RPG64q6IrH2qd
Zdjęcie przedstawia grupę ikon dotyczących różnych sposobów komunikacji. Są to: megafon, ikona portalu youtube [czyt. jutub], smartfon z rysikiem, lupa i żarówka.

Komunikacja - werbalne i niewerbalne środki komunikacji

Megafon
Źródło: domena publiczna.

Warto wiedzieć!

Każdego dnia wymieniamy między sobą dziesiątki komunikatów: dyskutujemy ze znajomymi, rozmawiamy przez telefon, wysyłamy e‑mailee‑maile‑maile, smsy, korzystamy z komunikatorów internetowych.
Jednak nie zawsze tak było. Początkowo porozumiewano się za pomocą gestów, głosu, zmiany intonacji, z czasem słów. To, co dla nas jest codziennością, dla naszych dalekich przodków stanowiło nie lada osiągnięcie. Komunikacja to proces porozumiewania się ludzi za pomocą znaków językowych. Aktem komunikacji językowej nazywamy przekazanie pewnej treści przez nadawcę do odbiorcy. Formami komunikacji są na przykład: rozmowa telefoniczna, rozmowa bezpośrednia, reklama, tekst literacki. Zanim wykształciła się mowa, ludzie porozumiewali się za pomocą gestów i prostych sygnałów dźwiękowych. Przyczyną powstania pisma była potrzeba utrwalenia komunikatów językowych. Pierwotną formą pisma są obrazy naskalne, np. malowidła z jaskini LascauxLascauxLascaux. Z obrazów naskalnych wyewoluowało pismo piktograficzne, inaczej obrazkowe, które polegało na przedstawieniu pojęcia za pomocą obrazka (piktogramu). Jego przykładem są egipskie hieroglify. W piśmie ideograficznym pojęcie przedstawiał symbol abstrakcyjny, przykładem jest pismo klinowe wynalezione przez Sumerów. W 1200 r. p.n.e. Fenicjanie stworzyli pierwszy alfabet oparty wyłącznie na spółgłoskach. Z niego wyewoluowało m.in. pismo hebrajskie i arabskie. Grecy dodali do alfabetu fenickiego samogłoski. Z niego zrodziła się używana do dzisiaj w krajach wschodniosłowiańskich i niektórych południowosłowiańskich cyrylica. Od Greków pismo przejęli Etruskowie, potem Rzymianie, tworząc własny wariant alfabetu. Tak powstał alfabet łaciński, który do dziś jest stosowany w większości krajów świata, np. w Niemczech, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Francji czy Polsce. Wraz z rozwojem technologii i postępem cywilizacyjnym pojawiają się nowe formy komunikacji (sms, e‑maile‑maile‑mail, komunikatory internetowe).

Polecenie 1

Obejrzyj film przedstawiający scenkę - pantomimę. Zinterpretuj prezentowaną sytuację, nazwij emocje i uczucia bohaterów. Po czym rozpoznałeś emocje bohaterów?

REGCKxOLeNMP1
RSKXMk132nILU
Polecenie 1

Pantomima to nieme widowisko sceniczne, w którym aktorzy przekazują treści wyłącznie za pomocą gestów, mimiki i tańca. Wyjaśnij, jakie emocje można wyrazić za pomocą gestów.

R1LqvTkEBmrFh
e‑mail
Lascaux

Obejrzyj film i wykonaj poniższe ćwiczenia.

RdPwSXnzAIYJI
Film omawia rozwój pisma oraz współczesne formy komunikacji językowej. Czas trwania filmu 8 minut 34 sekundy
RAsJ5igTiuI1B
Ćwiczenie 1
Przyporządkuj synonimy rzeczownika komunikat do grupy wyrazów bliskoznacznych.
Źródło: opracowanie: ORE, licencja: CC BY 3.0.
RdBaEG0ELQ7lL
Ćwiczenie 2
Uporządkuj etapy powstawania pisma.
Źródło: opracowanie: ORE, licencja: CC BY 3.0.
RUEZqJe7caLfH
Ćwiczenie 3
Połącz pismo z narodem, który się nim posługuje.
Źródło: opracowanie: ORE, licencja: CC BY 3.0.
R1UKQ9rov7NZx
Ćwiczenie 4
Do jakiego pisma nawiązują emotikony stosowane w komunikacji wirtualnej? Zaznacz poprawną odpowiedź.
Źródło: opracowanie: ORE, licencja: CC BY 3.0.

