Nawozy naturalne a żyzność gleby
Jak to możliwe, że czasem na jednej z sąsiadujących ze sobą ogrodniczych działek uprawiane warzywa czy kwiaty są piękne i okazałe, a na tej drugiej – słabo rozwinięte i drobne? Zdarza się, że niewłaściwa uprawa roślin może doprowadzić do wyczerpania się zasobów składników odżywczych przyswajanych przez rośliny. Powszechnie wiadomo, że aby uzyskać wysokie plony, trzeba zastosować nawozy we właściwych ilościach i w odpowiednim czasie. Czy tak jest zawsze i w każdych okolicznościach? Co warto wiedzieć o nawozach?
definicję gleby i składniki wchodzące w jej skład;
wpływ pH gleby na rozwój roślin;
sposób badania wybranych właściwości gleby.
wyjaśniać, co to jest żyzność gleby;
wymieniać pierwiastki, które warunkują żyzność gleby;
klasyfikować nawozy na naturalne i sztuczne;
wymieniać rodzaje nawozów naturalnych i sztucznych oraz podawać ich przykłady;
omawiać rolę nawozów naturalnych i sztucznych w nawożeniu gleby;
wymieniać rośliny wymagające nawożenia organicznego;
uzasadniać potrzebę stosowania nawozów naturalnych i nawozów mineralnych;
wyjaśniać, dlaczego ważne jest stosowanie odpowiednich ilości nawozów.
1. Gleby żyzne i urodzajne
Żyzność glebŻyzność gleb oznacza ich naturalną zdolność do zaspokajania potrzeb pokarmowych roślin. Składa się na nią zespół właściwości fizycznych, chemicznych i biologicznych – zapewniających roślinom odpowiednie warunki do wzrostu (czyli odpowiednie składniki pokarmowe, wodę i powietrze glebowe). Żyzność gleby zależy od jej składu, między innymi zawartości związków mineralnych, próchnicy i drobnoustrojów.
O zasobności gleby w potrzebne do rozwoju roślin składniki świadczy występowanie w niej związków takich pierwiastków, jak:
azot,
fosfor,
potas,
wapń,
magnez.
Dla rozwoju roślin istotna jest zawartość wymienionych pierwiastków w postaci łatwo przyswajalnej – takiej, która może być z gleby pobierana, a następnie poddawana przemianom w ich komórkach. Istotnym czynnikiem jest także odczyn ziemi, który wpływa na występowanie przyswajalnych postaci składników pokarmowych oraz na aktywność drobnoustrojów glebowych.
Poza wymienionymi składnikami, ważne są również związki takich pierwiastków, jak: węgiel, tlen, wodór, siarka oraz bor, miedź, mangan, molibden i inne. Brak któregoś składnika w glebie może być przyczyną chorób roślin lub obniżenia plonów. Przykładowo niedobór związków łatwo przyswajalnej miedzi w glebach uniemożliwia wykształcenie się ziarna roślin uprawnych.
Żyzność gleby można zwiększyć przez jej uprawę, czyli odpowiednie zabiegi, między innymi orkę i inne działania agrotechniczne – nawożenie, nawadnianie, stosowanie płodozmianu. Wszystko to decyduje o rolniczej produktywności gleby, czyli o jej urodzajnościurodzajności. Podstawową miarą urodzajności jest plon. Na glebach urodzajnych, przy sprzyjających warunkach atmosferycznych, można osiągać wysokie plony.
Stosowanie nawozów jest głównym sposobem na uzyskanie szybkiej poprawy jakości gleby. Wszystkie nawozy – naturalne i mineralne – odpowiednio użyte poprawiają jej urodzajność poprzez dostarczanie roślinom składników niezbędnych do ich wzrostu.
2. Nawozy naturalne organiczne
Nawozy naturalne organiczneNawozy naturalne organiczne dostarczają glebie brakujących składników mineralnych, a także wzbogacają ją w próchnicę.
Nawozy organiczne są wytwarzane z substancji organicznej bądź z mieszaniny kilku różnych. Wśród nich wyróżnić można:
nawozy pochodzenia zwierzęcego: obornik, gnojówkę, gnojowicę, nawóz kurzy (pomiot), guano (odchody ptaków morskich);
nawozy pochodzenia roślinnego: torf, słomę;
kompost (nawóz pochodzenia roślinnego i zwierzęcego).
