Ilustracja przedstawia trzy leżące osoby. Na środku leży niemowlę w pieluszce. Po jego lewej stronie leży uśmiechnięty mężczyzna odwrócony twarzą do dziecka. Po prawie stronie dziecka leży kobieta, która jest także uśmiechnięta i odwrócona do niego twarzą. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Funkcja prokreacyjna Konsekwencją współżycia seksualnego małżonków są narodziny dziecka (dzieci). Dzięki prokreacji podtrzymywana jest ciągłość zbiorowości ludzkiej. W społeczeństwach współczesnych rozdziela się funkcję seksualną od prokreacyjnej. Na wcześniejszych historycznie etapach rozwoju rodziny funkcje seksualna i prokreacyjna stanowiły jedność. W rezultacie liczba dzieci w rodzinie warunkowana była przede wszystkim biologicznie: wiekiem małżonków i ich płodnością. Obecnie, w dobie tzw. planowania rodziny i świadomego macierzyństwa, to małżonkowie decydują o liczbie dzieci i czasie ich przyjścia na świat. 2. Funkcja prokreacyjna Konsekwencją współżycia seksualnego małżonków są narodziny dziecka (dzieci). Dzięki prokreacji podtrzymywana jest ciągłość zbiorowości ludzkiej. W społeczeństwach współczesnych rozdziela się funkcję seksualną od prokreacyjnej. Na wcześniejszych historycznie etapach rozwoju rodziny funkcje seksualna i prokreacyjna stanowiły jedność. W rezultacie liczba dzieci w rodzinie warunkowana była przede wszystkim biologicznie: wiekiem małżonków i ich płodnością. Obecnie, w dobie tzw. planowania rodziny i świadomego macierzyństwa, to małżonkowie decydują o liczbie dzieci i czasie ich przyjścia na świat. 3. Funkcja socjalizacyjna Od urodzin dziecka rozpoczyna się proces jego socjalizacji, który realizowany jest przede wszystkim przez rodziców i innych członków najbliższej rodziny (dziadków, ciotki, wujów czy starsze rodzeństwo). Ten rodzinny aspekt procesu socjalizacji jest konieczny, by niemowlę (a później dziecko) zdobyło cechy społeczne i niezbędne umiejętności. Są one nieodzowne, gdyż umożliwiają samodzielne zaspokojenie podstawowych potrzeb oraz wchodzenie do innych grup społecznych. 4. Funkcja opiekuńczo-zabezpieczająca Przyjście na świat dziecka (dzieci) związane jest z koniecznością zapewnienia im opieki, bowiem nie są one w stanie samodzielnie zaspokajać swych potrzeb. Jednak również inni członkowie rodziny – z powodu choroby czy zaawansowanego wieku – muszą korzystać z pomocy, jaką pozostali członkowie rodziny świadczą w zakresie zaspokajania podstawowych potrzeb. Na świadczeniu takiej pomocy polega właśnie funkcja opiekuńcza (lub opiekuńczo‑zabezpieczająca). Jest ona ściśle związana z funkcją ekonomiczną – w takim zakresie, w jakim wszystkie prace usługowe wykonywane w rodzinie (np. przygotowywanie posiłków), składające się na część funkcji ekonomicznej, są niezbędne przy opiece i zabezpieczeniu jej najsłabszych członków. 5. Funkcja ekonomiczna Rodzina, niezależnie od liczby członków, musi mieć ekonomiczne podstawy egzystencji. Tworzy je dzięki aktywności ekonomicznej rodziców lub/i posiadanym kapitałom. Najczęściej jest to praca zarobkowa jednego lub – co współcześnie występuje znacznie częściej – obojga rodziców. Ponadto rodzice mogą prowadzić działalność ekonomiczną na własną rękę. W zakres funkcji ekonomicznej wchodzą również pozyskiwanie, utrzymywanie i korzystanie z dóbr trwałych (mieszkania i jego wyposażenia, samochodu etc.) oraz dóbr kapitałowych (akcji, obligacji, oszczędności). W zakresie funkcji ekonomicznej wykonywane są różne czynności usługowe: aprowizacja, przygotowywanie posiłków, utrzymywanie czystości, dbałość o sprzęt i dobra indywidualne członków rodziny. 6. Funkcja ekspresyjno-emocjonalna Grupa rodzinna jest związana silną więzią emocjonalną. Relacje tego typu występują między małżonkami, rodzicami i dziećmi czy między kolejnymi pokoleniami (dziadkami i wnukami oraz innymi krewnymi). Rodzina zaspokaja potrzebę miłości małżonków i dzieci. Dostarcza w ten sposób emocjonalną gratyfikację swym członkom. Ponadto grupa rodzinna każdemu członkowi umożliwia ekspresję własnych emocji: miłości, przywiązania, zaufania, ale też gniewu, lęków, obaw związanych z uczestnictwem w życiu społecznym, począwszy od szkoły, pracy, a skończywszy na uczestnictwie w innych grupach społecznych, w których ekspresja emocji uważana jest za niestosowną i może być negatywnie oceniana. Tę funkcję rodziny określa się jako emocjonalno‑ekspresyjną lub emocjonalną.

