Ile jest polszczyzny w języku polskim?

Na świecie istnieje kilka tysięcy języków. W ciągu stu najbliższych lat może zniknąć blisko połowa z nich. UNESCOj0000007UVB1v50_000tp001UNESCO w 1999 roku, aby uświadomić ludziom współczesnym rolę języków ojczystych w dziejach kultury i narodu, ustanowiło Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego, który przypada 21 lutego. Z obchodami tego święta w Polsce wiążą się dwie kampanie społeczne: Ojczysty – dodaj do ulubionych (zainaugurowana w 2012 roku) oraz Język polski jest ą‑ę (zainicjowana w 2013 roku). Informacje na temat obu akcji możesz odszukać w internecie.

Losy wyrazów obcych w języku polskim

Wielu ludzi często zadaje sobie pytania: 'Czym we współczesnym świecie jest patriotyzm?', 'Czy postawa ta – w odniesieniu do języka ojczystego – oznacza całkowitą rezygnację z używania wyrazów obcych?'

Otóż okazuje się, że Polacy nie byliby w stanie porozumiewać się skutecznie bez możliwości korzystania z wyrazów pochodzących z innych języków. Dzieje się tak dlatego, że zapożyczenia przedostawały się do naszego języka już od początków istnienia państwa polskiego. Są wśród nich słowa, które funkcjonują w polszczyźnie od bardzo dawna i wielu ludzi odbiera je jako wyrazy rodzime, mimo że pochodzą 
z języków obcych, np.: zupa, sos, bigos, kluska, sznycel, befsztyk, dżem, bulion, tort, kawa. Z tego też właśnie powodu możemy powiedzieć, że zapożyczenia zajmują bardzo ważne miejsce w polskiej kulturze.

Przez wieki na polszczyznę oddziaływały różne języki.

1) Do XV w. były to przede wszystkim języki niemiecki i czeski oraz łacina, której wpływy obserwujemy również w kolejnych stuleciach, aż do pierwszego rozbioru Polski.

2) W renesansie zaczęły pojawiać się słowa włoskie, a w baroku - francuskie. Wynikało to z rozwoju nauki, sztuki, wzmożonych kontaktów między Polską i tymi krajami.

3) W XVII w., za sprawą wojen toczonych z różnymi państwami, na polszczyznę wpływały m.in. język szwedzki, ruski, węgierski i turecki.

4) Lata zaborów (II poł. XVIII wieku i XIX wiek) obfitowały w zapożyczenia z języka rosyjskiego i niemieckiego. Były one wynikiem stanowczej polityki Prus i Rosji wobec Polaków, która przejawiał się m.in. bezwzględną germanizacją i rusyfikacją.

5) W czasach współczesnych (XX i XXI wieku) najwięcej wyrazów zapożyczonych wywodzi się z języka angielskiego. I jest to tendencja wzrostowa.

W stosunku do zapożyczeń można przejawiać dwie skrajne postawy, które określa się jako puryzm lub liberalizm.

1) Zwolennicy puryzmu sprzeciwiają się wprowadzaniu do języka narodowego obcych elementów. Pamiętajmy jednak, że wiele słów, traktowanych przez Polaków jako rodzime, zostało przyswojonych przez polszczyznę we wcześniejszych etapach jej rozwoju. Puryści postulują więc, aby w sytuacjach, gdy w języku funkcjonuje wyraz rodzimy oraz zapożyczenie o tym samym lub podobnym znaczeniu, wybierać ten pierwszy, np. porozumienie - konsensus, rozpoczęcie - inauguracja.  
2) Osoby, które są przeciwne temu poglądowi, czyli tolerują wszelkie elementy obce, cechuje postawa liberalizmu językowego.

Kiedy ludzie nie akceptują wyrazów zapożyczonych, starają się je zastąpić słowami utworzonymi z elementów wywodzących się z języka narodowego. Nie zawsze jednak udaje się wymyślić słowo, które odda znaczenie wyrazu i przypadnie do gustu społeczeństwu.

Zadaniowo