Czy każdy cukier jest słodki?
Cukier to substancja powszechnie spotykana w kuchni, wykorzystywana do słodzenia napojów i potraw. Czy słowo cukier, używane w życiu codziennym, oznacza to samo w języku chemicznym? Czy cukier jest zawsze słodki?
Ze względu na budowę, cukry możemy w uproszczeniu podzielić na proste i złożone. Cukry złożone pokrótce definiujemy jako związki chemiczne, które można (w wyniku odpowiednich reakcji chemicznych) rozłożyć na cukry proste.

Cukry proste z kolei nie ulegają rozkładowi na cukry prostsze. Ponadto z cukrów prostych, na skutek odpowiednich przemian chemicznych, mogą powstawać cukry złożone.
Gdzie możemy znaleźć monosacharydy?
Gdzie możemy znaleźć disacharydy?
- Nazwa kategorii: pochodzenie[br]disacharydów
- Nazwa kategorii: sacharoza
- Nazwa kategorii: trzcina[br]cukrowa
- Nazwa kategorii: owoce
- Nazwa kategorii: suszone[br]owoce
- Nazwa kategorii: mango
- Nazwa kategorii: morele
- Nazwa kategorii: ananas
- Nazwa kategorii: mandarynki Koniec elementów należących do kategorii owoce
- Nazwa kategorii: warzywa
- Nazwa kategorii: groszek[br]zielony
- Nazwa kategorii: fasole
- Nazwa kategorii: kukurydza
- Nazwa kategorii: burak[br]cukrowy Koniec elementów należących do kategorii warzywa
- Nazwa kategorii: laktoza
- Nazwa kategorii: produkty[br]mleczne
- Nazwa kategorii: śmietanka
- Nazwa kategorii: jogurt
- Nazwa kategorii: kefir
- Nazwa kategorii: maślanka
- Nazwa kategorii: sery Koniec elementów należących do kategorii produkty[br]mleczne
- Nazwa kategorii: przekąski Koniec elementów należących do kategorii laktoza
- Nazwa kategorii: maltoza
- Nazwa kategorii: ziarna[br]zbóż np.[br]jęczmienia Koniec elementów należących do kategorii maltoza
- Elementy należące do kategorii pochodzenie[br]disacharydów
- Elementy należące do kategorii sacharoza
- Elementy należące do kategorii owoce
- Elementy należące do kategorii warzywa
- Elementy należące do kategorii laktoza
- Elementy należące do kategorii produkty[br]mleczne
- Elementy należące do kategorii maltoza
Skrobia
Jest polisacharydem, w którym liczba cząsteczek glukozy mieści się w przedziale od kilkuset do kilku tysięcy i zależy od pochodzenia. Występuje głównie w ziemniakach (– zawartości), ziarnach zbóż, ryżu i kukurydzy (nawet zawartości). To bardzo ważny składnik naszego pożywienia. Posiada budowę ziarnistą, a kształt ziaren jest uzależniony od ich pochodzenia, co przedstawia poniższa grafika interaktywna.
Gdzie możemy znaleźć polisacharydy?
- Nazwa kategorii: pochodzenie[br]polisacharydów
- Nazwa kategorii: skrobia
- Nazwa kategorii: ziemniaki
- Nazwa kategorii: ziarna zbóż
- Nazwa kategorii: ryż
- Nazwa kategorii: kukurydza Koniec elementów należących do kategorii skrobia
- Nazwa kategorii: celuloza
- Nazwa kategorii: bawełna
- Nazwa kategorii: len
- Nazwa kategorii: drewno
- Nazwa kategorii: juta Koniec elementów należących do kategorii celuloza
- Elementy należące do kategorii pochodzenie[br]polisacharydów
- Elementy należące do kategorii skrobia
- Elementy należące do kategorii celuloza
Budowa cząsteczki glukozy
Cząsteczka glukozy zbudowana jest z sześciu atomów węgla, dwunastu atomów wodoru oraz sześciu atomów tlenu. W stałym stanie skupienia cząsteczki glukozy tworzą pierścienie (mają budowę cykliczną).
Na poniższej grafice znajdują się wzory, za pomocą których możemy opisać budowę cząsteczki glukozy oraz model tej cząsteczki.