Obornik jest mieszaniną płynnych i stałych przefermentowanych odchodów zwierzęcych, pochodzących z hodowli, razem ze ściółką. Zawiera składniki niezbędne do prawidłowego rozwoju roślin. Jest cennym źródłem próchnicy, poprawia właściwości fizyczne i chemiczne nawożonej gleby oraz oddziałuje na zachodzące w niej przemiany mikrobiologiczne.
Gnojowica i gnojówka to przefermentowane odchody zwierzęce. Gromadzi się je w szczelnie zamkniętych zbiornikach i rozcieńcza przed nawożeniem nimi pól. W składzie gnojówki przeważają produkty fermentacji moczu.
Odpowiednie stosowanie nawozów naturalnych wymaga znajomości informacji o zawartych w nich pierwiastkach, których niedobór znacząco wpływa na plony. Przyjęto, że zawartość głównych składników w nawozie podaje się albo w przeliczeniu na udział procentowy pierwiastka – dla azotu i potasu – albo odpowiedniego tlenku – dla fosforu i magnezu. W przypadku nawozów naturalnych, zawartość ta zależy nie tylko od rodzaju nawozu, ale od warunków jego powstawania. Dlatego zazwyczaj podaje się dane o typowym (uśrednionym składzie) tych nawozów.
Rodzaj nawozu | Azot () | Fosfor (*) | Potas () |
Obornik trzody chlewnej | |||
Obornik koński | |||
Gnojowica trzody chlewnej | |||
Gnojowica bydlęca | |||
Indeks dolny *Zawartość fosforu zwyczajowo w rolnictwie podaje się dla Indeks dolny koniec*Zawartość fosforu zwyczajowo w rolnictwie podaje się dla Indeks dolny , który jest dawniej stosowanym wzorem tlenku fosforu(). Obecnie poprawną strukturę tego tlenku opisuje się wzorem Indeks dolny koniec, który jest dawniej stosowanym wzorem tlenku fosforu(). Obecnie poprawną strukturę tego tlenku opisuje się wzorem . |
Czy wiesz, jaką zawartość pierwiastków niezbędnych dla rozwoju roślin można znaleźć w nawozach naturalnych? Przeanalizuj tabelę, która przedstawia średnią zawartość wybranych składników w przykładowych nawozach tego typu i odpowiedz na pytanie zamieszczone poniżej.
Kompost jest nawozem, który powstaje z odpadowej materii organicznej (skoszona trawa, opadające płatki kwiatów czy gałęzie, resztki pożywienia) składowanej w kompostowniku, gdzie są przetwarzane pod wpływem działania mikroorganizmów.
Jest nawozem uniwersalnym, który może być stosowany do poprawiania jakości każdej gleby i nawożenia wszystkich roślin.
Czy wiesz, jak samodzielnie przygotować kompost i co wpływa na czas jego powstawania?
Wykonaj poniższe doświadczenie i przekonaj się, w jaki sposób można przygotować uniwersalny nawóz, który możesz wykorzystać do nawożenia kwiatów w ogrodzie. Sformułuj odpowiednie obserwacje i wnioski.
Wykonano doświadczenie, w którym przygotowano kompost i badano czynniki wpływające na czas jego powstawania.
Problem badawczy:
Jak przygotować kompost? Co wpływa na czas jego powstania?
Hipoteza:
Rozdrobnienie odpadków przyspieszy proces rozkładu materii organicznej i uzyskanie kompostu.
Co było potrzebne:
dwie butelki PET o pojemności ;
nożyczki;
cyrkiel;
taśma klejąca;
lupa;
odpadki organiczne z działki i gospodarstwa domowego, tj. skoszona trawa, skorupki jaj, fusy po herbacie, obierki z ziemniaków i warzyw, ręczniki i chusteczki papierowe;
wilgotna gleba ogrodowa.
