RLBINwB9qwTCO
Fotografia przedstawia odrapany blok z wielkiej płyty. Ukazane są okna i balkony.

Cechy języka propagandy na przykładzie wiersza Stanisława Barańczaka Określona epoka

Źródło: Pixabay, domena publiczna.

Warto wiedzieć!

Przy użyciu słowa można kogoś pocieszyć, doradzić albo opowiedzieć o swych smutkach i radościach. Można też kogoś okłamać, oczernić. Język jest narzędziem, które daje niemal nieograniczone możliwości twórcze, więc używanie go powinno się wiązać z odpowiedzialnością. W czasach PRLPRLPRL w języku komunikacji społecznej słowo „prawda” było odmieniane przez wszystkie przypadki, by ukryć fałsz przekazu. Poeci Nowej Fali, ugrupowania poetyckiego działającego  w latach  1968–1976, do którego należał Stanisław Barańczak  za cel swojej twórczości obrali przywrócenie temu słowu jego pierwotnego, właściwego znaczenia.

PRL
propaganda

Stanisław Barańczak i jego twórczość

RvExAPd7EVs2a
Mural przedstawiający Stanisława Barańczaka na jednym z budynków Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu
Źródło: Tomasz Sienicki, Wikimedia Commons, licencja: CC BY 4.0.

Barańczak w swej poezji podejmował tematykę codziennego życia Polaków, funkcjonowania państwa, w którym żyli, relacji społecznych w komunistycznej Polsce. Wskazywał w swych utworach totalitarnytotalitaryzmtotalitarnyopresyjnyopresjaopresyjny charakter ówczesnego państwa polskiego. Jego poezja w sposób szczególny podejmuje grę z językiem PRL‑owskiej propagandy, językiem władzy z jednej strony nieporadnym i myślowo pustym, z drugiej – wszechwładnym i wszechobecnym, narzucającym Polakom zapisany w swych schematach zideologizowany obraz świata. U Barańczaka celem poezji jest jednak ujawnienie prawdy o stanie polskiego społeczeństwa.

Cechy języka propagandypropagandapropagandy politycznej PRL

Skłonność do jednoznacznego wartościowania

Język każdej propagandy politycznej cechuje się jednoznacznymi stwierdzeniami, co jest dobre, a co złe, kto jest wrogiem (np. kapitalista), a kto przyjacielem (np. „bratni naród”). Środkiem językowym, który wielokrotnie był wykorzystywany w peerelowskiej propagandzie, by dobitnie określić  stosunek do ludzi i zjawisk, była hiperbola - wyolbrzymienie, przesadny sposób opisywania jakiegoś zjawiska, np. „ coś jest bielszy niż śnieg”. Charakterystyczne było w tym przypadku sięganie po metaforykę wojskową.
Przykład hasła:
„Zapluty karzeł reakcji” ( propagandowe pogardliwe określenie używane w okresie Polski Ludowej wobec żołnierzy Armii Krajowej).

Pozbawianie znaczeń

Wyrażenia w propagandzie często są odrywane od swojego podstawowego znaczenia.  Za przykład można wziąć słowo „syjonista”. Syjonizm to ruch powstały pod koniec XIX wieku, dążący do utworzenia niepodległego państwa żydowskiego. Pierwotnie słowo syjonista było traktowane neutralnie, ale w latach 60. XX wieku - okresie narastającej niechęci do osób pochodzenia żydowskiego, czyli antysemityzmu - nabrało ono pejoratywnego (negatywnego) znaczenia, powtarzano zdanie: „Syjoniści do Syjamu”.

Częste użycie peryfrazy

Posługiwanie się peryfrazą, która polega na zastąpieniu określenia powszechnie stosowanego, wielowyrazowym opisem (np. pogłębianie przyjaźni polsko‑radzieckiej) w połączeniu z pleonazmami, czyli wyrażeniami składającymi się z wyrazów to samo lub prawie to samo znaczącymi, np. cofać się w tył lub  dalsze doskonalenie czegoś. Wypowiadane przestają nieść ze sobą znaczenie.

Eufemizacja rzeczywistości

Eufemizacja rzeczywistości zwykle ma na celu ukazać niewygodną prawdę w złagodzony sposób. Widać to na przykład w następujących sformułowaniach o negatywnym nacechowaniu: przejściowe trudności w zaopatrzeniu czy nieuzasadnione przerwy w pracy (o strajkach).

Rytualność

Językowi propagandy towarzyszą stałe, utarte zwroty, które ograniczają możliwość wyboru innych środków językowych. Do społeczeństwa zwracano się np. „Towarzysze, towarzyszki” lub „Obywatele, obywatelki”, a Rosjanie byli „bratnim narodem”. Powodowało to zubożenie języka i - w efekcie - ograniczony obraz świata.