Oblicz masowy skład procentowy glukozy. Wyniki podaj z dokładnością do pierwszego miejsca po przecinku.
Glukoza jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych w przyrodzie cukrów prostych. Głównym źródłem glukozy jest prowadzony (głównie przez rośliny) proces fotosyntezy.
W poniższej animacji zilustrowano schemat procesu fotosyntezy. Zapoznaj się z informacjami zawartymi w animacji, a następnie wykonaj polecenia nr i .

Film dostępny pod adresem /preview/resource/RdgbKiaMRFe9Q
Animacja przedstawiono wszystkie czynniki konieczne do zajścia procesu fotosyntezy u roślin.
Budowa cząsteczki fruktozy
Cząsteczka fruktozy zbudowana jest z sześciu atomów węgla, dwunastu atomów wodoru oraz sześciu atomów tlenu. Czy taki skład coś Ci przypomina? Jeśli zapiszemy wzór sumaryczny cząsteczki fruktozy:
to okaże się, że jest on identyczny jak wzór sumaryczny cząsteczki glukozy. Czy są to zatem takie same związki chemiczne? W odpowiedzi na to pytanie pomoże Ci poniższa grafika, na której przedstawiono wzory chemiczne, opisujące budowę cząsteczki fruktozy oraz model tej cząsteczki.

Budowa sacharozy
Cukier, którego używamy każdego dnia, m.in. do słodzenia herbaty, był znany już w starożytności. Na skalę przemysłową otrzymywano go z trzciny cukrowej na Bliskim Wschodzie. Do Europy sprowadzili go Grecy w – wówczas wykorzystywano go w celach leczniczych. Dostawy do Europy znacznie się zwiększyły, gdy odkryto Amerykę, ponieważ założono tam plantacje trzciny cukrowej. Połowa to okres, kiedy rozpoczęto otrzymywanie cukru z buraków cukrowych. W Polsce pierwszą cukrownię wybudowano na Dolnym Śląsku w
Cukrem, o którym będzie dzisiaj mowa, jest sacharoza. Należy ona do dwucukrów o wzorze . Cząsteczka sacharozy jest zbudowana z fragmentów dwóch cukrów prostych: glukozy i fruktozy.

Czy wiesz, że każdy może zrobić cukierki zwane karmelkami? Wystarczy do rondelka wsypać kilka łyżek cukru i ogrzewać na wolnym ogniu. W wyniku ogrzewania powstaje karmel, który następnie należy przelać do foremki na kostki lodu i poczekać, aż ostygnie.
Wyniki doświadczenia zapisz w tabeli.
Zweryfikuj hipotezę i zapisz wnioski.
Co się dzieje podczas trawienia sacharozy w organizmie człowieka?
W organizmie człowieka podczas trawienia sacharoza rozkłada się na cukry proste. Niezbędne do tej reakcji są: enzymy, woda i kwas chlorowodorowy (solny), znajdujące się w przewodzie pokarmowym. Proces ten nazywamy hydrolizą.
Wstępne trawienie sacharozy może rozpocząć się już w jamie ustnej pod wpływem obecnego w ślinie enzymu – amylazy ślinowej. Dlatego cukru nie trzeba nawet połykać. Wystarczy jego niewielką ilość włożyć do ust i poczekać, aż ślina rozłoży go na cukry proste. Zostaną one wchłonięte przez nabłonek błony śluzowej jamy ustnej.
Do disacharydów zaliczamy również laktozę i maltozę.
Laktoza to bezbarwna substancją stała, mniej słodka od sacharozy. Występuje m.in. w mleku krowim, dlatego jest nazywana cukrem mlekowym. Niektórzy ludzie, zwłaszcza osoby dorosłe, nie tolerują laktozy. Nietolerancja ta objawia się m.in.: bólami brzucha, kolką, wzdęciami, nudnościami i wymiotami.

Maltoza, zwana cukrem słodowym, występuje w ziarnach zbóż, szczególnie jęczmienia. Maltoza ze słodu jęczmiennego wykorzystuje się w przemyśle piwowarskim, gorzelniczym i piekarsko–ciastkarskim.
Występowanie i zastosowanie sacharozy
Korzenie buraków cukrowych i łodygi trzciny cukrowej to główne źródła sacharozy. W niewielkich ilościach może ona występować także w niektórych owocach i warzywach.

Dzięki swoim właściwościom sacharoza znalazła zastosowanie w wielu dziedzinach przemysłu.

