Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
RrkdJvrzFYXvs
Czarno‑białe zdjęcie miedziorytu przedstawiającego sceny ilustrujące przypowieści i cuda Jezusa Chrystusa. Widoczny fragment. Ilustracja została podzielona na sceny oznaczone literami alfabetu. W lewym dolnym rogu widać trzy postacie: Jezusa z aureolą wokół głowy oraz dwóch mężczyzn w nakryciach głowy. Stojący bliżej Jezusa ma długą brodę, drugi lewą ręką wskazuje znajdujące się za nimi łany zbóż. Wszystkie postacie mają na sobie długie, sięgające kostek szaty. Sceny oznaczone literami: A. (lewy dolny róg) Scena przedstawia cztery osoby ubrane w długie szaty, które stoją pomiędzy dwoma łanami zboża i rozmawiają. B. (prawy górny róg) Scena przedstawia grupę osób w łodzi na wzburzonym morzu. C (na lewo od sceny B) Scena przedstawia postać w długiej, zwiewnej szacie, kroczącą wśród chmur. Po jej prawej i lewej stronie z chmur wyłaniają się sylwetki brodatych mężczyzn. D. (prawy dolny róg) Scena przedstawia dwóch mężczyzn. Jeden z nich leży nagi pod drzewem, drugi nachyla się nad nim z dzbanem w dłoni, z którego wylewa wodę na tors leżącego. Zza drzewa wygląda koń. E. (lewy górny róg) Scena przedstawia trzy postacie znajdujące się w pomieszczeniu. Jezus w aureoli nad głową siedzi na ławie przy stole. Obok niego widać dwie kobiety strojnie ubrane, jedna z nich klęczy, a druga pochyla się z wyciągniętymi przed siebie rękami. W tle widać zasłonę i półkę z talerzami. F. (centrum) Scena przedstawia skromnie ubranego mężczyznę z kijem, który klęczy ze złożonymi dłońmi. Przed nim widać koryto i zwierzęta. W tle stoi dom kryty strzechą, ogrodzony płotkiem, za nim rosną drzewa. G. (na prawo od sceny E) Scena przedstawia nagiego mężczyznę w płomieniach i kłębach dymu. H. (po prawej stronie, pomiędzy D a B) Scena przedstawia mężczyznę z długą brodą, w tunice i nakryciu głowy, który wchodzi po schodach. W tle po lewej stronie widać sylwetkę skulonej kobiety.

Jak można (nie) zrozumieć nauki Jezusa? Przypowieści ewangeliczne

Ewangelia, sceny ilustrujące przypowieści i cuda Jezusa Chrystusa
Źródło: Jan Ziarnko, 1620, domena publiczna.

Biblia jest dziełem obszernym, składającym się z około 70 ksiąg, które powstawały w ciągu wielu wieków. Teksty te nie są jednolite pod względem stylu, ponieważ były pisane przez kilkudziesięciu autorów posługujących się rozmaitymi językami. Pismo Święte tworzą dwie części: Stary Testament i Nowy Testament.

Stary Testament składa się z trzech części: Tory (Pięcioksięgu Mojżesza), ksiąg prorockichksiąg mądrościowych.

Chrześcijaństwo uzupełniło zestaw ksiąg o Nowy Testament. Składają się na niego: cztery Ewangelie (autorstwa: św. Mateusza, św. Marka, św. Łukasza i św. Jana), Dzieje Apostolskie, listy (w większości przypisywane św. Pawłowi) i Apokalipsa św. Jana.

Biblia stanowi ważne źródło kultury i ma charakter uniwersalny, przedstawia bowiem m.in. dzieje ludzkości od stworzenia pierwszego człowieka (Księga Rodzaju) do końca świata (Apokalipsa św. Jana).

Ćwiczenie 1

Wyszukaj w dowolnych źródłach wiedzy informacji na temat znaczenia Biblii w kulturze.

R67VK0ftljX6A
Miejsce na notatkę ucznia.
Ćwiczenie 2

Wyjaśnij, jaką rolę odgrywają przypowieści biblijne w kształtowaniu ludzkich postaw.

