Definicje i twierdzenia z ciągów, funkcji, liczb rzeczywistych oraz geometrii analitycznej na płaszczyźnie kartezjańskiej
Ciąg nazywamy arytmetycznym, jeżeli ma co najmniej wyrazy i każdy jego wyraz, począwszy od drugiego, jest sumą wyrazu poprzedniego i pewnej ustalonej liczby. Liczbę tę nazywamy różnicą ciągu i oznaczamy ją .
Jeśli więc ciąg jest skończony i ma () wyrazów, to dla dowolnej liczby całkowitej takiej, że . Jeśli natomiast ciąg jest nieskończony, to
Ciąg
Ciąg nazywamy rosnącym, jeżeli jego każdy wyraz, począwszy od drugiego, jest większy od wyrazu bezpośrednio go poprzedzającego, a więc jeżeli dla dowolnej dodatniej liczby całkowitej
zachodzi nierównośćn
Ciąg nazywamy malejącym, jeżeli jego każdy wyraz, począwszy od drugiego, jest mniejszy od wyrazu bezpośrednio go poprzedzającego, a więc jeżeli dla dowolnej dodatniej liczby całkowitej
zachodzi nierównośćn
Ciąg nazywamy stałym, jeżeli wszystkie wyrazy tego ciągu są sobie równe, a więc jeżeli dla dowolnej dodatniej liczby całkowitej
zachodzi równośćn
Ciąg nazywamy niemalejącym, jeżeli jego każdy wyraz, począwszy od drugiego, jest nie mniejszy od wyrazu bezpośrednio go poprzedzającego, a więc jeżeli dla dowolnej dodatniej liczby całkowitej
zachodzi nierównośćn
Ciąg nazywamy nierosnącym, jeżeli jego każdy wyraz, począwszy od drugiego, jest nie większy od wyrazu bezpośrednio go poprzedzającego, a więc jeżeli dla dowolnej dodatniej liczby całkowitej
zachodzi nierównośćn
Jeżeli ciąg jest rosnący, malejący, nierosnący, niemalejący lub stały, to mówimy, że ten ciąg jest monotoniczny. O innych ciągach mówimy, że nie są monotoniczne.
Ciągiem nazywamy funkcję, określoną w zbiorze liczb całkowitych dodatnich. Wartości tej funkcji nazywamy wyrazami ciągu.
Jeżeli ciąg jest nieskończony, to jego dziedziną jest zbiór dodatnich liczb całkowitych. Dziedziną ciągu skończonego jest zbiór
, gdzie1 , 2 , … , n jest ustaloną dodatnią liczbą całkowitą.n Ciąg dwuwyrazowy jest parą uporządkowaną, z którą spotkaliśmy się, np. podając współrzędne punktu w prostokątnym układzie współrzędnych na płaszczyźnie. Zwróćmy uwagę, że pary uporządkowane
i1 , 3 są różne.3 , 1 Jeżeli elementy jakiegoś zbioru ponumerujemy, a więc ustalimy kolejność tych elementów, to w ten sposób otrzymamy ciąg.
W praktyce będziemy zajmować się najczęściej ciągami liczbowymi, czyli takimi, których wyrazy są liczbami. Ciąg oznaczamy zazwyczaj
Każdą funkcję kwadratową można zapisać w postaci ogólnej
Symbolem
Zauważmy, że po rozwinięciu wyrażenia
stąd
Aby dla każdego
potrzeba i wystarcza, żeby równe były współczynniki przy tych samych potęgach zmiennej
Należy zauważyć, że do przekształcenia wzoru funkcji kwadratowej z postaci ogólnej do kanonicznej można też zastosować wzór skróconego mnożenia (tę metodę stosowaliśmy w kilku poprzednich przykładach). Przekształcamy wtedy według poniższego schematu
Funkcją kwadratową zmiennej
gdzie
Powyższy wzór funkcji kwadratowej nazywamy jej postacią ogólną.