Funkcja stratyfikacyjna Nazywana też funkcją klasową. Należąc do rodziny, zaliczani jesteśmy do klasy społecznej, w jakiej nasza rodzina się mieści z racji posiadania określonych cech położenia klasowego (np. klasa średnia, klasa robotnicza, klasa posiadaczy, klasa chłopska etc.). Tym samym funkcja stratyfikacyjna wyznacza miejsce grupy rodzinnej w szeroko rozumianej strukturze społecznej i jest czynnikiem utrwalającym istniejący podział społeczeństwa na warstwy, klasy czy kasty. Kontekst historyczny wskazuje, że niektóre funkcje rodziny mają w określonym czasie większe lub mniejsze znaczenie. Tak na przykład jest w przypadku funkcji stratyfikacyjnej: przy niskim poziomie ruchliwości społecznej miała ona podstawowe znaczenie. Większość członków społeczeństwa nie zmieniała bowiem statusów przypisanych (czyli np. kto się urodził w rodzinie chłopskiej, był chłopem; kto się urodził w rodzinie robotniczej, najczęściej w dorosłym życiu był robotnikiem)., Funkcja identyfikacyjna Urodzenie się w konkretnej rodzinie warunkuje miejsce jednostki w społeczeństwie. Uzyskuje ona bowiem przypisany status. Zmiana tego statusu możliwa jest dzięki aktywności życiowej jednostki (np. zmiana statusu przez pracę w określonym zawodzie), ale również dzięki zasobom ekonomicznym, kulturowym, którymi rodzina dysponuje (np. kupowanie szlachectwa w dawnych czasach). Rodzina pochodzenia, niezależnie od późniejszej biografii życiowej osobnika, służy identyfikacji przez otoczenie zewnętrzne. Przesądza też w znacznej mierze o biegu życia jednostki, jej szansach życiowych i ograniczeniach., Funkcja integracyjno‑kontrolna Nazywana też legalizacyjno-kontrolną. Członkowie rodziny kontrolują wzajemnie swoje zachowania, zgodnie z obowiązującym systemem wartości, norm oraz wzorów zachowań aprobowanych w swojej rodzinie i całym społeczeństwie. Kontroli podlegają wzajemne relacje między małżonkami, relacje rodziców z dziećmi, a przede wszystkim zachowania tych ostatnich. Kontrola społeczna wzmacnia spójność grupy, wywiązywanie się z ról społecznych pełnionych w rodzinie. Zakres funkcji legalizacyjno-kontrolnej jest jednak znacznie szerszy: legalizuje w sposób formalny relacje między małżonkami, prawny status dzieci, wspólnotę majątkową rodziny. Funkcjonowanie grupy rodzinnej poza regulacjami prawnymi warunkowane jest przez grupę religijną, do której należą współmałżonkowie, a także przez obyczaje i moralność. To wszystko mieści się w zakresie tej funkcji., Funkcja rekreacyjno‑towarzyska Polega na organizowaniu czasu wolnego członkom rodziny, wspólnym spędzaniu czasu wolnego zgodnie z wypracowanym przez grupę rodzinną stylem życia. W zakres tej funkcji wchodzi również sukcesywne wprowadzanie dzieci i młodzieży w świat powiązań towarzyskich, przyuczanie do reguł obowiązujących w kontaktach z osobami należącymi do kręgów towarzyskich rodziców, a także kontrola sposobów spędzania wolnego czasu przez dzieci i młodzież w grupach rówieśniczych i ponoszenie przez rodziców kosztów związanych z uczestnictwem dzieci w grupach rówieśniczych.