Przebieg doświadczenia:
Wykonano kolumnę kompostową. W tym celu przygotowano butelkę PET, której odcięto górną część, około od nakrętki. W dolnej części butelki ostrożnie zrobiono cyrklem otworki (wentylacja umożliwia rozkład substancji przez organizmy tlenowe). Następnie w dolnej części butelki umieszczano warstwami, na zmianę – wymieszanie odpady organiczne i ziemię ogrodową. Na koniec dopasowano dolną i górną część butelki i sklejono je taśmą. W podobny sposób przygotowano kolumnę kompostową nr . Jednak w tym przypadku dokładnie rozdrobniono odpadki organiczne przed umieszczeniem ich w kolumnie. Tak przygotowane kolumny kompostowe pozostawiono w zacienionym miejscu na okres trzech tygodni i co tydzień obserwowano zachodzące we wnętrzu kolumn zmiany. Sprawdzano, czy są różnice w wyglądzie składników kompostu. Do obserwacji używano również lupy. Po upływie trzech tygodni sprawdzono, jakie zmiany zaszły w kolumnach. Zadano następujące pytania: Jak zmienił się wygląd odpadów? Które ze składników uległy całkowitemu rozkładowi? Czy można zaobserwować różnice w wyglądzie kompostu, do przygotowania którego użyto rozdrobnionego materiału i kompostu ułożonego z niepociętych składników? Czy w dolnej części kolumny zbiera się jakaś ciecz? Jaka jest jej barwa? Do czego można ją wykorzystać?
Obserwacje:
W czasie trwania eksperymentu można zaobserwować, jak rozkładają się różnego rodzaju odpadki organiczne podczas kompostowania.
Wnioski:
Duży stopień rozdrobnienia odpadków przyspieszał proces ich rozkładu i powstawania kompostu.
Podsumowanie:
Tempo rozkładu składników kompostu zależy od rodzaju materiału, stopnia rozdrobnienia oraz rodzaju gleby, warunków wodnych gleby i zawartości tlenu w glebie.
Kompostowanie to wytwarzanie kompostu z nagromadzonych materiałów organicznych (głównie szczątków roślinnych), które poddaje się kontrolowanym procesom rozkładu. Do rozkładu materii organicznej podczas kompostowania przyczyniają się mikroorganizmy glebowe.
Stosowanie nawozów naturalnych jest zalecane, ponieważ nie działają one od razu, lecz zaczynają być łatwo przyswajalne przez rośliny dopiero przy współpracy mikroorganizmów zawartych w glebie. Dzięki temu rośliny mogą pobierać składniki pokarmowe, szczególnie azot, przez cały okres wegetacyjny. Nawozy wpływają także pozytywnie na właściwości fizyczne, chemiczne i biologiczne gleb – przyczyniają się do zmniejszenia ich zakwaszenia, zapobiegają utracie próchnicy oraz pomagają zachować ich stały, odpowiedni do dobrego rozwoju roślin, stan.
3. Nawozy mineralne
Nawozy mineralneNawozy mineralne, nazywane potocznie sztucznymi, są to związki chemiczne lub ich mieszaniny, zawierające składniki pokarmowe stosowane w nawożeniu roślin, które są produktem przemysłu nawozowego. Co więcej, są efektywniejsze od naturalnych, ponieważ rośliny łatwiej je wchłaniają.
Nieco inna definicja nawozów mineralnych podawana jest w art. ust. pkt ustawy z dnia lipca o nawozach i nawożeniu:
Nawozy mineralne – nawozy nieorganiczne, produkowane w drodze przemian chemicznych, fizycznych lub przerobu surowców mineralnych, w tym wapno nawozowe zawierające magnez, a także niektóre nawozy pochodzenia oranicznego.
Czasami wyróżnia się nawozy mineralne, pochodzenia naturalnego, którymi są sproszkowane skały wapienne oraz popioły drzewne.
Dlaczego konieczne jest nawożenie pól uprawnych, jeżeli chcemy otrzymać dobre, obfite plony?
Wykonaj poniższe doświadczenie i przekonaj się, jak dostęp do substancji odżywczych może wpływać na rozwój roślin. Sformułuj odpowiednie obserwacje i wnioski.
Wykonano doświadczenie, w którym sprawdzono, w jaki sposób dostęp do substancji odżywczych wpływa na rozwój roślin.
Problem badawczy:
W jaki sposób dostęp do substancji odżywczych wpływa na rozwój roślin?
Hipoteza:
Rozwój roślin przebiega bardziej intensywnie, gdy mają one zapewniony dostęp do potrzebnych substancji odżywczych.