Magiczność

Język propagandy politycznej zwykle nie mówi o rzeczywistości. Następuje oderwanie od funkcji poznawczej i informacyjnej. Zadaniem języka propagandy jest stworzenie rzeczywistości, a nie jej opisanie. Jego magiczna funkcja ujawnia się np. w sloganach:
„Młodzież zawsze z partią!”
„Krowa żywicielką miast i wsi!”

RwB8w0uiMFgO3
Twarze‑maski
Źródło: Pixabay , licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 1

Wyjaśnij, co może mieć wspólnego zamieszczony powyżej plakat  „Twarze‑maski” z  tym, czego dowiedziałeś/-aś się o języku propagandy.

RuPzMj5eGTDTh
totalitaryzm
opresja

Język „słusznie minionej epoki”

Zapoznaj się z wierszem Stanisława Barańczaka Określona epoka i wykonaj ćwiczenia.

Stanisław Barańczak Określona epoka

Żyjemy w określonej epoce (odchrząknięcie) i z tego
trzeba sobie, nieprawda, zdać z całą jasnością.
Sprawę. Żyjemy w (bulgot
z karafki) określonej, nieprawda,
epoce, w epoce
ciągłych wysiłków na rzecz, w
epoce narastających i zaostrzających się i
tak dalej (siorbnięcie), nieprawda, konfliktów.
Żyjemy w określonej e (brzęk odstawianej
szklanki) poce i ja bym tu podkreślił,
nieprawda, że na tej podstawie zostaną
określone perspektywy, wykreślane będą
zdania, które nie podkreślają dostatecznie, oraz
przekreślone zostaną, nieprawda, rachuby
(odkaszlnięcie) tych, którzy. Kto ma pytania? Nie widzę.
Skoro nie widzę, widzę, że będę wyrazicielem,
wyrażając na zakończenie przeświadczenie, że
żyjemy w określonej epoce, taka
jest prawda, nieprawda,
i innej prawdy nie ma.

CART1 Źródło: Stanisław Barańczak, Określona epoka, [w:] tegoż, Wiersze zebrane, Kraków, s. 178.
Ćwiczenie 1

Opisz sytuację komunikacyjną w wierszu Określona epoka Stanisława Barańczaka.

RPSrGM39hJ1fm
(Uzupełnij).
RwINqXzrejdLO
Ćwiczenie 2
Scharakteryzuj podmiot i adresata lirycznego wiersza Stanisława Barańczaka Określona epoka. Zaznacz wszystkie poprawne odpowiedzi. Możliwe odpowiedzi: 1. podmiot liryczny to mężczyzna, 2. podmiot liryczny to peerelowski dygnitarz, 3. prawdopodobnie jest wysoko postawionym urzędnikiem, 4. jest przesiąknięty propagandą polityczną tamtego okresu, 5. posługuje się stylem potocznym, jego język odzwierciedla język propagandy, 6. posługuje się stylem wysokim, jego język odzwierciedla język propagandy
Źródło: zpe.gov.pl, licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 3

Wyjaśnij, jaka jest funkcja zaimka „nasz” w wierszu Stanisława Barańczaka Określona epoka.

Rbhzu2uIxb4rg
(Uzupełnij).
RdCXhXqnUJLc6
Ćwiczenie 4
Wyjaśnij, jaka jest funkcja parentezy, czyli wyrażeń wtrąconych, w wierszu Stanisława Barańczaka Określona epoka. Zaznacz poprawną odpowiedź. Możliwe odpowiedzi: 1. wtrącenia są elementem ośmieszania stylu przemówień i nieudolności przemawiających, 2. celem zastosowania wtrąceń jest wyjaśnienie intencji nadawcy, 3. wtrącenia budują nastrój wiersza
Źródło: zpe.gov.pl, licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 5

Wymień i zinterpretuj słowa klucze w wierszu Określona epoka.

R1CPl6hHrA4u2
(Uzupełnij).
Ćwiczenie 6

Opisz sytuację społeczno - polityczną ukazaną w wierszu Określona epoka.