Skuteczna komunikacja, czyli co autor komunikatu miał na myśli

Konsekwencją życia w społeczeństwie jest konieczność skutecznego komunikowania się z jego członkami. Dotyczy to wszystkich bez względu na zajmowane stanowisko, pełnioną funkcję społeczną czy też pozycję społeczną. Do komunikacji interpersonalnejkomunikacja interpersonalnainterpersonalnej dochodzi zawsze, gdy co najmniej dwie osoby stykają się ze sobą. Polega ona na wymianie komunikatów. Ta wymiana może mieć charakter werbalny i niewerbalny.

Komunikacja werbalna odbywa się za pomocą słów, komunikacjakomunikacja interpersonalnakomunikacja niewerbalna zaś poprzez gesty, mimikę, ton głosu, obserwację zachowania rozmówcy.

W rozmowie zawsze dochodzi do nadawania i odbierania komunikatów przez odbiorcę i nadawcę. Zamieniają się oni rolą w zależności od tego, kto w danym momencie nadaje wiadomość, a kto ją odbiera. Nadawcą nazywamy osobę, która w danym momencie ma coś do przekazania, nadaje komunikat. Odbiorcą jest osoba, do której komunikat był nadany i która go sobie przyswaja.

komunikacja
komunikacja interpersonalna

Nadawanie (nadawca):

RSwVYrkFWlpL4
Nadawanie komunikatu
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Odbieranie (odbiorca):

RtcKLk1c00p8Y
Odbieranie komunikatu
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Komunikacja może mieć charakter jednokierunkowy, jeżeli nadawca komunikatu nie oczekuje odpowiedzi od odbiorców.
Rb16mQv6W57o7
Jednokierunkowy charakter komunikacji
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Komunikacja dwukierunkowa ma miejsce, gdy odbiorca komunikatu odpowiada nadawcy (prowadzi rozmowę).

RsS7xfA9j5MbG
Komunikacja dwukierunkowa
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Komunikacja werbalna i niewerbalna

Obie formy komunikacji werbalnakomunikacja werbalnawerbalnaniewerbalnakomunikacja niewerbalnaniewerbalna przeplatają się ze sobą, mówiąc -  przekazujemy sobie również liczne komunikaty niewerbalne. Stosunek procentowy komunikacji werbalnej i niewerbalnej w trakcie rozmowy dwóch osób wynosi: 35% do 65% na korzyść komunikacji niewerbalnej.

komunikacja werbalna
komunikacja niewerbalna
R2rV8v9BvEeox
Wykres kołowy. Komunikacja werbalna i niewerbalna w ujęciu procentowym podczas typowej rozmowy. Lista elementów: komunikacja niewerbalna; Wartość: 65; Udział procentowy: 65%komunikacja werbalna; Wartość: 35; Udział procentowy: 35%
Wykres kołowy. Procentowe ujęcie komunikacji werbalnej i niewerbalnej podczas typowej rozmowy.
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
R1X2ldZvZPNLw
Ćwiczenie 5
Zaznacz, co należy do komunikacji niewerbalnej. Możliwe odpowiedzi: 1. mimika, 2. mowa ciała, 3. intonacja, 4. charakter pisma, 5. SMS
Polecenie 2
R1Lnjv2gDaTra
Zastanów się, z czego może wynikać stosunek procentowy na korzyść komunikacji niewerbalnej.
Polecenie 3

Zapoznaj się z poniższą mapą myśli, dotyczącą komunikacji werbalnej i niewerbalnej. Uzupełnij ją własnymi przykładami.

