Źródło poetyckiego natchnienia
Warto wiedzieć!
Natchnienie to coś, co rozbudza wyobraźnię pisarza, rodzi chęć twórczego działania i inspiruje do tworzenia nowych dzieł. Twórcza wena może pojawić się w najmniej oczekiwanym momencie i równie niespodziewanie odejść.
Uzupełnij mapę myśli do hasła natchnienie zgodnie z własnymi skojarzeniami.
Wypisz jak najwięcej skojarzeń dotyczących natchnienia. Skorzystaj z pytań pomocniczych i podpowiedzi.
1. Czym jest natchnienie?
2. Co robić, żeby mieć natchnienie?
3. Co może być źródłem natchnienia?
4. Jakie wyrazy są pokrewne do słowa natchnienie?
Zapoznaj się z filmem na temat symbolisymboli natchnienia, a następnie wykonaj polecenia.

Film dostępny pod adresem /preview/resource/R1URDB5Nl6XXr
Film na temat źródeł natchnienia dla artystów.
Rozważ, czy do stworzenia dzieła wystarczy tylko natchnienie. Uzasadnij swoją odpowiedź.
Zastanów się i odpowiedz, dlaczego wśród wielu symboli natchnienia znalazły się też takie, które „mają skrzydła” - np. skrzydlaty koń, łabędź, słowik. Zwróć uwagę na symbolikę skrzydeł i uzasadnij swoją odpowiedź.
Biblia to Święta Księga chrześcijan, którą Jej autorzy pisali pod wpływem natchnienia. Rozważ, czy poetyckie natchnienie można utożsamiać z tym, pod którego wpływem powstała Biblia. Uzasadnij swoją odpowiedź.
Zapoznaj się z informacjami przedstawionymi na poniższej ilustracji interaktywnej , a następnie wykonaj ćwiczenia.
Rośliny: drzewo laurowe Instrumenty: lira, harfa Obiekty astronomiczne: gwiazdy, księżyc
Pożywienie: Miód
Treść: Zwierzęta: pegaz - symbol natchnienia poetyckiego; słowik - symbol wiosny; łabędź - symbol piękna i doskonałości; pióro - symbol natchnienia, pisarza. Rośliny: drzewo laurowe - symbolizuje chwałę, sławę. Instrumenty: lira - symbol natchnienia, pieśni; harfa - symbol muzyki i tańca. Obiekty astronomiczne: gwiazda - symbol natchnienia, wolności; księżyc - symbol cyklicznego odradzania się, tajemnej stron natury. Pożywienie: miód - symbol niebiańskiego jadła, natchnienia poetyckiego.
Zapoznaj się z ilustracją interaktywną i korzystając ze słownika symboli lub innych źródeł, uzupełnij informacje na temat symboliki zwierząt, roślin, instrumentów, obiektów astronomicznych i pożywienia. Kliknij znacznik (+) w prawym dolnym rogu.
Zapoznaj się z ilustracją interaktywną i korzystając ze słownika symboli, uzupełnij informacje na temat symboliki zwierząt, roślin, instrumentów, obiektów astronomicznych i pożywienia.
Zaprojektuj własną ilustrację z symbolami natchnienia.
Jakie znasz inne popularne symbole? Wypisz swoje propozycje.
Rozważ, dlaczego symbolami natchnienia są zwierzęta, rośliny, instrumenty. Uzasadnij swoją odpowiedź.
Konstanty Ildefons Gałczyński

Konstanty Ildefons Gałczyński
- poeta, znany przede wszystkim jako autor tekstów humorystycznych wydanych pod wspólnym tytułem „Teatrzyk Zielona Gęś”. Po wybuchu II wojny światowej został powołany do wojska. Trafił do niewoli radzieckiej, gdzie później został przekazany okupantom niemieckim. Po wojnie w latach 1945‑1946 przebywał w Brukseli i Paryżu. W 1946 roku Gałczyński powrócił do Polski i zamieszkał w Krakowie. W leśniczówce Pranie położonej nad Jeziorem Nidzkim, która była ukochanym miejscem wypoczynku Gałczyńskiego, obecnie znajduje się tu muzeum poświęcone pamięci poety.

