Znam swoje prawa. Prawa i wolności człowieka

Ilustracja interaktywna przedstawiająca białe pole z tekstem. Treść: KONWENCJA O PRAWACH DZIECKA przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r. Artykuł 1. W rozumieniu niniejszej konwencji „dziecko” oznacza każdą istotę ludzką w wieku poniżej osiemnastu lat, chyba że zgodnie z prawem odnoszącym się do dziecka uzyska ono wcześniej pełnoletność. Artykuł 3. punkt 2. Państwa-Strony działają na rzecz zapewnienia dziecku ochrony i opieki w takim stopniu, w jakim jest to niezbędne dla jego dobra, biorąc pod uwagę prawa i obowiązki jego rodziców, opiekunów prawnych lub innych osób prawnie za nie odpowiedzialnych, i w tym celu będą podejmowały wszelkie właściwe kroki ustawodawcze oraz administracyjne. Artykuł 6. punkt 1. Państwa-Strony uznają, że każde dziecko ma niezbywalne prawo do życia. punkt 2. Państwa-Strony zapewnią, w możliwie maksymalnym zakresie, warunki życia i rozwoju dziecka. Artykuł 7. punkt 1. Niezwłocznie po urodzeniu dziecka zostanie sporządzony jego akt urodzenia, a dziecko od momentu urodzenia będzie miało prawo do otrzymania imienia, uzyskania obywatelstwa oraz, jeśli to możliwe, prawo do poznania swoich rodziców i pozostawania pod ich opieką. Artykuł 14. punkt 1. Państwa-Strony będą respektowały prawo dziecka do swobody myśli, sumienia i wyznania. Artykuł 23. punkt 1. Państwa-Strony uznają, że dziecko psychicznie lub fizycznie niepełnosprawne powinno mieć zapewnioną pełnię normalnego życia w warunkach gwarantujących mu godność, umożliwiających osiągnięcie niezależności oraz ułatwiających aktywne uczestnictwo dziecka w życiu społeczeństwa. Artykuł 28. punkt 1. Państwa-Strony uznają prawo dziecka do nauki i w celu stopniowego realizowania tego prawa na zasadzie równych szans (...) Artykuł 31. punkt 1. Państwa-Strony uznają prawo dziecka do wypoczynku i czasu wolnego, do uczestniczenia w zabawach i zajęciach rekreacyjnych, stosownych do wieku dziecka, oraz do nieskrępowanego uczestniczenia w życiu kulturalnym i artystycznym. Przy każdym artykule znajdują się odnośniki, które rozwijają dalsze informacje. 1. Konwencja o prawach dziecka Konwencja o prawach dziecka została przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych 20 listopada 1989 roku. Weszła w życie 2 września 1990 roku, a Rzeczpospolita Polska ratyfikowała ją 30 września 1991 roku., 2. Artykuł 1. Konwencji o prawach dziecka W artykule 1. pojęcie dziecka przyjęte przez Państwa-Strony, które ratyfikowały konwencję, zostało zdefiniowane., 3. Artykuł 3. Konwencji o prawach dziecka Artykuł 3. wskazuje, że Państwa-Strony, które przyjęły konwencję praw dziecka, zobowiązują się do zapewniania dzieciom opieki. Jednocześnie zobowiązują się respektować prawa i obowiązki rodziców oraz opiekunów prawnych dzieci., 4. Artykuł 6. Konwencji o prawach dziecka Artykuł 6. konwencji o prawach dziecka określa prawo każdego dziecka do życia. Zobowiązuje Państwa-Strony do działania na rzecz zapewnienia każdemu dziecku warunków do życia i rozwoju., 5. Artykuł 7. Konwencji o prawach dziecka W artykule 7. wymienione są niektóre prawa, które dziecko nabywa w chwili narodzin., 6. Artykuł 14. Konwencji o prawach dziecka W artykule 14. jest określone prawo każdego dziecka do myślenia w wybrany przez nie sposób, a także do wolności sumienia i wyznania (wybranej religii bądź jej braku)., 7. Artykuł 23. Konwencji o prawach dziecka Artykuł 23. jest poświęcony prawom dzieci z niepełnosprawnościami różnego rodzaju., 8. Artykuł 28. Konwencji o prawach dziecka Artykuł 28. wskazuje na prawo każdego dziecka do nauki. Jego pełne brzmienie to:
1. Państwa-Strony uznają prawo dziecka do nauki i w celu stopniowego realizowania tego prawa na zasadzie równych szans, w szczególności:
a) uczynią nauczanie podstawowe obowiązkowym i bezpłatnym dla wszystkich;
b) będą popierać rozwój różnorodnych form szkolnictwa średniego, zarówno ogólnokształcącego, jak i zawodowego, uczynią je dostępnymi dla każdego dziecka oraz podejmą odpowiednie kroki, takie jak wprowadzenie bezpłatnego nauczania oraz udzielanie w razie potrzeby pomocy finansowej;
c) za pomocą wszelkich właściwych środków uczynią szkolnictwo wyższe dostępnym dla wszystkich na zasadzie zdolności;
d) udostępnią wszystkim dzieciom informacje i poradnictwo szkolne i zawodowe;
e) podejmą kroki na rzecz zapewnienia regularnego uczęszczania do szkół oraz zmniejszenie wskaźnika porzucania nauki.
2. Państwa-Strony będą podejmowały wszelkie właściwe środki zapewniające, aby dyscyplina szkolna była stosowana w sposób zgodny z ludzką godnością dziecka i niniejszą konwencją.
3. Państwa-Strony będą popierały i rozwijały międzynarodową współpracę w dziedzinie oświaty, w szczególności w celu przyczyniania się do zlikwidowania ignorancji i analfabetyzmu na świecie oraz ułatwienia dostępu do wiedzy naukowo-technicznej i nowoczesnych metod nauczania. W tym zakresie należy w szczególności uwzględniać potrzeby krajów rozwijających się., 9. Artykuł 31. Konwencji o prawach dziecka Artykuł 31. wskazuje na prawo każdego dziecka do wypoczynku. Jego pełne brzmienie to:
1. Państwa-Strony uznają prawo dziecka do wypoczynku i czasu wolnego, do uczestniczenia w zabawach i zajęciach rekreacyjnych, stosownych do wieku dziecka, oraz do nieskrępowanego uczestniczenia w życiu kulturalnym i artystycznym.
2. Państwa-Strony będą przestrzegały oraz popierały prawo dziecka do wszechstronnego uczestnictwa w życiu kulturalnym i artystycznym oraz będą sprzyjały tworzeniu właściwych i równych sposobności dla działalności kulturalnej, artystycznej, rekreacyjnej oraz w zakresie wykorzystania czasu wolnego.