uczniowie opowiadają, którą porę roku lubią najbardziej.

3. Ci, którzy powiedzieli, że najbardziej lubią jesień, wyjaśniają dlaczego.

4. Nauczyciel pyta, jakie mają skojarzenia z tą porą roku, jakich kolorów użyliby, malując jesienny krajobraz?

5. Uczący prezentuje cele lekcji i zapisuje temat na tablicy.

b) Faza realizacyjna

1. Nauczyciel przypomina wiadomości na temat autora wiersza Strofy o późnym lecie − Juliana Tuwima. Uczniowie wymieniają utwory poety, które znają.

2. Następuje wzorcowe czytanie tekstu wiersza przez nauczyciela.

3. Dwóch uczniów czyta głośno i wyraźnie tekst (na zmianę po jednej zwrotce).

4. Dzieci czytają wiersz jeszcze raz, samodzielnie, po cichu. Podczas lektury podkreślają wyrazy, których nie rozumieją. Po przeczytaniu wymieniają wyrazy, których nie zrozumiały. Wspólnie z nauczycielem wyjaśniają ich znaczenie.

5. Uczniowie mówią, co zostało opisane w wierszu. Wskazują wers, który mówi, że to koniec lata, a początek jesieni.

6. Wszyscy próbują opisać kolorystykę panującej w wierszu. Odpowiadając na to ćwiczenie, należy poprzeć swoją wypowiedź odpowiednim cytatem z tekstu.

7. Uczniowie otrzymują karty pracy (załącznik 1), a przed przystąpieniem do uzupełniania karty, wymieniają znane im środki stylistyczne, mówią do czego służą one w tekście poetyckim. W razie kłopotów, nauczyciel pomaga uczniom.

8. Dzieci szukają w tekście środków stylistycznych, oddziałujących na zmysły, wpisują je do tabelki w karcie pracy.

9. Nauczyciel tłumaczy uczniom, że przy pomocy środków stylistycznych można osiągnąć określony nastrój w wierszu. Wskazuje też w tekście metafory i pyta, co autor chciał osiągnąć przez taki zabieg stylistyczny?

10. Uczący mówi, że przenośnia, czyli metafora, to środek stylistyczny, który polega na niezwykłym zaskakującym połączeniu wyrazów. Ta definicja powinna być zanotowana w zeszycie przez uczniów.

11. Następnie każdy samodzielnie próbuje wyszukać w tekście pozostałe metafory.

12. Na koniec prezentowane są podkreślone środki stylistyczne i omówione wspólnie z całą klasą.

c) Faza podsumowująca

Podsumowanie wiadomości zdobytych w toku lekcji.

5. Bibliografia

1. J. Tuwim, Liryki najpiękniejsze, Algo, Warszawa 1999.

2. www.pl.wikipedia.org/wiki/Metafora

6. Załączniki

a) Karta pracy ucznia

załącznik 1.

Rb6wVyqihlMax

Koniec lata- początek jesieni

(natura odbierana zmysłami)

7. Czas trwania lekcji

45 minut

8. Uwagi do scenariusza

brak