R1JdetqaPKPcO
Kolorowa fotografia płonącego w piecu drewna. Jest ciemno, tylko ogień stanowi jaśniejszy punkt na ilustracji.

Czterdzieści i cztery, czyli mesjanizm i profetyzm III części Dziadów

Płonące drewno
Źródło: pexels, domena publiczna.
Dziady. Część trzeciaAdam Mickiewicz
Adam Mickiewicz Dziady. Część trzecia

Panie! Czymże ja jestem przed Twoim obliczem?
Prochem i niczem,
Ale gdym Tobie moję nicość wyspowiadał,
Ja, proch, będę z Panem gadał.
(Ks. Piotr, scena V, w. 1‑4)

j572AP_00000_BIB_001 Źródło: Adam Mickiewicz, Dziady. Część trzecia, dostępny w internecie: https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/dziady-dziady-poema-dziady-czesc-iii.html [dostęp 29.01.2022].

Wizjonerzy, profeci, przepowiadacze przyszłości zazwyczaj budzą nieufność, aczkolwiek znajdują również swoich wiernych odbiorców. Wydaje się, że współcześnie człowiek ma racjonalny stosunek do problemów ludzkiej egzystencji i nie ufa przepowiedniom, choć niejednokrotnie chętnie o nich czyta. Adam Mickiewicz w swoim dramacie ukazał dwóch bohaterów o skłonnościach profetycznych. Konrad zbuntował się przeciwko Bogu i był gotowy na konfrontację z Nim, nawet za cenę życia. Ksiądz Piotr – pokorny franciszkaninj0000007XRB2v23_000tp001franciszkanin – przepowiedział męczeńską ofiarę młodych Polaków. Warto zastanowić się, który z nich jest bardziej przekonujący – i dlaczego.

j0000007XRB2v23_000tp001
j0000007XRB2v23_0000000J
JPOL_E3_E4_Tekstykultury

Widzenie księdza Piotra

Ćwiczenie 1
RcqnU9WZUHEEq
Zadanie interaktywne polega na przenoszeniu odpowiednich wyrazów w ramkach do komórek tabeli.
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 2

Na podstawie lektury dramatu zbierz informacje na temat ks. Piotra. Zapisz je poniżej.

R1ck04IMTJMMW
Miejsce na notatki
Ćwiczenie 3
RmRNrVv18jKlP1
Zadanie interaktywne polega na wybraniu prawidłowych odpowiedzi spośród podanych wariantów.
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 4

Uzasadnij, że wskazane przez ciebie w ćwiczeniu 2. wartości są wyznacznikami duchowości franciszkańskiej.

R13kjNl04man3
Miejsce na notatki

Najbardziej profetycznym fragmentem III. cz. Dziadów jest Widzenie ks. Piotra. W jego wizji dzieje Polski układają się według planu Boskiego (prowidencjalizm572d_pprowidencjalizm). Dzieje narodu stanowią powtórzenie historii ewangelicznej. Ksiądz Piotr sugeruje, że naród – podobnie jak Chrystus – musi ponieść męczeńską śmierć na krzyżu, lecz później zmartwychwstanie, odzyska wolność dla siebie i innych narodów. Dlatego w dziejach świata Polska ma odegrać rolę Chrystusa narodów. Takie założenia wpisują się w koncepcję mesjanizmu.

572d_p

Przeczytaj fragmenty Widzenia ks. Piotra i wykonaj polecenia.

Dziady. Część trzeciaAdam Mickiewicz
Adam Mickiewicz Dziady. Część trzecia

Tyran wstał – Herod! – Panie, cała Polska młoda
Wydana w ręce Heroda.
Co widzę – długie, białe dróg krzyżowych biegi.
Drogi długie – nie dojrzeć przez puszcze, przez śniegi –
Wszystkie na północ – tam, tam w kraj daleki
Płyną jak rzeki.
Płyną: ta droga prosto do żelaznej bramy;
Tamta jak strumień wpadła pod skałę, w te jamy,
A tamtej ujście w morzu – Patrz! Po drogach leci
Tłum wozów – jako tłumy wiatrami pędzone.
Wszystkie tam w jedną stronę,
Ach! Panie! To nasze dzieci,
Tam, na północ – Panie, Panie!
Takiż to ich los – wygnanie.
I dasz ich wszystkich wygubić za młodu.
I pokolenie nasze zatracisz do końca?
Patrz – ha – to dziecię uszło – rośnie – to obrońca!
Wskrzesiciel narodu,
Z matki obcej, krew jego dawne bohatery,
A imię jego będzie czterdzieści i cztery.
(Scena V, w. 5–24).

