Architektura sakralna Kościół i klasztor św. Gonsalwy Amarante, Portugalia

Historia tego założenia zgodnie z lokalną tradycją sięga kaplicy wzniesionej przez bł. Gonçalo de Amarante na początku XIII w. W 1540 r. Jan III Aviz, król Portugalii (1521–1557), postanowił zbudować nowy kościół i klasztor dominikanów pod wezwaniem Gonçalo de Amarante. Prace rozpoczęły się w 1543 r. Budynek kościoła i klasztoru zostały ukończone za panowania Filipa II, przed 1600 r. Budowa portyku i „balkonu królów” rozpoczęła się 12 października 1683 r. Kościół i klasztor reprezentują przykład architektury sakralnej w stylu renesansowym i barokowym. W arkadach balkonowych elewacji południowej widnieją rzeźby królów portugalskich: Jana III, Sebastiana, Henryka I i hiszpańskiego Filipa II. W portalu południowym usytuowano rzeźby Matki Bożej Różańcowej, św. Piotra Męczennika, Gonçalo de Amarante, św. Tomasza, św. Franciszka, św. Dominika, a na drzwiach popiersia św. Pawła i św. Piotra. Wewnątrz klasztoru znajdują się bogato rzeźbione barokowe organy piszczałkowe i ołtarz główny bł. Gonçalo de Amarante, w zakrystii na uwagę zasługuje strop z malowidłami kasetonowymi i obraz Najświętszej Marii.