Zróżnicowanie rasowe i językowe ludności na świecie
Zróżnicowanie rasowe i językowe ludności na świecie
1. Cele lekcji
a) Wiadomości
Uczeń:
zna główne podziały ras i odmian ludzkich,
zna pojęcie „rasa ludzka”,
zna główne rodziny językowe na świecie,
rozumie przyczyny największego zróżnicowania rasowego Ameryki Łacińskiej,
rozumie znaczenie języka dla istnienia kultury narodu,
rozumie fakt, że większość ludzi na świecie posługuje się tylko kilkunastoma językami z kilku tysięcy istniejących.
b) Umiejętności
Uczeń potrafi:
wyjaśnić wpływ środowiska na kształtowanie się ras ludzkich,
określić obszary pierwotnego występowania poszczególnych ras i odmian ludzkich,
wymienić języki oficjalne ONZ i języki najbardziej rozpowszechnione na świecie,
wskazać różnice między językiem martwym a sztucznym,
omówić strukturę indoeuropejskiej rodziny językowej,
wskazać na mapie zasięg występowania głównych rodzin językowych.
c) Postawy
Uczeń:
współpracuje w grupie,
wykazuje postawy tolerancyjne wobec przedstawicieli innej rasy, posługujących się obcymi językami.
2. Metoda i forma pracy
Praca z podręcznikiem, wykład, pogadanka, burza mózgów.
3. Środki dydaktyczne
Podręcznik, kreda, tablica.
4. Przebieg lekcji
a) Faza przygotowawcza
Czynności organizacyjne – sprawdzenie listy obecności, zapisanie tematu lekcji na tablicy.
Podanie celu lekcji i omówienie sposobu jej przeprowadzenia.
b) Faza realizacyjna
Starter: „Co poza kolorem skóry odróżnia ludzi na świecie pod względem wyglądu?”. Zwrócenie uczniom uwagi, że różnice te kształtowały się stopniowo w wyniku przystosowywania się do różnych warunków środowiska – podanie przykładów.
Wyjaśnienie uczniom, że na podstawie tych różnic w fizjonomii ludzi na świecie wyróżniono początkowo 3 główne rasy na przełomie XVIII i XIX w.: rasę białą (europeidalną), czarną (negroidalną) i żółtą (mongoloidalna).
Pytanie do uczniów: „Co to jest rasa ludzka?” Uczniowie mając świadomość podstawowych różnic w wyglądzie między grupami ludzi na świecie i wyróżnienia na tej podstawie 3 głównych ras, próbują skonstruować definicję pojęcia „rasa ludzka”. Podanie pełnej definicji.
Zaprezentowanie uczniom nowszej, bardziej szczegółowej klasyfikacji odmian i ras ludzkich (odmiana biała: rasa europejska; odmiana czarna: rasa afrykańska i australijska; odmian żółta: rasa azjatycka i amerykańska).
Uczniowie określają na podstawie mapy odmian i ras ludzkich w podręczniku pierwotne regiony występowania głównych ras ludzkich.
Zwrócenie uczniom uwagi, że przedstawiciele czystych ras to tylko ok. 50 % liczby ludności, pozostałe 50 % zaś to przedstawiciele ras pośrednich. Wyjaśnienie pojęć: Mulat, Metys, Zambos.
Pytanie do uczniów: „Jaka część świata jest najbardziej zróżnicowana rasowo i dlaczego?” Wyjaśnienie przyczyn największego zróżnicowana rasowego Ameryki Łacińskiej.
Przejście do drugiej części tematu lekcji : „zróżnicowanie językowe ludności na świecie”. Pytanie do uczniów: „Jaka jest przybliżona liczba języków na świecie ?” Uświadomienie uczniom, że istnieje aż 2,5‑3 tys. języków na świecie, jednak 2/3 ludności świata posługuje się tylko 19 językami.
Wprowadzenie uczniom podziału na rodziny językowe. Wymienienie i krótkie omówienie największych rodzin. Szczegółowe omówienie rodziny indoeuropejskiej – wprowadzenie podziały na: grupy, podgrupy i subrodziny językowe z rozrysowaniem schematu (załącznik 1).
Uczniowie odczytują z mapy języków na świecie w podręczniku kraje, w których używane są konkretne języki należące do poszczególnych grup, podgrup i subrodzin rodziny indoeuropejskiej. Umiejscowienie języka polskiego w tej strukturze. Zwrócenie uwagi, że język fiński, estoński i węgierski należą do zupełnie innej rodziny niż inne języki w Europie.
Pytanie do uczniów: „Jaki język jest używany przez największą liczbę ludzi na świecie?” Uczniowie odczytują z tabeli w podręczniku 5 najbardziej rozpowszechnionych języków na świecie i komentują, dlaczego są to tak popularne języki (kraje, w których są one używane).
Wymienienie języków urzędowych ONZ. Omówienie języków martwych i sztucznych – wyjaśnienie różnic.
c) Faza podsumowująca
Zwrócenie uczniom uwagi, że:
język stanowi o poczuciu jedności ze swoim narodem, jest wyrazem kultury narodu. Kraje, które nie mają jednego języka urzędowego (np. Belgia, Szwajcaria) muszą szukać innych elementów stanowiących o tożsamości narodu;
więcej jest podobieństw niż różnic w wyglądzie przedstawicieli różnych ras i zostało udowodnione naukowo, że wszystkie rasy są na jednakowym poziomie rozwoju intelektualnego.
5. Bibliografia
J. Kop, M. Kucharska, E. Szkurłat, Geografia społeczno‑ekonomiczna, PWN, Warszawa 2003.
6. Załączniki
Załącznik 1
RODZINA JĘZYKOWA
GRUPA SUBRODZINA
PODGRUPA
7. Czas trwania lekcji
45 minut
8. Uwagi do scenariusza
brak