Sacharoza może być wykorzystywana jako źródło energii w biodegradowalnych bateriach do zasilania m.in. telefonów komórkowych i odtwarzaczy . W baterii zachodzą procesy chemiczne, dzięki którym wytwarza się energia. Obecnie trwają prace nad udoskonaleniem tego rodzaju baterii. W przyszłości takie rozwiązanie może być wykorzystywane na dużą skalę, gdyż jest ekologiczne i bezpieczne dla środowiska.
Cukier – słodka trucizna
Już dzieciom zwraca się uwagę, by nie jadły za dużo słodyczy. Wielokrotnie słyszymy, że napoje typu cola są niezdrowe. Dlaczego? Słodycze zawierają ogromne ilości cukrów i są pozbawione innych składników odżywczych i witamin. Czy wiesz, że puszka napoju typu cola zawiera przeciętnie dwanaście łyżeczek cukru?

Powszechnie wiadomo, że nadmierna ilość słodyczy może prowadzić do otyłości. Ale czy tylko to jest jej efektem? Nadmierna ilość cukrów w naszym organizmie nie jest wskazana, gdyż może być przyczyną wielu schorzeń, takich jak:
uszkodzenie układu odpornościowego;
zaburzenie równowagi minerałów w organizmie;
zwiększenie poziomu glukozy i insuliny;
osłabienie wzroku;
psucie zębów;
choroby serca;
podwyższony cholesterol;
cukrzyca i wiele innych.
Skutkiem spożywania nadmiernej ilości cukru jest jego negatywny wpływ na tkankę mózgową. Dzieci i nastolatki spożywające duże ilości cukru nie kontrolują swoich emocji, są znerwicowane i agresywne. Cukier może również spowodować depresję, irytację i uczucie zmęczenia. Co ważne, od cukru można się uzależnić, podobnie jak od nikotyny i alkoholu.
Występowanie i budowa polisacharydów
Wielocukry to złożone związki chemiczne zbudowane z wielu reszt cukrów prostych. Do najbardziej znanych policukrów należą skrobia i celuloza.
Wzór ogólny wielocukrów to , gdzie to liczba naturalna, zależna od rodzaju wielocukru i jego pochodzenia. Cukry złożone, takie jak skrobia i celuloza, powstają głównie w roślinach, w wyniku łączenia się cząsteczek glukozy. Nazywamy je naturalnymi polimerami.

Skrobia jest związkiem wielkocząsteczkowym. Liczba cząsteczek glukozy, z których powstaje, waha się od kilkuset do kilku tysięcy i zależy od pochodzenia. Skrobia składa się z dwóch rodzajów struktur – amylozy i amylopektyny. Amylozę tworzy struktura nierozgałęziona, która stanowi około masy skrobi. Amyloza składa się z cząsteczek glukozy połączonych ze sobą.

Drugi rodzaj struktury budującej skrobię to amylopektyna. Stanowi ona pozostałe masy skrobi i ma dużo bardziej złożoną strukturę niż amyloza. Podobnie jak amyloza, amylopektyna również zbudowana jest z cząsteczek glukozy. Cząsteczki te tworzą jednak rozgałęziony łańcuch.

Zapoznaj się z poniższą galerią zdjęć. Do kolejnego zdjęcia możesz przejść za pomocą strzałek umieszczonych po bokach obrazu.
W zależności od występowania, ziarna skrobi mogą przyjmować różny kształt.
Celuloza, podobnie jak skrobia, jest związkiem zbudowanym z wielu reszt glukozy (od do ). Jest głównym składnikiem roślin, którym zapewnia trwałość, elastyczność oraz chroni przed utratą wody. Występuje w dużych ilościach w bawełnie i drewnie. Ma budowę włóknistą.