R1YdXoB2W66qO
Miejsce na notatkę ucznia.
JPOL_E3_E4_Tekstykultury

Dom na skale

JPOL_E3_E4_Tekstykultury
RND02weaAXBZN1
Zdjęcie przedstawia cztery obrazki ułożone obok siebie. Każdy jest umieszczony w złotej ramie. Na dolnej krawędzi każdej z ramek znajduje się łaciński tekst. Od lewej: Obrazek przedstawia mężczyznę o długich ciemnych włosach i brodzie, odzianego w czerwony, mieniący się złotem strój z kołnierzykiem. Na głowie ma czerwoną czapkę. Mężczyzna siedzi przy zdobionym biurku i pisze na stronicy księgi. Obok niego, w głębi stoi uskrzydlona postać o jasnych długich włosach ubrana w liliową szatę. W dłoniach trzyma otwartą księgę, którą pokazuje siedzącemu przy biurku mężczyźnie. Głowy obu postaci otaczają aureole. W tle widać bogato zdobione rzeźbieniami ściany i ogromną rzeźbioną i zdobioną szafę. Kolejny obrazek przedstawia mężczyznę w fioletowej szacie, z czerwoną, krótką pelerynką, w czarnej czapce. Jego głowę otacza aureola. Mężczyzna siedzi przy małym, złotym stoliku, opiera lewą dłoń na leżącej na nim książce, w prawej dłoni trzyma pióro. Siedzisko jest złote i rzeźbione. W tle stoi lew, za nim widać kolumny, a dalej górzysty krajobraz i błękitne niebo. Kolejny obrazek przedstawia mężczyznę w zielonej szacie, czerwonej pelerynie i fioletowym nakryciu głowy. Jego głowę otacza aureola. Siedzi na tronie o bogato rzeźbionym oparciu. Lewą dłonią trzyma obraz przedstawiający portret Matki Boskiej w niebieskim stroju. Prawą dłonią wskazuje obraz. W tle po lewej stronie widać byka. Ostatni obrazek przedstawia mężczyznę o długich, falowanych, brązowych włosach, ubranego w czerwoną szatę i fioletowy szal przerzucony przez jedno ramię. Jego głowę otacza aureola. Mężczyzna siedzi na kamieniu, na kolanach trzyma otwartą księgę, a w prawej dłoni ma pióro. Obok niego stoi orzeł. W tle widać akwen oraz pagórkowaty brzeg. Na niebie, w górnym rogu, postać siedmiogłowego smoka.
Ewangeliści (Mateusz, Marek, Łukasz, Jan)
Źródło: Jean Bourdichon [czyt. Żan Bordiszą], 1503, domena publiczna.

O dziele

Ru5bF0pWaS3u51
Czterej ewangeliści
Źródło: Peter Paul Rubens [czyt. Piter Pałl Rubens], domena publiczna.

Dla chrześcijan szczególne znaczenie mają zamieszczone w Nowym Testamencie cztery Ewangelie autorstwa uczniów Jezusa: Marka, Mateusza, Łukasza i Jana.

Ewangelie mówią o życiu Jezusa i o Jego nauczaniu. Zawarte w nich przypowieści stanowiły niezwykle pomocne źródło w dotarciu do ludzi, były lustrem, w którym zarówno współcześni Chrystusowi, jak i ludzie kolejnych epok mogli odkryć prawdę o sobie i świecie.

Ponadczasowość przypowieści ewangelicznych objawia się m.in. w tym, że osoby niewierzące lub wyznawcy innych – poza chrześcijaństwem – religii używają w życiu codziennym (w języku potocznym) zwrotów, które wywodzą się z tego gatunku biblijnego.

R24zRl7y6fJLS
Ćwiczenie 3
Zadanie interaktywne polega na uzupełnieniu wolnych miejsc odpowiednimi wyrazami.
Źródło: Learnetic SA, licencja: CC BY 4.0.
1
Ćwiczenie 4

Wyjaśnij znaczenie wybranego związku frazeologicznego z poprzedniego ćwiczenia.

uzupełnij treść
Dobra lub zła budowa. Ewangelia wg św. Łukasza, rozdz. 6, w. 47‑49
Dobra lub zła budowa. Ewangelia wg św. Łukasza, rozdz. 6, w. 47‑49

(47) Pokażę wam, do kogo podobny jest każdy, kto przychodzi do Mnie, słucha słów moich i wypełnia je. (48) Podobny jest do człowieka, który buduje dom: wkopał się głęboko i fundament założył na skale. Gdy przyszła powódź, potok wezbrany uderzył w ten dom, ale nie zdołał go naruszyć, ponieważ był dobrze zbudowany. (49) Lecz ten, kto słucha, a nie wypełnia, podobny jest do człowieka, który zbudował dom na ziemi bez fundamentu. [Gdy] potok uderzył w niego, od razu runął, a upadek jego był wielki.

j00000000SB1v50_00000_BIB_001 Źródło: Dobra lub zła budowa. Ewangelia wg św. Łukasza, [w:] Biblia Tysiąclecia, Poznań 1983, s. 1211.
Ćwiczenie 5
Rxq3OEuzfV1831
Zadanie interaktywne polega na wybraniu prawidłowych odpowiedzi spośród podanych wariantów.
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
j00000000SB1v50_0000001G
JPOL_E3_E4_Tekstykultury

Zboże i chwasty

JPOL_E3_E4_Tekstykultury
RjHnD5DirX0QN1
Zdjęcie przedstawia trzy kłosy zbóż na białym tle. Od prawej: pszenica, owies, jęczmień.
Pszenica, owies, jęczmień
Źródło: Merbalge, fotografia barwna, licencja: CC BY-SA 3.0.
JPOL_E3_E4_Tekstykultury
Przypowieść o chwaście. Ewangelia wg św. Mateusza, rozdz. 13, w. 24‑31
Przypowieść o chwaście. Ewangelia wg św. Mateusza, rozdz. 13, w. 24‑31

