Granice prowokacji w sztuce
Liceum ogólnokształcące i technikum
Język polski
Piramida zwierząt sztuka krytyczna Katarzyna Kozyra Banksy Édouard Manet skandal prowokacja etyka Czterej muzykanci z Bremy
Udostępnij
Starter:
- fotografia: Jedna z prac Banksy'ego; sztuka krytyczna - cechy i formy; polecenie przeczytania baśni "Czterej muzykanci z Bremy" braci Grimm i zastanowienie się, jakie jest główne przesłanie tej opowieści, sformułowanie syntetyzującej notatki;
Rozdział: Teksty kultury
- trzy ćwiczenia związane z baśnią "Czterej muzykanci z Bremy"; biogram Katarzyny Kozyry; fotografia: Piramida zwierząt Katarzyna Kozyra; omówienie instalacji; trzy ćwiczenia otwarte dotyczące "Piramidy zwierząt";
Rozdział: Skandale artystyczne – Édouard Manet
- obraz: Śniadanie na trawie.Édouard Manet; obraz: Olimpia. Édouard Manet; fotografia i biogram Édouarda Maneta; Aleksander Wojciechowski "Édouard Manet"; Henri Perruchot "Manet"; Émile Zola "Édouard Manet"; cztery ćwiczenia otwarte dotyczące Maneta; trzy ćwiczenia interaktywne w tym odnoszące się do Maneta i wyszukanie w dostępnych źródłach innych przykładów dzieł sztuki, które miały prowokować lub szokować odbiorców;
Rozdział: O etyce w sztuce – Banksy
- Dorota Łagodzka "Paradoksy wolności"; informacja o akcji artystycznej Banksy'ego "Krzyczenie owiec"; ilustracja: Rysunek przedstawiający manifest artystyczny Banksy'ego "The sirens of the lambs"; cztery ćwiczenia otwarte (w tym polecenie wyszukania w internecie zdjęć lub nagrań ilustrujących manifest artystyczny Banksy’ego The Sirens of the Lambs; zwrócenie uwagi na reakcje widzów‑przechodniów); ćwiczenie interaktywne słowa klucze.
Bibliografia:
- Źródło: Aleksander Wojciechowski, Édouard Manet, Leipzig 1973, s. 12.
- Źródło: Dorota Łagodzka, Paradoksy wolności, dostępny w internecie: http://www.obieg.pl/artmix/16533 [dostęp 14.07.2021].
- Źródło: Émile Zola [czyt. emil zola], Édouard Manet, [w:] Émile Zola, Francuscy pisarze i krytycy o malarstwie 1820–1876, t. 3, oprac. Hanna Morawska, wybór Hanna Morawska, Warszawa 1977, s. 392–395.
- Źródło: Henri Perruchot [czyt. ąri peruszo], Manet, tłum. Krystyna Dolatowska, Warszawa 1978, s. 138–139.