Co było potrzebne:
doniczka;
trociny;
cztery słoiki z pokrywkami z tektury lub styropianu;
czarny papier;
waga;
cztery słomki;
cztery zlewki (lub butelki o pojemności );
ziarna fasoli;
woda destylowana
azotan() wapnia ;
azotan() potasu ;
diwodorofosforan() potasu ;
siarczan() wapnia .
Przebieg doświadczenia:
Przygotowano sadzonki. W tym celu ziarna fasoli umieszczono na wilgotnych trocinach i poczekano, aż zaczną kiełkować. Przygotowano trzy różne pożywki.
Pożywka nr (pełnowartościowa): w wody destylowanej rozpuszczono azotanu() wapnia, azotanu() potasu oraz diwodorofosforanu() potasu.
Pożywka nr (bez azotu): w wody destylowanej rozpuszczono po siarczanu() wapnia i diwodorofosforanu() potasu.
Pożywka nr (bez fosforu): w wody destylowanej rozpuszczono azotanu() wapnia oraz azotanu() potasu. Przygotowano cztery słoiki z pokrywkami z tektury, w których były otwory umożliwiające umocowanie sadzonek do uprawy hydroponicznej (umocowanie miało zapobiegać zanurzeniu w roztworach zbyt dużych fragmentów roślin). Ponumerowano słoiki i trzy z nich napełniono w około objętości roztworem pożywki (słoiki numer , i ), a do ostatniego słoika nalano taką samą objętość wody destylowanej. Wybrano cztery sadzonki fasoli o podobnych rozmiarach, wypłukano i umieszczono każdą w innym słoiku pilnując, aby tylko korzenie sadzonek były zanurzone w cieczy. Słoiki owinięto czarnym papierem w celu ochrony korzeni przed słońcem. Co dwa dni roztwory w słoikach były przedmuchiwane powietrzem przez słomkę. Rozwój roślin obserwowano przez cztery tygodnie.
Obserwacje:
Rośliny nie rozwijały się tak samo we wszystkich słoikach. Najlepiej rozwijała się roślina mająca dostęp do pełnowartościowej pożywki, pozostałe rośliny są w zauważalnie gorszym stanie.
Wnioski:
Dostęp do wszystkich niezbędnych dla rośliny składników odżywczych zapewnia jej prawidłowy wzrost. Niedobór któregokolwiek z pierwiastków skutkuje niewłaściwym rozwojem, a rośliny wykazują objawy niedożywienia.
Podsumowanie:
Można zaobserwować, że rośliny w poszczególnych słoikach rozwijają się niejednakowo. Najlepsze wyniki daje pożywka pełnowartościowa. Pozostałe rośliny, zasilane pożywkami, które nie zawierały wszystkich niezbędnych składników odżywczych, wykazują objawy niedożywienia.
Nawozy sztuczne dostarczają skoncentrowanych składników mineralnych, które są dobrze przyswajalne przez rośliny. Zawierają w składzie związki rozpuszczalne, dostarczające jony łatwo wchłaniane przez system korzeniowy roślin.
Nawozy sztuczne, poprzez poprawę właściwości fizycznych oraz chemicznych gleby, wspomagają rozwój roślin. Charakteryzuje je wysoka wydajność, a efekty ich działania są widoczne w dużo krótszym czasie, niż w przypadku użycia nawozów naturalnych. Niestety zachodzi też zagrożenie przenawożenia, dlatego nawozy należy stosować zgodnie z zaleceniami. Ich nadmierna ilość wpływa szkodliwie na glebę oraz rośliny, które na niej rosną.
Specjalne oznaczenia na opakowaniach nawozów informują o charakterze składników pokarmowych, które będą dostarczone do gleby po zastosowaniu danego produktu.
Podstawowymi ich składnikami są:
Azot – składnik niezbędny do wzrostu roślin. Odpowiada za przyrost zielonej masy roślin, korzenie, wyższy plon ziarna. Niedobór związków azotu w glebie powoduje zahamowanie wzrostu roślin i skrócenie okresu ich dojrzewania.
Fosfor – odpowiedzialny za wykształcanie się części generatywnych roślin (nasiona, owoce). Niedobór fosforu jest przyczyną karłowacenia roślin, słabego rozwoju systemu korzeniowego, problemów z kwitnieniem i owocowaniem.