j572AP_00000_BIB_001 Źródło: Adam Mickiewicz, Dziady. Część trzecia, dostępny w internecie: https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/dziady-dziady-poema-dziady-czesc-iii.html [dostęp 29.01.2022].
Ćwiczenie 5

Przedstaw ewangeliczną historię, do której odwołuje się ks. Piotr.

Przedstaw ewangeliczną historię, do której odwołuje się ks. Piotr. Zapisz swoją odpowiedź.

REdo7iBcbptHI
Miejsce na notatki
Ćwiczenie 6

Nazwij ośnieżoną krainę północną, ku której wiodą drogi całej Polski młodej i określ jej położenie na mapie.

Nazwij ośnieżoną krainę północną, ku której wiodą drogi całej Polski młodej i określ jej położenie na mapie. Zapisz swoją odpowiedź.

R1Tjge7iEMrX9
Miejsce na notatki
Ćwiczenie 7

Określ, kogo ks. Piotr miał na myśli, mówiąc: cała Polska młoda.

Określ, kogo ks. Piotr miał na myśli, mówiąc: cała Polska młoda. Zapisz swoją odpowiedź.

R1ePGaelRr4Dv
Miejsce na notatki
Ćwiczenie 8

Wytłumacz, kim jest dziecię, które uszło.

Wytłumacz, kim jest dziecię, które uszło. Zapisz swoją odpowiedź.

R1JWuhypW0mMy
Miejsce na notatki
Ćwiczenie 9

Wyjaśnij, co oznacza stwierdzenie, że wskrzesiciel pochodzi z matki obcej.

Wyjaśnij, co oznacza stwierdzenie, że wskrzesiciel pochodzi z matki obcej. Zapisz swoją odpowiedź.

RoT8RT1KqBzJK
Miejsce na notatki
Dziady. Część trzeciaAdam Mickiewicz
Adam Mickiewicz Dziady. Część trzecia

Ach, Panie, już widzę krzyż – ach, jak długo, długo
Musi go nosić – Panie, zlituj się nad sługą,
Daj mu siły, bo w drodze upadnie i skona –
Krzyż ma długie na całą Europę ramiona,
Z trzech wyschłych ludów jak z trzech twardych drzew ukuty. –
Już wleką; już mój Naród na tronie pokuty
Rzekł: PragnęRakus octem, Borus żółcią poij0000007XRB2v23_000tp002Rakus octem, Borus żółcią poi,
A matka Wolność u nóg zapłakana stoi.
Patrz – oto żołdak Moskal z kopiją przyskoczył
I krew niewinną mego narodu wytoczył
Cóżeś zrobił, najgłupszy, najsroższy z siepaczy!
On jeden poprawi się, i Bóg mu przebaczy.
Mój kochanek! Już głowę konającą spuścił, Wołając: Panie! Panie! Za coś mię opuścił!
On skonał!
(Scena V, w. 44‑59)

j572AP_00000_BIB_001 Źródło: Adam Mickiewicz, Dziady. Część trzecia, dostępny w internecie: https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/dziady-dziady-poema-dziady-czesc-iii.html [dostęp 29.01.2022].
Ćwiczenie 10

Przedstaw ewangeliczną scenę, do której nawiązuje przywołany fragment.

Przedstaw ewangeliczną scenę, do której nawiązuje przywołany fragment. Zapisz swoją odpowiedź.

R1B3naZRQ6KD6
Miejsce na notatki
Ćwiczenie 11

Wyjaśnij stwierdzenie: krzyż ma długie na całą Europę ramiona.

Wyjaśnij stwierdzenie: krzyż ma długie na całą Europę ramiona. Zapisz swoją odpowiedź.