Ropdp6yR3cRuk
Mapa myśli. Lista elementów: Nazwa kategorii: komunikacjaElementy należące do kategorii komunikacjaNazwa kategorii: werbalnaElementy należące do kategorii werbalnaNazwa kategorii: przekazywanie informacji za pomocą słowa mówionego i pisanegoKoniec elementów należących do kategorii werbalnaNazwa kategorii: niewerbalnaElementy należące do kategorii niewerbalnaNazwa kategorii: przekazywanie informacji za pomocą gestów, postawy ciała, mimiki, tembru głosu, szybkości wypowiadanych słówKoniec elementów należących do kategorii niewerbalnaKoniec elementów należących do kategorii komunikacja
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Polecenie 3

Zapoznaj się z opisem zamieszczonej mapy myśli dotyczącej komunikacji werbalnej i niewerbalnej. Wypisz przykłady komunikacji werbalnej i niewerbalnej.

RYaRsWd1rthSG

Mowa ciała

Komunikacja niewerbalna zwana jest także mową ciałamowa ciałamową ciała. Jej właściwe zrozumienie może dać nam więcej informacji niż komunikaty werbalne przekazywane podczas rozmowy. Obserwowanie mowy ciała, gestów, mimiki pozwala często zrozumieć prawdziwe intencje rozmówcy. Warto wiedzieć, że każda osoba ma inne charakterystyczne dla siebie gesty, mimikęmimikamimikę, tiki, sposób zachowania się w określonej sytuacji. Dlatego warto je obserwować, a zarazem pamiętać, że inni też uważnie nas obserwują.

mowa ciała
mimika
Polecenie 4
Zapoznaj się z opisami grafik zamieszczonych w poniższej galerii. Przeanalizuj przedstawione na grafice przykłady mowy ciała. Zwróć uwagę na układ rąk, nóg, mimikę twarzy. Czy wszyscy w podobny sposób wyrażają emocje? Zapisz inne przykłady mowy ciała.
Zapoznaj się z opisami grafik zamieszczonych w poniższej galerii. Przeanalizuj przedstawione na grafice przykłady mowy ciała. Zwróć uwagę na układ rąk, nóg, mimikę twarzy. Czy wszyscy w podobny sposób wyrażają emocje? Zapisz inne przykłady mowy ciała.
R18tkqqCexVZx

Mowa ciała – klucz do sukcesu w rozmowie

Zapoznaj się ze schematem na temat mowy ciała i wykonaj ćwiczenia.

