Architektura sakralna Katedra Najświętszej Maryi Panny od Wcielenia Grenada, Hiszpania

Dzieło, którego wznoszenie rozpoczął w 1523 Enrique de Egas r., jednakże rada kapituły podjęła decyzję o zmianie planów budowy i przekazaniu kontynuowania prac architektowi Diego de Siloé, który podczas podróży do Włoch poznał renesans włoski. Do czasu zakończenia budowy w 1704 r. następcami Siloé było wielu wybitnych architektów, wśród nich Alonso Cano, który w 1667 r. ukończył fasadę budynku. Katedra o wymiarach 67 × 116 m jest przykładem gotyku izabelińskiego. W zakrystii znajduje się muzeum z kielichami, krzyżami procesyjnymi i relikwiarzami, są tam również korona i berło królowej Izabeli, miecz Ferdynanda oraz flagi wykorzystywane podczas podboju emiratu Grenady. Jest tam kolekcja flamandzkich i włoskich gobelinów, a także dzieła Hansa Memlinga, Rogiera van der Weydena oraz Sandra Botticellego. Do katedry przylega słynna Capilla Real (kaplica Królewska), w której mieszczą się groby Królów Katolickich, wykonane z marmuru kararyjskiego przez florenckiego rzeźbiarza Domenica Fancellego, a także ich córki Joanny Szalonej oraz jej męża Filipa I Pięknego z dynastii Habsburgów, wyrzeźbione przez Bartolomé Ordoñeza.