Pamiętaj, w zaproszeniu należy określić jego nadawcę i odbiorcę oraz wskazać, gdzie i kiedy będzie miała miejsce wystawa. Sformułuj również słowa zachęty, które skłonią odbiorców zaproszenia do jej obejrzenia.

Przykładowe zaproszenie:

Muzeum Historyczne w Niskiej serdecznie zaprasza uczniów szkół podstawowych na wystawę „Początki państwa polskiego”, która rozpocznie się 2 października 2023 r. i potrawa do 3 listopada 2023 r. Na wystawie w gmachu głównym przy ul. Akacjowej 8 zgromadzono zabytki z czasów Mieszka I i Bolesława Chrobrego: naczynia, monety, biżuterię, narzędzia, elementy ubioru i broń.
Po obejrzeniu wystawy można wysłuchać wykładu pani prof. Aliny Kowalskiej, na temat najnowszych badań dotyczących dynastii Piastów.
Dla uczniów przewidziano również warsztaty garncarskie.

Dyrekcja Muzeum Historycznego w Niskiej

Pamiętaj, podmiot liryczny to osoba mówiąca w wierszu. Najczęściej jest to fikcyjna postać wymyślona przez autora wiersza.

Podmiotem lirycznym w utworze jest kobieta zwiedzająca muzeum -  „Co do mnie, żyję, proszę wierzyć. Mój wyścig z suknią nadal trwa”.

Zastanów się, na co wskazują przedmioty, które kiedyś należały do ludzi.

Podmiot liryczny odczuwa upływ czasu, przemijanie, kruchość ludzkiego życia.

Pamiętaj, uosobienie to nadanie cech ludzkich przedmiotom, zwierzętom, roślinom, zjawiskom.

Dzięki zastosowaniu w wierszu uosobienia czytelnik zyskuje świadomość, że z każdym eksponatem muzealnym związani byli ludzie, którzy odeszli.

Zwróć uwagę na to, jak długie może być trwanie eksponatów muzealnych
w stosunku do ludzkiego życia.

Zdaniem podmiotu lirycznego wyścig z czasem wygrały eksponaty muzealne: 
„Korona przeczekała głowę.
Przegrała dłoń do rękawicy.
Zwyciężył prawy but nad nogą”.

Zastanów się nad tym, kto będzie żył dłużej – rzecz czy człowiek.

„Nadal trwa” wyścig podmiotu lirycznego z suknią, ponieważ jej właścicielka jeszcze żyje. Jednak jego wynik jest do przewidzenia, ponieważ ludzie są śmiertelni. Suknia po śmierci właścicielki będzie wisiała w szafie lub zacznie ją nosić ktoś inny.

Zwróć uwagę na to, że poetycki opis wizyty w muzeum skłania do refleksji na temat ludzkiego życia, przemijania, roli przedmiotów.

Wiersz mówi o przemijalności ludzkiego życia. Przedmioty pozostają po nas dłużej. Jak się okazuje, dobrze zabezpieczone, mogą trwać w muzeach setki lat. Natomiast nasze życie wiąże się nieuchronnie z przemijaniem. Przedmioty są niemymi świadkami historii, świadectwem życia człowieka, przypominają tych, którzy odeszli.