Potas – poprawiający odporność roślin na niskie temperatury i choroby, wydłużający okres przechowywania warzyw. Jego niedobór powoduje zahamowanie wzrostu rośliny oraz charakterystyczne nekrotyczne zmiany na liściach.
Nawozy służą głównie dostarczaniu tych podstawowych składników pokarmowych, dlatego też większość z nich jest nazywana nawozami typu NPK (ponieważ dostarczają azotu, fosforu i potasu).
Azot może być dostarczany w nawozach mineralnych w formie kationów amonowych lub anionów azotanowych() . Stężenie obu tych składników w glebie w różny sposób oddziałuje na wzrost roślin. Obecność jonów amonowych w małych stężeniach silnie oddziałuje wzrost roślin, lecz ich nadmiar jest już dla roślin toksyczny (hamuje rozwój). Z kolei jony azotanowe() działają w szerszym zakresie stężeń.
Przeanalizuj poniższy wykres, który przedstawia, w jaki jest optymalny dla rozwoju roślin zakres stężeń azotu pochodzącego z różnych jonów, a następnie odpowiedz na pytanie zamieszczone poniżej.
Zapoznaj się z poniższym tekstem, a następnie odpowiedz na pytanie.
Stężenie jonów amonowych i azotanowych() w glebie wpływa na wzrost roślin. Można zaobserwować znaczącą różnicę w reakcji roślin na azot dostarczany w postaci jonów amonowych i azotanowych(). W przypadku tych pierwszych, pozytywny wpływ na wzrost roślin występuje w bardzo wąskim zakresie stężeń. Oznacza to, że użycie nawozów amonowych wymaga większej precyzji, a stosowanie zbyt dużej ilości nawozu negatywnie wpłynie na plony. Natomiast w przypadku nawozów zawierających jony azotanowe() istnieje wartość maksymalna, powyżej której już nie osiągnie się efektu zwiększania wzrostu, ale także jej przekroczenie nie wpłynie ujemnie na rozwój roślin.
Do nawożenia gleb stosuje się także nawozy wapniowe i magnezowe. Oprócz tego, że dostarczają roślinom składników pokarmowych, poprawiają odczyn i właściwości gleby. Niedobór związków magnezu w glebie powoduje spadek odporności roślin na choroby, wpływa ujemnie na ich wzrost oraz jakość.
Wapń, magnez, sód i siarka są określane jako drugorzędowe składniki pokarmowe.
Do wzrostu roślin niezbędne są ponadto także inne pierwiastki, lecz w niewielkich ilościach w porównaniu ze składnikami podstawowymi. Takimi mikroskładnikami pokarmowymi są: bor, kobalt, miedź, żelazo, mangan, molibden i cynk.
Wśród oferowanych na rynku nawozów sztucznych wyróżnić można:
nawozy jednoskładnikowe (zawierające jeden podstawowy składnik pokarmowy w dużej ilości), stosowane w celu uzupełnienia konkretnego, brakującego składnika w glebie, jej zakwaszenia bądź odkwaszenia; ich stosowanie wymaga specjalistycznej wiedzy na temat potrzeb nawozowych konkretnych grup roślin;
nawozy wieloskładnikowe, które stanowią odpowiednio skompleksowaną mieszankę składników mineralnych potrzebnych roślinom do prawidłowego wzrostu; są łatwiejsze w stosowaniu; o tym, do jakich upraw się nadają, informuje notka na opakowaniu.
Oznaczenia nawozów wskazują, jaki jest skład danego produktu, dzięki czemu możemy zastosować odpowiedni typ nawozu do potrzeb gleby. Jaki nawóz zastosujesz do gleby ubogiej w wapń?
Nawozy sztuczne oferowane są w formie płynnej lub jako granulat. Granulat sypie się pod rośliny albo miesza z ziemią. Natomiast nawozami w formie płynnej, po uprzednim rozcieńczeniu z wodą, podlewa się rośliny bądź je opryskuje.
Stosując nawozy, należy ściśle przestrzegać dawek oraz zasad postępowania podanych na opakowaniu. Nieodpowiednie ich użycie może mieć skutek odwrotny do zamierzonego, ponieważ nadmiar jednego z pierwiastków często hamuje pobieranie innego.
