Westalka Rea Sylwia

Szczegóły:

Tytuł

Westalka Rea Sylwia

Data powstania

między 20 p.n.e.-20

Miejsce powstania

Cesarstwo Rzymskie

Gatunek

intaglio (gemma). gliptyka

Technika

rytowanie. szlifowanie

Materiał

karneol

Właściciel obiektu

Muzeum Narodowe w Krakowie

Udział w wydarzeniach

Bliżej kultury. Cyfryzacja reprezentatywnych kolekcji [] [2016-10-01 - 2019-09-30]

Opis

Rea Sylwia siedząca na skale, ubrana w długą szatę (chiton), prawą ręką podtrzymuje stojące przed nią naczynie – hydrię. Za jej plecami znajdują się dwa kłosy zboża, nad głową zaś lata orzeł trzymający w szponach berło. Rea Sylwia była postacią z legend latyńskich, córką Numitora, potomka Eneasza i króla miasta Alba Longa. Z jej związku z bogiem wojny Marsem mieli się narodzić legendarni założyciele Rzymu – Romulus i Remus. Na opisywanym intaglio Rea Sylwia pogrążona jest we śnie, podczas którego otrzymała od Jowisza przepowiednię o tym, że jej synowie pomszczą śmierć jej ojca Numitora i założą nowe miasto Rzym. Jowisz został przedstawiony tutaj pod postacią orła trzymającego w szponach berło władzy (łac. ‘sceptrum’). Temat ten występuje w gliptyce rzymskiej niemal wyłącznie na przełomie I w. p.n.e. i I w. n.e., najczęściej jest grawerowany w karneolu i sardzie. Za panowania cesarza Oktawiana Augusta (27 r. p.n.e.–14 r. n.e.) stał się on symbolem władzy cesarskiej, m.in. przez związki Rei Sylwii z Eneaszem, a tym samym mitycznymi początkami rodu Juliuszy. Kłosy zboża symbolizują szczęście i dobrobyt, które gwarantuje władza cesarska. Można uznać więc, że intaglio miało charakter propagandowy i być może należało do jednego ze zwolenników cesarza Augusta.

Paweł Gołyźniak

 

Numer inwentarzowy

MNK IV-Ew-Zł-177

Prawa autorskie

Domena publiczna

Link do skanu

https://zbiory.mnk.pl/pl/katalog/549386

Link do obiektu

https://zbiory.mnk.pl/pl/katalog/549386

Instytucja

Muzeum Narodowe w Krakowie