Rdx3aTdmgAlKz
(Uzupełnij).
Rl5adzQPNCUJh
Ćwiczenie 7
Wyjaśnij, na czym polega stylizacja w utworze Stanisława Barańczaka Określona epoka. Połącz wykorzystane zabiegi językowe z cytatami, w których występują. pozbawienie wyrazów znaczeń Możliwe odpowiedzi: 1. „Skoro nie widzę, widzę, że będę wyrazicielem”, 2. „taka jest prawda”, 3. „w epoce ciągłych wysiłków na rzecz”, 4. „Żyjemy” używanie czasowników w pierwszej osobie liczby mnogiej w celu stworzenia wspólnoty Możliwe odpowiedzi: 1. „Skoro nie widzę, widzę, że będę wyrazicielem”, 2. „taka jest prawda”, 3. „w epoce ciągłych wysiłków na rzecz”, 4. „Żyjemy” wykorzystanie sloganu Możliwe odpowiedzi: 1. „Skoro nie widzę, widzę, że będę wyrazicielem”, 2. „taka jest prawda”, 3. „w epoce ciągłych wysiłków na rzecz”, 4. „Żyjemy” stosowanie wytartych zwrotów Możliwe odpowiedzi: 1. „Skoro nie widzę, widzę, że będę wyrazicielem”, 2. „taka jest prawda”, 3. „w epoce ciągłych wysiłków na rzecz”, 4. „Żyjemy”
Źródło: zpe.gov.pl, licencja: CC BY 3.0.
fake nesów
Polecenie 2

Stanisław Barańczak obnażał fałsz języka komunikacji społecznej. Współczesne media nie są wolne od tak zwanych fake newsówfake nesówfake newsów -  wpisów, wiadomości, w których przekazywane są   nieprawdziwe lub przeinaczone informacje, które celowo mają wprowadzać w błąd, szokować i  wzbudzać kontrowersje. Podaj przykłady takich medialnych komunikatów.

RnR6JgOxKsbcT
(Uzupełnij).

Zapoznaj się z wykładem doktor Agaty Hąci, a następnie wykonaj polecenia.

ROaY4gcHT1Aew
Nagranie filmu rozpoczyna plansza tytułowa przedstawiająca rozłożoną dużą księgę i napis: O nowomowie w kontekście wiersza Stanisława Barańczaka Określona epoka. Następnie na ekranie na jasnym tle ściany pojawia się młoda kobieta - językoznawczyni, dr Agata Hącia, kobieta siedzi na krześle, w rękach trzyma białe kartki formatu A4, jej postać widoczna jest tylko od pasa. Kobieta ubrana jest w sukienkę koloru brzoskwiniowego z krótkim rękawem i kapturem. W trakcie wykładu językoznawczyni na ekranie pojawiają się zdjęcia Stanisława Barańczaka z żoną oraz informacja o latach życia poety. Film opowiada o nowomowie ukazanej z perspektywy wiersza Stanisława Barańczaka pt. Określona epoka.
Polecenie 3

Odwołując się do informacji przedstawionych w wykładzie, wymień funkcje nowomowy.

R1LYdSv4j5gvG
(Uzupełnij).
Polecenie 4

Na podstawie wykładu podaj przykład manipulacji, którą wykorzystuje się w celach propagandowych.

RjVJ9EoMd4AZj
(Uzupełnij).
Polecenie 5

Wyjaśnij, na czym polega szum informacyjny.

Rdrw4tJMGVTZa
(Uzupełnij).

Sprawdź, czy umiesz!

Polecenie 6

Czy dostrzegasz w wierszu Stanisława Barańczaka  Określona epoka elementy charakterystyczne dla nowomowy? Zredaguj odpowiedź, poprzyj ją cytatami.

R8J8VA24sfNc6
(Uzupełnij).
Ćwiczenie 8

Na podstawie fragmentu tekstu Włodzimierza Boleckiego przyporządkuj podane wyrazy i sformułowania do odpowiednich kategorii.

Włodzimierz Bolecki Język jako świat przedstawiony: o wierszach Stanisława Barańczaka

W poezji Barańczaka wyróżnić [...] można co najmniej cztery grupy różnych wyrażeń (...).  
Pierwszą grupę stanowią wyrażenia frazeologiczne mowy propagandowej. [...] Drugą grupę stanowią wyrażenia frazeologiczne mowy urzędowej, które związane są z instytucjami życia publicznego. [...] Trzecią grupę stanowią frazeologizmy mowy potocznej, codziennej, konwersacyjnej, i to ona, a nie dwie pierwsze, jest w wierszach Barańczaka najliczniejsza i najbardziej reprezentowana. [...] A wreszcie czwartą grupę wyrażeń wierszotwórczych stanowią słowa pojedyncze, nie połączone w związki frazeologiczne, a jednak wyraźnie nacechowane, bo będące wykładnikami rozpoznawalnych kontekstów społecznych.