Zapoznaj się z poniższą tabelą, która zawiera przykłady nawozów sztucznych wraz ze stężeniami odpowiednich pierwiastków wyrażonych w procentach masowych, po czym rozwiąż zadanie umieszczone poniżej.
Nawozy azotowe | Nawozy fosforowe | Nawozy potasowe | |||||
składniki chemiczne | skład procentowy | składniki chemiczne | skład procentowy | składniki chemiczne | skład procentowy | ||
saletra amonowa | superfosfat | siarczan() potasu | |||||
siarczan() amonu | sól potasowa |
przykład | składniki chemiczne | skład procentowy | |||||
saletra wapniowa | |||||||
saletrzak wapniowo–magnezowy | , , |
Zapoznaj się z podaną przez producenta informacją o składnikach jednego z dostępnych na rynku nawozów wieloskładnikowych. Podaj nazwy chemiczne wyróżnionych poniżej związków wchodzących w skład tego produktu oraz ich wzory sumaryczne?
„NPK () (…)
Nawóz ten zawiera azotu amonowego i azotu amidowego (mocznikowego), fosforu () w formie fosforanowej, w tym jako fosforan jednowapniowy, potasu () w tym w formie siarczanu() potasu i w formie chlorku potasu, magnezu () w postaci siarczanu() magnezu oraz wapnia () i siarki () rozpuszczalnej w wodzie”.
Nawozy sztuczne jednoskładnikowe są bogate tylko w związki chemiczne jednego pierwiastka i stosuje się je, kiedy jakość gleby wskazuje na niedobór tego właśnie składnika. Nawozy azotowe uzupełniają niedobór azotu, nawozy fosforowe – fosforu, a nawozy potasowe – potasu. Użycie nadmiernej ilości nawozu może spowodować zasolenie podłoża i zniszczenie roślin, a także kumulację szkodliwych związków w glebie.
Nawozy azotowe zaleca się stosować wiosną (nigdy jesienią), ponieważ azot jest wypłukiwany do głębszych warstw gleby. Ponadto łatwo uwalnia się do atmosfery, dlatego przed użyciem nawóz ten należy wymieszać z glebą.
Nieodpowiednie stosowanie nawozów może być przyczyną przenawożenia gleby, spowodować zasolenie podłoża i zniszczenie roślin, a także prowadzić do kumulacji szkodliwych związków w glebie.
4. Otrzymywanie nawozów
Nawozy sztuczne są wytwarzane syntetycznie lub uzyskiwane na drodze przemysłowego przetwarzania surowców mineralnych.
Saletrę amonową (azotan() amonu) uzyskuje się w reakcji kwasu azotowego() z amoniakiem:
Superfosfat zwyczajny (diwodoroortofosforan() wapnia) otrzymuje się w reakcji kwasu siarkowego() z minerałami zawierającymi fosfor – fosforytami. Proces ten można opisać równaniem reakcji:
Superfosfat potrójny jest produkowany w reakcji fosforytów z kwasem fosforowym(), którą można opisać równaniem:
Uzyskuje się w ten sposób produkt o zwiększonej zawartości fosforu ( w przeliczeniu na ) w stosunku do superfostatu zwyczajnego ( w przeliczeniu na ).
Dobre plony, np. warzyw w ogródku, można uzyskać w następnym roku tylko wtedy, gdy dawki nawozów będą dostosowane do wymagań pokarmowych roślin i zasobności gleby. Użycie przypadkowej ilości nawozu bywa przyczyną nierównomiernego zaopatrzenia roślin w poszczególne składniki mineralne (najczęściej ogrodnicy używają za dużo azotu w stosunku do fosforu i potasu), pogorszenia odczynu gleby, zanieczyszczenia wód oraz obniżenia wartości handlowej i biologicznej uprawianych warzyw.
W końcu na posiedzeniu Królewskiego Towarzystwa w Londynie wygłoszony został wykład o mającej nadejść w zagładzie ludzkości z powodu głodu. Przyczyną miało być wyczerpywanie się złóż naturalnego nawozu – guana. Nie przewidywano, że wkrótce nastąpi era mineralnych nawozów azotowych produkowanych przez człowieka.
