Kultura języka. Krótkie wiadomości tekstowe - SMS
Warto wiedzieć!
Każdego dnia wymieniamy między sobą dziesiątki komunikatów: dyskutujemy ze znajomymi, rozmawiamy przez telefon, wysyłamy e‑mailee‑maile, smsy, korzystamy z komunikatorów internetowych. Jednak nie zawsze tak było. Początkowo porozumiewano się za pomocą gestów, głosu, zmiany intonacji, z czasem słów. To, co dla nas jest codziennością, dla naszych dalekich przodków stanowiło nie lada osiągnięcie.
Obejrzyj film o rozwoju pisma na przestrzeni wieków oraz o różnych rodzajach współczesnego komunikowania się.

Film dostępny pod adresem /preview/resource/RdPwSXnzAIYJI
Film omawia rozwój pisma oraz współczesne formy komunikacji językowej. Czas trwania filmu 8 minut 34 sekundy
Komunikacja rządzi się nie tylko zasadą poprawności językowej. Jako akt społeczny - akt mowy powinien spełniać pewne warunki charakterystyczne dla życia w społeczeństwie. Dlatego formułując wypowiedzi, powinniśmy trzymać się zasad etyki, estetyki i etykiety językowej.
Niezwykle ważna jest etykieta, czyli obowiązujący sposób zachowania się w jakimś środowisku. Zbiór norm i zasad zachowania się w towarzystwie zwany jest savoir‑vivre’emsavoir‑vivre’em. Natomiast w sferze internetowej również obowiązują określone, zwyczajowe zasady, które nazwano netykietą.
Etyka słowaEtyka słowa
Na etykę słowa składają się m.in.:
prawdomówność;
uprzejmość;
podmiotowepodmiotowe traktowanie się nadawcy i odbiorcy;
szanowanie cudzych poglądów.
- Nazwa kategorii: Łamanie etyki słowa
- Nazwa kategorii: Przez nadawcę
- Nazwa kategorii: kłamstwo
- Nazwa kategorii: ironia, sarkazm, szyderczość
- Nazwa kategorii: narzucanie poglądów
- Nazwa kategorii: zmuszanie do odbioru komunikatu
- Nazwa kategorii: uciszanie
- Nazwa kategorii: zastraszanie
- Nazwa kategorii: niepoprawność językowa i stylistyczna
- Nazwa kategorii: wulgarność Koniec elementów należących do kategorii Przez nadawcę
- Nazwa kategorii: Przez odbiorcę
- Nazwa kategorii: tendencyjność
- Nazwa kategorii: podejrzliwość
- Nazwa kategorii: nieuważność
- Nazwa kategorii: wybiórczość Koniec elementów należących do kategorii Przez odbiorcę
- Elementy należące do kategorii Łamanie etyki słowa
- Elementy należące do kategorii Przez nadawcę
- Elementy należące do kategorii Przez odbiorcę
Zapoznaj się z mapą myśli, w której umieszczono zachowania i postawy łamiące etykę słowa. Rozbuduj ją i dodaj przykłady takich zachowań i postaw.
Zapoznaj się z mapą myśli, w której umieszczono zachowania i postawy łamiące etykę słowa. Wypisz przykłady takich zachowań i postaw.
EstetykaEstetyka słowa
Niektóre teksty uznajemy za estetyczne, inne nie. Czy wiesz, że etykę, jak i estetykę językową burzą wulgaryzmy. Zapoznaj się z mapą myśli, która prezentuje przykłady reguł opisujących estetyczne i nieestetyczne teksty oraz wymowę.
