Tkanki i organy roślinne
Słownik
wytwór skórki pędu; składa się z dwóch komórek szparkowych, między którymi znajduje się szparka – otwór, przez który zachodzi parowanie wody i wymiana gazowa
główna część liścia, najczęściej szeroka i płaska, przystosowana do prowadzenia procesu fotosyntezy
roślinna tkanka przewodząca wodę i sole mineralne
proces wytwarzania substancji odżywczych przez rośliny zachodzący przy udziale światła słonecznego
organ, który dostarcza roślinom wodę i sole mineralne, utrzymuje pęd w podłożu i może służyć do gromadzenia substancji zapasowych;
korzenie wyrastające w dowolnych, nietypowych miejscach dojrzałych organów, np. z liści lub łodyg; tworzą system wiązkowy
organ roślin nasiennych, który służy do rozmnażania płciowego
organ wegetatywny roślin, w którym zachodzą procesy fotosyntezy, wymiany gazowej i parowania; liście mogą być pojedyncze lub złożone
organ rośliny, na którym znajdują się liście, kwiaty i owoce; przewodzi wodę z solami mineralnymi z korzeni do liści i substancje pokarmowe z liści do korzeni; pełni rolę spichrzową; służy do rozmnażania wegetatywnego
roślinna tkanka przewodząca substancje odżywcze
długie odcinki pędu między jego węzłami
przystosowania kształtu i tkankowej budowy korzenia do pełnienia innych funkcji niż utrzymywanie rośliny w glebie i pobieranie wody; wyróżnia się m.in. przystosowania do gromadzenia pokarmu, rozmnażania, pobierania wilgoci z powietrza, pobierania tlenu, prowadzenia fotosyntezy
przystosowania kształtu i tkankowej budowy liścia do pełnienia innych funkcji niż odżywianie; wyróżnia się m. in. przystosowania do rozmnażania, gromadzenia pokarmu i wody, obrony, chwytania organizmów, przetrwania w warunkach suszy
organ roślin nasiennych służący im do rozprzestrzeniania się; zawiera zarodek nowej rośliny, tkankę odżywczą i łupinę nasienną
część organizmu rośliny przystosowana do pełnienia określonych funkcji, np. liść, łodyga, korzeń, kwiat
organ charakterystyczny tylko dla roślin okrytonasiennych; powstaje z zalążni słupka, a u niektórych roślin także z dna kwiatowego; składa się z owocni i nasion
zawiązek pędu, liścia lub kwiatu zlokalizowany na szczycie pędu lub w kątach liści
nadziemna część rośliny, złożona z łodygi, będącej osią pędu, oraz osadzonych na niej liści, pąków, kwiatów i owoców; może być zielony lub zdrewniały
zespół komórek o podobnym pochodzeniu i zbliżonej budowie, pełniących określone funkcje w organizmie
tkanka roślinna, która wypełnia ciało roślin, luźno ułożona między innymi tkankami; odbywa się w niej fotosynteza lub magazynowanie substancji
tkanka roślinna występująca na powierzchni ciała rośliny; chroni ją przed uszkodzeniami i szkodliwym wpływem środowiska
tkanka roślinna, która transportuje wodę z solami mineralnymi z korzeni do liści oraz przewodzi substancje pokarmowe wytworzone w liściach podczas fotosyntezy do wszystkich organów rośliny; składa się z komórek drewna (naczyń) i komórek łyka (rurki sitowe)
tkanki roślinne, w których podziały komórkowe nie zachodzą lub zachodzą wyjątkowo rzadko; mają określoną budowę i pełnią konkretną funkcję w roślinie
tkanki roślinne, których komórki są zdolne do regularnych podziałów komórkowych; powstające w ich wyniku komórki potomne tworzą tkanki stałe
tkanka roślinna o sztywnych ścianach komórkowych, zapewniająca roślinom odporność na zginanie, rozciąganie oraz umożliwiająca organom zachowanie kształtu
szczytowa część łodygi lub korzenia, zbudowana z komórek tkanki twórczej, które stale się dzielą
odcinki korzenia pełniące różne funkcje; w strefie wierzchołkowej odbywa się namnażanie komórek, w strefie wzrostu – ich wydłużanie, w strefie włośnikowej – pobieranie wody; korzenie strefy bocznej utrzymują roślinę w podłożu
miejsca pędu, z których wyrastają liście