Za początek przemysłu nawozowego uznaje się rok , kiedy to Justus von Liebig ogłosił swoją teorię mineralnego odżywiania roślin. Wcześniej sądzono, że tylko materia organiczna (nawozy naturalne) może być dla roślin substancją odżywczą. Od tego czasu nastąpił dynamiczny rozwój agrochemii w kierunku poznania znaczenia nawożenia sztucznego w uprawie roślin – w połowie odkryto rolę soli mineralnych we wzbogacaniu gleby, badano działanie saletry chilijskiej i siarczanu() sodu – otrzymywanego w wyniku rozkładu mączki kostnej. Zaczęły powstawać zakłady przemysłowe produkujące nawozy. Za początek nowoczesnego przemysłu nawozów sztucznych uznaje się rok , kiedy to w Oppau w Niemczech uruchomiono instalację do produkcji amoniaku metodą HaberaHabera–BoschaBoscha.
Czy wiesz, że niektóre nawozy, które w dzisiejszych czasach są syntezowane na skalę przemysłową, były już od wieków stosowane do użyźniania gleby? Zapoznaj się z informacjami zawartymi w poniższym materiale interaktywnym, a następnie rozwiąż zadanie zamieszczone poniżej.
Współcześnie produkuje się także nawozy wieloskładnikowe wolno działające, w których specjalna warstwa zewnętrzna wokół granulek takiego nawozu kontroluje uwalnianie składników pokarmowych. Dzięki takiej strukturze nawozu, korzenie roślin nie mają bezpośredniego kontaktu z nawozem i nie grozi im przenawożenie.
Szybkość uwalniania składników odżywczych jest uzależniona od temperatury i wilgotności podłoża: im gleba cieplejsza i bardziej mokra, tym więcej składników pokarmowych zostaje uwolnionych, co odpowiada szybkości wzrostu roślin – im cieplej, tym szybciej rosną. Granulki mają ustaloną długość okresu rozkładania się w glebie (np. nawozy –dniowe). Są to drogie, ale bardzo efektywne nawozy. Stosując je, można ograniczyć nawożenie do jednego zabiegu wiosną.
Autorem jednej ze znanych na całym świecie przemysłowych technologii produkcji tlenków azotu z powietrza i ich dalszej przeróbki, między innymi na saletrę (czyli syntetycznej produkcji nawozów azotowych), był polski chemik Ignacy MościckiIgnacy Mościcki. Założył on Chemiczny Instytut Badawczy oraz najnowocześniejszą w tamtych czasach Fabrykę Związków Azotowych w Mościcach (obecnie dzielnica Tarnowa). W latach Ignacy Mościcki był prezydentem Polski.
Podsumowanie
Żyzność gleby jest wynikiem procesów glebotwórczych i zależy od zawartości w niej między innymi związków mineralnych, próchnicy i drobnoustrojów. Pierwiastki warunkujące żyzność gleb to głównie: azot, fosfor i potas. Inne to np. wapń, magnez, tlen, żelazo, miedź, mangan.
Niewłaściwa albo zbyt jednorodna uprawa roślin powoduje, że w glebie zbyt szybko wyczerpują się zasoby składników odżywczych.
Nawozy naturalne lub sztuczne stosowane są w celu uzupełnienia niedoboru składników pokarmowych w glebie oraz regulacji odczynu gleby.
Nawozy mineralne (sztuczne) dostarczają glebie składników mineralnych, które są źródłem niezbędnych do rozwoju roślin pierwiastków – przede wszystkim azotu, fosforu i potasu. Minerały te mogą występować osobno – w nawozach jednoskładnikowych – lub w ich bardziej uniwersalnych mieszaninach – nawozach wieloskładnikowych.
Zaprojektuj domowy eksperyment, który pozwala na zbadanie wpływu stężenia saletry na rozwój rzeżuchy. Zredaguj kartę pracy do tego eksperymentu.
Na podstawie fragmentu tekstu źródłowego, przygotuj krótkie uzasadnienie konieczności wapnowania gleby.
„W uprawie warzyw ważny jest odpowiedni odczyn i zawartość wapnia w glebie. Większość warzyw wymaga pH w zakresie – tylko pomidory i ziemniaki dobrze rosną na glebach o pH . Gdy pH jest niższe niż , z gleby słabo pobierane są przez rośliny wszystkie makropierwiastki, zaś najgorzej fosfor i magnez, a spośród mikropierwiastków – molibden.