RdmveZrcq43O01
Ilustracja przedstawia smartfon trzymany w dłoni. Na ekranie smartfonu zamieszczone zostały interaktywne punkty, po kliknięciu których pojawiają się informacje. Opis punktów na ilustracji: 1. Wyprostowany palec wskazujący ma podkreślić ważność wypowiadanych słów. Jest próbą zmuszenia słuchaczy do uległości wobec wypowiadanych racji. Na zdjęciu kobieta z uniesionym palcem wskazującym. 2. Rozłożone na boki ręce, często uniesione ramiona i oczy skierowane do góry wskazują na niepewność rozmówcy, jego niewiedzę w danym temacie. Na zdjęciu kobieta z rozłożonymi rękoma i uniesionymi ramionami. 3. Ręce skrzyżowane na piersiach tworzą postawę zamkniętą, która wyraża się brakiem akceptacji dla wypowiedzi rozmówcy oraz nieufnością wobec niego. Na zdjęciu kobieta z założonymi rękoma. 4. Dłonie ułożone w wieżyczkę w przypadku osoby wyrażającej jakąś opinię, przedstawiającej dany pomysł oznaczają dużą pewność siebie oraz wygłaszanych poglądów. Na zdjęciu kobieta z dłońmi złożonymi w wieżyczkę. Palce lewej i prawej dłoni stykają się. 5. Mimika: Zaciśnięte usta wyrażają złość, skrytość. Lekko otwarte usta – zdziwienie, zaskoczenie lub znudzenie. Usta szeroko otwarte – strach lub radość. Przygryzione wargi – smutek, rozżalenie, nieśmiałość, strach, zdenerwowanie. Wypieki na twarzy – lęk, wstyd, zakłopotanie. Uniesione w górę brwi – niedowierzanie, przerażenie, zarozumiałość. Brwi ściągnięte – gniew, złość. Oczy szeroko otwarte – strach, zaskoczenie. Powieki opuszczone – nuda, skromność, uwaga. Na pierwszym zdjęciu kobieta z otwartymi ustami. Na drugim zdjęciu kobieta z uniesionymi brwiami. Na trzecim zdjęciu kobieta z rękoma opartymi na biodrach. 6. Kontakt wzrokowy: – Patrzenie rozmówcy w oczy – zainteresowanie, zaufanie, natręctwo. – Odwracanie wzroku – nieufność, unikanie kontaktu. – Patrzenie w dół – wstyd, zażenowanie, niepewność, koncentracja. – Patrzenie w górę – poszukiwanie wyjścia, wspomnienia. – Oczy wpatrzone nieruchomo w jeden punkt – lęk, niepokój, zaabsorbowanie. – Brak kontaktu wzrokowego – koncentracja, strach, zarozumiałość. Wędrowanie oczami w górę – strach, irytacja. Wędrowanie oczami w dół – zarozumiałość. –Brwi zmarszczone – smutek, zatroskanie, złość. 7. Gestykulacja: – Wzruszenie ramionami – niepewność, brak zdecydowania, lekceważenie, brak zainteresowania. – Uniesienie ramion do góry – wstyd, strach, nerwowość. – Opuszczenie ramion w dół – rozczarowanie, zniechęcenie. – Drżenie rąk – silny lęk, złość, zdenerwowanie. – Dłonie zaciśnięte w pięść – silny lęk, złość. – Ręce rozluźnione, gestykulacja dłońmi – otwartość, zainteresowanie. – Ręce sztywne, brak gestykulacji – napięcie psychiczne. – Palce uderzają w stół – złość, zniecierpliwienie, lekceważenie. – Stukanie stopą – niecierpliwość, niepokój, chęć zakończenia rozmowy. – Pocieranie karku – frustracja, gniew. 8. Ruchy głową: Kiwanie głową w pionie, potakiwanie – zgoda, zrozumienie, uważne słuchanie. – Kiwanie głową w poziomie – niezgoda, zaprzeczanie, brak zrozumienia. – Powolne opuszczanie głowy – smutek, rozpacz, przygnębienie. – Szybkie opuszczanie głowy – strach, złość, niepewność. – Powolne odchylanie do tyłu – powątpiewanie. – Szybkie odchylanie do tyłu – opór. – Pochylenie głowy na boki – uległość. – Powolny skłon w bok – niedowierzanie, zarozumiałość. – Szybki skłon w bok – sceptyczne zainteresowanie. – Przesunięcie do przodu – koncentracja uwagi, przychylność, agresja. – Przesunięcie do tyłu – wyczekiwanie, sceptycyzm. 9. Pozycja ciała: Sztywne siedzenie – niepewność, napięcie, lęk. – Zgarbienie się – smutek, przygnębienie, zamknięcie się w sobie. – Siadanie na brzegu krzesła – niepewność, zdenerwowanie. – Skrzyżowane ręce na piersi – odmowa, niechęć, unikanie kontaktu. – Ręce w kieszeniach – brak pewności siebie, nieufność. – Ręce trzymane z tyłu – pewność siebie. – Skrzyżowanie rąk z przodu – opanowanie, skrytość, uległość. – Skrzyżowanie rąk z tyłu – nieśmiałość, arogancja. – Palce splecione ze sobą – koncentracja.
Schemat. Mowa ciała - klucz do sukcesu w rozmowie.
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Polecenie 5
RnmVR9vJaDs7Q
Zastanów się, jakimi gestami posługujesz się najczęściej w sytuacji niepewności. (Uzupełnij).
Polecenie 6
R1aTePbKCwDnv
Oceń, czy łatwo jest zrozumieć mowę ciała, jeżeli komunikaty są sprzeczne z informacją przekazywaną werbalnie. Które informacje są prawdziwe? (Uzupełnij).
Polecenie 7
RTITzmO3SseEt
Czy twoim zdaniem mowa ciała jest kluczem do sukcesu w rozmowie? Wyraź swoją opinię i ją uzasadnij. (Uzupełnij).