RgZBtVPz5w70h
Miejsce na notatki
Ćwiczenie 12

Określ, kto w wykreowanej przez Mickiewicza scenie cierpi mękę na krzyżu.

Określ, kto w wykreowanej przez Mickiewicza scenie cierpi mękę na krzyżu. Zapisz swoją odpowiedź.

RTdB6lF0NbDBv
Miejsce na notatki
R1J5QOVI9GRPx
Pochód na Sybir Artur Grottger, 1866
Źródło: Artur Grottger, Wikimedia Commons, olej na płótnie, domena publiczna.
mesjanizm
Definicja: mesjanizm

nurt filozoficzny zainicjowany przez Józefa Hoëné-WrońskiegoIndeks górny 1j0000007XRB2v23_000tp0031 Indeks górny koniec, który po raz pierwszy użył tego terminu w 1831 roku; oznacza wiarę w posłannictwo dziejowe narodu polskiego oraz w nadejście przywódcy — indywidualisty (wykreowanego przez cierpienie narodu), który ustanowi nowy system wartości (prawo tworzenia i prawo postępu); człowiek ten powołany jest do wyższych celów i ma zwalczać zło na świecie; ów pomazaniec Boży (głoszący prawdy mesjaniczne) identyfikuje się z Bogiem w związku z wielką duchową przemianą i jest obrazem losu człowieka wybranego, odnajdującego swój finalny cel w wyzwoleniu od życia doczesnego (osiągnięcie nieśmiertelności); z mesjanizmem łączy się odnowa religijna, harmonijna wizja całkowitego unicestwienia zła moralnego, przezwyciężenia kryzysu, wiara w szybkie nadejście Królestwa Bożego na ziemi, oczekiwanie zbawienia, lecz również krytyka Kościoła instytucjonalnego; mesjanizm wywarł ogromny wpływ na twórczość polskich romantyków (głównie Adama Mickiewicza i Zygmunta Krasińskiego oraz na poglądy filozoficzne Augusta Cieszkowskiegoj0000007XRB2v23_000tp004Augusta Cieszkowskiego), z których każdy interpretował go w sposób odmienny; najwierniejszym jego wyznawcą był Mickiewicz, który wykorzystał podjętą przez Wrońskiego hipotezę o mesjanicznej misji Napoleona, a także wizję przyszłego pojednania Polski i Rosji; pierwszym polskim tekstem mesjanistycznym była Mowa o narodowości Polaków Kazimierza Brodzińskiego (1831), w której padło określenie narodu polskiego dla ludzkości w Chrystusie cierpiącym; w mesjanizmie filozoficznym główna zbawcza rola przypada jednostce, nie – zbiorowości, co odróżnia go od mesjanizmu narodowego, wyznawanego przez wybitnych twórców literatury romantycznej (Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Zygmunta Krasińskiego)

Ciekawostka

Zwyczaj odwoływania się do symboli religijnych dla wyrażenia uczuć patriotycznych jest od dawna rozpowszechniony i przyjmujemy jako utarte już powiedzenia, takie jak np. »męczeństwo narodu« czy »zmartwychwstanie narodu«. Pamiętać jednak należy, że to właśnie poezja romantyczna spopularyzowała takie zwroty. Dla Mickiewicza męczeństwo i zmartwychwstanie Polski nie były tylko porównaniami, zwrotami stylistycznymi. Poeta wierzył, że Opatrzność kieruje historią ludzkości, że w planach boskich naród polski ma własną misję do spełnienia. Misję tę pojmował na sposób rewolucyjny jako obalenie tyranów, wprowadzenie w życie ideałów braterstwa ludów. Polska – jak Chrystus – stawać się miała odkupicielem. Mesjaszem narodów.
(Zofia Stefanowska, Posłowie do Dziadów, [w:], Adam Mickiewicz, Dziady, Warszawa 1973.)

j0000007XRB2v23_000tp002
j0000007XRB2v23_000tp003
j0000007XRB2v23_000tp004
j0000007XRB2v23_0000002J
JPOL_E3_E4_Tekstykultury

