Sol powożący kwadrygą

Szczegóły:

Tytuł

Sol powożący kwadrygą

Data powstania

między 80-220

Miejsce powstania

Cesarstwo Rzymskie

Gatunek

intaglio (gemma). gliptyka

Technika

rytowanie. szlifowanie

Materiał

karneol

Właściciel obiektu

Muzeum Narodowe w Krakowie

Udział w wydarzeniach

Bliżej kultury. Cyfryzacja reprezentatywnych kolekcji [] [2016-10-01 - 2019-09-30]

Opis

Sol w koronie promienistej na głowie powozi rydwanem zaprzężonym w cztery konie (kwadrygą) skierowaną w lewo. Został przedstawiony w nietypowy sposób, nie jako bóstwo solarne, ale jako woźnica rydwanu, trzymający lejce obiema rękoma. Sol był patronem wyścigów rydwanów odbywających się na stadionach rzymskich miast. Ołtarz mu poświęcony znajdował się w najsłynniejszym miejscu wyścigów, jakim był Circus Maximus w Rzymie. Kult Sola był szeroko rozpowszechniany w Cesarstwie Rzymskim już w I w. n.e. Styl grawerunku, odznaczający się użyciem techniki perełkowej połączonej z surowością i elegancją formy, wskazuje na dość wczesne datowanie gemmy, być może na koniec I w. n.e. Jednak bardzo podobne przedstawienie występuje na denarach i aureusach bitych przez cesarza Karakallę (211–218 r. n.e.) w latach 215–216 n.e. Cesarz ten znacząco przyczynił się do rozpowszechnienia kultu Sola, a w okresie panowania dynastii Sewerów gliptyka rzymska przeżywała odrodzenie, a nawiązania do klasycyzmu epoki Augusta (widoczne w stylistyce i grawerunku gemmy) są obserwowane we wszystkich gałęziach sztuki rzymskiej.

Paweł Gołyźniak

 

Numer inwentarzowy

MNK IV-Ew-Zł-933

Prawa autorskie

Domena publiczna

Link do skanu

https://zbiory.mnk.pl/pl/katalog/26445

Link do obiektu

https://zbiory.mnk.pl/pl/katalog/26445

Instytucja

Muzeum Narodowe w Krakowie