(24) Inną przypowieść im przedłożył: «Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swej roli. (25) Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł. (26) A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawił się i chwast. (27) Słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: 'Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc wziął się na niej chwast?' (28) Odpowiedział im: 'Nieprzyjazny człowiek to sprawił'. Rzekli mu słudzy: 'Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go?' (29) A on im odrzekł: 'Nie, byście zbierając chwast, nie wyrwali razem z nim i pszenicy. (30) Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza'». 

j00000000SB1v50_00000_BIB_002 Źródło: Przypowieść o chwaście. Ewangelia wg św. Mateusza, [w:] Biblia Tysiąclecia, Poznań 1983, s. 1160.
1
Ćwiczenie 6

Wymień, jakie inne cechy przypowieści można dostrzec w przytoczonym fragmencie.

uzupełnij treść
JPOL_E3_E4_Tekstykultury
RHSRTiCUn82iy1
Obraz przedstawia scenę z przypowieści. Na pierwszym planie widać samotnego chłopa siejącego ziarno na małym poletku na wzgórzu pomiędzy drzewem a pniem pozostałym po ścięciu drzewa. Za nim w dolince widać wiejską chatę, a za nią ścianę lasu. Po prawej stronie i w centrum widać domy otoczone drzewami. Pośrodku kompozycji widoczny jest pracujący na polu żniwiarz. A za nim las, wyłaniającą się spośród drzew wieżę kościelną oraz rzekę. Za rzeką, przy brzegu, widoczne są łodzie i ludzie. W oddali widać łodzie na rzece oraz zabudowania, a za nimi skały.
Pejzaż z przypowieścią o siewcy
Źródło: Pieter Brueghel starszy [czyt. Piter Brogl], 1557, olej na desce, Timken Art Museum, USA [czyt. Timken Art Mjuzeum], domena publiczna.
JPOL_E3_E4_Tekstykultury
Wyjaśnienie przypowieści o chwaście. Ewangelia wg św. Mateusza, rozdz. 13, w. 36‑43
Wyjaśnienie przypowieści o chwaście. Ewangelia wg św. Mateusza, rozdz. 13, w. 36‑43

(36) Wtedy odprawił tłumy i wrócił do domu. Tam przystąpili do Niego uczniowie i prosili Go: «Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście!» (37) On odpowiedział: «Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy. (38) Rolą jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego. (39) Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł; żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie. (40) Jak więc zbiera się chwast i spala ogniem, tak będzie przy końcu świata. (41) Syn Człowieczy pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia i tych, którzy dopuszczają się nieprawości, (42) i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. (43) Wtedy sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego. Kto ma uszy, niechaj słucha!

j00000000SB1v50_00000_BIB_003 Źródło: Wyjaśnienie przypowieści o chwaście. Ewangelia wg św. Mateusza, [w:] Biblia Tysiąclecia, Poznań 1983, s. 1160.
1
Ćwiczenie 7

Wyjaśnij, w jaki sposób wersety 36–43 łączą się z wersetami 24–30.

uzupełnij treść
1
Ćwiczenie 8

Określ, kto poprosił Jezusa o wyjaśnienie sensu przypowieści.

uzupełnij treść
1
Ćwiczenie 9

Rozważ, o czym może świadczyć fakt, że Jezus został poproszony o wytłumaczenie sensu przypowieści.

uzupełnij treść
1
Ćwiczenie 10

Wymień, odwołując się do przywołanego tekstu, kolejny wyróżnik przypowieści.

Podaj, odwołując się do przywołanego tekstu, kolejny wyróżnik przypowieści.

uzupełnij treść
1
Polecenie 1

Podaj swoją propozycję definicji przypowieści.

uzupełnij treść
1
Ćwiczenie 11

Poniżej podano gatunki literackie podobne do przypowieści. Wymień po jednej cesze, która według ciebie odróżnia przypowieść od wymienionego gatunku:

  • bajka,

  • mit,

  • podanie.

uzupełnij treść
j00000000SB1v50_0000002V
JPOL_E3_E4_Tekstykultury

Po co nam przypowieści?