- Nazwa kategorii: O estetyce słowa decydują kategorie
- Nazwa kategorii: estetyczne
- Nazwa kategorii: Fonetyka/artykulacja
- Nazwa kategorii: wyraźna artykulacja
- Nazwa kategorii: poprawne akcentowanie
- Nazwa kategorii: wymowa zgodna z ogólnopolską normą Koniec elementów należących do kategorii Fonetyka/artykulacja
- Nazwa kategorii: Tekst pisany
- Nazwa kategorii: prostota
- Nazwa kategorii: poprawna budowa zdań
- Nazwa kategorii: bogate słownictwo bez nadmiaru wyrazów obcych
- Nazwa kategorii: środki stylistyczne Koniec elementów należących do kategorii Tekst pisany
- Nazwa kategorii: niestetyczne
- Nazwa kategorii: Fonetyka/artykulacja
- Nazwa kategorii: niedbała wymowa
- Nazwa kategorii: połykanie głosek
- Nazwa kategorii: mówienie zbyt cicho lub zbyt głośno
- Nazwa kategorii: monotonia
- Nazwa kategorii: cechy gwarowe
- Nazwa kategorii: niepoprawna artykulacja będąca wpływem obcym Koniec elementów należących do kategorii Fonetyka/artykulacja
- Nazwa kategorii: Tekst pisany
- Nazwa kategorii: „ściana tekstu”
- Nazwa kategorii: błędy
- Nazwa kategorii: zawiła składnia
- Nazwa kategorii: zbytnia rozwlekłość
- Nazwa kategorii: schematyczność
- Nazwa kategorii: ograne wyrażenia Koniec elementów należących do kategorii Tekst pisany
- Elementy należące do kategorii O estetyce słowa decydują kategorie
- Elementy należące do kategorii estetyczne
- Elementy należące do kategorii Fonetyka/artykulacja
- Elementy należące do kategorii Tekst pisany
- Elementy należące do kategorii niestetyczne
- Elementy należące do kategorii Fonetyka/artykulacja
- Elementy należące do kategorii Tekst pisany
Zapoznaj się z mapą myśli, w której umieszczono informacje o tym, co decyduje o estetyce słowa. Rozbuduj ją i dodaj przykłady zdań ilustrujących te kategorie.
Zapoznaj się z mapą myśli, w której umieszczono informacje o tym, co decyduje o estetyce słowa. Rozbuduj ją i wypisz przykłady zdań ilustrujących te kategorie.
Etykieta językowaEtykieta językowa
W języku polskim, podobnie jak w każdym innym, występują dwie odmiany: oficjalna i nieoficjalna. Ta pierwsza stosowana jest we wszystkich sytuacjach formalnych i bywa nazywana “polszczyzną formalną”, natomiast druga stosowana jest w nieformalnych rozmowach czy prywatnej korespondencji. Obie te odmiany mają jednak wspólny mianownik: etykietę językową. Małgorzata Marcjanik definiuje ją jako:
Grzeczność w komunikacji językowej[...] zbiór przyjętych w danej społeczności wzorów językowych zachowań grzecznościowych, zwyczajowo przyporządkowanych określonym sytuacjom pragmatycznym, takim jak: spotkanie znajomej osoby, wyświadczenie nam przez kogoś przysługi, sprawienie komuś przykrości czy odniesienie przez kogoś sukcesu.
Źródło: Małgorzata Marcjanik, Grzeczność w komunikacji językowej, Warszawa 2007, s. 12.
![Zdjęcie prezentuje ekran smartfonu, na którym są ikony aplikacji mobilnych. Wśród nich są między innymi Instagram, Facebook [czyt. fejsbuk] i Twitter [czyt. tłiter].](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R1YvHZMvACBJK/1710924321/VUCLLVJL6Ddo7rMFU6qdjSUpfcRKdrpD.jpg)
Źródła inspiracji językowych dla użytkowników FacebookaFacebooka, Instagrama, TwitteraTwittera, TikToka są nieprzebrane: wypowiedzi osób publicznych, teksty piosenek, kwestie z filmów, seriali czy amatorskich filmików i animacji, memy itd. Używanie takich nośnych cytatów bywa czymś w rodzaju mrugnięcia okiem do wtajemniczonych. W ten sposób buduje się nowa pokoleniowa wspólnota oparta na języku
Czym jest moda językowa?