Mesjanizm

W latach 30. XIX wieku dojrzali twórcy polskiego romantyzmu (wyrosłego na klęsce powstania listopadowego, a skonfrontowanego z doktryną mesjanizmu) wykreowali monumentalny katalog romantycznych mitów, współcześnie zbanalizowanych, a przez niektórych badaczy sprowadzanych do formuły trucizny indoktrynacyjnej. Wczesne literackie świadectwo Mickiewiczowskich fascynacji mesjanizmem – Księgi narodu i pielgrzymstwa polskiego (powstałe w okresie zbliżonym do III cz. Dziadów)
– zawierają fundamentalne dla mesjanizmu Mickiewiczowskiego imperatywy572d_pimperatywy narodowej powinności. Stanowią w obrazowym skrócie wykład dziejów ludzkości, zaprezentowany w symbolicznych analogiach: unii Polski i Litwy jako figury połączenia wszystkich ludów chrześcijańskich w imię wiary i wolności, męki Chrystusa jako figury upadku Polski i zmartwychwstania. Wątkiem kluczowym – na tle skrótowej panoramy dziejów powszechnych – są dzieje wolności (Na początku była wiara w jednego Boga i była Wolność na świecie). Z umiłowaniem wolności poeta utożsamia wiarę w Boga, a z bałwochwalstwem – niewolę. Sugeruje przy tym, że losy Polaków wpisane są w los wszystkich narodów, a rozbiór Polski jest świadectwem zepsucia i niemoralności Europy. Mickiewicz udowadniał, że wolność jako dar Chrystusowy została Europie odebrana przez władców (czcicieli bałwanów), czego konsekwencją jest upadek narodu polskiego (który stał się ofiarą wrogów). Swój wywód kończył proroctwem mesjanistycznym – wiarą, że naród polski – jak Chrystus – zmartwychwstanie i uwolni wszystkie ludy Europy z niewoli. Krystalizuje się więc następny aspekt powinności Polaków: uwolnienie wszystkich narodów europejskich! Warto przy tym zauważyć, że w Księgach narodu Mickiewicz ukazał społeczeństwo doskonałe, zgodne z wyobrażeniem o złotym wieku ludzkości, wskazał system patriarchalny, swobodę, równość. Ale w przypadku tekstu Mickiewiczowskiego podmiotem nie są Kościół ani religia, ani żadne konkretne wyznanie – jest nim naród.

RoNPAxgmiQ20S
Wieczór – zakładanie kajdan
Źródło: Aleksander Sochaczewski, 1923, domena publiczna.

Przeczytaj zamieszczone poniżej fragmenty. Zastanów się nad mesjaniczną wymową śmierci Wasilewskiego.

Dziady. Część trzeciaAdam Mickiewicz
Adam Mickiewicz Dziady. Część trzecia

Wasilewski nie zemdlał, nie zwisnął, nie ciężał,
Ale jak padł na ziemię prosto, tak stężał.
Niesiony, jak słup sterczał i jak z krzyża zdjęte
Ręce miał nad barkami żołnierza rozpięte.
(Scena I, w. 265‑69).

j572AP_00000_BIB_001 Źródło: Adam Mickiewicz, Dziady. Część trzecia, dostępny w internecie: https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/dziady-dziady-poema-dziady-czesc-iii.html [dostęp 29.01.2022].
Dziady. Część trzeciaAdam Mickiewicz
Adam Mickiewicz Dziady. Część trzecia

Kibitka w tłum wjechała; nim bicz tłumy przegnał,
Stanęli przed kościołem; i właśnie w tej chwili
Słyszałem dzwonek, kiedy trupa przewozili
Spojrzałem w kościół pusty i rękę kapłańską
Widziałem, podnoszącą ciało i krew Pańską,
I rzekłem: Panie! Ty, co sądami Piłata
Przelałeś krew niewinną dla zbawienia świata,
Przyjm tę spod sądów cara ofiarę dziecinną,
Nie tak świętą i wielką, lecz równie niewinną.
(Scena I, w. 280–288)

j572AP_00000_BIB_001 Źródło: Adam Mickiewicz, Dziady. Część trzecia, dostępny w internecie: https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/dziady-dziady-poema-dziady-czesc-iii.html [dostęp 29.01.2022].
Ćwiczenie 13

Wyjaśnij, jakie znaczenie ma fakt, że w tym samym momencie wzrok Sobolewskiego padł na kościół pusty, w którym ksiądz odprawiał mszę, i na plac więzienny, gdzie carscy żandarmi prowadzili młodzież do kibitek.