Wzór funkcji kwadratowej możemy też zapisać w postaci kanonicznej
gdzie
Funkcją wykładniczą nazywamy funkcję określoną dla każdej liczby rzeczywistej
Funkcja kwadratowa
ma dwa różne miejsca zerowe rzeczywiste
ix 1 wtedy i tylko wtedy, gdy jej wyróżnikx 2 jest dodatni.∆
Wówczas wzór funkcji można zapisać w postaci iloczynowejf ,f x = a x - x 1 x - x 2
gdzie orazx 1 = - b + Δ 2 a .x 2 = - b - Δ 2 a ma dokładnie jedno miejsce zerowe
wtedy i tylko wtedy, gdyx 0 . W tym przypadku wzór funkcji∆ = 0 można zapisać w postaci iloczynowejf , gdzief x = a x - x 0 2 .x 0 = - b 2 a nie ma pierwiastków rzeczywistych wtedy i tylko wtedy, gdy
. Wtedy wzoru funkcjiΔ < 0 nie można zapisać w postaci iloczynowej.f
Równanie kwadratowe
nie ma rozwiązań rzeczywistych wtedy i tylko wtedy, gdy
,∆ < 0 ma dokładnie jedno rozwiązanie rzeczywiste
wtedy i tylko wtedy, gdyx 0 = - b 2 a ,∆ = 0 ma dwa (różne) rozwiązania rzeczywiste
x 1 = oraz- b - Δ 2 a wtedy i tylko wtedy, gdyx 2 = - b + Δ 2 a .∆ > 0
Logarytmem
Jeżeli liczba
Oznaczmy
Stosując przyjęte oznaczenia, mamy
To kończy dowód.
Przy dodatniej i różnej od
Oznaczmy
czyli stosując przyjęte oznaczenia
To kończy dowód.
Przy dodatniej i różnej od
Oznaczmy
Stosując przyjęte oznaczenia mamy
To kończy dowód.
Jeżeli różnica ciągu arytmetycznego jest dodatnia, to ciąg ten jest rosnący. Jeżeli różnica ciągu arytmetycznego jest ujemna, to ciąg ten jest malejący. Jeżeli różnica ciągu arytmetycznego jest równa zero, to ciąg jest stały i jego wszystkie wyrazy są równe
Suma
Jeżeli funkcja kwadratowa
ma dwa miejsca zerowe
Oś symetrii paraboli, która jest wykresem funkcji
Ponieważ
więc
Funkcja
Z faktu, że liczby
Zależność między wielkościami odwrotnie proporcjonalnymi
Proste o równaniach
Proste o równaniach
:m y = a 1 x + b 1 :k y = a 2 x + b 2
są równoległe wtedy i tylko wtedy, gdy ich współczynniki kierunkowe są równe.
Dla liczby naturalnej dodatniej
jedno rozwiązanie równe
, gdyx = a n jest liczbą nieparzystą,n dwa rozwiązania równe
orazx = a n , gdyx = - a n jest liczbą parzystą orazn jest liczbą dodatnią,a zero rozwiązań, gdy
jest liczbą parzystą orazn jest liczbą ujemną.a
Równanie
Jeżeli
Dla dowolnego wyrazu ciągu arytmetycznego
Zauważmy, że wyrazy
Mówimy, że dwie dodatnie wielkości
Wielomianem zmiennej
gdzie
Przyjmujemy ponadto, że funkcja liniowa stała
, gdzieW x = a 0 , jest wielomianem stopnia zerowego, natomiast funkcję liniowąa 0 ≠ 0 nazywamy wielomianem zerowym i nie określamy stopnia tego wielomianu.W x = 0 Zgodnie z tą definicją funkcja liniowa
jest wielomianem stopnia pierwszego, gdyf x = a x + b , a funkcja kwadratowaa ≠ 0
jest wielomianem stopnia drugiego. Oczywiście
Ciąg
Niekiedy łatwiej korzystać z tej równości zapisanej w postaci
Ciąg
Jeżeli wyrazy ciągu
Oznacza to, że wyraz
Każdy wyraz ciągu arytmetycznego
Zależność między dwoma kolejnymi wyrazami ciągu arytmetycznego, a więc równość
Jeżeli