[…] Niedobór wapnia w glebie jest przyczyną występowania chorób fizjologicznych: wewnętrznego brunatnienia główek kapusty (kapusty głowiaste, brukselska, włoska, pekińska) i suchej zgnilizny wierzchołkowej (pomidory, papryka).”
Indeks dolny Źródło: Hasło ogrodnicze, Okiem doradcy; ho.haslo.pl, nr. 10/2004: dostęp 30.03.2021. Indeks dolny koniecŹródło: Hasło ogrodnicze, Okiem doradcy; ho.haslo.pl, nr. 10/2004: dostęp 30.03.2021.
Słownik
Carl Bosch
Niemiecki chemik, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w Prowadził prace badawcze nad syntezą amoniaku (metodą Habera–Boscha) oraz uwodornieniem węgla; jest uważany za jednego z twórców nowoczesnego przemysłu chemicznego w Niemczech.
Fritz Haber
Niemiecki chemik, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w za syntezę amoniaku z azotu i wodoru, nazwaną później metodą Habera–Boscha. Umożliwiła ona produkcję amoniaku z azotu i wodoru z powietrza na skalę przemysłową, pozwalając tym samym na rozwój produkcji sztucznych nawozów azotowych.
Ignacy Mościcki
Polski chemik i polityk; prowadził prace badawcze w dziedzinie technologii ropy naftowej i gazu ziemnego, opracował oryginalną metodę otrzymywania kwasu azotowego(); jeden z twórców przemysłu chemicznego w Polsce; założyciel Chemicznego Instytutu Badawczego w Warszawie; prezydent Rzeczypospolitej Polskiej w latach ; w ustanowił w Polsce dzień listopada Narodowym Świętem Niepodległości.
sole lub inne związki dodawane do gleby w celu uzupełnienia niedoboru pierwiastków pobieranych przez uprawniane na niej rośliny; mogą być jednoskładnikowe (dostarczają jednego podstawowego składnika pokarmowego) lub wieloskładnikowe (uzupełniają niedobór kilku składników w glebie); wyróżnić można nawozy mineralne pochodzenia naturalnego oraz nawozy sztuczne uzyskiwane na drodze chemicznych procesów przemysłowych
produkuje się z substancji organicznej; należą do nich nawozy pochodzenia zwierzęcego (obornik, gnojówka) lub pochodzenia roślinnego (torf)
zdolność gleby do zaspokajania potrzeb roślin i wydawania plonu; urodzajność jest cechą określającą wartość produkcyjną gleby
naturalna zdolność gleby do zaspokajania potrzeb pokarmowych roślin, zespół właściwości gleb fizycznych, chemicznych i biologicznych zapewniający roślinom odpowiednie warunki do wzrostu (składniki pokarmowe, wodę i powietrze glebowe)
Ćwiczenia
Na podstawie informacji uzyskanych w lekcji, rozwiąż poniższą krzyżówkę. Hasłem jest motyw przewodni tego materiału.
Przeanalizuj poniższy wykres, a następnie rozwiąż zadanie umieszczone poniżej.
Zapoznaj się z krótkim tekstem zamieszczonym poniżej, a następnie rozwiąż zadanie.
Zgodnie z danymi udostępnionymi przez Bank Światowy, w latach zwiększała się całkowita światowa produkcja nawozów sztucznych. W roku sumaryczna produkcja nawozów azotowych, potasowych i fosforowych plasowała się na poziomie ton, natomiast w roku wyniosła już blisko ton, z czego ponad ton stanowiły nawozy azotowe.
Bibliografia
Mocek A., Gleboznawstwo, Warszawa 2015.
Monitoring jakości gleby i ziemi, Główny Inspektorat Ochrony Środowiska, online: https://www.gios.gov.pl/pl/stan-srodowiska/monitoring-jakosci-gleby-i-ziemi, dostęp: 09.10.2021.
Ochrona środowiska 2020, Główny Urząd Statystyczny, online: https://stat.gov.pl/obszary-tematyczne/srodowisko-energia/srodowisko/ochrona-srodowiska-2020,1,21.html, dostęp: 09.10.2021.