CART3 Źródło: Włodzimierz Bolecki, Język jako świat przedstawiony: o wierszach Stanisława Barańczaka, „Pamiętnik Literacki” 1985, nr LXXVI, s. 156–157.
RCJrPI5n2KQBS
WYRAŻENIA FRAZEOLOGICZNE MOWY PROPAGANDOWEJ Możliwe odpowiedzi: 1. mieszkać, 2. postawić na jedną kartę, 3. mieć znormalizowany wymiar, 4. wyraz twarzy, 5. wypełnić czytelnym pismem, 6. protokół, 7. złożyć wieńce i wiązanki kwiatów, 8. co dziś rzucili, 9. pan tu nie stał, 10. zbiorowy entuzjazm, 11. określona epoka, 12. niepotrzebne skreślić, 13. usuwać usterki, 14. plakat, 15. całym sercem po stronie, 16. przekrwione oczy, 17. wyciągnąć właściwe wnioski z wydarzeń, 18. mównica, 19. nigdy bym nie przepuścił, 20. to nie jest rozmowa na telefon, 21. dorsz drugiej świeżości, 22. ankieta, 23. nie, 24. przejściowe ograniczenia WYRAŻENIA FRAZEOLOGICZNE MOWY URZĘDOWEJ Możliwe odpowiedzi: 1. mieszkać, 2. postawić na jedną kartę, 3. mieć znormalizowany wymiar, 4. wyraz twarzy, 5. wypełnić czytelnym pismem, 6. protokół, 7. złożyć wieńce i wiązanki kwiatów, 8. co dziś rzucili, 9. pan tu nie stał, 10. zbiorowy entuzjazm, 11. określona epoka, 12. niepotrzebne skreślić, 13. usuwać usterki, 14. plakat, 15. całym sercem po stronie, 16. przekrwione oczy, 17. wyciągnąć właściwe wnioski z wydarzeń, 18. mównica, 19. nigdy bym nie przepuścił, 20. to nie jest rozmowa na telefon, 21. dorsz drugiej świeżości, 22. ankieta, 23. nie, 24. przejściowe ograniczenia FRAZEOLOGIZMY MOWY POTOCZNEJ Możliwe odpowiedzi: 1. mieszkać, 2. postawić na jedną kartę, 3. mieć znormalizowany wymiar, 4. wyraz twarzy, 5. wypełnić czytelnym pismem, 6. protokół, 7. złożyć wieńce i wiązanki kwiatów, 8. co dziś rzucili, 9. pan tu nie stał, 10. zbiorowy entuzjazm, 11. określona epoka, 12. niepotrzebne skreślić, 13. usuwać usterki, 14. plakat, 15. całym sercem po stronie, 16. przekrwione oczy, 17. wyciągnąć właściwe wnioski z wydarzeń, 18. mównica, 19. nigdy bym nie przepuścił, 20. to nie jest rozmowa na telefon, 21. dorsz drugiej świeżości, 22. ankieta, 23. nie, 24. przejściowe ograniczenia POJEDYNCZE SŁOWA Możliwe odpowiedzi: 1. mieszkać, 2. postawić na jedną kartę, 3. mieć znormalizowany wymiar, 4. wyraz twarzy, 5. wypełnić czytelnym pismem, 6. protokół, 7. złożyć wieńce i wiązanki kwiatów, 8. co dziś rzucili, 9. pan tu nie stał, 10. zbiorowy entuzjazm, 11. określona epoka, 12. niepotrzebne skreślić, 13. usuwać usterki, 14. plakat, 15. całym sercem po stronie, 16. przekrwione oczy, 17. wyciągnąć właściwe wnioski z wydarzeń, 18. mównica, 19. nigdy bym nie przepuścił, 20. to nie jest rozmowa na telefon, 21. dorsz drugiej świeżości, 22. ankieta, 23. nie, 24. przejściowe ograniczenia
Źródło: zpe.gov.pl, licencja: CC BY 3.0.

Słownik

eufemizm
eufemizm

wyraz lub zwrot wprowadzony do wypowiedzi w celu zastąpienia słowa, którego z jakichś względów (obyczajowych, estetycznych, cenzuralnych itp.) nie można lub nie należy użyć

peryfraza
peryfraza

omówienie, zastąpienie danego wyrazu przez grupę innych wyrazów, będących metaforycznym lub opisowym równoważnikiem jego znaczenia, głównie w celu rozszerzenia tematu i osiągnięcia ozdobności stylu

hiperbola
hiperbola

literackie ujęcie stylistyczne przedstawiające w sposób przesadny opisywane zjawisko, wyolbrzymiające jego cechy, znaczenie i działanie

slogan
slogan

krótkie hasło propagujące lub reklamujące coś