Czy można się najeść oczami? O jedzeniu w literaturze i malarstwie

Zastanów się, na czym skupiasz swoją uwagę w trakcie spożywania posiłków w towarzystwie oraz w samotności.

Spożywanie posiłków w większej grupie stanowi rodzaj spotkania, podczas którego można wymieniać się opiniami na różne tematy. Jedzenie w samotności pozwala skupić się na spożywanym posiłku i bardziej docenić jego walory smakowe.

Przypomnij sobie, jak wygląda twój plan dnia. Porównaj go z obowiązkami i zajęciami twoich najbliższych.

Członkowie rodziny wracają do domu o różnych porach, dlatego trudno jest ustalić dogodną dla wszystkich godzinę posiłku. Uwagę ludzi przyciąga często telewizja, gry na telefonie, media społecznościowe, co nie sprzyja budowaniu relacji przy wspólnym stole.

Przypomnij sobie, jak zachowujesz się przy stole – kiedy zaczynasz spożywać posiłek, w jaki sposób siedzisz, o czym rozmawiasz z innymi osobami.

Na przykład: nie należy rozpoczynać jedzenia, dopóki wszyscy nie otrzymają porcji; to gospodyni ogłasza rozpoczęcie posiłku; nie należy trzymać łokci na stole; przy stole należy zachować odpowiednią postawę siedzącą; nie wypada odmawiać próbowania potraw; nie należy nikogo namawiać do jedzenia; nie powinno się zostawiać na talerzu resztek; nie należy bawić się jedzeniem podczas posiłku.

Opinią nazywamy sąd czy pogląd osoby na sytuację, przedmiot lub osobę. Faktami są wydarzenia, które miały miejsce w rzeczywistości i jesteśmy w stanie je potwierdzić.

Opinia: „W pierwszym zwyczaju staroświeckim, na początku panowania Augusta III jeszcze trwającym, nie było zbyt wykwintnych potraw”.
Fakt: „Między półmiski, rozmaitym ptastwem i ciastem napełnione, podług wielkości stołu stawiano dwie albo trzy misy ogromne, na kształt piramidów z rozmaitego pieczystego złożonych, które hajducy we dwóch nosili, boby jeden nie uniósł”.

Zastanów się, czy użyjemy tego środka, aby opisać jedną rzecz.

Użycie wyliczenia podkreśla wielość i różnorodność potraw.

Zwróć uwagę na opisywane osoby oraz miejsca.

Z przytoczonego fragmentu dowiadujemy się, że królem w tamtym czasie był August III. Ponadto z tekstu wynika także, że uczty odbywały się na dworach magnackich, gdzie podawano różnorodne i wykwintne dania mięsne. Służba, nazywana hajdukami, ubrana była w węgierskie stroje.

Zastanów się, jaki wydźwięk ma użyty przez autora przymiotnik „dziwacznie”.

Jest to raczej negatywna ocena, o czym świadczy użycie przymiotnika „dziwacznie” oraz określenia „figury do stworzenia boskiego niepodobne”, które mają negatywny wydźwięk.

Zwróć uwagę na sposób przygotowania ryby.

Ryba jest przygotowana na trzy różne sposoby, choć stanowi jedno danie.

Zastanów się, jak reagują ludzie, gdy widzą coś niecodziennego, wyjątkowego.

Z pewnością byli zaskoczeni kunsztem kucharza i czuli podziw. Mogli również zazdrościć kucharzowi jego zdolności.

Przypomnij sobie, jaki stosunek do nowoczesnych potraw miał Kitowicz. Zastanów się, czy narrator Pana Tadeusza postrzega je w taki sam sposób.

Dla Jędrzeja Kitowicza wykwintne, niezwykle wyglądające potrawy to odejście od tradycyjnego sposobu przygotowania posiłku – pamiętnikarz widzi w tym nienaturalność. Narrator Pana Tadeusza docenia kunszt, niezwykłość, godną podziwu sztukę kulinarną.