Jak skutecznie się porozumiewać

Istnieje wiele wzorów skutecznego porozumiewania się. Każdy z nas opracowuje własne strategie jak osiągnąć zamierzony cel. Zawsze jednak należy pamiętać o podstawowych zasadach skutecznego porozumiewania się. Oczywiście nie zawsze stosowanie się do tych zasad gwarantuje sukces, należy pamiętać, że każdy rozmówca jest inny. Do każdego należy trafić w odpowiedni, często indywidualny sposób.

R1AS1LMvNrHVt1
Mapa myśli. Zasady skutecznego porozumiewania się – nadawca. Lista elementów: Nazwa kategorii: nadawca. Elementy należące do kategorii nadawca. Nazwa kategorii: jasno formułuje swoje zdanie. Nazwa kategorii: mówi w sposób konkretny i zrozumiały dla odbiorcy. Nazwa kategorii: patrzy rozmówcy w oczy. Nazwa kategorii: nie ukrywa uczuć. Nazwa kategorii: zwraca uwagę na to, jak mówi, na ton, szybkość wypowiadanych słów, intonację głosu. Nazwa kategorii: stara się uśmiechać, bo to wzmacnia pozytywny odbiór wypowiedzi. Nazwa kategorii: dopuszcza odbiorcę do głosu. Nazwa kategorii: mówi spokojnie, wyjaśnia rzeczy niezrozumiałe. Nazwa kategorii: obserwuje reakcję odbiorcy na swoje słowa. Koniec elementów należących do kategorii nadawca.
Zasady skutecznego porozumiewania się - nadawca.
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
RWZN6VBRF1jSj1
Mapa myśli. Zasady skutecznego porozumiewania się – odbiorca. Lista elementów: Nazwa kategorii: odbiorca. Elementy należące do kategorii odbiorca. Nazwa kategorii: cierpliwie słucha nadawcy, nie przerywa jego wypowiedzi. Nazwa kategorii: słucha z zainteresowaniem. Nazwa kategorii: utrzymuje kontakt wzrokowy. Nazwa kategorii: kiwnięciem głowy, mimiką pokazuje, że rozmowa jest dla niego ważna. Nazwa kategorii: stara się za pomocą krótkich komentarzy zapewniać nadawcę, że słucha go i rozumie. Nazwa kategorii: zadaje pytania. Nazwa kategorii: stara się nie krytykować nadawcy publicznie, nie ośmieszać go. Koniec elementów należących do kategorii odbiorca.
Zasady skutecznego porozumiewania się – odbiorca.
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Polecenie 8

Zapoznaj się z obiema mapami myśli dotyczącymi zasad skutecznego porozumiewania się. Na ich podstawie przygotuj z kolegami i koleżankami scenki dramowe, w których pokażecie poprawne i niepoprawne zachowania w codziennej komunikacji.

RXrU5P52UIz8l
Polecenie 8
R8U61dvCJ8GiO
Po zapoznaniu się z opisami obu map myśli dotyczącymi zasad skutecznego porozumiewania się podaj przykłady poprawnego i niepoprawnego zachowania w codziennej komunikacji.
Ćwiczenie 6

Zapoznaj się z tekstem Katarzyny Zdziech i wypisz na czym polega komunikacja interpersonalna w rodzinie.

Komunikacja interpersonalna w rodzinie - jak ją poprawić?Katarzyna Zdziech
Katarzyna Zdziech Komunikacja interpersonalna w rodzinie - jak ją poprawić?

Komunikacja interpersonalna w rodzinie to proces przekazywania informacji między jej członkami. Jej zakłócenia mogą się pojawić w każdym momencie i są groźne, ponieważ negatywnie wpływają na trwałość rodzinnych relacji.

Jak działa komunikacja interpersonalna w rodzinie?