JPOL_E3_E4_Tekstykultury
RGCk4rzV8erYQ1
Czarno‑biała grafika przedstawia sceny ilustrujące przypowieści i cuda Jezusa Chrystusa. Ilustracja została podzielona na sceny oznaczone kolejnymi literami alfabetu. Na każdej ze scen Jezus został przedstawiony w długiej szacie i aureoli. Sceny: A. (centrum tuż przy górnej krawędzi) Scena przedstawia Jezusa i cztery osoby ubrane w długie szaty. Dwie z nich stoją po lewej stronie, zwrócone twarzami ku Jezusowi. Dwie pozostałe postacie stoją w niewielkiej odległości po prawej stronie. Są odwrócone do Jezusa bokiem. W tle widać fragment murowanego budynku z oknem oraz część wieży. B. (centrum tuż przy prawej krawędzi) Scena przedstawia bosego mężczyznę, który z przewieszonej na szyi chusty wyjmuje ziarno i obsiewa pole. W tle widać płot, a za nim dom kryty strzechą. C. (na lewo od sceny B.) Scena przedstawia ziemię, z której wyrasta drzewo. Ponad nim latają dwa ptaki. Obok drzewa rosną niskie krzewy. D. (centrum tuż przy dolnej krawędzi) Scena przedstawia Jezusa, który stoi z uniesioną prawą dłonią. U jego stóp leżą bochenki chleba i ryby. Obok widać grupę wpatrzonych w niego osób. E. (na prawo od sceny D., prawy górny róg) Scena przedstawia Jezusa, który stoi z uniesioną lewą dłonią, w prawej trzyma dwa duże klucze. Po jego prawej stronie znajdują się trzy postacie, jedna z nich klęczy, wyciągając dłonie po klucze, pozostałe dwie stoją, przyglądając się. F. (centrum) Scena przedstawia mężczyznę, który siedzi nad brzegiem rzeki i wyciąga wędką rybę. Za nim stoi Jezus. G. (prawy górny róg) Scena przedstawia ogrodzony wiklinowym płotem teren, przy bramie widać dwie postacie. Jedna ma otwarte usta i wyciągnięte przed siebie dłonie, druga stoi tuż za nią, jedną ręką trzyma poły jej ubrania, a drugą unosi z kijem w dłoni, biorąc zamach do uderzenia. Przed bramą leży postać, którą kijami biją dwaj mężczyźni. Po ich lewej stronie, w pewnej odległości, pod drzewem leży postać. H. (lewy górny róg) Scena przedstawia Jezusa, który lewą dłoń trzyma na piersi, a prawą wyciąga w bok, wskazując coś placem. Po jego prawej stronie stoją dwaj mężczyźni. Jeden z nich unosi rękę. W tle widać dwie osoby, a za nimi i obok budynki, w tle widnieją wzniesienia. I. (poniżej sceny H.) Scena przedstawia Jezusa, który rozmawia z dwoma mężczyznami. Po ich prawej stronie znajduje się kram i dwóch mężczyzn. Jeden z nich stoi z wyciągniętą dłonią za ladą, na której leży otwarta księga. Drugi stoi przed ladą i wyciąga rękę w kierunku stojącego za ladą mężczyzny. K. (lewy dolny róg) Scena przedstawia grupę kobiet z lampami oliwnymi. Kobiety pukają do drzwi.
Ewangelia, sceny ilustrujące przypowieści i cuda Jezusa Chrystusa
Źródło: Jan Ziarnko, 1620, miedzioryt, domena publiczna.
JPOL_E3_E4_Tekstykultury
przypowieść
Definicja: przypowieść

gatunek literatury o charakterze dydaktycznym, pouczającym, służący przekazywaniu prawdy moralnej; przypowieść ma formę niewielkiej fabularnej historii, która przedstawia schematycznie skonstruowanych bohaterów (często skontrastowanych) w typowych życiowych sytuacjach; właściwa interpretacja przypowieści wymaga zrozumienia znaczeń metaforycznych (symbolicznych)

Ważne!

Znanych jest około 40 przypowieści Jezusa, co oznacza, że był to główny sposób przekazywania jego nauki. Kulturowe i religijne znaczenie przypowieści ewangelicznych sprawia, że chociaż występują one również w Starym Testamencie, to dziś kojarzy się ów gatunek niemal wyłącznie z Nowym Testamentem, z życiem i działalnością Chrystusa.

Przypowieść występuje nie tylko w Biblii, jest charakterystyczna również dla religii Wschodu.

1
Ćwiczenie 12

Zastanów się i odpowiedz, dlaczego nauki Jezusa mają formę przypowieści.

uzupełnij treść
j00000000SB1v50_0000003A
JPOL_E3_E4_Tekstykultury

Dwaj synowie

JPOL_E3_E4_Tekstykultury
RhbSkdun8YrGq1
Kolorowe zdjęcie przedstawia widziane z lotu ptaka zielone winnice. W środku, pośród rzędów winorośli widać mały, biały domek, do którego prowadzi wijąca się wśród pól droga.
Winnice w Badenii‑Wirtembergii
Źródło: Taxiarchos228, fotografia barwna, licencja: CC BY-SA 3.0.
JPOL_E3_E4_Tekstykultury
Przypowieść o dwóch synach. Ewangelia wg św. Mateusza, rozdz. 21, w. 28‑32
Przypowieść o dwóch synach. Ewangelia wg św. Mateusza, rozdz. 21, w. 28‑32

