Michel Piquemal Bracia

Dwaj bracia wspólnie uprawiali niewielkie pole i dzielili się zbiorami. Pewnego wieczora, gdy każdy z nich zwiózł już do stodołytiOGmyulWt_000tp002stodoły swoją część plonów, jeden z braci przebudził się i tak powiedział do siebie:
– Mój brat jest żonaty i ma dwoje dzieci. A to sprawia, że ma troski i wydatki, które mnie zostały oszczędzone. On z pewnością bardziej potrzebuje tego ziarna niż ja. Zaniosę mu więc po kryjomu kilka worków. Wiem przecież dobrze, że gdybym mu to zaproponował – odmówiłby.
Wstał z łóżka, zaniósł kilka worków z ziarnem do stodoły swego brata i wrócił, by znów się położyć. Tymczasem drugi z braci obudził się chwilę później i tak rzekł do siebie:
– Nie jest sprawiedliwe, żebym miał połowę zbiorów z naszego pola. Mój brat nie zna radości życia rodzinnego. Potrzebuje spotkań z innymi ludźmi i rozrywek, a to przecież kosztuje. Pójdę więc zanieść mu część mojego ziarna.
I wstał, żeby przenieść kilka worków do sąsiedniej stodoły.
Następnego ranka każdy z braci był nadzwyczaj zdumiony, że w jego sąsiekutiOGmyulWt_000tp003sąsieku jest tyle samo worków zboża, co poprzedniego dnia.
Każdego roku, gdy przychodził czas zbiorów, robili tak samo. I nigdy nie zdołali zrozumieć, jaki to czar sprawia, że liczba ich worków jest niezmiennie ta sama.

bracia Źródło: Michel Piquemal, Bracia: Bajki filozoficzne, s. 38.