Utwór K. I. Gałczyńskiego Liryka, liryka, tkliwa dynamika powstał w 1946 roku, po powrocie poety do Polski. Podmiot liryczny z wiersza spaceruje po mieście, spotykając się ze znajomymi i załatwiając codzienne sprawunki, zachwyca się pięknem otaczającej go rzeczywistości. Tekstu tego warto wysłuchać w aranżacji muzycznej Grzegorza Turnaua.
Przeczytaj wiersz Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, a następnie wykonaj poniższe ćwiczenia.
Liryka, liryka, tkliwa dynamikaSam nie rozumiem, skąd to mi się bierze,
że jestem mitologiczne zwierzę,
ni to świnio‑byk i ni to koto‑pies,
w ogóle z innych stron:
liryka, liryka,
tkliwatkliwa dynamikadynamika,
angelologiaangelologia
i dal.Idę, powiedzmy, wieczorem z Arturem
i nagle: księżyc wschodzi nad murem,
Artur ostrzega, bo dobry kolega:
– Nie patrz. – A ja jak bóbr:
liryka, liryka,
tkliwa dynamika,
angelologia
i dal.W takim „PrzekrojuPrzekroju” po prostu się boją
bo jak na przykład wejdę do pokoju
i się zamyślę, powiedzmy, o Wiśle,
to zaraz łzy jak groch:
liryka, liryka,
tkliwa dynamika,
angelologia
i dal.Wy się nie dziwcie, śliczni panowie,
sześć lat po świecie tułał się człowiek
i nagle: Polska i harfa eolskaharfa eolska,
po prostu cud jak z nut:
liryka, liryka,
tkliwa dynamika,
angelologia
i dal.Będziecie śmiać się, lecz daję słowo:
ja czytam nawet „Gazetę LudowąGazetę Ludową”
i „PokoleniePokolenie”, i wiersze w „KamenieKamenie”,
i czytam, i szlocham, och!
liryka, liryka,
tkliwa dynamika,
angelologia
i dal.Niech mnie zarąbią, niech honoraria
wyda na wieńcewieńce Artur MaryaArtur Marya!
Ja jestem Polak, a Polak jest wariat,
a wariat to lepszy gość:
liryka, liryka,
tkliwa dynamika,
angelologia
i dal.A po pogrzebie pod korniszonkorniszon
niech epitaphiumepitaphium mi napiszą:
TU LEŻY MAGIK I MAŁPISZON,
pod spodem taki tekst:
„Liryka, liryka,
tkliwa dynamika,
angelologia
i dal”.Źródło: Konstanty Ildefons Gałczyński, Liryka, liryka, tkliwa dynamika, [w:] tegoż, Wybór poezji, Warszawa 1982, s. 148–150.
Podmiot liryczny mówi o sobie: „jestem mitologiczne zwierzę, / ni to świnio‑byk ni to koto‑pies”. Narysuj zwierzo‑zwierzę, zwierzo‑drzewo lub zwierzo‑kwiat - wizerunki postaci, z którymi mógłby się utożsamić podmiot liryczny. Możesz skorzystać z dostępnego poniżej szkicownika.
Poeta mówi o sobie: „jestem mitologiczne zwierzę, ni to świnio‑byk ni to koto‑pies”. Zastanów się, jakie zwierzo‑zwierzę, zwierzo‑drzewo lub zwierzo‑kwiat mogłoby być symbolem natchnienia, i opisz, jak mogłoby wyglądać.
Wyjaśnij, jak rozumiesz słowa powtarzane w każdej strofie przez podmiot liryczny. Określ ich funkcję w utworze.
„liryka, liryka,
tkliwa dynamika,
angelologia
i dal”
Uporządkuj podane wyrazy według zakresu znaczeniowego – od najszerszego do najwęższego.
Uporządkuj podane wyrazy według treści znaczeniowej - od najbogatszej do najuboższej.
Sprawdź, czy umiesz!
Zapisz nazwy czynności lub rzeczy, które można robić pod natchnieniem.
Przyjrzyj się obrazowi Walentego Wańkowicza. Określ, czy przedstawiony artysta ma cechy osoby, która znajduje się pod natchnieniem. Napisz, po czym to poznajesz.

Zapoznaj się z opisem obrazu „Portret Adama Mickiewicza” autorstwa Walentego Wańkowicza. Określ, czy przedstawiony artysta ma cechy osoby, która znajduje się pod wpływem natchnienia. Napisz, co na to wskazuje.
Zdjęcie przedstawia reprodukcję obrazu, na którym uwieczniono Adama Mickiewicza. Poeta siedzi oparty o skałę i jest zwrócony do nas bokiem. Ma ciemne włosy i bujne bokobrody. Prawie całą jego postać okrywa czarne futro, spod którego wyziera biała koszula i zawiązana na szyi czerwona chusta. Głowę podparł na lewej ręce, a prawą położył na sercu. Wzrokiem sięga gdzieś daleko przed siebie, w stronę jasnego i rozświetlonego przez słońce nieba. Za plecami poety widać skłębione chmury i ciemne niebo.
Wyobraź sobie, że jesteś poetą. Napisz wiersz, którego źródłem natchnienia będzie nieodwzajemniona miłość. Wykorzystaj w swoim utworze symbole kojarzące się
z miłością.
Słownik
wyraz czułości, serdeczności, delikatności, miłości
siła, energia i szybkość, z jaką zmieniają się lub rozwijają jakieś zjawiska, procesy lub zdarzenia
dział wiedzy religijnej dotyczący aniołów i dobrych duchów
harfa greckiego boga wiatru Eola, instrument o strunach różnej grubości strojonych na ten sam ton, wydających pod wpływem ruchu powietrza, prócz dźwięku zasadniczego, tony harmoniczne różnej wysokości, subtelnie współbrzmiące
polskie czasopismo społeczno‑kulturalne wydawane w latach 1945–2013 w Krakowie jako tygodnik i ponownie od 2016 roku w Warszawie jako kwartalnik
napis nagrobkowy lub wiersz poświęcony osobie zmarłej
mały ogórek marynowany w occie
starogrecki instrument dęty w kształcie długiej piszczałki
gazeta codzienna wydawana w latach 1945‑1947 w Warszawie; była jedynym niezależnym od wpływów rosyjskich dziennikiem w powojennej Polsce
polskie czasopismo społeczno‑kulturalne wydawane w latach 1944‑1956 w Warszawie jako dwutygodnik
ogólnopolskie czasopismo literackie, które zaczęło ukazywać się we wrześniu 1933 roku; działalność czasopisma zawieszono w 1993 roku
koło uplecione z kwiatów, liści, kłosów itp.; w wierszu poeta ma na myśli wieniec pogrzebowy, który składa się na grobach zmarłych
(ur. 28 lipca 1900 w Brodnicy, zm. 21 kwietnia 1965 w Szwajcarii) – polski poeta, satyryk, dramatopisarz, plastyk
znak, osoba, przedmiot lub motyw mający oprócz znaczenia dosłownego również szereg znaczeń ukrytych