(28) «Co myślicie? Pewien człowiek miał dwóch synów. Zwrócił się do pierwszego i rzekł: 'Dziecko, idź dzisiaj i pracuj w winnicy!' (29) Ten odpowiedział: 'Idę, panie!', lecz nie poszedł. (30) Zwrócił się do drugiego i to samo powiedział. Ten odparł: 'Nie chcę'. Później jednak opamiętał się i poszedł. (31) Któryż z tych dwóch spełnił wolę ojca?» Mówią Mu: «Ten drugi». Wtedy Jezus rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego. (32) Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a wyście mu nie uwierzyli. Celnicy zaś i nierządnice uwierzyli mu. Wy patrzyliście na to, ale nawet później nie opamiętaliście się, żeby mu uwierzyć. 

j00000000SB1v50_00000_BIB_004 Źródło: Przypowieść o dwóch synach. Ewangelia wg św. Mateusza, [w:] Biblia Tysiąclecia, Poznań 1983, s. 1169.
1
Ćwiczenie 13

Udowodnij, że przytoczony fragment Ewangelii jest przypowieścią.

uzupełnij treść
1
Ćwiczenie 14

Choć Jezus nie wyjaśnił przypowieści, jej wymowa wydaje się oczywista. Podaj dwa objaśnienia:

  • religijne:
    Ojciec to...
    Syn pierwszy to...
    Syn drugi to...

  • niereligijne:
    Ojciec to...
    Syn pierwszy to...
    Syn drugi to...

uzupełnij treść
Ćwiczenie 15
R18ksJPT6wuZV1
Zadanie interaktywne polega na zaznaczeniu odpowiednich wyrazów.
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
j00000000SB1v50_00000040
JPOL_E3_E4_Konteksty

Przypowieści poetów i teologów

JPOL_E3_E4_Konteksty
R1GSMvMj8Bhdg1
Kolorowe zdjęcie przedstawia rozkwitnięty, czerwony kwiatek maku. Tło jest zielone, nieostre, widać pojedyncze kłosy traw.
Mak
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., Małgorzata Skibińska, fotografia barwna, licencja: CC BY 3.0.
JPOL_E3_E4_Konteksty

Zapoznaj się z poniższymi wierszami Leopolda Staffaj00000000SB1v50_000tp003Leopolda Staffa i Czesława Miłoszaj00000000SB1v50_000tp004Czesława Miłosza oraz tekstem Josepha Ratzingeraj00000000SB1v50_000tp005Josepha Ratzingera, a następnie wykonaj polecenia.

R4AvO8iUBWn2s1
Leopold Staff
Źródło: a. nn., fotografia, domena publiczna.
j00000000SB1v50_00000040
PodwalinyLeopold Staff
Leopold Staff Podwaliny

Budowałem na piasku 
I zwaliło się. 
Budowałem na skale 
I zwaliło się. 
Teraz budując zacznę 
Od dymu z komina. 

j00000000SB1v50_00000_BIB_005 Źródło: Leopold Staff, Podwaliny, [w:] tegoż, Wybór poezji, Wrocław 1985, s. 224.
j00000000SB1v50_00000040
RvSKA9o2pqyx2
Nagranie recytacji wiersza pt. "Podwaliny".
1
Ćwiczenie 16

Wymień przypowieść biblijną, do której nawiązuje utwór Podwaliny.

Podaj tytuł przypowieści biblijnej, do której nawiązuje utwór Podwaliny.

uzupełnij treść
1
Ćwiczenie 17

Zinterpretuj, odnosząc się do tytułu wiersza Podwaliny, jego końcowe wersy:

'Teraz budując zacznę
Od dymu z komina'.

uzupełnij treść
RPXZ4z9Kqi6hL
Ćwiczenie 18
Zadanie interaktywne, należy wybrać prawidłową odpowiedź spośród podanych możliwości.
Źródło: Learnetic SA, licencja: CC BY 4.0.
Przypowieść o makuCzesław Miłosz
Czesław Miłosz Przypowieść o maku

Na ziarnku maku stoi mały dom,
Pieski szczekają na księżyc makowy
I nigdy jeszcze tym makowym psom,
Że jest świat większy, nie przyszło do głowy.

Ziemia to ziarnko – naprawdę nie więcej,
A inne ziarnka – planety i gwiazdy.
A choć ich będzie chyba sto tysięcy,
Domek z ogrodem może stać na każdej.