Wyjaśnij, jakie znaczenie ma fakt, że w tym samym momencie wzrok Sobolewskiego padł na kościół pusty, w którym ksiądz odprawiał mszę, i na plac więzienny, gdzie carscy żandarmi prowadzili młodzież do kibitek. Zapisz swoją odpowiedź.

Rhi9XX5EHjgh8
Miejsce na notatki
Ćwiczenie 14

Określ, czego symbolem jest kibitka.

Określ, czego symbolem jest kibitka.

RVKfKSlPWHqtM
Miejsce na notatki
Ćwiczenie 15

Na podstawie przywołanego fragmentu zinterpretuj wyrażenie deifikacja ofiary dziecinnej.

Na podstawie przywołanego fragmentu zinterpretuj wyrażenie deifikacja ofiary dziecinnej. Zapisz swoją odpowiedź.

R1XYDdxO6dNQ5
Miejsce na notatki

Przeczytaj poniższy fragment III cz. Dziadów, a następnie wykonaj polecenia.

Dziady. Część trzeciaAdam Mickiewicz
Adam Mickiewicz Dziady. Część trzecia

Widzę – to Matka Boska – cudowny blasku!
Pogląda na mnie, bierze wianek w dłonie,
Podaje Jezusowi, a Jezus dziecię
Z uśmiechem rzuca na mnie kwiecie –
Jak wypiękniały kwiatki – jak ich wiele – krocie,
A wszystkie w przelocie
Szukają na powietrzu siebie,
Moje kochanki!
(Scena IV, w. 54–60)

j572AP_00000_BIB_001 Źródło: Adam Mickiewicz, Dziady. Część trzecia, dostępny w internecie: https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/dziady-dziady-poema-dziady-czesc-iii.html [dostęp 29.01.2022].
Ćwiczenie 16
RFfKZuQKGN9BP
Zadanie interaktywne, należy wybrać prawidłową odpowiedź spośród podanych możliwości.
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 17
R1LZy5IxBZC2q
Zadanie interaktywne, należy wybrać prawidłową odpowiedź spośród podanych możliwości.
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
RfQTsoPkoW4W4
Zadanie interaktywne, należy wybrać prawidłową odpowiedź spośród podanych możliwości.
Ćwiczenie 18

Wyjaśnij, w jakim sensie widzenie to koresponduje z mesjanicznym przesłaniem ks. Piotra.

Wyjaśnij, w jakim sensie widzenie to koresponduje z mesjanicznym przesłaniem ks. Piotra. Zapisz swoją odpowiedź.

RJdBO1pZYrrQ4
Miejsce na notatki

Widzeniu ks. Piotra występuje analogia między cierpieniem Chrystusa i cierpieniem uciemiężonego narodu. W wizji księdza dramat młodego pokolenia Polaków kojarzy się z losem dzieci, które Herod w obawie przed władzą nadchodzącego Mesjasza skazał na zagładę. Mickiewicz sugeruje, że sytuacja młodych Polaków stała się beznadziejna. Konsekwencją zesłania na Sybir jest powolne umieranie, zarówno w sensie fizycznym, jak i duchowym. Ten pesymistyczny, porażający w swej wymowie obraz rzeczywistości rozświetla proroctwo o dziecięciu, które uszło z życiem i rośnie na zbawcę i wskrzesiciela narodu. Przed oczami księdza rozpościera się symbol Golgoty. Upersonifikowany naród występuje w roli niewinnie skazanego i umęczonego Chrystusa. Jednocześnie pojawia się sugestia narodowego zmartwychwstania. Mistyczny finał tej sceny rozgrywa się przy dźwiękach wielkanocnej pieśni, podczas której naród – podniesiony do roli Mesjasza – skonał (lecz zmartwychwstanie). Widzenie zamyka optymistyczna zapowiedź nadejścia zbawiciela narodu, którego imię czterdzieści i cztery zostaje wymienione dwukrotnie. Ksiądz Piotr kreuje koncepcję historiozoficznąj0000007XRB2v23_000tp005historiozoficzną, według której narody zrzucą z siebie jarzmo tyranii i nastąpi przewrót, który zapoczątkuje nową erę. Widzenie zawiera również krytykę narodów europejskich, które obojętnie patrzyły na polskie dążenia niepodległościowe.