O modzie językowej mówi się wtedy, gdy do obiegu komunikacyjnego wchodzi nowy element języka. Choć zwykle nie jest koniecznym uzupełnieniem słownictwa, ale zaczyna się „panoszyć” w języku, wypierając rodzime słowa. Przykład: wyraz „dokładnie” zaczyna być używany w różnych znaczeniach i kontekstach, częściej niż wcześniej – użytkownicy wybierają go chętniej, bo częściej go słyszą, i tak zamyka się koło mody językowej. Przykładem słowa modnego, a niekoniecznie potrzebnego, jest przedrostek wielokrotności jednostki miary wielkości fizycznych: mega, który funkcjonuje w polszczyźnie jako synonim wielu innych wyrazów, np.: „wspaniały”, „świetny”, „doskonały”, „wyśmienity”, „piękny”, „interesujący” itp. Niestety, „kariera” tego przedrostka w języku polskim nie jest skończona, rozplenił się skutecznie w słowniku dzieci, młodzieży i osób dorosłych. Podobnie dzieje się z wieloma innymi słowami. Poniższy schemat obrazuje etapy funkcjonowania modnego wyrazu w obiegu językowym:

We współczesnej polszczyźnie najwięcej modnych wyrazów wywodzi się z języka angielskiego. Język angielski jako lingua francalingua franca jest uznawany za prestiżowyprestiżowy, m.in. dlatego, że biegłość w posługiwaniu się nim umożliwia komunikację na arenie międzynarodowej.
Internet obficie dostarcza modnych wyrazów i wyrażeń. Przede wszystkim jego najmłodsza społeczność zasila język nowymi określeniami, zwrotami, powiedzeniami, takimi jak nerd (osoba nadmiernie fascynująca się naukami ścisłymi i/lub grami komputerowymi), co ja pacze (wyraża dezaprobatę i poczucie straconego czasu; źródłem jest słynne w sieci zdjęcie kota z takim podpisem) czy essa (słowo wieloznaczne, najogólniej: wyrażenie pozytywnych emocji). Wynika to m.in. z dążności użytkowników sieci do oryginalności, wyróżniania się i demonstrowania swojego obycia z najnowszymi trendamitrendami. W języku społeczności internetowej szerzy się moda na skróty, np. thx – dzięki (z ang. thanks); c'nie? – jako skrócona wersja potocznego pytania: „co nie?”; ocb – skrót od pytania: „o co biega?”. Skróty te chętnie stosowane są w esemesach. Da się również zaobserwować skłonność do krótkich, celnych uwag, np.: - Dobrze ci poszedł sprawdzian? - Racza (tzn. „raczej”), albo ironiczna reakcja: XD na czyjś monolog. Rozwlekłe posty i komentarze są niemodne.
Do podanych wyrazów dopisz ich synonimy, a następnie ułóż 6 zdań: 3 z wyrazami modnymi i 3 z ich synonimami. Zastanów się i odpowiedz, czy zastosowanie wyrazów modnych może wpływać na skuteczność komunikacji między użytkownikami języka.
| Wyraz modny | Znaczenie | Synonim |
|---|---|---|
| ez | łatwo, coś łatwego | |
| kminić | rozumieć, rozmyślać o czymś | |
| pogchamp | efektownie | |
| cringe | żenująco, żenada | |
| hajp | pomysł, ale też: coś efektownego, moda |
skrót – skrócony zapis wyrazu, który jednak najczęściej czytamy jako cały wyraz. Tworzymy je za pomocą jednej litery, np. rok – r., kilu liter, np. major – mjr, lub pierwszej i ostatniej litery skracanego wyrazu, np. doktor – dr
skrótowiec inaczej akronim – skrócona wielowyrazowa fraza, utworzona z pierwszych liter lub sylab tych wyrazów a także cyfr, czasem obcojęzycznych, np. ZUS, LOL, IMO, 4U
odcięcie – wyraz, który powstał w wyniku usunięcia końcowych sylab lub liter z wyrazów bądź wyrażeń, np. nara, spoko
emotikon – znak graficzny wykorzystujący kilka znaków, najczęściej interpunkcyjnych, oznaczający emocje, np. :P, :(
Przejrzyj swoje SMS‑y i zwróć uwagę na ich treść i sposób zapisu. Zapisz swoje spostrzeżenia.
Scharakteryzuj język, jakim posługują się autorzy SMS‑ów w twoim telefonie. Wypisz w punktach jego charakterystyczne cechy.
Sprawdź, czy umiesz!
Wypisz powody, dla których unikanie wulgaryzmów jest tak ważne w kontekściekontekście grzeczności językowej.
Sformułuj wypowiedź pisemną, w której odpowiesz na pytanie: Czy moda językowa to zjawisko pozytywne czy negatywne? Omów zagadnienie na podstawie e‑materiału oraz wybranego tekstu kultury albo własnych doświadczeń językowych.