Wszystko w makówce. Mak rośnie w ogrodzie,
Dzieci biegają i mak się kołysze.
A wieczorami, o księżyca wschodzie
Psy gdzieś szczekają, to głośniej, to ciszej.

j00000000SB1v50_00000_BIB_006 Źródło: Czesław Miłosz, Przypowieść o maku, [w:] tegoż, Wiersze wszystkie, Kraków 2011, s. 200.
RZwbmnsDwcCwc
Nagranie video. Na początku pojawia się plansza napisem: Czesław Miłosz "Przypowieść o maku". Następnie Elżbieta Golińska czyta wiersz w sali teatralnej z rzędami bordowych krzeseł. Na końcu filmu pojawia się plansza z napisami: wystąpiła Elżbieta Golińska, realizacja Contentplus.pl, na zlecenie Uniwersytetu Wrocławskiego, w ramach projektu „E‑podręczniki do kształcenia ogólnego”, wrzesień 2014.
1
Ćwiczenie 19

Wyjaśnij, co, twoim zdaniem, symbolizują elementy wymienione w Przypowieści o maku:
a) ziarnko maku,
b) makówka,
c) domek z ogrodem,
d) księżyc makowy.
Swoją odpowiedź możesz przedstawić również w formie notatki graficznej.

uzupełnij treść
1
Ćwiczenie 20

Wymień podobieństwa i różnice gatunkowe między poznanymi przypowieściami biblijnymi a Przypowieścią o maku Czesława Miłosza.

uzupełnij treść
Rz6VyTFJHKodf1
Joseph Ratzinger (Benedykt XVI)
Źródło: Fabio Pozzebom, fotografia barwna, licencja: CC BY 3.0.
Joseph Ratzinger (Benedykt XVI) Jezus z Nazaretu: Od chrztu w Jordanie do Przemienienia

[…] Mimo kolejnych przemian cywilizacyjnych nie przestają nas onej00000000SB1v50_000tp001one poruszać swą świeżością i ludzką wymową. […] Jednocześnie jednak znajdujemy się w podobnej sytuacji, w jakiej znajdowali się współcześni Jezusowi, a nawet sami Jego uczniowie: ciągle na nowo musimy Go pytać, co chce nam powiedzieć w danej przypowieści (zob. Mk 4,10). Wysiłki podejmowane w celu właściwego zrozumienia przypowieści widoczne są w całej historii Kościoła. Także egzegezaj00000000SB1v50_000tp002egzegeza krytyczno‑historyczna musiała wielokrotnie korygować swe wcześniejsze opinie i nie jest w stanie dostarczyć nam definitywnych informacji.

j00000000SB1v50_00000_BIB_007 Źródło: Joseph Ratzinger (Benedykt XVI), Jezus z Nazaretu: Od chrztu w Jordanie do Przemienienia, t. 1, tłum. Wiesław Szymona, Kraków 2007, s. 157.
1
Polecenie 2

Na podstawie przeczytanego fragmentu książki Josepha Ratzingera i własnych doświadczeń lekturowych wytłumacz:
a) z czego wynikają trudności w interpretacji przypowieści biblijnych,
b) co może świadczyć o atrakcyjności tej formy przekazu treści.

uzupełnij treść
j00000000SB1v50_000tp001
j00000000SB1v50_000tp002
j00000000SB1v50_000tp003
j00000000SB1v50_000tp004
j00000000SB1v50_000tp005
j00000000SB1v50_00000067
JPOL_E3_E4_Preteksty

Język przypowieści

Przeczytaj fragmenty tekstów Humphreya Carpenteraj00000000SB1v50_000tp006Humphreya CarpenteraAntonia Salasaj00000000SB1v50_000tp007Antonia Salasa, a następnie wykonaj polecenia.

R1dCKyMktT91Q1
Kazanie na górze
Źródło: Carl Heinrich Bloch [czyt. Karl Hajnrik Blok], 1877, olej na miedzi, domena publiczna.
Humphrey Carpenter Jezus

Dlaczego Jezus miałby znaczną część swego nauczania ująć w przypowieściach? Marek daje odpowiedź, która współcześnie brzmi dziwnie – Jezus chciał, by zrozumiało Go tylko najbliższe grono uczniów. Marek powiada, że Jezus wykorzystał przypowieści do zamaskowania znaczenia własnych słów i wprowadzenia w błąd reszty słuchaczy […]. Niepodobna tego uznać za prawdziwy motyw. Byłoby dziwne, gdyby Jezus, nauczając publicznie, rozmyślnie wprowadzał w błąd słuchaczy. […]
Jeśli odrzucimy wyjaśnienie Marka dotyczące tego, dlaczego Jezus nauczał w przypowieściach, jaki był zatem prawdziwy tego powód? Być może znajduje się on w tym, co dokładnie przeciwstawne słowom ewangelisty. Otóż najczęściej Jezus przemawiał nie do wykształconych intelektualistów, lecz do zwykłych ludzi, głównie biedaków i wyrzutków. Najlepszym sposobem na utrzymanie uwagi słuchaczy było opowiadanie im historii. Wypowiedzi o królestwie Bożym wywoływały większe zainteresowanie, jeżeli przemawiały obrazowym językiem. Dlatego, aby przedstawić działanie królestwa, Jezus sięgał po obrazy z codziennego życia Galilei: siewcy; właściciela winnicy wynajmującego robotników, wschodzącego zboża na polu.

j00000000SB1v50_00000_BIB_008 Źródło: Humphrey Carpenter, Jezus, tłum. Robert Piotrowski, Warszawa 1999, s. 134–135.
1
Ćwiczenie 21

