Bóg Słońca - Sol

Szczegóły:

Tytuł

Bóg Słońca - Sol

Data powstania

między 190-220

Miejsce powstania

Cesarstwo Rzymskie

Gatunek

intaglio (gemma). gliptyka

Technika

rytowanie. szlifowanie

Materiał

agat

Właściciel obiektu

Muzeum Narodowe w Krakowie

Udział w wydarzeniach

Bliżej kultury. Cyfryzacja reprezentatywnych kolekcji [] [2016-10-01 - 2019-09-30]

Opis

Sol, bóg słońca, stoi frontalnie z odsłoniętym torsem, koroną promienistą na głowie i płaszczem owiniętym na prawej ręce, ubrany tylko w krótką tunikę sięgającą kolan. W prawej ręce trzyma bicz, lewą podnosi w charakterystycznym geście, któremu nadawano apotropaiczne znaczenie. Czasami Sol pojawia się na gemmach razem z inskrypcjami magicznymi, jednak wariant przedstawiony na opisywanym intaglio takowych nie posiada i dlatego nie należy wiązać go z gemmami magicznymi. Nie oznacza to jednak, że gemma nie mogła być noszona jako amulet zapewniający ochronę i przychylność przedstawionego na niej bóstwa. Ten typ przedstawienia Sola został spopularyzowany na gemmach i monetach w czasach panowania dynastii Sewerów, kiedy to kult boga słońca był rozpowszechniony w Rzymie. Pojawia się on kolejno na denarach i aureusach Septymiusza Sewera (193–211 r. n.e.), Karakalli (211–217 r. n.e.), Heliogabala (218–222 r. n.e.) i Aleksandra Sewera (222–235 r. n.e.). Gemmy z przedstawieniami Sola były szczególnie popularne wśród rzymskich legionistów, na co wskazują liczne znaleziska obiektów tego typu, np. w Carnuntum. Rodzaj użytego kamienia, jego forma, styl grawerunku oraz analogiczne przedstawienia na monetach pozwalają na datowanie zabytku na przełom II i III w. n.e.

Paweł Gołyźniak

 

Numer inwentarzowy

MNK IV-Ew-Zł-158

Prawa autorskie

Domena publiczna

Link do skanu

https://zbiory.mnk.pl/pl/katalog/548398

Link do obiektu

https://zbiory.mnk.pl/pl/katalog/548398

Instytucja

Muzeum Narodowe w Krakowie