Sięgaj, gdzie wzrok nie sięga...

Opera jako rozrywka publiczna - teatr San Cassiano w Wenecji

R1D0KFOZ8RpbC

Zdjęcie przedstawia afisz sztuki Achille in Sciro, który został napisany w języku włoskim. Na około afiszu znajduje się ozdobny kwiatowy motyw. Ilustracja jest biało‑czarna.

W 1637 r. w Wenecji otwarto pierwszą publiczną scenę do wystawiania oper – San Cassiano [czytaj: san kasiano]. Jej działalność zainaugurowano wystawieniem Andromedy Francesca Manellego [czytaj: franczeska monellego] do libretta Benedetta Ferrariego. Autorzy opery byli także inicjatorami całego przedsięwzięcia – wydzierżawili budynek i zaangażowali wykonawców. Wstęp do teatru był płatny; zróżnicowanie cen pozwalało na obecność także ludzi spoza elity. Wymiernym sukcesem dzieła stał się teraz zysk ze sprzedaży biletów, na który ogromny wpływ mieli zamożni goście z zagranicy, szukający rozrywki w Wenecji zwłaszcza podczas karnawału. W krótkim czasie miasto stało się operową stolicą Europy – jednocześnie działało osiem teatrów, które początkowo wystawiały opery wyłącznie w okresie karnawału, później także wiosną (po Wielkanocy) i jesienią (od początku września do adwentu).