Wymień cechy przypowieści, które zdaniem Carpentera sprawiają, że przyciąga ona uwagę słuchaczy.

uzupełnij treść
1
Ćwiczenie 22

Wyjaśnij, jak rozumiesz określenie 'obrazowy język'.

uzupełnij treść
Antonio Salas Ewangelie synoptyczne. Jezus – Ten, który głosi Królestwo Boże

Przed laty byłem świadkiem pewnego żenującego wydarzenia. W ramach tygodnia biblijnego odbywały się wykłady, prowadzone przez grupę profesorów – łącznie ze mną. Wśród słuchaczy nie zabrakło garstki 'erudytów', którzy – kierując się zapewne snobizmem – gorąco pragnęli zakosztować 'naukowej dyskusji'. Kiedy jeden z kolegów wyłożył swój temat z ogromną jasnością i prostotą, ci 'erudyci' zarzucili mu niekompetencję. Jak mógł przekazać rzetelną doktrynę bez zacytowania przynajmniej jednego z niemieckich autorów? Następnego dnia miał swój wykład inny 'mistrz', ekspert w dziedzinie zaciemniania tekstu: dokumentował swoje wystąpienie niezliczonymi cytatami, niektóre z nich, ku zadowoleniu 'erudytów', odczytywał w języku oryginalnym. Szczerze muszę przyznać, że nie zrozumiałem prawie nic z tego, co zaprezentował w swoim wystąpieniu. Natomiast 'erudyci' obsypali go pochwałami: 'Jaka rzetelność! Jak wiedza!'. Być może mieli rację, ja jednak nie przestawałem zadawać sobie pytania: 'W jaki sposób zareagowaliby ci tzw. naukowcy, gdyby słuchali przypowieści Jezusa?'.
Jest dla mnie jasne, że Jezus mówił do prostych ludzi, których semicka mentalność łatwo odczytywała wymowę metafory, symbolu i obrazu. Czy trafiłby do prostych ludzi, gdyby przemawiał do nich jak do uczonych? Przecież Jezus od samego początku kieruje swoje orędzie do 'maluczkich'.

j00000000SB1v50_00000_BIB_009 Źródło: Antonio Salas, Ewangelie synoptyczne. Jezus – Ten, który głosi Królestwo Boże, tłum. Ewa Krzemińska, Częstochowa 2002, s. 109.
1
Ćwiczenie 23

Objaśnij znaczenie słowa 'erudyta'.

uzupełnij treść
R1KTGiuDRFjT3
Ćwiczenie 24
Zadanie interaktywne polega na wybraniu prawidłowych odpowiedzi spośród podanych wariantów.
Źródło: Learnetic SA, licencja: CC BY 4.0.
1
Ćwiczenie 25

Antonio Salas w swoim tekście kilka razy użył cudzysłowu. Wyjaśnij, odwołując się do każdego słowa zapisanego w cudzysłowie, dlaczego autor posłużył się tym znakiem interpunkcyjnym.

uzupełnij treść
1
Ćwiczenie 26

Wyjaśnij powody zachowania się części uczonych po wysłuchaniu wykładu 'mistrza'.

uzupełnij treść
1
Ćwiczenie 27

Odpowiedz na wątpliwość Salasa wyrażoną w pytaniu: 'W jaki sposób zareagowaliby ci tzw. naukowcy, gdyby słuchali przypowieści Jezusa?'.

uzupełnij treść
j00000000SB1v50_000tp007
j00000000SB1v50_000tp006
j00000000SB1v50_0000007C
JPOL_E3_E4_Zadaniowo

Zadaniowo

Przypowieść o pannach roztropnych i nieroztropnych. Ewangelia wg św. Mateusza, rozdz. 25, w. 1‑13
Przypowieść o pannach roztropnych i nieroztropnych. Ewangelia wg św. Mateusza, rozdz. 25, w. 1‑13

(1) Wtedy podobne będzie królestwo niebieskie do dziesięciu panien, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie pana młodego. (2) Pięć z nich było nierozsądnych, a pięć roztropnych. (3) Nierozsądne wzięły lampy, ale nie wzięły z sobą oliwy. (4) Roztropne zaś razem z lampami zabrały również oliwę w naczyniach. (5) Gdy się pan młody opóźniał, zmorzone snem wszystkie zasnęły. (6) Lecz o północy rozległo się wołanie: 'Pan młody idzie, wyjdźcie mu na spotkanie!' (7) Wtedy powstały wszystkie owe panny i opatrzyły swe lampy. (8) A nierozsądne rzekły do roztropnych: 'Użyczcie nam swej oliwy, bo nasze lampy gasną'. (9) Odpowiedziały roztropne: 'Mogłoby i nam, i wam nie wystarczyć. Idźcie raczej do sprzedających i kupcie sobie!' (10) Gdy one szły kupić, nadszedł pan młody. Te, które były gotowe, weszły z nim na ucztę weselną, i drzwi zamknięto. (11) W końcu nadchodzą i pozostałe panny, prosząc: 'Panie, panie, otwórz nam!' (12) Lecz on odpowiedział: 'Zaprawdę, powiadam wam, nie znam was'. (13) Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny.