572_d
j0000007XRB2v23_000tp005
j0000007XRB2v23_0000003Y

Widzenie

Przeczytaj wiersz Mickiewicza, a następnie wykonaj polecenia.

WidzenieAdam Mickiewicz
Adam Mickiewicz Widzenie

Dźwięk mię uderzył – nagle moje ciało,
Jak ów kwiat polny, otoczony puchem,
Prysło, zerwane anioła podmuchem,
I ziarno duszy nagie pozostało.
I zdało mi się, żem się nagle zbudził
Ze snu strasznego, co mię długo trudził.
I jak zbudzony ociera pot z czoła,
Tak ocierałem moje przeszłe czyny,
Które wisiały przy mnie, jak łupiny
Wokoło świeżo rozkwitłego zioła.
Ziemię i cały świat, co mię otaczał,
Gdzie dawniej dla mnie tyle było ciemnic,
Tyle zagadek i tyle tajemnic,
I nad którymi jam dawniej rozpaczał, –
Teraz widziałem jako w wodzie na dnie,
Gdy na nią ciemną promień słońca padnie.
Teraz widziałem całe wielkie morze,
Płynące z środka, jak ze źródła, z Boga,
A w nim rozlana była światłość błoga.
I mogłem latać po całym przestworze,
Biegać, jak promień, przy boskim promieniu
Mądrości bożej; i w dziwnym widzeniu
I światłem byłem, i źrenicą razem.
I w pierwszym, jednym, rozlałem się błysku
Nad przyrodzenia całego obrazem;
W każdy punkt moje rzuciłem promienie,
A w środku siebie, jakoby w ognisku,
Czułem od razu całe przyrodzenie.
Stałem się osią w nieskończonym kole,
Sam nieruchomy, czułem jego ruchy;
Byłem w pierwotnym żywiołów żywiole,
W miejscu, skąd wszystkie rozchodzą się duchy,
Świat ruszające, same nieruchome:
Jako promienie, co ze środka słońca
Leją potoki blasku i gorąca,
A słońce w środku stoi niewidome.
I byłem razem na okręgu koła,
Które się wiecznie rozszerza bez końca
I nigdy bóstwa ogarnąć nie zdoła.
I dusza moja, krąg napełniająca,
Czułem, że wiecznie będzie się rozżarzać,
I wiecznie będzie ognia jej przybywać;
Będzie się wiecznie rozwijać, rozpływać,
Rosnąć, rozjaśniać, rozlewać się – stwarzać,
I coraz mocniej kochać swe stworzenie,
I tym powiększać coraz swe zbawienie.
Przeszedłem ludzkie ciała, jak przebiega
Promień przez wodę, ale nie przylega
Do żadnej kropli: wszystkie na wskroś zmaca,
I wiecznie czysty przybywa i wraca,
I uczy wodę, skąd się światło leje.
I słońcu mówi, co się w wodzie dzieje.
Stały otworem ludzkich serc podwoje,
Patrzyłem w czaszki, jak alchymikj0000007XRB2v23_000tp006alchymik w słoje.
Widziałem, jakie człek żądze zapalał,
Jakiej i kiedy myśli sobie nalał,
Jakie lekarstwa, jakie trucizn wary
Gotował skrycie. A dokoła stali
Duchowie czarni, aniołowie biali,
Skrzydłami studząc albo niecąc żary,
Nieprzyjaciele i obrońcy duszni,
Śmiejąc się, płacząc – a zawsze posłuszni
Temu, którego trzymali w objęciu,
Jak jest posłuszna piastunka dziecięciu
Które jej ojciec, pan wielki, poruczy,
Choć ta na dobre, a ta na złe uczy.

j0000007XRB2v23_00000_BIB_003 Źródło: Adam Mickiewicz, Widzenie, [w:] tegoż, Dzieła, t. 1, Warszawa 1993, s. 407–409.
Ćwiczenie 19

Określ, jaka sytuacja została zilustrowana w Widzeniu.

