Architektura Forteca Valença do Minho Walencja, Portugalia

Położona na wzgórzu, na lewym brzegu rzeki Minho, twierdza zajmuje powierzchnię 21 ha i składa się z dwóch nieregularnych wielokątów obudów, zwieńczeń i magistral. Ma ok. 1000 m długości i 350 m szerokości, obwód obronny sięga ok. 2,5 km. Jedną z cech wyróżniających ufortyfikowany kompleks Valença jest to, że główne elementy kompozycyjne systemu obronnego są wzorcowym przykładem rozwiązań technicznych architektury obronnej w ówczesnej Europie. Fortyfikacje są jednym z najbardziej niezwykłych przykładów portugalskich zastosowań pentagonalnych konstrukcji obronnych, powstałych w końcu XV i na początku XVI w., w odpowiedzi na rozwój artylerii. Ten system fortyfikacji opracowali we Włoszech Giorgio Martini Francesco (1439–1501) oraz bracia Antonio da Sangallo (1955–1534) i Giuliano da Sangallo (1445–1516), uważani za najwybitniejszych przedstawicieli szkoły włoskiej. Wraz z budową cytadeli w Antwerpii Włosi Francesco Paciotto (1521–1591) i Galeazzo Alghisi (1523–1573) rozpowszechnili swoje rozwiązania w całej Europie, co doprowadziło do rozwoju innych szkół fortyfikacji bastionowych, wśród których do najwybitniejszych należą szkoła flamandzka, reprezentowana przez Menna van Coehoorna (1641–1704), oraz francuska, z Sebastianem Vaubanem (1633–1707) na czele. W Portugalii włoskie idee były rozpowszechniane przez Benedetta da Ravennę (1485–1556), ale sztukę fortyfikacji bastionowej rozwinął w poł. XVII w. Louis Serrão Pimentel (1613–1679). W północnej Portugalii projekty obronne początkowo były realizowane przez francuskiego inżyniera wojskowego Michela de l’Ecole (?–1688) i jego ucznia Manuela Pinta Vilalobosa (? –1734). Dwóch głównych autorów projektu fortyfikacji Valença. Pierwszy został powołany do służby przez władze portugalskie w czasie wojny, zyskując reputację w kampanii na granicy Minho jako porucznik, generał artylerii, służąc w Conde de Castelo Melhor, a następnie został gubernatorem Minho Armas. Był odpowiedzialny m.in. za projekty, budowy umocnień fortec Silva i San Francisco. W końcu został zatrudniony w prowincji Minho do projektowania systemów fortyfikacyjnych, takich jak Valença. Inżynier i architekt wojskowy Manuel Pinto Vilalobos urodził się w Viana da Foz de Lima (Viana do Castelo). Syn i imiennik architekta Vilalobosa. Prace w prowincji Minho rozpoczął jako asystent inżyniera w 1682 r., pod kierunkiem francuskiego inżyniera Michela de l’Ecole. Był odpowiedzialny za liczne obszary fortyfikacji w Minho, w Tras-os-Montes.