j00000000SB1v50_00000_BIB_00A Źródło: Przypowieść o pannach roztropnych i nieroztropnych. Ewangelia wg św. Mateusza, [w:] Biblia Tysiąclecia, Poznań 1983, s. 1173.
1
Polecenie 3

Napisz opowiadanie twórcze, w którym przedstawisz uwspółcześnioną wersję wybranej przypowieści. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 200 wyrazów.

uzupełnij treść
JPOL_E3_E4_Zadaniowo
R1XwKMNk3DKPr1
Obraz przedstawia starszego mężczyznę o siwym zaroście. Postać ma na sobie błękitny strój ozdobiony na ramieniu dwiema złotymi zapinkami, białą kryzę wokół szyi oraz ciemny beret. Przez okrągłe druciane okulary przygląda się monecie, którą trzyma w prawej dłoni. Lewą dłonią trzyma świecznik z zapaloną świecą, która oświetla jego twarz. Wokół mężczyzny piętrzą się księgi i zapisane kartki. Przed nim na stole leżą złote monety. W tle widać drzwi.
Przypowieść o bogaczu
Źródło: Rembrandt van Rijn, 1627, Gemäldegalerie, Berlin, domena publiczna.
JPOL_E3_E4_Zadaniowo

Przyjrzyj się obrazowi Przypowieść o bogaczu Rembrandtaj00000000SB1v50_000tp008Rembrandta lub zapoznaj się z jego opisem, a następnie wykonaj polecenia.

1
Ćwiczenie 28

Odszukaj w Ewangelii według św. Łukasza przypowieść Ostrzeżenie przed chciwością i sprawdź, czy Rembrandt oddał wiernie jej treść.

uzupełnij treść
1
Polecenie 4

Napisz opowiadanie twórcze, którego plastycznym wyobrażeniem mógłby być przywołany obraz Rembrandta. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 200 wyrazów.

uzupełnij treść
Martin Buber Blisko i daleko

Pewien uczeń zapytał Baalszema: 'Jak się to dzieje, że ktoś, kto kocha Boga całym sercem i wie, że jest przy nim blisko, doświadcza niekiedy uczucia rozłąki i oddalenia od Boga?'
Baalszem tak mu to wyjaśnił: 'Kiedy ojciec uczy swojego małego synka chodzenia, stawia go najpierw przed sobą, a chcąc go uchronić przed upadkiem, rozpościera blisko niego ręce i w ten sposób chłopczyk idzie ku ojcu między jego rękami. Ale kiedy już jest blisko, ojciec odsuwa go troszkę od siebie i szerzej rozpościera ręce, a robi to tak długo, póki dziecko nie nauczy się chodzić'.

j00000000SB1v50_00000_BIB_00B Źródło: Martin Buber, Blisko i daleko, [w:] tegoż, Opowieści chasydów, tłum. Paweł Hertz, Poznań 1989, s. 92.
Martin Buber Modlitwa o świcie

Są tacy cadykowiej00000000SB1v50_000tp00Acadykowie – rzekł pewnego razu rabbij00000000SB1v50_000tp00Brabbi Naftali – co modlą się, aby ci, którzy potrzebują pomocy, przyszli do nich i dzięki ich modlitwie znaleźli pomoc. Ale rabbi z Ropczyc wstaje o świcie i modli się, aby wszyscy, którzy potrzebują pomocy, mogli ją znaleźć u siebie w domu, nie musieli jechać do Ropczyc i nie ulegali pokusie myśli, że to rabbi z Ropczyc im pomógł.

j00000000SB1v50_00000_BIB_00C Źródło: Martin Buber, Modlitwa o świcie, [w:] tegoż, Opowieści chasydów, tłum. Paweł Hertz, Poznań 1989, s. 214.
1
Polecenie 5

Przeczytaj powyższe teksty autorstwa Martina Buberaj00000000SB1v50_000tp009Martina Bubera. Następnie wybierz jeden z nich i sformułuj wniosek, który będzie stanowił przesłanie płynące tekstu.

uzupełnij treść
RsvNkhNEqnIV81
Zadanie interaktywne, polega na uszeregowaniu słów kluczy w hierarchii ważności (według ucznia).
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.

Zapoznaj się z poniższymi słowami kluczami związanymi z lekcją, a następnie zaproponuj ich własną kolejność. Możesz kierować się tym, co cię zaciekawiło, poruszyło, zaskoczyło itp. Przygotuj krótkie uzasadnienie swojej propozycji. Słowa klucze: Biblia, Ewangelia, przypowieść.

R1R20YHgFdFek
Miejsce na notatkę ucznia.
j00000000SB1v50_000tp008
j00000000SB1v50_000tp009
j00000000SB1v50_000tp00A
j00000000SB1v50_000tp00B