Komunikacja interpersonalna to proces przekazywania i odbierania informacji między dwiema osobami. W rodzinie przejawia się nie tylko jako sposób kontaktu i rodzaj porozumiewania się, ale służy również do wyrażania uczuć i pogłębiania więzi między jej członkami.

Komunikacja interpersonalna w rodzinie różni się znacznie od komunikacji między znajomymi, ponieważ zachodzi w obrębie zamkniętego systemu rodzinnego. Taki system jest szczególnie trwały, a relacje interpersonalne w rodzinie są dodatkowo pogłębione przez dużą ilość czasu, który spędzamy z bliskimi. Komunikacja w rodzinie ma charakter cyrkularnycyrkularnycyrkularny. Oznacza to, że każdy członek w równym stopniu oddziałuje na pozostałe osoby. Dlatego niezwykle ważną zasadą w rodzinnej komunikacji interpersonalnej jest współpraca. Wszystkie decyzje powinny być podejmowane wspólnie na drodze porozumienia lub kompromisu.

Prawidłowo funkcjonujący system rodzinny daje możliwość otwartej komunikacji pomiędzy wszystkimi jego członkami, bez strachu przed odrzuceniem czy przed tematami tabu.

CART1 Źródło: Katarzyna Zdziech, Komunikacja interpersonalna w rodzinie – jak ją poprawić?, 26.02.2019, dostępny w internecie: wp.pl [dostęp 10.09.2019].
Rl58KKHeKoBJw
Ćwiczenie 7

Na podstawie zamieszczonego poniżej tekstu wyjaśnij, jakie informacje na temat rozmówcy można pozyskać dzięki komunikacji niewerbalnej.

Komunikacja niewerbalna: czego można się dowiedzieć?
Komunikacja niewerbalna: czego można się dowiedzieć?

Mowa ciała jest najstarszą formą porozumiewania się, nasi prymitywni przodkowie, nie znając języka, posługiwali się właśnie gestami, mimiką, kontaktem wzrokowym, aby przekazać sobie informacje. Podobnie sytuacja wygląda w świecie zwierząt, które wyuczyły się zachowań pozwalających np. na ostrzeżenie innych przed drapieżnikiem. […]

Czego dowiadujemy się o rozmówcy, odczytując jego gesty, mimikę i postawę?

Po zachowaniu drugiego człowieka łatwo określić, jaki ma temperament. Czy jest osobą wesołą, radosną, rozrywkową, zabawną, nerwową czy smutną. Można też łatwo przypisać ją go któregoś z typów osobowości. Dużo ruchów, częsta zmiana pozycji, gestykulacja, uśmiech i wesoły wyraz twarzy może sugerować, że mamy do czynienia z sangwinikiem. Nerwowe potrząsanie nogą, niepewne spojrzenie, nerwowe ruchy wskazują na choleryka, natomiast spuszczona głowa, smutny wyraz twarzy, powolne ruchy wskazują na flegmatyka.

Z mowy ludzkiego ciała możemy dowiedzieć się także o pozycji społecznej naszego rozmówcy, typie pracy, jaką wykonuje. Zupełnie inaczej będzie zachowywał się robotnik i inaczej księgowy.

Z gestów możemy wywnioskować także, jakie rozmówca ma wobec nas zamiary. Możemy dowiedzieć się, czy widzi w nas tylko partnera biznesowego, czy ma wobec nas matrymonialne zamiary. Od tego, czy zgadzamy się kontynuować rozmowę schodzącą na teren osobisty zależy sukces rozmowy oraz to, co chcemy osiągnąć […].

CART2 Źródło: Komunikacja niewerbalna: czego można się dowiedzieć?, 24.10.2008, dostępny w internecie: egospodarka.pl [dostęp 10.09.2019].
Rl58KKHeKoBJw

Sprawdź, czy umiesz!