Zapoznaj się z poniższą galerią zdjęć. Do kolejnego zdjęcia możesz przejść za pomocą strzałek umieszczonych po bokach obrazu.
Celuloza jest również nazywana błonnikiem. Człowiek nie trawi tego cukru, ale spełnia on ważną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu układu pokarmowego.
Do wielocukrów należy także glikogen. Pod względem budowy przypomina skrobię. Jego cząsteczki mają jednak bardziej rozgałęzioną strukturę. Stanowi materiał zapasowy w organizmach ludzi i zwierząt. Gromadzi się głównie w mięśniach oraz w wątrobie. Produktem rozkładu glikogenu jest glukoza, która spala się, dostarczając organizmowi energii.
Zastosowanie wielocukrów (skrobi i celulozy)
Skrobia i celuloza, ze względu na swoje właściwości, znalazły zastosowanie w życiu codziennym. Skrobię wykorzystuje się przede wszystkim w przemyśle spożywczym. Ze względu na konsystencję mieszaniny skrobi i wody, służy między innymi do produkcji kisieli i budyniów. Stosuje się ją również do produkcji klejów, leków i kosmetyków.
Zapoznaj się z poniższą galerią zdjęć. Do kolejnego zdjęcia możesz przejść za pomocą strzałek umieszczonych po bokach obrazu.
Celuloza również ma szerokie spektrum zastosowań, głównie w przemyśle papierniczym. Używa się jej także do produkcji lakierów, klejów, materiałów wybuchowych i jedwabiu sztucznego.
Zapoznaj się z poniższą galerią zdjęć. Do kolejnego zdjęcia możesz przejść za pomocą strzałek umieszczonych po bokach obrazu.
Zapoznaj się z poniższą galerią zdjęć. Do kolejnego zdjęcia możesz przejść za pomocą strzałek umieszczonych po bokach obrazu.
Podsumowanie
Cukry to związki chemiczne zbudowane z atomów węgla, wodoru i tlenu.
Cukry dzielimy na proste i złożone.
Do cukrów prostych zaliczamy między innymi glukozę i fruktozę. Związki te są izomerami - mają identyczny wzór sumaryczny – (), ale różnią się strukturą.
Glukoza i fruktoza są produktami procesu fotosyntezy.
Sacharoza to dwucukier o wzorze . Jest substancją białą, krystaliczną, o słodkim smaku. Dobrze rozpuszcza się w wodzie.
W organizmie człowieka sacharoza pod wpływem enzymów i kwasu solnego ulega hydrolizie – rozkłada się na glukozę i fruktozę.
Sacharoza występuje w burakach cukrowych i trzcinie cukrowej. W mniejszych ilościach może występować również w owocach i warzywach.
Do innych dwucukrów zaliczyć możemy maltozę oraz laktozę.
Najbardziej rozpowszechnionymi wielocukrami są skrobia i celuloza, o wzorze sumarycznym .
Skrobia ma budowę ziarnistą i występuje głównie w ziemniakach, ziarnach zbóż, ryżu i kukurydzy.
Celuloza jest podstawowym materiałem budulcowym roślin. Ma budowę włóknistą; występuje między innymi w drewnie i bawełnie.
Najbardziej rozpowszechnionymi wielocukrami są skrobia i celuloza, o wzorze sumarycznym .
Skrobia ma budowę ziarnistą i występuje głównie w ziemniakach, ziarnach zbóż, ryżu i kukurydzy.
Celuloza jest podstawowym materiałem budulcowym roślin. Ma budowę włóknistą; występuje między innymi w drewnie i bawełnie.
Słownik
nazywane czasem węglowodanami; grupa związków chemicznych zbudowanych z atomów węgla, wodoru i tlenu; ze względu na złożoność budowy, cukry dzielimy na proste i złożone
cukry, których nie można rozłożyć na cukry prostsze;
z cukrów prostych, w wyniku odpowiednich reakcji chemicznych, mogą powstawać cukry złożone; np. glukoza, fruktoza
związki chemiczne składające się z co najmniej dwóch reszt cząsteczek cukrów prostych, połączonych ze sobą; cukry złożone można rozłożyć na cukry prostsze w wyniku odpowiednich przemian chemicznych; np. sacharoza, maltoza, skrobia, celuloza
cukier prosty o wzorze sumarycznym ; główny produkt fotosyntezy; jest białą, krystaliczną substancją stałą o słodkim smaku; dobrze rozpuszcza się w wodzie, a słabo w rozpuszczalnikach organicznych
cukier prosty o wzorze sumarycznym ; ma podobne właściwości do glukozy, ale jest od niej słodsza
wielocukier o wzorze sumarycznym od do ); ma budowę włóknistą; jest białą, łatwopalną substancją stałą; nie rozpuszcza się w wodzie; występuje w bawełnie i drewnie
wielocukier o wzorze , gdzie to wartość od kilkuset do kilku tysięcy i zależy od pochodzenia; ma budowę ziarnistą; jest białą substancją stałą; słabo rozpuszcza się w zimnej wodzie; występuje głównie w ziemniakach i ziarnach zbóż
cukier złożony, należący do grupy dwucukrów o wzorze ; biała substancja krystaliczna o słodkim smaku; dobrze rozpuszcza się w wodzie
