Określ, jaka sytuacja została zilustrowana w Widzeniu. Zapisz swoją odpowiedź.

RRHmeyQcvmjVQ
Miejsce na notatki
Ćwiczenie 20

Wymień właściwości duszy, które można dostrzec po tym, jak z ciała wyleciała.

Wymień właściwości duszy, które można dostrzec po tym, jak z ciała wyleciała. Zapisz swoją odpowiedź.

R7md9Jb8NSXSX
Miejsce na notatki
Ćwiczenie 21

Utwór Mickiewicza koresponduje ze znaną pieśnią średniowieczną. Podaj jej tytuł.

Utwór Mickiewicza koresponduje ze znaną pieśnią średniowieczną. Zapisz jej tytuł.

RTp2qC9uJCiVj
Miejsce na notatki
Ćwiczenie 22

Zastanów się, czy dusza podmiotu lirycznego ma cechy proroka lub geniusza romantycznego (w trakcie aktu stwarzania). Uzasadnij swoje zdanie.

Zastanów się, czy dusza podmiotu lirycznego ma cechy proroka lub geniusza romantycznego (w trakcie aktu stworzenia). Uzasadnij swoje zdanie. Zapisz odpowiedź poniżej.

R1CTZg3ptRGF8
Miejsce na notatki
j0000007XRB2v23_000tp006
j0000007XRB2v23_0000004L
JPOL_E3_E4_Preteksty

Przeczytaj fragment utworu Juliusza Słowackiego, zwróć uwagę na nawiązania do tematyki Dziadów.

Podróż do Ziemi Świętej

Podróż do Ziemi Św. z NeapoluJuliusz Słowacki
Juliusz Słowacki Podróż do Ziemi Św. z Neapolu

Pieśń IX (fragment)
Czy nie widzicie, żem chory – szatanizm,
Bajronizm – siedem mnie dręczy boleści;
Wierzę w religię mas – w republikanizm,
W postęp… a nawet… wierzę w te czterdzieści
Cztery… choć nie wiem, co ta liczba znaczy,
Ale w nią wierzę jak w dogmat… z rozpaczy.

j0000007XRB2v23_00000_BIB_004 Źródło: Juliusz Słowacki, Podróż do Ziemi Św. z Neapolu, [w:] tegoż, Dzieła wybrane, Wrocław 1979.
Ćwiczenie 23

Zinterpretuj wypowiedź Juliusza Słowackiego. Skąd może wynikać jego sceptycyzm wobec dramatu Adama Mickiewicza?

Zinterpretuj wypowiedź Juliusza Słowackiego. Skąd może wynikać jego sceptycyzm wobec dramatu Adama Mickiewicza? Zapisz swoją odpowiedź.

R1465fX91VGWW
Miejsce na notatki
j0000007XRB2v23_0000004S
JPOL_E3_E4_Zadaniowo

Zadaniowo

Polecenie 1

Do dziś badacze nie rozszyfrowali znaczenia liczby czterdzieści cztery. Spróbuj opracować własną koncepcję. Możesz zainspirować się dotychczasowymi kierunkami badań, np. dopatrywano się kontekstu biblijnego albo zaszyfrowanych inicjałów Adama Mickiewicza.

RNYxVHGSk4sO9
Miejsce na notatki
572AP_001r
R19Ytd1CGVISf1
Zadanie interaktywne polega na uszeregowaniu słów kluczy w hierarchii ważności (według ucznia): Adam Mickiewicz, mesjanizm, Dziady, dramat romantyczny, profetyzm.
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.

Słowa klucze

Zapoznaj się z poniższymi słowami kluczami związanymi z lekcją, a następnie zaproponuj ich własną kolejność. Możesz kierować się tym, co cię zaciekawiło, poruszyło, zaskoczyło itp. Przygotuj krótkie uzasadnienie swojej propozycji. Zapisz swoje propozycje.

Słowa klucze: Adam Mickiewicz, mesjanizm, Dziady, dramat romantyczny, profetyzm.

RCqcduJoDxWaB
Miejsce na notatki