RTJGhMelzfncu
Ćwiczenie 8
Wskaż, które stwierdzenia są prawdziwe, a które fałszywe. Odbiorca to osoba wysyłająca komunikat. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Komunikacja werbalna odbywa się tylko za pomocą gestów. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Komunikacja niewerbalna odbywa się za pomocą gestów. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Komunikacja interpersonalna ma miejsce wtedy, gdy biorą w niej udział minimum trzy osoby. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
Źródło: zpe.gov.pl, licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 9
RFHaRaaHmrGHt
Dopasuj ciąg do odbiorcy i nadawcy informacji w procesie komunikowania się. Nadawca Możliwe odpowiedzi: 1. Cel komunikatu – kodowanie komunikatu – nadanie komunikatu, 2. Odbieranie komunikatu – odkodowanie komunikatu – zapoznanie się z komunikatem, 3. Odebranie komunikatu – zapoznanie się z komunikatem – odkodowanie komunikatu, 4. Cel komunikatu – odkodowanie komunikatu – nadanie komunikatu Odbiorca Możliwe odpowiedzi: 1. Cel komunikatu – kodowanie komunikatu – nadanie komunikatu, 2. Odbieranie komunikatu – odkodowanie komunikatu – zapoznanie się z komunikatem, 3. Odebranie komunikatu – zapoznanie się z komunikatem – odkodowanie komunikatu, 4. Cel komunikatu – odkodowanie komunikatu – nadanie komunikatu Żaden z powyższych Możliwe odpowiedzi: 1. Cel komunikatu – kodowanie komunikatu – nadanie komunikatu, 2. Odbieranie komunikatu – odkodowanie komunikatu – zapoznanie się z komunikatem, 3. Odebranie komunikatu – zapoznanie się z komunikatem – odkodowanie komunikatu, 4. Cel komunikatu – odkodowanie komunikatu – nadanie komunikatu
Ćwiczenie 10
RAsAQFKkuPsrm
Wskaż, jakie problemy w poprawnym komunikowaniu się mogą mieć osoby niewidome i z czego to wynika. (Uzupełnij).
RzyJV17Ufo3yC
Ćwiczenie 11
Wskaż, które z zasad skutecznego komunikowania się powinien stosować nadawca komunikatu. Możliwe odpowiedzi: 1. Mówić konkretnie i na temat., 2. Słuchać z zainteresowaniem., 3. Zadawać pytania., 4. Patrzeć rozmówcy w oczy., 5. Dopuszczać odbiorcę do głosu., 6. Obserwować reakcje odbiorcy.
Źródło: zpe.gov.pl, licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 12
R7EfZjL5G3INb
Oceń, czy ilustracja przedstawia prawidłowy proces komunikowania się. Odpowiedź uzasadnij. (Uzupełnij).
RvLZmcgqRdouf
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Polecenie 9

Na podstawie analizy mowy ciała postaci przedstawionych na poniższych zdjęciach zapisz ich przykładowe wypowiedzi.

Zapoznaj się z opisami zamieszczonych poniżej zdjęć. Na podstawie analizy mowy ciała przedstawionych na nich postaci zapisz ich przykładowe wypowiedzi.

R13tOH5mQNNsI
I.
Źródło: domena publiczna.
R9p4JaZH3TTMu
II.
Źródło: domena publiczna.
R1NiqL6MJqrp3
Źródło: domena publiczna.
Polecenie 10

Uzupełnij mapę myśli. Wpisz przykłady mowy ciała.

RnJw7nY2orPHo
Mapa myśli. Lista elementów:
  • Nazwa kategorii: mowa ciała
    • Elementy należące do kategorii mowa ciała
    • Nazwa kategorii: gestykulacja
    • Nazwa kategorii: kontakt wzrokowy
    • Nazwa kategorii: ton głosu
    • Nazwa kategorii: wyraz twarzy
    • Nazwa kategorii: postawa
    • Nazwa kategorii: umiejętność[br] wywoływania [br]wzruszenia
    • Nazwa kategorii: wygląd
    • Koniec elementów należących do kategorii mowa ciała
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Polecenie 10
R18MjL0Hs2YzR
Wpisz przykłady mowy ciała.

Słownik

cyrkularny
cyrkularny

tu: odbywający się w zamkniętym gronie rodziny